Απαγωγή του Περέιρα Ρεβέρβελ (*) [...] Ένα μήνα αργότερα, το κίνημα τουπαμάρο θα έδειχνε την αποτελεσματικότητα του παράνομου μηχανισμού του, που είχε με υπομονή μονταριστεί κατά την διάρκεια των προηγούμενων χρόνων. Στη μελέτη του, ''Η πρόκληση των Τουπαμάρος'', ο Δανιέλ Βάξμαν παρατηρεί: 'Η υπομονή (στα προηγούμενα χρόνια) είναι ακριβώς αυτό που έδωσε τη δυνατότητα στους Τουπαμάρος, για τις στερνότερες παλληκαριές τους και αυτό είναι πού θα κάνει τη στρατηγική τους-άσχετα αν κανείς την επιδοκιμάζει ή όχι-να είναι μία αληθινή στρατηγική και όχι ένας ανεύθυνος τυχοδιωκτισμός. Εάν το απελευθερωτικό κίνημα μπορεί να πραγματοποιεί επιχειρήσεις ευρύτητας σαν αυτές που αναλαβαίνει, είναι γιατί, στα προηγούμενα χρόνια, είχε την αναγκαία καρτερία και υπομονή για να μοντάρει τον παράνομο μηχανισμό του και να συγκροτήσει τους άντρες που του δώσανε την δυνατότητα να επιδοθεί σε αυτήν την προσπάθεια. Πραγματικά, όταν οι Τουπαμάρος μοντάρουν τις πρώτες επιχειρήσεις, έχουν σημαντική υποδομή, που πιθανές μελλοντικές αποτυχίες δεν θα καταφέρουν να την γκρεμίσουν. Διαθέτουν μία εφεδρεία στελεχών ικανή, ώστε οι πρώτες συλλήψεις, στην αρχή του αγώνα, ν' αναπληρώνονται αμέσως'. Στις 7 Αυγούστου, στις 9 το πρωί, το κομάντο 'Μάριο Ροβάινα Μένδες' απάγαγε τον δόκτορα Περέιρα Ρεβέρβελ, πρόεδρο της U.T.E. Ενώ ο τελευταίος ετοιμαζόταν ν' ανεβεί στο αυτοκίνητό του που οδηγούσε ο σωφέρ του Νικολάς Γάλδας, και μέσα βρισκόταν κιόλας ο ιδιαίτερός του γραμματέας Μιγέλ Ρέυ Νούνιες, ένας ψευτοαστυνομικός και δυό πολίτες που τον συνοδεύουν, τον σπρώχνουν βίαια μέσα. Όπως ο σωφέρ προσπάθησε ν' αντισταθεί τραυματίζεται στο χέρι, ενώ ο Ρέυ Νούνιες δέχεται μία σφαίρα στην κοιλιά. Τον εγκαταλείπουν λίγο πιο κάτω, και ένας αυτοκινητιστής που τον περιμάζεψε προσπαθεί να καταδιώξει το αυτοκίνητο στο οποίο βρίσκεται ο Περέιρα Ρεβέρβελ. Αλλά μιά καμιονέτα που ανήκει στην οργάνωση του κλείνει τον δρόμο και τον υποχρεώνει να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια.
Τρείς ώρες αργότερα, βρίσκονται τ' αυτοκίνητα που χρησιμοποιήθηκαν για την απόπειρα. Την ίδια στιγμή, το παρακάτω κείμενο στέλνεται στον τύπο και το ραδιόφωνο: 'Σήμερα, ο κύριος Περέιρα Ρεβέρβελ συνελήφθη έπειτα από απόφαση του M.L.N. (TOYΠΑΜΑΡΟΣ) [...] (**)
Πηγή: Alain Labrousse 'Οι Τουπαμάρος', εκδ. Μνήμη, Αθήνα (1972), σελίδες 89-90.
Σημειώσεις :
(*) Ulysses Pereira Reverbel είναι το πλήρες όνομα του Ουρουγουανού δικηγόρου και πρόεδρος της αντίστοιχης 'Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού' της Ουρουγουάη που απήχθη από το Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα Τουπαμάρο ή Τουπαμάρος (MLN-T ('Movimiento de Liberación Nacional-Tupamaros' ή 'Tupamaros National Liberation Movement').
(**) Το κείμενο συνεχίζεται με την προκήρυξη των Τουπαμάρος με την οποία ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη-κατά πώς συνηθίζεται στους κύκλους της λεγόμενης επαναστατικής αριστεράς ή ακροαριστεράς-της απαγωγής του Ρεβέρβελ.
Οι Τουπαμάρος, γνωστοί ως MLN (Movimiento de Liberación Nacional-Μοβιμιέντο δε Λιμπερασιόν Νασιονάλ), ήτοι Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης ή Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα, ήταν οργάνωση αντάρτικου πόλης, η οποία έδρασε στην Ουρουγουάη τη δεκαετία του '60 και του '70. Οργάνωση άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θρυλική μορφή του Ραούλ Σέντικ, υπήρξε η μήτρα από την οποία προήρχετο ο πρώην Πρόεδρος της μικρής αυτής λατινοαμερικάνικης χώρας, Χοσέ Μουχίκα.
Σχόλιο :
Το ανωτέρω απόσπασμα προέρχεται από ένα σχετικά σπάνιο και εξαντλημένο βιβλίο που γράφτηκε και εξεδόθη την ίδια περίπου περίοδο (αρχές δεκαετίας '70) όπου συνέπεσε με την ακμή των γεγονότων, δεν μπορεί παρά να διατηρήσει αναλλοίωτη την επαναστατική φρεσκάδα του και σε επίπεδο γόνιμων συμπερασμάτων, παρ' όλο που χρονικώς μας χωρίζουν κάποιες δεκαετίες. Κεντρικό σύνθημα των θυτών ήταν το: 'Οι Λέξεις μάς χωρίζουν, η Δράση μάς ενώνει'. Και τότε και στο σήμερα, η αρχή της άμεσης δράσης παραμένει ίδια και απαράλλαχτη σε όλες τις ηπείρους όπου η τρομοκρατία έδωσε ή συνεχίζει να δίνει το στίγμα της. Διόλου τυχαίο μπορεί να θεωρηθεί ότι ιδεολογικός προπομπός της εγχώριας τρομοκρατίας, έχοντας κύριους εκφραστές της την αντάρτικη τάση που αποτέλεσε την ιστορική πια επαναστατική οργάνωση '17η Νοέμβρη') και οι στρατηγικοί συνεχιστές τους ('Ρουβίκωνας'), αμφότεροι εκδηλώνουν την εκτίμηση που τρέφουν για τους Τουπαμάρος, ενώ προφανής είναι και η επίκληση στην ελευθερία της πατρίδος και του λαού από τους προαναφερθέντες. Πέραν της χρήσιμης και πάντοτε επίκαιρη πολιτική ανάλυση και την εξαγωγή συμπερασμάτων, μείζον να σταθούμε στην συνοπτική αναφορά της απόπειρας απαγωγής εναντίον του Ρεβέρβελ. Η τακτική δεν διαφέρει και ιδιαίτερα από αντίστοιχες απόπειρες στο σήμερα. Τροφή για σκέψη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου