Tο απίθανο είναι περισσότερο πιθανό από το πιθανό

Eνα συνηθισμένο λάθος που κάνουμε σχεδόν όλοι μας είναι  η εκτίμηση ενός ατόμου από τις παραμέτρους του φύλου, της ηλικίας, της φυσικής κατάστασης.

• Φύλο: ένας άντρας  είναι πάντα δυνητικά πιο επικίνδυνος από μια γυναίκα.

• Ηλικία: οι εκπρόσωποι της μεσαίας ηλικίας  φαίνονται πιο επικίνδυνοι από τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.

• Φυσική κατάσταση: μεγάλα άτομα σε καλή φυσική κατάσταση είναι πιο επικίνδυνα από μια  λεπτή σωματική διάπλαση.

Μια τέτοια εκτίμηση είναι  άμεση και γενική . Στον ζωικό κόσμο, ένα μικρότερο ζώο, κατά κανόνα, δίνει τη θέση του σε ένα μεγαλύτερο. Ωστόσο, ο κόσμος των ζώων δεν είναι τεχνολογικός, δεν υπάρχουν όπλα που να επιτρέπουν στους αδύναμους να σκοτώσουν τους ισχυρούς, ακόμα και από απόσταση.

Στον εγκληματικό κόσμο, οι γυναίκες συχνά χρησιμοποιούνται για να εκτρέψουν την προσοχή των φρουρών και για άμεση επίθεση, λόγω του παράγοντα έκπληξης και της συνειδησιακης αναστολής  όταν υπάρχει ανάγκη να χτυπήσουν ή να χρησιμοποιήσουν όπλα σε γυναικά . Συχνά, οι εγκληματίες ντύνονται σαν γυναίκα ειδικά στον κόσμο της τρομοκρατίας κυρίως της ισλαμικής

Οι σκληροτράχηλοι εγκληματίες  έχουν ελάχιστη ομοιότητα με τον Schwarzenegger αλλά αυτό δεν τους καθιστά λιγότερο επικίνδυνους.

Πολύ συχνά, τα άτομα με μεγάλες φυσικές διαστάσεις υποφέρουν από υποτίμηση του συνδρόμου του εχθρού. Είναι συνηθισμένοι στη ζωή στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλά άτομα που θα θελήσουν να βρεθούν απέναντι τους λόγω του όγκου τους

Οι Σ.Ο.Α προτιμούν συχνά να προσλαμβάνουν από μια παρόμοια κατηγορία βάρους. Ως εκ τούτου, το μόνο αδιαμφισβήτητο κριτήριο μιας απειλής είναι η απόσταση, όσο πιο κοντά, τόσο πιο επικίνδυνο και ασήμαντο είναι αν είναι ένας υγιής άνθρωπος, ένας γέρος, ένα παιδί ή μια γυναίκα.

Όλα εκεί είναι συνάρτηση χρόνου και απόστασης και προφανούς

Όμως η αλήθεια είναι ότι η εκτίμηση κινδύνου πρέπει να γίνεται με "σφαιρικούς" παράγοντες και όχι με τους προφανείς.Οι περιπτώσεις όπου ο εγκληματίας είναι ένα με τον χώρο είναι οι περισσότερες

Προσοχή λοιπόν στο "προφανές Οι στιγμές όπου το  απίθανο είναι περισσότερο πιθανό από το πιθανό  είναι οι περισσότερες στον κόσμο της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

Το πρόσωπο της ασφάλειας είναι αυτό που δεν βλέπουμε πλέον η ίσως έτσι πρέπει να είναι

Το ερώτημα πια είναι  πώς να διατηρήσουμε τον εαυτό μας ασφαλή  χωρίς να αισθανόμαστε ότι ζούμε και  εργαζόμαστε λες και είμαστε μέσα σε ένα φρούριο; Τα κακά νέα είναι ότι έχουμε σε  χώρες τρομοκρατικά χτυπήματα και στην χώρα μας κυρίως εγκληματικότητα καθημερινή  Μετά από πρόσφατες πράξεις βίας στο εξωτερικό (επιθέσεις με μαχαίρι του ISIS πχ  ) με υψηλό προφίλ, πρέπει να δεχτούμε ότι η ασφάλεια είναι ένα από τα σκληρά και μεγάλα  κόστη που συνδέονται με οποιοδήποτε σημαντικό δημόσιο πρόσωπο ή δημόσια συγκέντρωση, με τον ίδιο τρόπο που μπορούμε να αντιληφθούμε κάτι καθημερινό .Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν τρόποι για την παροχή ασφάλειας χωρίς να προβάλλετε μια εικόνα που κάνει τους πολίτες να αισθάνονται σαν να ζουν σε κατάσταση συνεχούς επιτήρησης και ένοπλης επαγρύπνησης. Και η απόδειξη έγκειται στο γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι ήδη ζουν και εργάζονται σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, μερικές φορές χωρίς να το γνωρίζουν. Ήταν μια εποχή που οι μόνοι άνθρωποι ή τα προστατευόμενα μέρη ήταν εκείνοι που φαινόταν να την χρειάζονται περισσότερο  αυτοί που καθημερινά αναφέρονται ως VIP- ιδιώτες η δημόσιοι - και κάθε άλλο μέρος όπου συγκεντρώθηκαν αυτοί οι άνθρωποι. Για αυτούς, ήταν κατανοητά τα πάσης φύσεως μέτρα ασφαλείας  Ενώ χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα μέτρα κρυφής  προστασίας, η ασφάλεια ήταν σε μεγάλο βαθμό εμφανής. Μοτοσικλέτες που ακολούθησαν όπου κι αν οδηγούσαν οι VIP συνοδοί  που φορούσαν γυαλιά ηλίου και ακουστικά που τους ακολούθησαν οπουδήποτε περπατούσαν κτλ κτλ  Ωστόσο, καθώς οι απειλές προς τους δημόσιους αξιωματούχους εξελίχθηκαν, το ίδιο συνέβη και με την ασφάλεια γύρω τους. Μαζί με την προφανή προστασία προήλθε η αυξημένη χρήση τεχνικών μυστικής προστασίας. Τελικά, οι ίδιες αυτές τεχνικές άρχισαν να εφαρμόζονται και  σε ανθρώπους που προηγουμένως δεν ένιωθαν την ανάγκη για προστασία. Οι σωστά  εκπαιδευμένοι επαγγελματίες ξέρουν να παρατηρούν και να εκτιμούν συμπεριφορές  χωρίς να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται από δυνητικούς αντιπάλους. Είναι έμπειροι στην ανάγνωση της γλώσσας του σώματος και στην αναγνώριση φυσικών και συμπεριφοριστικών δεξιοτήτων που αποτελούν αξιόπιστους δείκτες επικείμενης επίθεσης. Η εμφανής ασφάλεια λέει σε έναν δυνητικό εισβολέα ότι ο στόχος προστατεύεται . Ενεργούν ως οπτική αποτροπή. Η κρυφή ασφάλεια δεν προσφέρει τέτοιες προφανείς συμβουλές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που παρέχουν αυτήν την ασφάλεια είναι  εκπαιδευμένοι για να αναγνωρίζουν τους δείκτες προ-επίθεσης, χωρίς να αναγνωρίζονται ως μέρος μιας λεπτομέρειας ασφαλείας. Αυτό που χάνουν με οπτική αποτροπή, κερδίζουν με το  στοιχείο της έκπληξης. Και αυτή η έκπληξη είναι χρήσιμη μόνο αν τελικά  προσφέρει την γνώση για να μάθουν πότε μια επίθεση είναι επικείμενη. Τελικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι και  να γνωρίζουμε  ότι ο κόσμος που πιστεύουμε ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για να τα καταφέρουμε είτε ως επαγγελματίες στην ασφάλεια είτε ως απλοί πολίτες τον ζούμε ήδη εδώ και πολύ καιρό.. Η αυτοπροστασία μας πρέπει να είναι δεδομένη Η αυξημένη μας προσοχή επίσης Η αντιπαρακολούθηση κομμάτι της καθημερινότητας μας Όχι με την έννοια του μανιακού αλλά με την έννοια του «κάθε μέρα γυρίζω καλά σπίτι μου» είτε από την δουλειά μου είτε από την ελεύθερη καθημερινότητα μου Προσέχω όταν πάω στο αυτοκίνητο μου ,όταν ψωνίζω ,όταν συνοδεύω οικογένεια η τον επίσημο μου Κάθε μέρα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και προσεκτικοί Ετοιμαζόμαστε για το χειρότερο και ευχόμαστε το καλύτερο. Άλλωστε: 'Εκπαίδευση είναι ό,τι επιβιώνει όταν όλα όσα έχουμε μάθει έχουν ξεχαστεί'

Πηγή: Security & Safety

Μία καλά σχεδιασμένη δολοφονία

Σε ανάλυση   σχετικά με ένα πιθανό νέο τρόπο λειτουργίας που χρησιμοποιήθηκαν από ορισμένους τρομοκράτες, αναφέρθηκε η πιθανότητα οι τρομοκρατικές ομάδες να αναπτύσσουν τώρα σκληρυνθέντα, επαγγελματικά στελέχη δολοφόνων, αντί να χρησιμοποιούν βομβιστές αυτοκτονίας ή να στρατολογούν μάρτυρες. Παρατηρήσαμε την ομοιότητα αυτής της τακτικής με τις τρομοκρατικές ομάδες της δεκαετίας του '70 και του '80, συμπεριλαμβανομένης της Φραγκοκρατίας (RAF). Απαντώντας σε διάφορα ερωτήματα που ελήφθησαν σχετικά με τις τακτικές που χρησιμοποίησε η RAF, αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε μια ανάλυση μιας δολοφονίας που πραγματοποίησε η RAF στη Γερμανία το 1989.

Στις 30 Νοεμβρίου 1989, στο Bad Homburg (ένα μικρό προάστιο της Φρανκφούρτης, Γερμανία), μια ομάδα εργολάβων της RAF πραγματοποίησε τη δολοφονία του Alfred Herrhausen, προέδρου της Deutsche Bank. Ο Herrhausen ήταν στο δρόμο του να δουλέψει και περίπου μισό μίλι από το σπίτι του, όταν πυροβόλησε μια αυτοσχέδια εκρηκτική συσκευή δίπλα στη θωρακισμένη λιμουζίνα της Mercedes Benz. Το όχημα του Herrhausen ήταν το δεύτερο σε μια γραμμή τριών συνοδηγών προστασίας οχημάτων. Μετά το πρώτο όχημα που έφερε μέλη της εκτελεστικής ομάδας προστασίας, πέρασε το κρυμμένο IED, ένα κρυφό μέλος της RAF πυροδότησε μία δέσμη υπέρυθρων ακτίνων που, όταν διαταράχθηκε από το limo του Herrhausen, πυροδότησε 50 λίτρα TNT, μέσω της πόρτας του Herrhausen στο όχημα, σκοτώνοντας τον και τραυματίζοντας τον οδηγό του.

Η προετοιμασία που πήγε σε αυτή την επίθεση είναι ένα παράδειγμα βιβλίου του χρόνου και της προσοχής που θα δώσουν οι αντίπαλοί μας στον προγραμματισμό αυτών των τύπων επιχειρήσεων. Το IED ήταν στην πραγματικότητα κρυμμένο μέσα στο σακίδιο ενός παιδιού και προσαρτήθηκε στη σχάρα αποσκευών ενός ποδηλάτου που ήταν σταθμευμένο στο δρόμο που οδηγούσε από τη βίλα του Herrhausen. Η RAF είχε σταθμεύσει το ποδήλατο εκεί για αρκετές εβδομάδες πριν από τη δολοφονία, προκαλώντας τους κατοίκους της περιοχής να μην παρατηρήσουν πλέον την παρουσία της μοτοσυκλέτας. Ο τόπος έκρηξης επιλέχθηκε προσεκτικά, καθώς βρισκόταν κοντά σε μια στάση σχολείου και στάσης λεωφορείου, η οποία ανάγκασε την κυκλοφορία οχημάτων να επιβραδυνθεί σε αυτό το σημείο. Λίγες μέρες πριν από την επίθεση, οι εργαζόμενοι της RAF, ντυμένοι ως οικοδόμοι, έσκαψαν ένα μικρό τείχος από το δρόμο σε ένα άλσος δέντρων και έβαλαν το καλώδιο ελέγχου για την υπέρυθρη δέσμη. Καταπληκτικά, αυτό το καλώδιο ανακαλύφθηκε πραγματικά από ένα πραγματικό συνεργείο κατασκευής και αφαιρέθηκε. Ανούσια, η ομάδα RAF επέστρεψε και έθαψε ένα νέο καλώδιο.

Την ημέρα της δολοφονίας, τουλάχιστον τρεις πράκτορες της RAF βρίσκονταν στο χώρο της επίθεσης. Δύο άνδρες, ντυμένοι με κοστούμια τζόγκινγκ (κοινή ενδυμασία σε αυτό το πάρκο εκείνη τη στιγμή της ημέρας), αναπτύχθηκαν ως επιστήμονες και πυροδότησαν τον άνθρωπο. Ο παρατηρητής περίμενε μέχρι το οδηγό όχημα να έχει καθαρίσει το ποδήλατο και στη συνέχεια να ραδιοφωνήσει τον δεύτερο χειριστή, ο οποίος πυροδότησε τη δέσμη υπέρυθρης ακτινοβολίας από το δάσος των δέντρων. Οι ομάδες επιτήρησης της RAF μέτρησαν τέλεια την απόσταση μεταξύ της δέσμης και του ποδηλάτου, έτσι ώστε το IED να βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το κάθισμα του Herrhausen στο όχημα, όταν ο μπροστινός προφυλακτήρας έσπασε τη δοκό. Η προκύπτουσα έκρηξη έριξε το όχημα δύο τόνων σε απόσταση άνω των 50 ποδιών πέρα ​​από το δρόμο, σκοτώνοντας τον Herrhausen, αλλά κανένας άλλος.

Στην έρευνα μετά την έκρηξη, οι Γερμανοί αστυνομικοί και αξιωματικοί πληροφοριών έμαθαν ότι πολλοί κάτοικοι της περιοχής είχαν παρατηρήσει 'ασυνήθιστη δραστηριότητα' γύρω από τον τόπο επίθεσης, αλλά απέτυχαν να αναφέρουν τίποτα. Αυτό το είδος εφησυχασμού είναι ακριβώς αυτό που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι τρομοκράτες και άλλες εγκληματικές ομάδες. Η διατήρηση του 'αριστερού προβλήματος' θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος οποιουδήποτε πραγματικού προγράμματος ασφαλείας, και αυτό ξεκινά με την εκπαίδευση του προσωπικού και των επαγγελματιών ασφαλείας στην ανίχνευση απειλών και την παροχή των αναγκαίων εργαλείων για την ακριβή καταγραφή και ανάλυση της ύποπτης συμπεριφοράς.

Μέσα στο μυαλό ενός επιθεωρητή της τρομοκρατίας

Το 2004, ενεργώντας σε άκρη από έναν ύποπτο που συνελήφθη πρόσφατα από τρομοκρατία, η πακιστανική αστυνομία εισέβαλε σε ασφαλτοστρωτήριο Al-Qa'ida στο Γκουτζαράτ του Πακιστάν. Μεταξύ των μεγάλων στοιχείων που συγκεντρώθηκαν στη σκηνή ήταν αρκετοί φορητοί υπολογιστές και 51 compact δίσκοι που περιείχαν λεπτομέρειες για πολλές επιχειρήσεις της Al-Qa'ida στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ανακάλυψη αυτού του θησαυρού των επιθεωρήσεων και των επιχειρησιακών σχεδίων ήταν ένα σοκ για τις κοινότητες πληροφοριών και επιβολής του νόμου. Ο κατάλογος στόχων ήταν εκτενής και περιελάμβανε το Prudential Plaza στο Newark, το New Jersey, τα κτίρια της έδρας της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, το Κέντρο Citicorp και αρκετούς εβραϊκούς στόχους στη Νέα Υόρκη. Ακόμα πιο περίεργο ήταν το γεγονός ότι μεγάλο μέρος αυτής της συλλογής πληροφοριών επιτήρησης και προ-επίθεσης είχε διεξαχθεί από ένα μόνο άτομο,

Αυτό προκαλεί την προφανή ερώτηση: Πώς ένας μοναχικός λειτουργός της Αλ Κάιντα κατάφερε να διεξάγει επιχειρήσεις επιτήρησης και προ-επίθεσης σε μια πόλη που μόλις είχε υποστεί τη μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία των ΗΠΑ; Μία πόλη που πολλοί υποθέτουν ότι ήταν "κουμπωμένες σφιχτά" μετά τις επιθέσεις;

Η απάντηση είναι απλή-επωφελήθηκε από τη νοοτροπία «Πύλες, όπλα και φρουρές» που υπήρχε εκείνη τη στιγμή, η οποία ήταν εντελώς εστιασμένη στην αντίδραση και την απωθήσουν τις επιθέσεις, αντί να προσπαθεί να τις εντοπίσει και να τις σταματήσει στα προπαρασκευαστικά στάδια.

Ο Dhiren Barot γεννήθηκε το 1971 στην Ινδία. Οι γονείς του μετακόμισαν στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1973 όπου παρακολούθησε το σχολείο και τελικά απέκτησε απασχόληση με την Air Malta ως πρακτορείο εισιτηρίων στο κεντρικό Λονδίνο. Μετά τη μετατροπή του στο Ισλάμ σε ηλικία 20 ετών, ταξίδεψε στο Πακιστάν το 1995 και έλαβε μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια στις ινδικές δυνάμεις στην περιοχή του Κασμίρ. Οι πρώτες του εμπειρίες τον ώθησαν να γράψει ένα βιβλίο, "Ο Στρατός της Madinah στο Κασμίρ", στο οποίο περιγράφει διάφορες τεχνικές για να βλάψει τους εχθρικούς στρατιώτες. Ένας κάτοχος βιβλιοπωλείο με το όνομα Moazzam Begg βοήθησε να δημοσιεύσει το βιβλίο. Ήταν μέσω του Begg ότι ο Μπαρότ είχε πιθανώς την πρώτη του επαφή με την Αλ Κάιντα, όπου τελικά ήρθε στην προσοχή του Khalid Sheikh Mohammed (KSM), του Διευθυντή Επιχειρήσεων της Al-Qa'ida. Το KSM παρείχε πρόσθετη κατάρτιση στον τομέα της επιτήρησης, των λειτουργιών συλλογής πληροφοριών πριν από την επίθεση, και την προμήθεια όπλων και εκρηκτικών. Ο Μπαρότ διακρίθηκε γρήγορα ως ένας εξαιρετικός επιτηρητής και σχεδιαστής επίθεσης και παρήγαγε ένα υπόμνημα 39 σελίδων σχετικά με τις τεχνικές επιτήρησης και τη χρήση των καθημερινών αντικειμένων στην κατασκευή αυτοσχέδιων εκρηκτικών συσκευών που μοιράζονταν σε όλη την Αλ Κάιντα.

μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ που διεξάγουν εκτεταμένες ενέργειες επιτήρησης εναντίον ευρέος φάσματος στόχων και στις δύο χώρες. Ήταν η δουλειά του εναντίον του κτιρίου Prudential στο Νιου Τζέρσεϋ, που έδειξε ακριβώς πόσο σχολαστικός και λεπτομερής προσανατολισμός είχε γίνει ο επιχειρησιακός σχεδιασμός του. Ένα μεγάλο μέρος της επιτήρησης του Μπαρότ διεξήχθη από ένα καφενείο με οπτική επαφή με το κτίριο Prudential. Πέρασε ώρες καθημερινά, μελετώντας την κίνηση των ποδιών και των οχημάτων μέσα και γύρω από το κτίριο. Σχεδίασε χάρτες του ιστότοπου, σημειώνοντας τοποθετήσεις CCTV, καθώς και σημειώσεις σχετικά με το προσωπικό ασφαλείας και τις διαδικασίες. (Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μακρές συνεδρίες του Barot στο καφενείο έρχονταν στην προσοχή των υπαλλήλων που εργάζονταν εκεί, ωστόσο, αυτό ήταν πολύ πριν από τις εκστρατείες μας "Βρες κάτι που λέω κάτι" ... έτσι οι ενέργειές του σημειώθηκαν μόνο κατά τη διάρκεια των επόμενων,Το 2000, ο Μπαρότ ταξίδεψε στις ΗΠΑ για μια φοιτητική βίζα, αν και δεν υπάρχει κανένα αρχείο για τον κάθε υποψήφιο σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. Τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια ο Μπαρότ θα ταξιδεύει μπροστά και πίσω

Η προσεκτική μελέτη του Barrot για το κτίριο Prudential έφερε μια πιθανή ευαισθησία στην προσοχή του: τα περισσότερα οχήματα που εισήλθαν στο υπόγειο γκαράζ επιθεωρήθηκαν, εκτός από τις λιμουζίνες που τράβηξαν, οι οποίες υποτίθεται ότι ήταν VIP που απαλλάσσονταν από έλεγχο οχήματος. Το σχέδιο επίθεσης της Barot ήταν απλό: να νοικιάσετε ή να κλέψετε αρκετές λιμουζίνες, να σπάσετε τα καθίσματα και να γεμίσετε τα οχήματα με εκρηκτικά. Υπολόγισε ότι μια λιμουζίνα θα ταιριάζει ευκολότερα κάτω από τις χαμηλές οροφές στάθμευσης γκαράζ, αλλά εξακολουθεί να φέρει αρκετά εκρηκτικά για να προκαλέσει μεγάλα θύματα και σημαντικές ζημιές στο κτίριο. Επιπλέον, στις επιχειρησιακές σημειώσεις του στην Αλ Κάιντα, ο Μπαρότ συνέστησε τη χρήση "βρώμικων βόμβων", δηλαδή την προσθήκη κάποιου είδους ραδιενεργού ουσίας στο VBIED. Αν αυτό δεν ήταν εφικτό, πρότεινε απλώς την προσθήκη δεξαμενών καυσίμων ή αερίου βαμμένων κίτρινων, υποδεικνύοντας δυνητικά επικίνδυνα υλικά. Ο Barot κατανοούσε την αμερικανική νοοτροπία: η ανακάλυψη μεταλλικών περιβλημάτων από ένα πιθανό δοχείο hazmat θα είχε δημιουργήσει άμεσο πανικό και πιθανώς θα έβαζε ολόκληρη την περιοχή σε αδιέξοδο ... ανεξάρτητα από το αν πράγματι ανακαλύφθηκε μια επικίνδυνη ουσία στο χώρο.

σημειώσεις  του Barot

Οι επιχειρήσεις επιτήρησης του Barot εναντίον του Citigroup Center παρέχουν επίσης μια εικόνα για τη νοοτροπία ενός ειδικού επιθεωρητή τρομοκρατών. Η τελική έκθεσή του ανερχόταν σε 35 σελίδες (συμπεριλαμβανομένων σχεδίων και σχεδίων) και υπογράμμισε τη βιωσιμότητα κάθε κτηρίου ως στόχο (βάσει των αναμενόμενων αριθμών ατυχημάτων). περιγραφές των χρησιμοποιούμενων δομικών υλικών · συνολικό ύψος και αριθμός ορόφων. και μια λεπτομερή ανάλυση των διαρθρωτικών χαρακτηριστικών όπως οι στήλες, οι ανοιχτοί χώροι, οι χώροι φόρτωσης και οι εισόδους / εξόδους. Όπως και με το κτίριο Prudential, επισημαίνει προσεκτικά τις θέσεις CCTV και άλλα χαρακτηριστικά ασφαλείας. Ο Barot ανέπτυξε επίσης έναν χάρτη περιοχής που σηματοδότησε πρώτες θέσεις ανταποκριτών, καθώς και αεροδρόμια, σήματα κυκλοφορίας και προτεινόμενες διαδρομές εξόδου μετά την επίθεση.

Ευτυχώς, τα σχέδια του Barot δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ καθώς συνελήφθη από τις βρετανικές αρχές τον Αύγουστο του 2004 και κατηγορήθηκαν για συνωμοσία για δολοφονία, συνωμοσία για χρήση όπλου μαζικής καταστροφής και κατοχή αναγνωριστικού υλικού σχετικού με το κτίριο Prudential στο New Jersey, Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα κεντρικά γραφεία της Παγκόσμιας Τράπεζας στο DC, το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και η Citigroup στη Νέα Υόρκη. Σήμερα εκτίει ποινή 30 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αν και η σύλληψη του Μπαρότ προκάλεσε σίγουρα μια διακοπή του επιχειρησιακού σχεδιασμού της Αλ Κάιντα την εποχή εκείνη, αξίζει να σημειωθεί ότι τα σχέδια επιτήρησής του και τα επιχειρησιακά σημειώματα διανεμήθηκαν ευρέως σε όλη την Αλ Κάιντα και πιθανότατα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικό υλικό για μελλοντικό προγραμματισμό τρομοκρατίας κυττάρων.

Σημείωση: Έχει διεξαχθεί σημαντική συζήτηση σχετικά με το κατά πόσον ο Barot θα μπορούσε πράγματι να πραγματοποιήσει αυτά τα σχέδια. Κατά τη γνώμη μου, ο Barot δεν προσπαθούσε να αναλάβει τις ίδιες τις επιθέσεις, αλλά μάλλον να περάσει τη νοημοσύνη του σε μελλοντικές ομάδες επιθέσεων για τη χρήση τους. Ανεξαρτήτως, το αληθινό μάθημα εδώ είναι ότι κατάφερε με ατιμωρησία να συλλέξει αυτό το είδος ενεργητικής νοημοσύνης ενάντια στους στόχους υψηλής αξίας, γεγονός που θα πρέπει να υπενθυμίζει ότι οι αντίπαλοί μας παραμένουν δημιουργικοί και υπομονετικοί στις προετοιμασίες επίθεσης. Ευτυχώς, η επιδρομή σε ασφαλιστήριο του Al-Qa'ida το 2004 έφερε τον Μπαρότ στη δικαιοσύνη.

Πηγή: www.trapwire.com  Άρθρο που πραγματεύεται τον πραγματικό τρομοκρατικό επιχειρησιακό προγραμματισμό από τον διευθυντή του TRAPWIRE Michael Maness. (Το πρώτο άρθρο, σε μια επιχείρηση που διεξήγαγε η Φράξια Κόκκινος Στρατός στη Γερμανία, Ο Mike πέρασε δύο δεκαετίες ως ανώτερος υπάλληλος διαδικασιών και ο διευθυντής τομέα με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και συμμετείχε στις έρευνες counterterror κυμαίνονται από Pan Am 103 έως 9/11. Η πραγματική εμπειρία του Mike, όπως και οι άλλοι που εργάζονται στο TrapWire, φέρνει μια μοναδική προοπτική στις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες μας.

Οι μελέτες της TSA εξαλείφουν τα σημεία ελέγχου σε μικρότερα αεροδρόμια

Ο διοικητής της ασφάλειας των μεταφορών μελέτησε το κλείσιμο των σημείων ελέγχου στα μικρότερα 150 αεροδρόμια της χώρας - περίπου το ένα τρίτο του συνόλου - αλλά μια καταιγίδα κριτικής ήταν γρήγορη και διαδεδομένη ακόμη και πριν γίνει η πρόταση μια επίσημη πρόταση.

Ο Christopher Bidwell, αντιπρόεδρος ασφαλείας του Συμβουλίου Διεθνών Αερομεταφορών της Βόρειας Αμερικής, δήλωσε ότι η κατάργηση του ελέγχου TSA σε οποιαδήποτε εμπορική πτήση "δημιουργεί σημαντικές ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια".

Ο αντιπρόεδρος Bennie Thompson του Μισισιπή, ο κορυφαίος Δημοκρατικός της Επιτροπής Εσωτερικής Ασφάλειας, δήλωσε ότι αντί να εγκαταλείψει τις υπηρεσίες, το Κογκρέσο θα πρέπει να παρέχει όλη τη χρηματοδότηση που δημιουργούν οι εισιτήρια της TSA στον οργανισμό. Περίπου 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια διοχετεύονται από την TSA κάθε χρόνο για να βοηθήσουν στη μείωση του προϋπολογισμού.

"Αυτό είναι απόλυτα καρύδια", δήλωσε η Mary Shiavo, πρώην γενικός επιθεωρητής του Τμήματος Μεταφορών, δήλωσε στο The Washington Post.

Ωστόσο, ο Mike Bilello, εκπρόσωπος της TSA, δήλωσε ότι η ιδέα ήταν κάτι που ο οργανισμός μελέτησε ως μέρος της ετήσιας αναθεώρησης του προϋπολογισμού ως ένας τρόπος για να περιορίσει τα έξοδα.

"Δεν υπήρξε απόφαση για την εξάλειψη του ελέγχου επιβατών σε οποιοδήποτε ομοσπονδιακό αεροδρόμιο των ΗΠΑ", δήλωσε ο Bilello. "Η TSA παραμένει αφοσιωμένη στην κύρια αποστολή της να εξασφαλίσει την Πατρίδα, εξετάζοντας πάνω από 2,5 εκατομμύρια επιβάτες αεροπορικών εταιρειών ημερησίως".

Το CNN ανέφερε τη μελέτη την Τετάρτη με βάση έγγραφα από μια εσωτερική επιτροπή μελέτης τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.

Η ιδέα που έχει μελετηθεί τουλάχιστον από το 2011 είναι ελκυστική επειδή η πτώση της ομοσπονδιακής στελέχωσης σε αεροδρόμια με αεροπλάνα που έχουν χωρητικότητα 60 επιβατών ή λιγότερων θα εξοικονομήσει 115 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Τα αεροδρόμια εξυπηρετούν περίπου 10.000 επιβάτες την ημέρα και απαιτούν περίπου 1.300 εργαζόμενους στην TSA. Αυτοί οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να μεταφερθούν σε μεγαλύτερα αεροδρόμια μεταξύ των 440 θέσεων όπου η TSA παρακολουθεί τώρα τους επιβάτες.

Η TSA επιτρέπει ήδη 22 αεροδρόμια σε εθνικό επίπεδο να προσλαμβάνουν ιδιωτική ασφάλεια, εφόσον πληρούν τα ομοσπονδιακά πρότυπα ασφαλείας. Πολλοί είναι μικρά αεροδρόμια, όπως πολλά στο Wyoming, όπου οι τοπικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι ο ιδιωτικός έλεγχος επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία στο προσωπικό. Όμως, το μεγαλύτερο είναι το Διεθνές Αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Κάνσας Σίτυ και το Διεθνές Αεροδρόμιο Orlando Sanford, το μικρότερο από τα δύο αεροδρόμια της περιοχής του Ορλάντο. 

Η ασφάλεια παραμένει υψηλή προτεραιότητα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

"Η απομάκρυνση των επιβατών TSA σε εμπορικές πτήσεις - ανεξάρτητα από τη διαμόρφωση θέσεων - δημιουργεί σημαντικές ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια", δήλωσε ο Bidwell της ομάδας αερολιμένων. "Η πρόταση δημιουργεί περιττές ανησυχίες όσον αφορά την ασφάλεια, την ευθύνη και την υλικοτεχνική υποστήριξη και τις προκλήσεις για τα αεροδρόμια που δέχονται πτήσεις με μη επιθεωρούμενους επιβάτες".

Ο κ. Thompson, μέλος του Σώματος, δήλωσε ότι περιορίζει την ασφάλεια των αερομεταφορών "θα δημιουργούσε αναμφίβολα κενά ασφαλείας και μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία - ειδικά στην αγροτική Αμερική".

Εάν η TSA εξάλειψε το προσωπικό σε μικρότερα αεροδρόμια, οι επιβάτες που θα συνδέονταν θα έπρεπε να ελέγχονται κατά την άφιξή τους σε μεγαλύτερα αεροδρόμια, γεγονός που θα απαιτούσε αναμόρφωση της επιβατικής κίνησης σε όλα αυτά τα αεροδρόμια. Η διαδικασία θα είναι παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο οι διεθνείς επιβάτες πρέπει να περάσουν από το τελωνείο και τη μετανάστευση στο πρώτο αεροδρόμιο των ΗΠΑ που φτάνουν πριν συναντήσουν μια πτήση που συνδέει.

"Η TSA μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα από επιχειρησιακή άποψη, αλλά κάποιος θα πληρώσει για αυτή την αλλαγή και θα είναι ο επιβάτης", δήλωσε ο Jeff Price, ειδικός της αεροπορικής ασφάλειας και καθηγητής στο Metropolitan State University του Ντένβερ. "Το βάρος των δαπανών θα βρεθεί τώρα στους μεγαλύτερους αερομεταφορείς που πρέπει να αναδιαμορφώσουν και ενδεχομένως να κατασκευάσουν ή να ανοικοδομήσουν τερματικές εγκαταστάσεις και διαδρομές, ώστε να μπορούν να εγκατασταθούν σημεία ελέγχου αντίστροφης ανίχνευσης".

Η τιμή πρόσθεσε ότι ενώ τα μεγαλύτερα αεροσκάφη με περισσότερους ανθρώπους και καύσιμα στο πλοίο έχουν αποτελέσει στόχο μέχρι στιγμής, οι τρομοκράτες ενδέχεται να στοχεύουν ακόμα μικρότερα αεροπλάνα ως ριζοσπαστικά άτομα. 

"Ένα μικρό αεροσκάφος δεν θα μπορούσε να κάνει ένα πολύ καλό όπλο μαζικής καταστροφής, αλλά ακόμα μπορεί να χειριστεί και να είναι ένα αποτελεσματικό μικρό όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον ενός μικρότερου στόχου εδάφους", ανέφερε η Price.

Ο κ. Bilello είπε ότι η TSA εξετάζει τρόπους για να καταστήσει αποτελεσματικότερη τη λειτουργία της κάθε χρόνο, αλλά δεν θα υιοθετηθούν αλλαγές χωρίς να σταθμιστούν οι κίνδυνοι.

"Οποιεσδήποτε πιθανές λειτουργικές αλλαγές για την καλύτερη κατανομή των περιορισμένων πόρων των φορολογουμένων είναι απλά μέρος των προκαταβολικών συζητήσεων και συζητήσεων και δεν θα πραγματοποιηθούν χωρίς αξιολόγηση κινδύνου για να διασφαλιστεί η ασφάλεια του αεροπορικού συστήματος", δήλωσε ο Bilello.

Πηγή: eu.usatoday.com Bart Jansen 

ΑΓΓΛΙΑ .Οι φύλακες πεθαίνουν 20 χρόνια κάτω από τον εθνικό μέσο όρο

Το Γραφείο Εθνικών Στατιστικών αναφέρει ότι ο μέσος φύλακας ασφαλείας πεθαίνει στην ηλικία των 62 ετών - όταν το μέσο προσδόκιμο επιβίωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 79,2 έτη για τους άνδρες και 82,9 έτη για τις γυναίκες

Νέα έρευνα που δείχνει ότι οι φύλακες πεθαίνουν 20 χρόνια νωρίτερα από τον εθνικό μέσο όρο αποκάλυψαν ένα "επαίσχυντο πρόβλημα", λέει η ένωση GMB.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Εθνικών Στατιστικών - που καταρτίστηκαν κατόπιν αιτήματος της GMB, διαπιστώθηκε ότι η μέση ηλικία στην οποία πεθαίνουν οι εργαζόμενοι από επαγγέλματα ασφάλειας ήταν 61,9 έτη.

Το συνολικό μέσο προσδόκιμο ζωής στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 79,2 έτη για τους άνδρες και 82,9 έτη για τις γυναίκες.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα στοιχεία του ΟΝS για το διάστημα 2007 έως 2011, τα οποία έδειξαν ότι το προσδόκιμο ζωής ενός «φύλακα ή σχετικής κατοχής» στην Αγγλία ή την Ουαλία ήταν 77,9 χρόνια - περίπου ένα έτος λιγότερο από το μέσο όρο.

Σύμφωνα με τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, από τους 1.687 θανάτους φύλακας ασφαλείας μεταξύ 2014 και 2016, σχεδόν το ήμισυ προκλήθηκαν από καρδιακές παθήσεις και το ένα τέταρτο από ασθένειες των πνευμόνων.

Ο εθνικός ανώτερος υπάλληλος της GMB, Ρότζερ Τζένκινς, δήλωσε: "Είναι απολύτως συγκλονιστικό το γεγονός ότι οι επαγγελματίες της ασφάλειας στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν χαμηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης από ό, τι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στο Αφγανιστάν.

Η ένωση της GMB περιέγραψε τα ευρήματα ως ένα "επαίσχυντο πρόβλημα" και κάλεσε για περισσότερη υποστήριξη στους επαγγελματίες της ασφάλειας (Image: AFP)

"Παρά τις τεράστιες ευθύνες που έχουν, υπάρχει μια εσφαλμένη αντίληψη στη χώρα αυτή ότι το έργο ασφαλείας είναι κατά κάποιον τρόπο ένα ανειδίκευτο επάγγελμα.

"Αυτό που χρειάζονται τα μέλη ασφαλείας μας είναι περισσότερη υποστήριξη στην αντιμετώπιση του άγχους, της ψυχικής υγείας και άλλων συναφών θεμάτων υγείας που συχνά συμβαδίζουν με αυτό το είδος δυνητικά τραυματικής δουλειάς".

Η ένωση θα συζητήσει τα συμπεράσματα στην ετήσια διάσκεψη της την επόμενη εβδομάδα και προέτρεψε τους εργοδότες ασφαλείας να συνεργαστούν με την GMB για την αντιμετώπιση του "επαίσχυντου προβλήματος".

Πηγή: https://www.mirror.co.uk/news/uk-news/these-people-rely-on-security-12625418

'Τράβηγμα' όπλου

Πατέντα Μάχης: Πανωφόρι για οπλοφόρους

Στη σελίδα μας γράφουμε συχνά για θέματα που αφορούν τη κρυφή οπλοφορία, ίσως τη πιο διαδεδομένη μέθοδο στις περισσότερες χώρες. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε μία απλή και εύκολη πατέντα που μπορεί να βοηθήσει κάθε οπλοφόρο που φοράει οποιοδήποτε πανωφόρι (ζακέτα, πουκάμισο, παλτό, κτλ.).

Πηγή: GunBelts.com

Όταν φοράμε πανωφόρι και εφόσον φέρουμε το όπλο μας στο πλάι η πρώτη κίνηση για το τράβηγμα του είναι η απομάκρυνση του ρούχου κάλυψης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς εάν αποτύχουμε σε αυτό τότε υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην έχουμε καλή λαβή στο όπλο ή ακόμα χειρότερα, να πιάσουμε μέρος του ρούχου μαζί με τη λαβή μας. Βλέπετε το πως γίνεται η απομάκρυνση του ρούχου παρακάτω.

Πηγή: Reborn.com.ar

Όπως βλέπετε και παραπάνω, το πρώτο βήμα σε αυτό το είδος τραβήγματος είναι πάντα να απομακρύνουμε το πανωφόρι όσο περισσότερο γίνεται από το όπλο μας. Συνήθως αυτό το κάνουμε με τον αντίχειρα αλλά ανάλογα με το τι φοράμε ίσως να μην είναι πάντα εύκολο. Π.χ. πολύ χοντρά ρούχα ή πολύ ελαφριά δεν απομακρύνονται το ίδιο αποτελεσματικά. Έτσι έχουμε αυτήν εδώ τη πατέντα. Εάν το πανωφόρι μας διαθέτει πλαϊνές τσέπες, τότε μπορούμε στη πλευρά του όπλου να προσθέσουμε ένα μικρό βάρος. Για παράδειγμα, το κινητό μας τηλέφωνο ή τα κλειδιά μας. Έτσι όταν θα το σπρώξουμε θα απομακρυνθεί πολύ πιο εύκολα αλλά και για περισσότερο χρονικό διάστημα.

Πηγή: TheFirearmBlog.com

Εάν όμως δε μπορούμε να κάνουμε το παραπάνω, τότε έχουμε μία πιο διακριτική επιλογή. Παίρνουμε ένα μακρόστενο βαρίδι ψαρέματος ή 2-3 μικρά και τα ράβουμε στη γωνία από το πανωφόρι. Κατά κανόνα αυτό το κάνουμε σε πολύ ελαφριά ρούχα όπως πουκάμισα, σακάκια, κτλ. καθώς στα βαριά έχουμε τσέπες για να κάνουμε τη πρώτη παραλλαγή της πατέντας.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Μία άλλη παραλλαγή της ίδιας πατέντας είδαμε από τη σελίδα «Guns America» το 2017 στο άρθρο του Κλέι Μάρτιν που έκανε το ίδιο με μεταλλικά δαχτυλίδια και θερμοκόλλα. Βλέπετε και αυτή τη παραλλαγή της πατέντας στη συνέχεια.

Πηγή: GunsAmerica.com

Οτιδήποτε και αν αποφασίσετε να κάνετε να είστε σίγουροι ότι έχετε εκπαιδευτεί κατάλληλα και έχετε εξασκηθείτε επαρκώς προτού ξεκινήσετε να το χρησιμοποιείτε στη καθημερινή σας ζωή.

Πηγή: PersonalDefenseWorld.com

Πηγή defensegr.wordpress.com

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 'SEMINARIA ASFALIAS': Παλαιότερα για άμεση λύση έβαζαν κάτι βαρύ, 
όπως κλειδιά στην τσέπη που ήταν η μεριά του όπλου.  

Αυτοπροστασία και Ασφάλεια

Αυτοπροστασία είναι όλα εκείνα τα μέτρα που παίρνουμε για να προστατέψουμε τον εαυτό μας από άμεσες η έμμεσες απειλές, όπως, κλοπές, ληστείες, ξυλοδαρμό, τραυματισμό, ατυχήματος, δολοφονικής επίθεσης, βιασμού, αρρώστιες, επιδημίες, λοιμώξεις, λεκτικής ή σωματικής επίθεσης, είναι μόνο μερικά από τα φαινόμενα που καθημερινά μπορεί να μας συμβούν.

Του Ευθύμιου Μπλιάμπτη

Προσωπικό Ασφάλειας στο Δημόσιο Τομέα

 Αναδημοσιευση από το περιοδικό SECURITY MANAGER 

Ανάλυση Λέξεων

ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ = (ΕΑΥΤΟΣ + ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ)

ΕΑΥΤΟΣ = Το άτομό μου

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ = βοήθεια, προφύλαξη, υπεράσπιση, συμπαράσταση

ΑΣΦΑΛΕΙΑ = σταθερότητα, σιγουριά, έλλειψη κινδύνου

Η διαφορά της άμυνας με την προστασία, είναι ότι στην άμυνα αποτρέπουμε μια επίθεση που θα δεχτούμε, ενώ στην προστασία δημιουργούμε μια «ασπίδα» γύρω από εμάς, έναν «τοίχο» ο οποίος θα εμποδίσει την εισβολή τυχόν επίδοξων κινδύνων. Για να γίνει πιο κατανοητό, με ένα παράδειγμα από τον τομέα της πληροφορικής, άμυνα είναι όταν μολύνεται ένα αρχείο από ιό, και το πρόγραμμα με τις ενημερώσεις του, τον διαγράφει ή τον “απολυμαίνει”, ενώ το τείχος προστασίας απαγορεύει την είσοδο οποιουδήποτε αρχείου, είτε αυτό είναι μολυσμένο η όχι. Στον ανθρώπινο οργανισμό, άμυνα είναι όταν το ανοσοποιητικό μας σύστημα αμύνεται απέναντι σε αρρώστιες με τα γνωστά αντισώματα και την εξασθένηση του οργανισμού, σε αυτό συμβάλουν οι εμβολιασμοί και τα φάρμακα που θα μας χορηγήσει ο Γιατρός, προστασία είναι όταν βοηθάμε τον εαυτό μας για να μην αρρωστήσει, να μην τραυματιστεί, να μην πάθει κάποιο ατύχημα κι αυτό γίνεται με τη σωστή διατροφή, τη διατήρηση φυσικής κατάστασης, την πνευματική και σωματική καλλιέργεια. Ακόμα ένα παράδειγμα, για μια χώρα, η άμυνα της είναι τα εξοπλιστικά συστήματα και τα όπλα που διαθέτει σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, ενώ η προστασία αφορά την εσωτερική ασφάλεια, τα καλά φυλασσόμενα σύνορα της, ώστε να μην εισβάλουν παράνομα ξένοι εισβολείς και δημιουργηθεί ο κίνδυνος για τυχόν αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της.

Προκλήσεις της εποχής

Στη σημερινή εποχή είναι πιθανόν να ζούμε χωρίς να έχει παραστεί ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την επίθεση ενός τσαντάκια, τη διάρρηξη του σπιτιού μας και την εισβολή αγνώστων μέσα σε αυτό, ακόμη χειρότερα με εμάς και την οικογένεια μας να κοιμόμαστε μέσα. Ο φόβος για μια πιθανή επίθεση κάθε φορά που αφήνουμε την άνεση του σπιτιού μας δεν μπορεί να θεωρηθεί ποιοτική διαβίωση. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε την ύπαρξη βιαστών, δολοφόνων, ατυχημάτων, ληστειών και κάθε λογής άλλων τρομακτικών γεγονότων που συμβαίνουν καθημερινά, δε θέλουμε να αισθανόμαστε αβοήθητοι. Μπορούμε να λάβουμε τα μέτρα μας και να αναλάβουμε την ευθύνη της προσωπικής μας ασφάλειας. Δεν πρέπει να περιμένουμε από την αστυνομία να μας παρέχει προστασία επί 24ώρου βάσης, καθώς είναι αριθμητικά περιορισμένη και ως εκ τούτου είναι αδύνατο να υπάρχει ένας αστυνομικός για κάθε πολίτη ανά πάσα στιγμή.

Στην πραγματικότητα κάθε πολίτης οφείλει να αναλάβει την προσωπική του ασφάλεια και να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να προστατεύεται τόσο ο ίδιος όσο και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του. Πρόκειται για ένα συνδυασμό επαγγελματικής προστασίας και επιβολής του νόμου, καθώς και της προσπάθειας που καταβάλλει κάθε πολίτης για την προσωπική του ασφάλεια που θα στερήσουν από τον εγκληματία την ευκαιρία να διαπράξει ένα έγκλημα εναντίον του. Ακόμη και κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες πρόληψης οφείλουμε να πούμε πως ατυχήματα, βιασμοί, ληστείες και φόνοι θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Ως ιδανική συνθήκη εννοούμε την κατάσταση κατά την οποία η ευκαιρία για να διαπραχθεί εναντίον μας κάποιο έγκλημα γίνεται, όσο το δυνατόν, λιγότερο προφανής στον επίδοξο εγκληματία. Παρόλο που η παραπάνω θεώρηση είναι μη καθησυχαστική, υπάρχουν οδηγίες που μπορεί ο κάθε πολίτης να ακολουθήσει για να ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα να είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα. Η άμυνα ως πρακτική στην καθημερινότητα είναι οποιαδήποτε ενέργεια παρεμπόδισης ενός δυνητικού εγκληματία να διαπράξει το έγκλημα του. Φανταστείτε πως θα ήταν τα πράγματα αν κάθε πολίτης ενδιαφερόταν σοβαρά για την προσωπική του ασφάλεια. Πόσο καλύτερη κοινωνία θα είχαμε συνολικά αν ο καθένας μας λάμβανε μερικά απλά μέτρα για την προσωπική του ασφάλεια.

Πάντα σε εγρήγορση

Υπάρχουν άπειροι τρόποι για να πέσει θύμα ένας άνθρωπος. Πιθανόν δεν μπορούμε να τους αναλύσουμε όλους εδώ, μιας και το εγκληματικό μυαλό εφευρίσκει πάντα καινούργιες μεθόδους για να εξαπατήσει, να εκμεταλλευτεί και να επωφεληθεί έναντι εκείνων που δεν βρίσκονται σε εγρήγορση η φαίνονται σωματικά ασθενέστεροι. Παρόλα αυτά, μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα και χρησιμοποιώντας το ισχυρότερο αμυντικό μηχανισμό μας, τον κοινό νου και την διαίσθηση. Η πρώτη γραμμή αυτοπροστασίας είναι ο τρόπος σκέψης μας που κατ επέκταση επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Είναι μια προσπάθεια που συνεχίζεται 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, 52 εβδομάδες τον χρόνο. Οι πιθανότητες να πέσουμε θύματα αυξάνουν μόλις χαλαρώσουμε και ρίξουμε τις άμυνες μας έστω και στιγμιαία. Αν υποθέσουμε πως ήπιαμε 1-2 ποτά η ότι εργαστήκαμε στη δουλειά πολλές ώρες και αισθανόμαστε εξαντλημένοι. Τα περισσότερα λάθη γίνονται όταν είμαστε σωματικά και πνευματικά εξουθενωμένοι. Όταν νιώθουμε κουρασμένοι, το πεδίο της προσοχής μας περιορίζεται, τείνουμε να μην προσέχουμε λεπτομέρειες και να μην παρατηρούμε τα στοιχεία του περιβάλλοντος. Αυτή είναι η στιγμή που μπορούν να μας συμβούν φοβερά πράγματα. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι αστυνομικοί που σκοτώνονται η τραυματίζονται εν ώρα εργασίας είναι όταν πλησιάζει το τέλος της βάρδιάς τους. Στις περισσότερες χώρες οι αστυνομικοί εργάζονται εξαντλητικά πολλές ώρες και όταν κουραστούν, συνήθως προς το τέλος της βάρδιας τους, τείνουν να κάνουν λάθη, τα οποία συχνά έχουν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό η ακόμα και την απώλεια της ίδια τους της ζωής. Και πρόκειται για επαγγελματίες! Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι δε θα συμβεί αυτό σ’ εμένα. Κάθε πρωί σηκωνόμαστε και ετοιμαζόμαστε για την δουλειά, και το βράδυ πέφτουμε για ύπνο σχεδόν βέβαιοι ότι θα σηκωθούμε την επόμενη μέρα και θα επαναλάβουμε την ίδια ακριβώς ρουτίνα. Τείνουμε να θεωρούμε την ύπαρξη μας δεδομένη και το ίδιο πιστεύουμε και για την ασφάλειά μας. Όμως πρόκειται για μια λανθασμένη αντίληψη.

Το έγκλημα δεν κάνει διακρίσεις

Οι άντρες γίνονται θύματα σχεδόν το ίδιο συχνά με τις γυναίκες, παρά το γεγονός ότι ο τύπος του εγκλήματος που υφίστανται μπορεί να διαφέρει. Επειδή η κοινωνία συνεχίζει να θεωρεί πως τα αρσενικά πρέπει να είναι πιο δυνατά, θαρραλέα και ριψοκίνδυνα, οι περισσότεροι άντρες τείνουν να αποφεύγουν την αναφορά κάποιου εγκλήματος σε βάρος τους, καθώς ντρέπονται να παραδεχτούν τις αδυναμίες τους στην αστυνομία. Στην πραγματικότητα, με το να μην γίνεται καταγγελία ενός εγκλήματος, ενθαρρύνουμε τους κακοποιούς να συνεχίζουν το έργο τους, Είναι δίκαιο; Μια γυναίκα από την άλλη, μπορεί να καταγγείλει μια ληστεία αλλά όχι ένα βιασμό. Πολλές φορές ο βιαστής αφήνεται ελεύθερος μόνο και μόνο για να επαναλάβει το έγκλημα του ενάντια σε ένα νέο θύμα. Κανένα θύμα η υπόθεση βιασμού δεν είναι πανομοιότυπο με κάποιο άλλο.

Στις Ηνωμένες πολιτείες έχει αναπτυχθεί ο νόμος ασπίδα κατά των βιασμών και έχει τεθεί σε ισχύ για να προστατεύονται τα θύματα βιασμών από εξαντλητικές έρευνες οι οποίες εκθέτουν τη ζωή και το παρελθόν τους. Παρόλα αυτά οι δικηγόροι βρίσκουν τρόπους να παρακάμπτουν το νόμο με το να βασίζουν τις υποθέσεις τους στην παρουσίαση του θύματος ως ένα ένοχο και σεξουαλικώς εθισμένο άτομο, και συχνά καταφέρνουν με ευκολία να πείσουν τους δικαστές. Σε χώρες όπου δεν υφίσταται ο νόμος ασπίδα, η δικαιοσύνη εμφανίζεται ακόμα πιο ανίσχυρη.

Στη χώρα μας η δικαιοσύνη λειτουργεί διαφορετικά, αφού ισχύει ο νόμος 4322/2015 που αποφυλακίζει τρεις κατηγορίες κρατουμένων, τους ανάπηρους (χρήστες ναρκωτικών, ψυχικές διαταραχές), τους ανηλίκους και τους «φιλοξενούμενους αλλοδαπούς», που σημαίνει ότι όποιος σκοτώσει, βιάσει, ληστέψει και ανήκει σε αυτή την κατηγορία, σύντομα αποφυλακίζεται, μπορεί αυτός ο νόμος να λειτουργεί άψογα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, δεν λειτουργεί όμως κατασταλτικά για την μείωση της εγκληματικότητας, αφού και να τους συλλάβει η αστυνομία, και να δικαστούν, ο νόμος αυτός τους αποφυλακίζει, δίνοντας τους την ευκαιρία να διαπράξουν πάλι τα ίδια εγκλήματα. Είναι γνωστό από το Αστικό Δίκαιο ότι για να καταργηθεί ένας νόμος πρέπει να ψηφιστεί ένας καινούργιος, κανείς όμως δεν έχει προτείνει την κατάργηση τέτοιων νόμων. Ποια θα είναι όμως η αποζημίωση για το τραύμα, την αμηχανία, το θυμό, την απογοήτευση και το στιγματισμό που υφίσταται ένας άνθρωπος όταν η υπόθεση πηγαίνει στη δικαιοσύνη και αναμεταδίδεται από τα δελτία ειδήσεων και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Ο βιαστής τις περισσότερες φορές δεν τιμωρείται για το έγκλημα του. Μπορεί να πληρώσει ένα μικρό πρόστιμο και ίσως να μπει για λίγο φυλακή. Αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ελαφρύ χάδι της δικαιοσύνης και δεν συντελεί στην αποκατάσταση του θύματος. Έτσι το θύμα θυματοποιείται δυο φορές, μια από τον βιαστή και μία δεύτερη από την αστυνομία, τα δικαστήρια και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η ιστορία κάθε εγκλήματος και κάθε θύματος είναι μοναδική. Όταν ακούμε ιστορίες από ηλικιωμένους μπορούμε να διακρίνουμε την πικρία και τη μοναξιά που αισθάνονται. Αλήθεια, πόσα από αυτά τα εγκλήματα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί η εμποδιστεί;

Ακόμα και το πιο ισχυρό άτομο μπορεί να πέσει θύμα σε μια επικίνδυνη περιοχή. Ακόμα και αν τηρούμε τους κανόνες και τα κάνουμε όλα σωστά, μπορεί και πάλι να πέσουμε θύματα με το να είμαστε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Τι πρέπει να κάνουμε; Να μην ξεμυτίσουμε ποτέ από το σπίτι μας; Μα δεν είμαστε απόλυτα ασφαλείς, ακόμη και αν είμαστε κλειδωμένοι μέσα στο διαμέρισμα μας. Όταν συνειδητοποιήσουμε την έννοια της ασφάλειας, τείνουμε να βλέπουμε κινδύνους να παραμονεύουν παντού. Έτσι το να πέσεις θύμα στοιχίζει σε χρόνο και χρήμα. Κανένας δεν διασκεδάζει με το να συμπληρώνει αναφορές και καταγγελίες στην αστυνομία στη μέση της νύχτας ή να χάνει αρκετές μέρες από τη δουλειά του επειδή πρέπει να βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα βλέποντας φωτογραφίες από το αρχείο, και να κάνει τακτικές επισκέψεις στο νοσοκομείο για να δεχτεί την ανάλογη φροντίδα. Αργότερα, θα χρειαστεί να κάνει και αρκετές επισκέψεις στο δικαστήριο, δεδομένου φυσικά ότι έχει συλληφθεί ο εγκληματίας, του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και έχουν βρεθεί αρκετά στοιχεία που να τον ενοχοποιούν για το έγκλημα ώστε τελικά να καταδικαστεί. Όλο αυτό είναι απλά πολλή δουλειά! Οι Αστυνομικοί ανά τον κόσμο υπέρ απασχολούνται, είναι κουρασμένοι, και οι αξιωματικοί θέλουν και αυτοί να πάνε στα σπίτια τους να περάσουν λίγο χρόνο με τις οικογένειες τους και κυρίως θέλουν να ξεκουραστούν! Η αστυνομία δεν μπορεί να είναι παντού 24 ώρες / 7 ημέρες δίπλα μας, αναλάβετε τις ευθύνες σας για την προσωπική σας ασφάλεια. Αναπτύξτε μια έξυπνη τακτική και συμπεριφορά, αξίζει τον κόπο.

Κίνδυνοι και πρόληψη

Κι εδώ θα πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό στον τομέα της ασφάλειας, την πρόληψη και τον κίνδυνο, γιατί άλλα μέτρα θα πάρουμε για την πρόληψη, και άλλα για τον κίνδυνο.

Α) Πρόληψη είναι μια πράξη που προλαβαίνουμε, πριν αυτή γίνει, συμβάλλουμε στην παρεμπόδιση και την αποτροπή της, μέσα σε αυτό το κομμάτι συμπεριλαμβάνεται και η αυτοάμυνα. Ας δώσουμε όμως κάποια παραδείγματα για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια. Έχουμε ένα σπίτι μονοκατοικία, ή διαμέρισμα, που ποτέ δεν έχει γίνει κάποια απόπειρα ληστείας ή κλοπής. Βλέποντας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στη γειτονιά τα καθημερινά κρούσματα ληστειών, και δολοφονιών που συμβαίνουν, ανησυχούμε και θέλουμε να πάρουμε κάποια μέτρα, με την πιθανότητα να είμαστε κι εμείς το επόμενο θύμα, τι κάνουμε; θωρακίζουμε λοιπόν τις πόρτες, τα παράθυρα, τοποθετούμε κι έναν συναγερμό για να είμαστε ήσυχοι. Άλλη περίπτωση, μια γυναίκα ποτέ δεν κυκλοφορεί μόνη της αργά σε σκοτεινούς δρόμους, τη στιγμή που γνωρίζει ότι στη γειτονιά έχουν συμβεί κρούσματα επίθεσης ληστείας, επίσης πάντα φροντίζει να την συνοδεύει κάποιος μέχρι την είσοδο του σπιτιού της. Ακόμα ένα παράδειγμα, ένας αστυνομικός, η σκοπευτής, η κυνηγός, έχει όπλο στο σπίτι, και μικρά παιδιά, φροντίζουμε να κλειδώνουμε το όπλο πάντα στο κουτί του και να το τοποθετούμε σε μέρος όπου δεν είναι προσβάσιμο για το παιδί μας. Έχουν συμβεί αρκετές φορές τραγικά περιστατικά όπου μικρά παιδιά έπαιζαν με το όπλο του πατέρα τους, εκπυρσοκρότησε το όπλο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα ο γονέας.

Β) Κίνδυνος είναι ένα κακό, μια καταστροφή, κάποια φθορά, ζημιά ηθική ή υλική, που μας συμβαίνει, εδώ τα μέτρα που παίρνουμε θα είναι κατασταλτικά ώστε να αποτρέψουμε κάποιο παρόμοιο περιστατικό. Για παράδειγμα στις τράπεζες παλαιότερα, συνεχώς γινόταν ληστείες σε καθημερινή βάση, με συνέπεια να υπάρχουν ομηρίες, τραυματισμοί υπαλλήλων και πελατών, έτσι τα μέτρα που πήραν οι τράπεζες προκειμένου να περιορίσουν αυτό το φαινόμενο ήταν να θωρακίσουν τα καταστήματα με καινούργιες πόρτες, σύγχρονες κάμερες παρακολούθησης και χρόνο-καθυστέρηση του χρηματοκιβωτίου ώστε να καθυστερήσουν τον επίδοξο ληστή για να τον προλάβει η αστυνομία. Άλλο ένα παράδειγμα, γίνεται μια συμπλοκή σε αστυνομικό τμήμα, με έναν επίδοξο ληστή όπου συνελήφθη, από αμέλεια των αστυνομικών που τον συνόδευαν δεν του έχουν περάσει χειροπέδες, ξαφνικά αρπάζει το όπλο από έναν αστυφύλακα, πυροβολεί και τραυματίζει 2 αστυνομικούς, κατόπιν καταφέρνει να αποδράσει και για να τον πιάσουν χρειάζεται μεγάλη αστυνομική δύναμη, μετά από ένα τέτοιο περιστατικό εκτός από την αρνητική προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το πλήγμα στο κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας, τα μέτρα που χρειάζεται να πάρουν εδώ είναι περισσότερη εκπαίδευση, καταμερισμός ευθυνών και φυσικά πειθαρχικός έλεγχος. Ακόμα ένα παράδειγμα, υπάρχει διαρροή αερίου σε ένα κτίριο, αλλά κανείς δεν το λαμβάνει σοβαρά υπόψη αφού η διαρροή δεν είναι και τόσο αισθητή, μέχρι που με μια ανάφλεξη γίνεται έκρηξη καταστρέφεται το κτίριο ολοσχερώς και χάνουν την ζωή τους 10 άνθρωποι, από την αυτοψία της πυροσβεστικής αποδεικνύεται σε τι οφείλεται η έκρηξη που σημειώθηκε, εδώ τα μέτρα που θα πρέπει να πάρουν για να μην υπάρξουν ξανά ανθρώπινες απώλειες, είναι καταμερισμός ευθυνών για το συμβάν, και τακτικοί έλεγχοι συντήρησης στις νέες εγκαταστάσεις, ώστε να μην επαναληφθεί μια ίδια τραγωδία.

Έχοντας αναπτύξει λοιπόν μια εμπειρία στις μεθόδους και τα αποτελέσματα τους, θα μπορούσαμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, αφού όλες οι περιπτώσεις δεν είναι πάντα οι ίδιες.

Είναι σαφές ότι χωρίς να σε γνωρίζει κάποιος, σπάνια θα σε πλησιάσει, η θα σε ενοχλήσει, με γνώμονα λοιπόν το παραπάνω στοιχείο, αυτός που θα μας επιτεθεί, θα μας ληστέψει , η θα μας βλάψει, μας γνωρίζει, μας έχει δει, και είναι από το δικό μας περιβάλλον, μας έχει επιλέξει για να είμαστε το επόμενο θύμα του. Ας το πάρουμε ανάποδα, όταν γίνεται μια ανθρωποκτονία, το πρώτο πράγμα που ψάχνει η αστυνομία, είναι στοιχεία από το κινητό μας τηλέφωνο, τις κλήσεις και τα μηνύματα που είχαμε επικοινωνήσει, κατόπιν ψάχνει από το συγγενικό, το φιλικό η το επαγγελματικό μας περιβάλλον, και αν δεν βρει άκρη, ψάχνει για κοινούς γνωστούς.

 Απειλές για την προσωπική ασφάλεια

Είναι τα τρία είδη απειλών στην ασφάλεια προσώπων, οι επαφές που έχουμε σε προσωπικό επίπεδο, οι επαφές με συγγενείς, φίλους συνεργάτες και η τρίτη απειλή είναι οι αόρατες απειλές μέσω τρίτων, που αυτό μπορεί να σημαίνει, φίλος φίλων, φίλος συγγενή, γνωστός σε παρέα και μέσα κοινωνικής δικτύωσης!

Όπως λοιπόν ένας σωματοφύλακας πρέπει να γνωρίζει αυτές τις απειλές για να προστατέψει τον πελάτη του, καλό είναι να τα γνωρίζει και ο καθένας μας ώστε να προστατέψει τον εαυτό του, γιατί όπως έχω αναφέρει και πιο πάνω, η αστυνομία αδυνατεί να μας παρέχει ασφάλεια, οι περισσότεροι πολίτες δεν έχουν την οικονομική άνεση να προσλάβουν από έναν φύλακα, ή σωματοφύλακα, γι’ αυτό η προσωπική ασφάλεια μας γίνεται αποκλειστικά με δική μας ευθύνη. Για παράδειγμα, αν μας διαρρήξουν το σπίτι, ή δεχτούμε επίθεση, να γνωρίζουμε ότι αν δεν καλέσεις ο ίδιος τον δράστη στο σπίτι σου, δεν πρόκειται να έρθει από μόνος του, αυτός μπορεί να είναι ένας φίλος μας, συγγενής μας, οικιακή βοηθός, κάποιος μάστορας, γείτονας, ή καλυμμένες απειλές, προσποιούμενοι τον ηλεκτρολόγο, τον αστυνομικό, τον εφοριακό, για δήθεν γκάλοπ, που στην πραγματικότητα θέλει να μας αποσπάσει πληροφορίες.

Στην περιβαλλοντική εγκληματολογία υπάρχει το τρίγωνο του εγκλήματος, που μας δείχνει ότι όλα σχεδόν τα εγκλήματα είναι ευκαιριακά, αφού για να διαπραχτεί ένα έγκλημα πρέπει να υπάρχουν τρεις παράγοντες, το θύμα, ο εγκληματίας και η ευκαιρία, χωρίς τον παράγοντα ευκαιρία ένα έγκλημα δεν είναι πάντα προσχεδιασμένο από τον δράστη. Η διάρρηξη στο σύνολο της είναι έγκλημα ευκαιρίας, ένας διαρρήκτης θα επιλέξει τον στόχο του, επειδή του προσφέρεται η καλύτερη ευκαιρία να πραγματοποιήσει το έγκλημα του απαρατήρητα και με τον μικρότερο αριθμό εμποδίων στον δρόμο του. Οι περισσότεροι διαρρήκτες ενεργούν ευκαιριακά και ψάχνουν έναν εύκολο τρόπο να δράσουν χωρίς μεγάλη καθυστέρηση και χωρίς να προκαλέσουν υποψίες. Ένα σπίτι του οποίου η εξώπορτα ξεχάστηκε ξεκλείδωτη από αμέλεια η βιασύνη, ένα κτίριο η μια πολυκατοικία με άδεια η απροστάτευτα διαμερίσματα είναι πολύ πιθανότερο να γίνουν στόχοι διάρρηξης από άλλα που έχουν κατάλληλα ασφαλιστεί.

Να γνωρίζετε ότι οι διαρρήκτες, οι ληστές, οι βιαστές και οι δολοφόνοι, σπάνια επιλέγουν τα θύματα τους στην τύχη, γιατί θα κινδύνευαν να τραυματιστούν η να συλληφθούν. Αντίθετα επιλέγουν πολύ προσεκτικά τα θύματα τους και ενεργούν τις επιθέσεις τους σε τρία στάδια:

α) Εντοπισμός ενός πιθανού στόχου. Σε αυτό το στάδιο ο «κυνηγός» επιλέγει ένα ευάλωτο θήραμα. «Καλά θηράματα» είναι συνήθως αυτοί που δεν είναι καλά πληροφορημένοι για το περιβάλλον τους ή δείχνουν αδύναμοι να αμυνθούν.

β) Δοκιμή του στόχου. Για να ελαττωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού ή σύλληψης του, ο κακοποιός επιζητεί την «συνεργασία» των ενδεχόμενων θυμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει συγκεκαλυμμένα, παρατηρώντας τις συνήθειες των θυμάτων του και ψάχνοντας την ευκαιρία να χτυπήσει. Άλλος τρόπος είναι να πλησιάσει το μελλοντικό θύμα και με διάφορα τεχνάσματα, να δοκιμάσει τον χαρακτήρα του, ώστε να ξέρει τι άτομο θα αντιμετωπίσει.

γ) Προσβολή του στόχου. Μόλις ο κακοποιός σιγουρευτεί ότι θα πετύχει τον στόχο του, αποφασίζει την επίθεση.

Κι εδώ δίνω κάποιες περιπτώσεις από ανθρωποκτονίες, που αποδεικνύεται ότι οι δράστες δεν επιλέγουν στην τύχη τα θύματά τους:

Υπόθεση 1) Δημήτρης Βαρκινός, ο ταξιτζής που σκότωνε για το τίποτα, είχε διαπράξει 5 δολοφονίες και τραυμάτισε 6 πολίτες, οπλοφορούσε παράνομα και σκότωνε όποιον νόμιζε ότι τον αδικούσε. Γνώριζε και είχε επιλέξει τα θύματα του.

Υπόθεση 2) Αλεξάντερ Σολόνικ, ο αρχιμαφιόζος της ρώσικης μαφίας που εκτελούσε συμβόλαια θανάτου, ενώ κατάφερε να εξαπατήσει την ελληνική αστυνομία, και τις ελληνικές αρχές, ζούσε στη χώρα μας ως κροίσος, με πλαστά χαρτιά, νοικιάζοντας όχι λιγότερες από τρεις βίλες στην παραλιακή και ζώντας τη μεγάλη ζωή με πανάκριβα σπορ αυτοκίνητα μαζί με το μοντέλο σύντροφό του, κανένας δεν τον είχε ανακαλύψει, οι δικοί του όμως από τον κύκλο του, που τον γνώριζαν καλά, τον εντόπισαν και τον βρήκαν.

Υπόθεση 3) Οικογένεια Χρυσαφίδη, με τον οικιακό βοηθό από την Ταϋλάνδη, που είχαν μέσα στο σπίτι τους, όπου με συνεργούς του, εκτέλεσαν ολόκληρη την οικογένεια. Γνώριζε και επέλεξε τα θύματα του.

Υπόθεση 4) Κική Κουσόγλου, Δάνος Μουρατίδης, την σκότωσε, την έθαψε και ύστερα την αναζητούσε στα δελτία ειδήσεων για να παραπλανήσει τις αρχές. Γνώριζε πολύ καλά και επέλεξε το θύμα του.

 Και να θυμάστε ότι:

– Η Ασφάλεια είναι μητέρα του κινδύνου και γιαγιά της καταστροφής (Thomas fuller)

– Όσοι εγκαταλείπουν την ουσιώδη ελευθερία, για να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία, ούτε ασφάλεια (Benjamin Franklin)

– Πολλοί ζητούν η κυβέρνηση να προστατέψει τον καταναλωτή. Ένα πολύ πιο επείγον πρόβλημα είναι να προστατευθεί ο καταναλωτής από την κυβέρνηση. (Milton Friedman)

Αυτός που δέχεται προστασία, δηλώνει υποταγή. (Samuel Johnson) 

– Το πρωταρχικό καθήκον μιας κυβέρνησης είναι να προστατέψει τους πολίτες, όχι να διευθύνει τις ζωές τους (Ρόναλντ Ρήγκαν)

– Φυλάμε έναν άγγελο μέσα μας. Πρέπει να είμαστε οι προστάτες αυτού του αγγέλου. (Jean Cocteau)

– Για ασφάλεια κυκλωθήκαμε με τείχη – και γίνανε τα τείχη φυλακή μας (Κώστας Ουράνης)

Και κάτι δικό μου: αυτό που βλέπουμε με την πρώτη ματιά, συνήθως δεν είναι και αυτό που νομίζουμε ότι φαίνεται, για παράδειγμα, τι ευγενικός κύριος που φαίνεται, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να πρόκειται για έναν στυγερό δολοφόνο, ή τι καλή κοπέλα που φαίνεται, ενώ στην πραγματικότητα κλέβει πορτοφόλια από περαστικούς…

Παρακάτω παραθέτω κάποιες ιστοσελίδες με ενημερωτικό υλικό από συμβουλές για την καλύτερη ασφάλεια.

http://www.hellenicpolice.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3547&Itemid=619&lang=

http://civilprotection.gr/el/disasters

http://www.aftodioikisi.gr/ota/dimoi/d-aspropirgou-xrisimes-simvoules-gia-tin-prostasia-tis-zois-kai-tis-periousi/

http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=9876&Itemid=619&lang

http://www.aigialeia24.gr/?p=3507

http://cyberalert.gr/