ΔΙΑΜΕΤΡΗΜΑΤΑ

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ SOOTER.GR
Με τη λέξη διαμέτρημα χαρακτηριζουμε την εσωτερική διάμετρο της κάννης ενος περιστρόφου η

πιστολιου.Το μετρο της διαμετρου αυτης,αλλοτε εκφραζεται σε ιντσες και αλλοτε σε χιλιοστα. Η

διαφορα αυτη οφειλεται στο συστημα μετρησης που ακολουθειται απο τις χωρες παραγωγης.Στα

οπλα Αμερικανικης προελευσης εφαρμοζεται το Αγγλοσαξωνικο συστημα μετρησης,ιντσα (inch)

ποδια(feet) γυαρδα(yard) ενω στα Ευρωπαικα το μετρικο συστημα,χιλιοστα(mm) εκατοστα(cm)

μετρα(m).

Τα διαμετρηματα των συγχρονων περιστροφων και πιστολιων ειναι-0,22 η 5,6mm-0,25 η 6,35mm

0,32 η 7,65mm-0,38"-0,357-9mm-o,41"-0,44"-0,45 Τα διαμετρηματα μεχρι και 0,38" η 9mm Short

αποτελουν μια ξεχωριστη κατηγορια,επειδη η βαλλιστικη τους αποδοση ειναι μικροτερη απο εκεινη που

προβλεπουν οι προδιαγραφες για αμυντικη χρηση.

Τα διαμετρηματα 0,38 Special,9mm Parabellum και 0,357 Magnum ειναι σχεδον το ιδιο πραγμα.

Η διαφορα του διαμετρηματος του 0,357 Magnum με το 0,38 Special ειναι μερικα χιλιοστα της ιντσας,

δηλαδη εχουν την ιδια διαμετρο,αλλα διαφερουν στο μηκος του καλυκα.Το μηκος του καλυκα σ'ενα

φυσιγγιο 0,357 ειναι κατα 0,153 χιλιοστα της ιντσας μεγαλυτερο απο αυτο του 0,38

Αυτο σημαινει οτι ενα περιστροφο 0,357 Μagnum δεχεται στο βυκιο του φυσιγγια 0,38 Special,

αλλα ενα φυσιγγιο 0,357 δεν ταιριαζει σε ενα περιστροφο 0,38 Special,γιατι δεν κλειμει το βυκιο του.

Επισης οι πιεσεις και οι ταχυτητες που αναπτυσσονται σε ενα περιστροφο με διαμετρημα 0,357

ειναι κατα πολυ υψηλοτερες απο εκεινες σε ενα 0,38 Special.

Το διαμετρημα 9mm διαφερει μονο κατα μερικα χιλιοστα της ιντσας απο το 0,357.Ουσιαστικα η

διαμετρος του βληματος των 9mm ειναι ιση με 0,3550 χιλιοστα της ιντσας και του 0,357 με 0,3565

χιλιοστα αυτης.Οποτε ενα περιστροφο με διαμετρημα 0,357 μπορει να πυροβολει φυσιγγια 9mm

αν γινει μονο αλλαγη του βυκιου και αυτο γιατι εχουμε μια μικρη διαφορα στη διαμετρο του καλυκα

και στο εξωτερικο σχημα του πυθμενα.Απο αποψη βαλλιστικης αποδοσης,το φυσιγγιο 9mm βρισκεται

μεταξυ 0,38 Special και 0,357 Magnum.

Tα μεγαλα διαμετρηματα(9mm-0,357-0,41-0,44-0,45) που συγχρονως αναπτυσσουν υψηλες

ταχυτητες,ανω των 1100F\S με εξαιρεση το 0,45 του οποιου η ελλειψη ταχυτητας(850F\S)

αναπληρωνεται απο το μεγαλο βαρος του βληματος(200-230grains) αποδιδουν μεγαλα ποσα

κινητικης ενεργειας.Η μεγαλη κινητικη ενεργεια των διαμετρηματων αυτων συνοδευεται απο

υψηλη ανακρουση και ο ελεγχος των οπλων ειναι δυσκολος,ειδικα κατα την ταχεια βολη.

Για τον ιδιο λογο,οσο μεγαλωνει το βαρος του βληματος,τοσο αυξανει και η ανακρουση,ενω

δυσκολεύει παράλληλα και ο έλεγχος του όπλου
πηγη .www.shooters.gr 

ΠΑΛΑΙΑ VS ΝΕΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η τρομοκρατία αποτελεί τα τελευταία χρόνια ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής λόγω της αύξησης των τρομοκρατικών επιθέσεων σε αμερικανικό και ευρωπαϊκό έδαφος. Σημείο αναφοράς αποτελούν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι οποίες αποτέλεσαν την ισχυρότερη επίθεση στον πυρήνα μιας μεγάλης δύναμης από μια μη κρατική οργάνωση. Η δομή, οι στόχοι και η τακτική επιθέσεων των συγκεκριμένων οργανώσεων επέφεραν παγκόσμιες αλλαγές στην προσέγγιση της τρομοκρατίας . Πιο συγκεκριμένα, η τρομοκρατία, όταν κυμαινόταν σε περιορισμένα επίπεδα βίας, αποτελούσε ένα εσωτερικό πρόβλημα των κρατών και αντιμετωπίζονταν από τους εσωτερικούς μηχανικούς ασφαλείας. Η 11η Σεπτεμβρίου δημιούργησε νέα αντίληψη της απειλής και ανάγκασε τα κράτη να ακολουθήσουν διαφορετικές μεθόδους και τρόπους αντιμετώπισης των συγκεκριμένων οργανώσεων.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου ξεκίνησε ο διάλογος για το «νέο» παράδειγμα της τρομοκρατίας και συνεπώς τη δημιουργία νέου πλαισίου προσέγγισης και νέας πολιτικής αντιμετώπισης. Όμως, αμφισβητήθηκε από πολλούς αναλυτές ο χαρακτηρισμός «νέα» τρομοκρατία, αφού κατά την άποψή τους η ισλαμιστική τρομοκρατία φέρει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την «παραδοσιακή» τρομοκρατία. Στη συνέχεια αναλύονται οι διαφορές της «νέας» με την «παλαιά» τρομοκρατία και η ανάγκη υιοθέτησης νέων τρόπων αντιμετώπισης από τα απειλούμενα κράτη.
Η πρώτη διαφορά αφορά την αποδοχή ή μη του διεθνούς συστήματος από τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Δηλαδή, οι παραδοσιακές τρομοκρατικές οργανώσεις αναγνώριζαν το διεθνές σύστημα και ως μέλη του προσπαθούσαν να επιφέρουν αλλαγές. Εχθροί τους ήταν οι φορείς και οι μηχανισμοί των κρατών που δρούσαν. Αντιθέτως, οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως ξένο σώμα από το διεθνές σύστημα και επιδιώκουν θεμελιώδεις αλλαγές στη δομή του ακόμη και την πλήρη κατάρριψή του.
Η δεύτερη διαφορά αφορά τη δομή των οργανώσεων. Πιο συγκεκριμένα, οι «παραδοσιακές» τρομοκρατικές οργανώσεις έχουν ιεραρχική κάθετη δομή, ενώ οι «νέες» τρομοκρατικές οργανώσεις είναι αποκεντρωτικές με οριζόντια διάρθρωση. Επίσης, η σύνθεσή τους περιλαμβάνει συνήθως ερασιτέχνες, οι οποίοι βασίζονται στις πληροφορίες που έχουν συλλέξει μόνοι τους κυρίως μέσω διαδικτύου, παρά καλά εκπαιδευμένους τρομοκράτες.
Η τρίτη διαφορά αφορά τη συμπεριφορά της τρομοκρατικής οργάνωσης ως προς τους αθώους πολίτες των κρατών. Η «παλαιά» τρομοκρατία δεν στόχευε τους πολίτες, διότι τους ήθελε παρατηρητές και είχε ανάγκη την υποστήριξή τους για την εκπλήρωση των πολιτικών τους στόχων. Ενώ οι «νέες» τρομοκρατικές οργανώσεις επιδιώκουν μεγάλες μαζικές απώλειες άμαχου πληθυσμού.
Η τέταρτη διαφορά, αφορά τα κίνητρα των τρομοκρατικών οργανώσεων, τα οποία σε αντίθεση με την παλαιά τρομοκρατία, δεν βασίζονται σε μια πολιτική ιδεολογία αλλά στον θρησκευτικό φανατισμό και στην καταστροφή της δυτικής κοινωνίας. Αυτή η θέση αμφισβητείται για δύο λόγους. Αρχικά, ο θρησκευτικός φανατισμός δεν αποτελεί καινοτόμο χαρακτηριστικό, αφού υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν στο οποίο τρομοκρατικές ενέργειες ερμηνεύτηκαν με βάσει τη θρησκεία. Δεύτερον, οι νέες τρομοκρατικές οργανώσεις επιδιώκουν μέσω των επιθέσεων τους να πιέσουν τα εκάστοτε κράτη να αλλάξουν την εξωτερική τους πολιτική στη Μέση Ανατολή.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η τρομοκρατία έπαψε να αποτελεί ένα εσωτερικό πρόβλημα των κρατών και δε δύναται να αντιμετωπιστεί πλέον από τους εσωτερικούς μηχανικούς ασφαλείας. Επομένως, δημιουργήθηκε η ανάγκη αλλαγής πολιτικών και υιοθέτησης νέων τρόπων αντιμετώπισης για τέσσερις κυρίως λόγους.

Πρώτον, οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις δεν υπόκεινται στους συνήθεις κανόνες της αποτροπής. Διαθέτουν μέλη τα οποία είναι διατεθειμένα να αυτοκτονήσουν και επομένως δεν υπόκεινται στους υπολογισμούς κόστους – οφέλους στους οποίους βασίζεται η αποτροπή.
Δεύτερον, έχουν πρόσβαση σε χημικά όπλα και εντείνεται το επίπεδο της απειλής για τη χρήση πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων.
Τρίτον, το «Ισλαμικό Κράτος» όπως και η Al – Qaeda, έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο γεωγραφικά διεθνές τρομοκρατικό δίκτυο το οποίο είναι δύσκολο έως αδύνατο να ελεγχθεί.
Τέλος, το διαδίκτυο έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στη σύγχρονη μορφή της τρομοκρατίας, αφού αποτελεί μια τεράστια πηγή στρατολόγησης επίδοξων τρομοκρατών, επικοινωνίας, προπαγάνδας και χρηματοδότησης.

Το παρόν άρθρο αποτελεί υποενότητα μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας της κα. Γρίβα, φοιτήτρια του προγράμματος «Παγκόσμιες Προκλήσεις και Συστήματα Αναλύσεων» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με τίτλο «Αξιολόγηση των μέσων αντιμετώπισης των τρομοκρατικών οργανώσεων».