ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ας σκεφτούμε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα η οποιαδήποτε ομάδα Ειδικών Δυνάμεων, στρατιωτική ή αστυνομική ακόμα και μία ομάδα παιχτών airsoft (που είναι πλέον μόδα). Εκεί έχουμε άτομα που εκπαιδεύονται όλοι μαζί για έναν κοινό σκοπό. Θα μπορούσε π.χ μία από αυτές τις ομάδες να έχει ατομικά τέλεια καταρτισμένα άτομα στο όποιο αντικείμενο, αλλά να μην έχουν κοινές ώρες εκπαίδευσης; Δεν θα είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα την στιγμή που θα ήταν ανάγκη. Την στιγμή που τα πράγματα θα κριθούν στο δευτερόλεπτο, ίσως δεν θα έχουν επιτυχία Προφανές ο λόγος. Η κάθε μονάδα δεν είναι σίγουρο ότι ταιριάζει σε μία ομάδα αν δεν δουλέψουν όλοι μαζί. Φυσικά σε μία ρουτίνα καθημερινή μπορεί να φαίνεται καλή μία ομάδα (π.χ εάν μπουν  σ' ένα γήπεδο 11 παίχτες και κάνουν πάσες  και φιγούρες ενδέχεται όλα να φαίνονται τέλεια αν παίξουν κανονικά με αντίπαλο χωρίς ομαδική προπόνηση όμως;). Όλο αυτό το σκεπτικό το αναφέρουμε για να προβληματιστούμε σ' ένα θέμα εργασίας 'δικό' μας. Οι Σ.Ο.Α που βλέπουμε γύρω μας, ιδιωτικές ή δημόσιες, κάνουν ομαδικές εκπαιδεύσεις; Ο καθένας τους ως μονάδα μπορεί να έχει τα καλύτερα σχολεία, όμως ως ομάδα κάθε πότε κάνουν προπόνηση-εκπαίδευση; Μήπως δεν έχουν κάνει ποτέ ως ομάδα; Λόγω δουλειάς θα μας πείτε, αλλά αυτό μπορεί να δικαιολογήσει την απουσία ομαδικής εκπαίδευσης; Έξω στα μάτια όλων μας να φαίνονται καλοί και με ωραίες κινήσεις και όλα καλά στην καθημερινότητα. Ανοίγω κλείνω πόρτα, ελέγχω χώρο, κτλ. Αν όμως γίνει κάτι η αντίδραση θα είναι ατομική ή ομαδική; Μήπως λέμε ότι 'αυτή η ομάδα είναι άψογη' επειδή δείχνει έτσι και μόνο; Δυστυχώς πολλά τα παραδείγματα παγκόσμια (μερικά από αυτά τα βάζουμε κατά καιρούς σε video) που μία ομάδα απέτυχε την δύσκολη στιγμή. Ας προβληματιστούμε και κυρίως οι υπεύθυνοι ομάδων...

Φύλακας ασφαλείας: Θεωρείται μία συνηθισμένη 'δουλειά';

Το τελευταίο διάστημα έχουμε λάβει αρκετά μηνύματα, αλλά το διαβάζουμε και σε ενημερωτικές ιστοσελίδες σχετικά την σπουδαιότητα ή όχι μίας στατικής φύλαξης. Υπάρχει μία χαμηλή αυτοεκτίμηση στα άτομα που εργάζονται σε τέτοια θέση, ότι δεν κάνουν τίποτα, δεν προσφέρουν, είναι διακοσμητικοί, δεν έχουν αρμοδιότητες και συνέπεια αυτού είναι ο χαμηλότερος μισθός (σε σχέση με χρηματαποστολές η συνοδευτική ασφάλεια). Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε την δική μας οπτική σε αυτό το θέμα και να το συζητήσουμε με όποιον θέλει. Αρχικά να ξεκινήσουμε ρωτώντας: Την ΕΚΑΜ την ξέρουμε όλοι; Είναι σίγουρο ότι την ξέρουμε και μάλιστα πολλές φορές έχουμε εντυπωσιαστεί από videos που έχουμε δει, από ιστορίες που έχουμε διαβάσει, από τα ρούχα τα ψαρωτικά, από εξοπλισμό, από το όλο μυστήριο που έχει αυτή η μονάδα. Λογικό είναι και σεβαστή από όλους μας. Όταν επεμβαίνει έχει την εντολή να τελειώσει το όποιο θέμα. Έχει τα υλικά, αλλά και την ΝΟΜΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ από την φύση της δουλειάς της και σχεδόν πάντα τα έχει καταφέρει τέλεια. Όμως για να φτάσει η εντολή στην ΕΚΑΜ, να επέμβει πρώτα κάποιο περιπολικό ενός τμήματος η της Αμέσου Δράσεως ή κάποια μηχανή ενός Ζητά η Δίας, έχει φτάσει πρώτα στο συμβάν και έχει προσπαθήσει να επιληφθεί ή άμεσα να καλέσει ενισχύσεις. Αυτοί οι ΠΡΩΤΟΙ είναι οι αφανείς ήρωες που πρέπει να πάνε στο αρχικό άγνωστο περιστατικό, να αντιδράσουν στην όποια εξέλιξη και ίσως και να ρίξουν αν χρειαστεί άμεσα. Να πάρουν αποφάσεις σε χρόνο λιγότερο του δευτερολέπτου και να είναι σωστές. Θα κριθούν μετά από επιτροπές ή δικαστές που θα έχουν το χρόνο και την ηρεμία να που αν κάποιος άλλος που δεν είχε χρόνο και ηρεμία έκανε το σωστό. ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ; ΣΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ! Δηλαδή ένας φύλακας στατικός που έχει ρουτίνα, ηρεμία και καθημερινότητα που δεν 'προσφέρει' πολλά, που είναι διακοσμητικός, ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΑΜΕΣΑ. Να γίνει από απλός φύλακας εταιρείας SECURITY MANAGER για τα πρώτα ουσιαστικά λεπτά. Σε ρουτίνα ήταν και οι φύλακες των Δίδυμων Πύργων που όταν έγινε η τρομοκρατική ενέργεια όμως αντέδρασαν αμέσως και βοήθησαν κόσμο να πάει σε ασφαλές μέρος. Σε ρουτίνα ήταν ο αστυνομικός που φυλούσε μία θύρα σε γερμανικό γήπεδο και είδε τον βομβιστή και έπεσε πάνω του και γλίτωσε τόσος κόσμος αν έμπαινε στα καθίσματα. Σε ρουτίνα ήταν ο σταθμάρχης που είδε έναν σάκο στο μετρό και ενημέρωσε και βρέθηκαν τα παγιδευμένα εκρηκτικά. Σε ρουτίνα είναι τόσοι κάθε μέρα που όμως αντιδρούν σε μικρότερα θέματα που προκύπτουν. Η δουλειά μας είναι να πηγαίνουν όλα καλά. Φαίνεται όμως όταν δεν πάνε καλά. Είναι όμως σημαντική και ουσιώδης. Σώζουν ζωές. ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ, ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ, αλλά συνήθως είναι ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙς ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ή ΥΛΙΚΑ. Είναι τεράστιο το έργο που προσφέρει καθημερινά και η δουλειά αυτή είναι σημαντική. Όμως αν δεν νιώσουμε εμείς την δουλειά μας σημαντική, δεν θα την δουν και οι άλλοι. Πέρα από το γενικό θέμα του μισθού, η δουλειά αυτή είναι τρόπος ζωής, είναι προσφορά στον κόσμο. Εναι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ. Αν το νιώθουμε αυτό θα το νιώσουν και οι γύρω μας. ΑΝ όμως ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΜΕ ΔΙΚΗΝ ΜΙΑΣ ΣΤΕΙΡΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ 'Ο ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΣ΄Α, ΘΑ ΛΕΝΕ!

Ο φαύλος κύκλος μίας ανισότητας

Η εργασία στην ιδιωτική ασφάλεια είναι ένας περίεργος φαύλος κύκλος πολλές φορές συνειδησιακής  δυσκολίας . Τουλάχιστον το μισό  του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες όπου υπάρχουν περισσότεροι ιδιωτικοί υπάλληλοι ασφαλείας από τους δημόσιους αστυνομικούς, σύμφωνα με  ανάλυση της  Guardian. Περισσότερες από 40 χώρες -συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Κίνας, του Καναδά, της Αυστραλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου- έχουν προσλάβει περισσότερους εργαζομένους για να προστατεύσουν ανθρώπους, χώρους και πράγματα από τους αστυνομικούς που  προστατεύσουν το ευρύ κοινό. Στη Βρετανία απασχολούνταν 232.000 ιδιωτικοί φρουροί , σε σύγκριση με 150.000 αστυνομικούς. Ο φορολογούμενος δαπανά 100 εκατομμύρια λίρες ετησίως για να προστατεύσει την βασίλισσα και τα είκοσι άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Ενώ οι αστυνομικές υπηρεσίες σε ολόκληρη τη χώρα αντιμετωπίζουν περικοπές κατά 25%, 1.000 αστυνομικοί  χρησιμοποιούνται για την προστασία των βασιλικών οικογενειών  και των σπιτιών τους όλο το εικοσιτετράωρο. Οι περισσότεροι  δεν θεωρούνται ότι αντιμετωπίζουν ιδιαίτερο κίνδυνο ή ότι είναι στόχοι τρομοκρατίας αλλά εξακολουθούν να διαθέτουν ατομικές ομάδες προστασίας. Όλοι τους έχουν ένοπλους που παρακολουθούν τα 16 ακίνητα τους σε όλη τη χώρα. Η παγκόσμια αγορά υπηρεσιών ιδιωτικής ασφάλειας, αξίζει σήμερα περίπου 180 δισεκατομμύρια δολάρια και προβλέπεται να φθάσει  τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020 . Αυτό ξεπερνά κατά πολύ τον συνολικό προϋπολογισμό της διεθνούς βοήθειας για τον τερματισμό της παγκόσμιας φτώχειας ( 140 δισ. Δολάρια  ετησίως) και  το ΑΕΠ  περισσοτέρων από 100 χωρών... Μια τέτοια "καθημερινή" ιδιωτική ασφάλεια έχει γίνει τόσο διαδεδομένη ώστε σχεδόν δεν τη βλέπουμε. το θεωρούμε  δεδομένο. Σε «σωστά στελεχωμένα» νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, ο σωματοφύλακας είναι η νέα νταντά», ανέφερε ένα  άρθρο του περιοδικού 2016  Town and Country , το οποίο υποδηλώνει ότι «ο φόβος της τρομοκρατίας, το ασταθές πολιτικό κλίμα και η διάχυτη αίσθηση ότι η δημιουργία πλούτου μερικών έρχονται εις βάρος των πολλών που έχουν κάνει την παράνοια  κανόνα ».Στο Λονδίνο, η   εταιρεία Westminster Security προσφέρει "πλήρη ασφάλεια και διαχείριση του τρόπου ζωής για άτομα, οικογένειες και επιχειρήσεις υψηλής επιφάνειας ", που διαφημίζουν ότι οι υπάλληλοί τους έχουν αστυνομικό και στρατιωτικό υπόβαθρο. Μια άλλη εταιρεία, λέει ότι έχει 170 χρόνια εμπειρίας από "εξειδικευμένους πράκτορες" που προστατεύουν τους "Διευθυντές της Fortune 100 και τα εργατικά τους στελέχη, διάσημους διασκεδαστές, αθλητές, άτομα υψηλής αξίας, βασιλικές οικογένειες και διπλωμάτες". Όσον αφορά την επέκταση της ιδιωτικής ασφάλειας στη Λατινική Αμερική, το πρόγραμμα ανάπτυξης του  ΟΗΕ  προειδοποίησε: «Το φαινόμενο αυτό αυξάνει περαιτέρω την ανισότητα, καθώς οι κοινωνικές ομάδες έχουν διαφορετικές ικανότητες για την αντιμετώπιση του εγκλήματος» .Το 2014, οι οικονομολόγοι Samuel Bowles και Arjun Jayadev δημοσίευσαν έρευνα που διαπίστωσε ότι οι ΗΠΑ απασχολούν " πολλούς ιδιωτικούς φρουρούς ασφαλείας ως δασκάλους γυμνασίου ". Σύμφωνα με  στατιστικά στοιχεία του Τμήματος Εργασίας , υπάρχουν περισσότεροι από  1.1 εκατομμύρια ιδιωτικοί φύλακες  στις ΗΠΑ - σε σύγκριση με περίπου  660.000 αστυνομικούς . Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η βιομηχανία ιδιωτικής ασφάλειας απασχολεί στην Ινδία έως και  7 εκατομμύρια άτομα , πολύ περισσότερο από την αστυνομία,  με περίπου 1,7 εκατομμύρια αστυνομικούς  . Η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία ασφάλειας στον κόσμο, η G4S, διαθέτει πάνω από μισό εκατομμύριο εργαζομένους σε όλο τον κόσμο. Η πιο πρόσφατη  ετήσια έκθεσή της , που δημοσιεύθηκε, ανέφερε έσοδα ύψους 6,8 δισ. Μεταξύ 2015-2018, τα έσοδά της στη Βόρεια Αμερική αυξήθηκαν κατά 12% - και τόσο στη Λατινική Αμερική όσο και στην Αφρική κατά περίπου 7%.Η παγκόσμια αγορά ιδιωτικής ασφάλειας - συμπεριλαμβανομένων των φρουρών, αλλά και παρακολούθησης συναγερμού, θωρακισμένων μεταφορών και άλλων υπηρεσιών για εμπορικούς, κυβερνητικούς και οικιακούς αγοραστές--αναμένεται να αυξηθεί στα 240 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020, σύμφωνα με στοιχεία του  ομίλου Freedonia. Τον Ιανουάριο του 2018, η  Freedonia σημείωσε  ότι υπάρχει μια 'διαδεδομένη αντίληψη ότι το έγκλημα αυξάνεται', γεγονός που συμβάλλει στην προώθηση του ενδιαφέροντος για τις υπηρεσίες ασφαλείας 'ακόμη και όταν τα ποσοστά εγκληματικότητας που αναφέρθηκαν πέφτουν σε μεγάλο αριθμό χωρών'. 'Σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, οι σωματοφύλακες και άλλες υπηρεσίες ασφάλειας κατοικιών θεωρούνται σύμβολα του πλούτου, παρέχοντας προστασία και κοινωνικό καθεστώς ... Η ζήτηση για φρουρούς είναι ιδιαίτερα ισχυρή στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η πρόσληψη φρουρών είναι πιο προσιτή από το να  επενδύσεις  σε υπηρεσίες που σχετίζονται με την τεχνολογία λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας'.  Το 2011, μια  έρευνα για τα φορητά όπλα με έδρα τη Γενεύη, ανέφερε  περίπου 19,5 εκατομμύρια φύλακες ασφαλείας σε 70 χώρες. Η έκθεσή της δήλωσε: 'Όπως και άλλες εμπορικές υπηρεσίες, όλοι εκείνοι που είναι ικανοί και πρόθυμοι να πληρώσουν θα επωφεληθούν από αυτό. Η δυναμική αυτή κινδυνεύει να επιδεινώσει τις ανισότητες μεταξύ των πλούσιων-προστατευμένων από ολοένα και πιο εξελιγμένα συστήματα-και των φτωχότερων, οι οποίοι ίσως χρειαστεί να καταφύγουν σε ανεπίσημα και μερικές φορές παράνομα μέσα για να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους'. Όλα αυτά τα στοιχεία δηλώνουν ότι εργαζόμαστε μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου εμείς ως φτωχοί προστατεύουμε πλουσιότερους για να παραμένουν  ασφαλέστεροι ώστε να μπορούν απερίσκεπτοι να αυξάνουν την περιουσία τους ενώ εμείς αναλογικά να αμειβόμαστε χρόνο με το χρόνο λιγότερα αυξάνοντας την  μεταξύ μας οικονομική απόσταση .Συνεχίζουμε βέβαια με ζήλο να εργαζόμαστε προσπαθώντας πάντα για το καλύτερο του πελάτη μας (είτε εταιρεία είτε ιδιώτης είτε και οι δυο μαζί -υπάλληλοι δυο αφεντικών) .Μια κοινωνική ανισότητα που όμως μας δίνει εργασία. Θέλουμε δηλαδή να υπάρχουν όλοι αυτοί που ως οικονομικά ισχυρότεροι μας χρειάζονται-χρησιμοποιούν. Ταυτόχρονα όμως αυτοί δεν μας αμείβουν ανάλογα ίσα-ίσα μας υποβαθμίζουν οικονομικά και χρησιμοποιούν αυτήν την υποβάθμιση για να μας έχουν ως χαμηλόμισθους μόνιμα στην υπηρεσία τους η να μας αλλάζουν εύκολα με άλλους χαμηλόμισθους Κύκλος εργασίας που όλοι μέσα στον κύκλο  ηθελημένα η άθελα στηρίζουμε και θέλουμε …..Απλά ένας μικρός προβληματισμός.