ANAXAΙΤΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΠΛΩΝ ΧΕΙΡΟΣ -ΦΥΣΙΓΓΙΩΝ

ANAXAΙΤΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΠΛΩΝ ΧΕΙΡΟΣ -ΦΥΣΙΓΓΙΩΝ(
ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΑΤΟΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΛΗΘΕΙΑΠΟ ΠΥΡΟΒΟΛΟ ΟΠΛΟ
)Όπλα χειρός (Handguns) είναι τα πυροβόλα όπλα, ταοποία μπορούν να κρατηθούν με το ένα χέρι και να βάλλουν μεεπιτυχία εναντίον στόχου, που βρίσκεται σε σχετικά μικρή απόσταση.Τέτοια όπλα είναι τα περίστροφα (Revolvers), τα ημιαυτόματαπιστόλια (Semi auto pistols) και τα αυτόματα πιστόλια (Machinepistols). Αυτού του είδους τα όπλα χρησιμοποιούνται τόσο για άμυνα,όσο και για επίθεση και φέρονται, είτε νόμιμα από το προσωπικό τωνδιωκτικών αρχών, των ενόπλων δυνάμεων και τους κατέχοντεςνόμιμη άδεια, είτε παράνομα από τους κακοποιούς.Το βασικό ζητούμενο για αυτούς που φέρουν όπλα χειρός είναι ναεξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους, όσο το δυνατόν γρηγορότερακαι με λιγότερες βολές.Πέραν της σκοπευτικής δεινότητας η όχι του χρήστη του όπλουκρίσιμο ρόλο διαδραματίζει το διαμέτρημα του όπλου, καθώς και οιεπιδόσεις του φυσιγγίου, που χρησιμοποιείται.Έτσι, παρουσιάζεται ο παράγοντας αναχαιτιστική ικανότητα τουόπλου - φυσιγγίου, δηλαδή η ικανότητα εξουδετέρωσης του αντίπαλουστον ελάχιστο δυνατό χρόνο με τις ελάχιστες βολές, παράγοντας οοποίος είναι συνισταμένη του διαμετρήματος του όπλου και τουφυσιγγίου, της ταχύτητας της βολίδας, του βάρους, της κατασκευήςκαι του τύπου της, καθώς και της μεταφερομένης απ’ αυτήν κινητικήςενέργειας.Σε όλες τις ένοπλες αναμετρήσεις η αναχαιτιστική ικανότητα τωνόπλων είναι αυτή, που θα έχει τον κύριο λόγο και θα δώσει τέλος στησυμπλοκή. Με λίγα λόγια η αναχαιτιστική ικανότητα μεταφράζεται,στο πόσο γρήγορα και με πόσες βολές θα πέσει κάτω ο αντίπαλος. Τοιδανικό θα ήταν να εξουδετερώνεται ο αντίπαλος με μια μόνο βολή.Προς το σκοπό αυτό τείνουν οι προσπάθειες όλων τωνκατασκευαστικών εταιριών τόσο των όπλων, όσο και τωνπυρομαχικών, δηλαδή την κατασκευή ενός ιδανικού όπλου, που θαπυροδοτεί ένα ιδανικό φυσίγγιο, η βολίδα του οποίου μόνη θα μπορείνα θέσει εκτός μάχης τον αντίπαλο. Είναι αυτό που οι Αμερικανοίονομάζουν one shot stop.Αναλύοντας επτά χιλιάδες περίπου περιπτώσεις ανθρώπων, πουέχουν πληγεί από βολίδες όπλων χειρός, οι Αμερικανοί συγγραφείςMARSHALL και SHANOW και προσπαθώντας να ορίσουν σε ποσοστιαίααναλογία την αποτελεσματικότητα κάθε φυσιγγίου - βολίδας ανάλογαμε το διαμέτρημα του φυσιγγίου, τον τύπο και το βάρος της βολίδας,κατέληξαν στα παρακάτω συμπεράσματα.Έτσι για το φυσίγγιο διαμετρήματος 7,65mm (0,32 ACP) ηαπόλυτη αναχαιτιστική ικανότητα (one shot stop) κυμαίνεται από 50έως 59% . Για το φυσίγγιο 9mm k (0,380 ACP)το ποσοστόαναχαιτιστικής ικανότητας κυμαίνεται από 53 έως 64%. Για το 0,38SPECIAL από 49 έως 67% , ενώ για το 9mm Para από 63 έως 91%. Τοδυνατότερο φυσίγγιο των 0,357 MAGNUM κυμαίνεται από 72 έως96%. Για το 0,44 MAGNUM από 76 έως 90%, για το 0,45 ACP από 63έως 94%, για το 0,40 SW από 71 έως 96% και τέλος για το φυσίγγιο10mm Auto το ποσοστό αναχαιτιστικής ικανότητας κυμαίνεται από 81έως 90%. Η διακύμανση που παρατηρείται οφείλεται στιςδιαφορετικές μάζες και τύπους βολίδων καθώς και διαφορετικέςγομώσεις φυσιγγίων.Από τα παρατιθέμενα στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό , ότι γιατην αποτελεσματικότητα των φυσιγγίων δεν αρκεί μόνο το μεγάλοδιαμέτρημα , αλλά και το βάρος, καθώς επίσης και ο σχεδιασμός καιτο υλικό κατασκευής της βολίδας.Εδώ πρέπει να σημειωθεί, ότι η εργασία των προαναφερόμενωνΑμερικανών, οι οποίοι υπήρξαν εν ενεργεία αστυνομικοί δεν έχειεπιστημονική βάση, απλά είναι συλλογή, κατάταξη και μελέτηπραγματικών περιστατικών, που έλαβαν χώρα στις Η.Π.Α. Η εργασίααυτή έχει δεχθεί πολλές αρνητικές κριτικές κυρίως από επιστήμονες,που προέρχονται από χώρους συναφείς με τη χρήση και τααποτελέσματα της χρήσης των όπλων, όπως ιατροδικαστές,ψυχιάτρους, χειρουργούς, φυσικούς, χημικούς και άλλους.Η αναχαιτιστική ικανότητα των φορητών πυροβόλων όπλων είναι έναθέμα, που απασχόλησε πολλούς, επιστήμονες και μη, από τις αρχέςτου εικοστού αιώνα. Η πρώτη προσπάθεια έγινε γύρω στα 1930 απότον Αμερικανό Στρατηγό Julian Hatcher με τη θεωρία του περίΣχετικής Αναχαιτιστικής Ικανότητας ( Relative Stopping Power), ηοποία βασίσθηκε σε μια προηγούμενη εργασία του 1904 του Λοχαγού John Thompson και του Ταγματάρχη Υγειονομικού Louis AnatoleLaGarde του Αμερικανικού Στρατού, οι οποίοι είχαν μελετήσει τααποτελέσματα των βολίδων των φορητών πυροβόλων όπλων σεφρέσκα πτώματα ανδρών και σε ζωντανά μοσχάρια. Στα πτώματα που βλήθηκαν, εξετάσθηκε η διατρητικότητα των βολίδων και οι βλάβεςπου επιφέρουν στο ανθρώπινο σώμα, ενώ τα μοσχάρια βλήθηκαν για να εξετασθεί και να κατανοηθεί ο μηχανισμός και η ταχύτητα κατάρρευσης ζώντος οργανισμού θηλαστικού, που έχει βληθεί απόβολίδα πυροβόλου όπλου. Τελικά ο Hatcher κατέληξε, προσπαθώνταςνα ορίσει τη σχετική αναχαιτιστική ικανότητα, στον ακόλουθομαθηματικό τύπο RSP=m x V x A x S /450,όπου RSP η σχετικήαναχαιτιστική ικανότητα,m η μάζα της βολίδας μετρούμενη σεgrains,V η ταχύτητα της βολίδας στο στόχο μετρούμενη σε πόδια ανάδευτερόλεπτο, Α το εμβαδόν της πρόσθιας επιφάνειας της βολίδας καιS ο συντελεστής του Hatcher,σχετικός με το σχήμα και το υλικόκατασκευής της βολίδας, ο οποίος ποικίλει από 0,90 έως 1,25. Ηπλήρως επικαλυμμένη βολίδα(FMJ) για παράδειγμα έχει συντελεστή0,90, ενώ η μολύβδινη στρογγυλής αιχμής βολίδα (LRN) έχεισυντελεστή 1,05. Στο πέρασμα του χρόνου πολλοί ερευνητέςβασίσθηκαν σ' αυτή τη θεωρία, την διαφοροποίησαν και τηνανέπτυξαν, προσπαθώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο τηςαναχαιτιστικής ικανότητας.Το 1974 με μια μελέτη του Southwestern Institute of ForensicSciences του Υπουργείου Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. εμφανίζεται γιαπρώτη φορά ο όρος προσωρινή κοιλότητα (temporary cavity). Ηπροσωρινή κοιλότητα δημιουργείται από τη σήραγγα, που ανοίγει η
βολίδα κατά τη διέλευσή της μέσα από το σώμα του στόχου καιεξαφανίζεται αμέσως μετά. Η προσωρινότητα της κοιλότητας διαρκείχιλιοστά του δευτερολέπτου και μεταδίδει το shock, που προκαλεί ηβολίδα στη γύρω περιοχή, διασκορπώντας στο σώμα του στόχου τηνκινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα. Απ' αυτή την περίοδοαρχίζει να θεωρείται η κινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα, ωςο κύριος παράγοντας αναχαιτιστικής ισχύος.Διάφορες τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν για να καταδείξουν τααποτελέσματα της κινητικής ενέργειας της βολίδας και τηςπαραμόρφωσης αυτής κατά την είσοδό της στο σώμα του στόχου. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν αρχικά μάζες υγρής βιομηχανικής αργίλου, οιοποίες εβάλοντο από διαφόρου τύπου βολίδες και στη συνέχεια μεκάθετες και εγκάρσιες τομές στη βληθείσα μάζα γινόταν μελέτη τωνστοιχείων, που κατέγραφε η κάθε βολίδα. Οι πλήρως επενδεδυμένεςβολίδες (FMJ)είναι οι περισσότερο διατρητικές και δημιουργούνσχετικά μικρές σε όγκο κοιλότητες στο σώμα του στόχου. Οι βολίδεςκοίλης αιχμής (HP)έχουν μικρότερη διατρητικότητα καιπαραμορφώνονται εισερχόμενες στο στόχο. Οι βολίδεςθραυσματοποίησης (fragmenting) κατά τη είσοδό τους στο σώμα τουστόχου θραυσματοποιούνται και διαχέονται προς διάφορα σημεία τουστόχου. Σήμερα η βιομηχανική άργιλος έχει αντικατασταθεί απόειδική ζελατίνη πυροβολικού τύπου, η οποία λόγω του διαφανούςυλικού της κάνει την πορεία και τα αποτελέσματα της βολίδας άμεσαορατά.Τον Απρίλιο του 1986 στο Μαϊάμι της Φλόριντα έλαβε χώρα ημεγαλύτερη ένοπλη συμπλοκή στη σύγχρονη ιστορία του F.B.I. μεταξύδύο βαριά οπλισμένων κακοποιών και εννέα πρακτόρων που έφερανπιστόλια 9mm και περίστροφα 0,38 special. Κατά τη διάρκεια τηςσυμπλοκής οι κακοποιοί οι οποίοι είχαν εξ' αρχής τραυματισθείκατάφεραν, πριν τελικά σκοτωθούν, να σκοτώσουν δύο πράκτορες καινα τραυματίσουν σοβαρά άλλους πέντε. Το γεγονός αυτό ανησύχησετους υπευθύνους και έτσι συγκροτήθηκε μια επιτροπή από ειδικούς οιοποίοι αφού ενήργησαν δοκιμές όλων των τύπων φυσιγγίων σε πολλώνειδών σώματα στόχων, όπως ζελατίνες ειδικού τύπου, ατσάλινεςπλάκες, ξυλοκατασκευές, αυτοκίνητα, τοίχους σπιτιών και άλλακατέληξαν ότι τα φυσίγγια, που χρησιμοποιούνταν από τουςπράκτορες μέχρι τότε, ήταν ανεπαρκή για αναχαίτιση αντιπάλου. Έτσισήμερα το FBI έχει υιοθετήσει για τα πιστόλια 9 χιλιοστών το φυσίγγιHydra-Shock 9mm 147grains JHP, ενώ για το πιστόλι 10mm φυσίγγι180grains JHP medium velocity. Παρατηρείται το φαινόμενο να έχειαυξηθεί το βάρος της βολίδας κατά πολύ και φυσικά η ταχύτητα τηςβολίδας να είναι χαμηλή. Βασικός λοιπόν άξονας της μελέτης ήταν ηκινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα(όσο βαρύτερη είναι ηβολίδα τόσο μεγαλύτερη κινητική ενέργεια μεταφέρει). Ηδιατρητικότητα της βολίδας είναι σημαντικός παράγοντας και το FBIδέχεται ως ελάχιστο βάθος διατρητικότητας σε ζελατίνα τις 12ίντσες (30,48 εκατοστά). Η εξάπλωση-διάχυση της βολίδας μέσα στοσώμα του στόχου έρχεται ως βοηθητικός παράγοντας πολύσημαντικός, μετριέται με τον ίδιο τρόπο που μετριέται και τοδιαμέτρημα και συγκρίνεται με το αρχικό της βολίδας. Η μεγάλη διάχυση μειώνει τη διατρητικότητα. Τα αποτελέσματα των εργασιώντης επιτροπής δημοσιεύθηκαν το 1990.Στις αρχές του 1991 συγκροτήθηκε μια άτυπη ιδιωτική ομάδαέρευνας στο Στρασβούργο για να μελετήσει με νέες τεχνικές το θέμααναχαιτιστική ικανότητα. Οι στόχοι αυτή τη φορά ήταν ζωντανοί. Οιγαλλικές αλπικές κατσίκες. Επιλέχθηκαν αρσενικά υγιή ζώα, βάρουςπερίπου 75 κιλών, γιατί τα χαρακτηριστικά της σωματοδομής τουστην περιοχή του στήθους προσομοιάζουν με του ανθρώπου, τα δεκόκκαλα τους περιέχουν το ίσιο ποσοστό ασβεστίου με αυτά τουανθρώπου. Τα ζώα βλήθηκαν σε ηρεμία από απόσταση τριώνπερίπου μέτρων στην αριστερή πλευρά του στήθους τους.Χρησιμοποιήθηκαν ηλεκτροεγκεφαλογράφοι, τηλεοπτικές κάμερες,φωτογραφικές μηχανές συνδεδεμένα με ηλεκτρονικά χρονόμετρα καιηλεκτρονικούς υπολογιστές προκειμένου να καταγράψουν με πλήρηακρίβεια τις αντιδράσεις των ζώων όπως τραυματισμό, κατάρρευση,αργό η άμεσο θάνατο κ.λ.π. Στη συνέχεια έγιναν αυτοψίες καινεκροτομές στα ζώα με σκοπό να διαπιστωθούν οι βλάβες που είχανπροκαλέσει στα σώματά τους οι βολίδες. Εισήχθη ο όρος ΜέσοςΧρόνος Ανικανότητας (Average Incapacitation Time-AIT) και βρέθηκεότι οι ελαφρές βολίδες, που θραυσματοποιούνται παρέχουν αμεσότερααποτελέσματα. Βέβαια αυτοί που συμμετείχαν στα λεγόμεναStrasbourg Tests κατηγορήθηκαν από τις φιλοζωϊκές οργανώσεις γιαβασανισμό και θανάτωση ζώων.Τι ακριβώς όμως είναι εκείνο, που συμβαίνει στον ανθρώπινοοργανισμό, όταν πληγεί από βολίδα πυροβόλου όπλου και ποιός είναι ομηχανισμός που ενεργοποιείται, ώστε να καταρρεύσει το ανθρώπινοσώμα;Κατ΄ αρχήν είναι εύκολο κατανοητό , ότι αν πληγεί και υποστείκάταγμα ένα από τα οστά που στηρίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό(μηριαίο οστό, περόνη-κνήμη, οστά λεκάνης, σπονδυλικής στήλης) ήμεγάλος μυϊκός ιστός που περιβάλει αυτό το οστό (δικέφαλοι,τρικέφαλοι, τετρακέφαλοι μύες), το ανθρώπινο σώμα θα καταρρεύσειαμέσως γιατί θα χάσει τη βασική του στήριξη.Όταν όμως το σώμα πληγεί σε κάποιο άλλο σημείο του κορμούεκτός βέβαια από το κεφάλι, πως εξηγείται η κατάρρευση του σεελάχιστο χρόνο;Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται στην άμεση πτώση τηςαρτηριακής πίεσης και κατ΄ επέκταση μη τροφοδοσία μέσω τηςαντλίας του σώματος (καρδιάς) του εγκεφάλου με αίμα και κατάσυνέπεια μη οξυγόνωση του και απώλεια αισθήσεων. Αυτό φαίνεται ναείναι λογική εξήγηση από υδραυλική άποψη, αλλά είναι γνωστό ότι οεγκέφαλος του ανθρώπου λειτουργεί χωρίς να οξυγονώνεταιτουλάχιστον δύο έως τρία λεπτά και στέλνει μηνύματα στο υπόλοιποσώμα τα πρώτα πενήντα έως ογδόντα δευτερόλεπτα.Πολλά από τα άτομα που έχουν επιζήσει μετά από τραυματισμό απόβολίδα πυροβόλου όπλου που δέχτηκαν στον κορμό του σώματοςτους, αναφέρουν ότι δέχτηκαν ένα δυνατό κτύπημα, το οποίο τουςέριξε στο έδαφος και σε κλάσματα δευτερολέπτου έχασαν τιςαισθήσεις τους. Αυτές οι μαρτυρίες οδήγησαν τους ερευνητές στοσυμπέρασμα ότι κάποιος άλλος μηχανισμός ενεργοποιείται και άρχισαν να ερευνούν στο χώρο που έχει να κάνει με το shock πουυφίσταται ο οργανισμός μετά την πλήξη του από τη βολίδα.Ένα από τα shock που μπορεί να εξηγήσει την πτώση του βληθέντοςατόμου είναι το ψυχολογικό shock, το οποίο υφίσταται το άτομο,αμέσως μόλις αντιληφθεί ότι τραυματίσθηκε, αιμορραγεί καιβρίσκεται σε μειονεκτική θέση έναντι του αντιπάλου.Είναι γνωστό άλλωστε ότι πολλοί άνθρωποι στη θέα του αίματος ,τόσο του δικού τους, όσο και κάποιου άλλου ζαλίζονται καιλιποθυμούν, χάνοντας έτσι κάθε επαφή με το περιβάλλον.Το άτομο που πλήττεται από πυροβόλο όπλο, πολλές φορές διατηρείτις αισθήσεις του και την επαφή με το περιβάλλον, έχει τη μυϊκήδύναμη να στηριχθεί όρθιο, αλλά έχοντας δεχθεί ένα βίαιο τραύμα καιξέροντας τη δυσμενή θέση που έχει περιέλθει έναντι του αντίπαλουτου, έχει αποφασίσει να μην συνεχίσει άλλο τη μάχη και καταρρέειηθελημένα πιστεύοντας ότι ο αντίπαλος δεν θα τον πυροβολήσειξανά, επειδή δεν τον ενδιαφέρει αν τον σκότωσε ή όχι , αλλά τονενδιαφέρει να τον θέσει εκτός μάχης, ή πιστεύει ότι ο αντίπαλος θατον θεωρήσει νεκρό και δεν θα ασχοληθεί πλέον μαζί τουπυροβολώντας τον ξανά.Η ακούσια κατάρρευση, πέραν της δυνατότητας έλεγχου που έχεικάθε άτομο στο σώμα του, ίσως μπορεί να εξηγηθεί μέσω ενόςμηχανισμού που λέγεται νευρογενές shock.Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχουν δώδεκα ζεύγη εγκεφαλικώννεύρων. Ένα από αυτά τα ζεύγη ονομάζεται πνευμονογαστρικό νεύροκαι έχει την πηγή του στον προμήκη. Είναι μικτό νεύρο και χορηγεί:α)κινητικούς κλάδους για τους μύες του λάρυγγα, του φάρυγγα καινευροφυτικούς (παρασυμπαθητικούς) κλάδους για τον καρδιακό μυ ,τους βρόγχους, τον οισοφάγο, το στομάχι, τη χοληδόχο κύστη, τοδωδεκαδάκτυλο, το λεπτό έντερο, το δεξί ήμισυ του παχέως εντέρουκαι τους αδένες β) αισθητικούς κλάδους για τμήμα του φάρυγγα, τονοισοφάγο, το λάρυγγα, την τραχεία τους βρόγχους, τους πνεύμονες ,την καρδιά, τον καρωτιδικό κόλπο, την αορτή και τα ενδοθωρακικάαγγεία.Όπως φαίνεται το πνευμoνογαστρικό νεύρο είναι υπεύθυνο για τηνκίνηση και την αισθητικότητα μιας σειράς οργάνων, που βρίσκονταιστον κυρίως κορμό του σώματος στη θωρακική και κοιλιακή χώρα καιείναι ζωτικής σημασίας για τον οργανισμό. Εδώ σημειώνεται ότι ταπερισσότερα θύματα από πυροβόλα όπλα , πλήττονται στη θωρακικήκαι κοιλιακή χώρα και αυτό είναι ευνόητο, γιατί αυτό το σύνολοαποτελεί το μεγαλύτερο συμπαγή στόχο στο ανθρώπινο σώμα. Όταν, λοιπόν, κάποιο από τα όργανα ή συνδυασμός οργάνων, πουπροαναφέρθηκαν, πληγεί από βολίδα πυροβόλου όπλου (ξαφνική καιβίαιη βλάβη), ερεθίζεται απότομα και ενεργοποιείται τοπνευμονογαστρικό νεύρο που με τη σειρά του μεταφέρει αυτό τονερεθισμό στον εγκέφαλο και στα άλλα όργανα με την ίδια ταχύτηταπου ενεργοποιήθηκε. Αυτός ο ταυτόχρονος και ταχύτατος ερεθισμόςτων οργάνων, που συντελείται μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου,συχνά παράγει αποτελέσματα άμεσης αναστολής των λειτουργιώναυτών των οργάνων, ενός (συνήθως της καρδιάς), ή περισσότερων(καρδιάς, πνευμόνων, αορτής κ.λ.π.). Και όταν υπάρχει αναστολή της
καρδιακής λειτουργίας (ανακοπή) ή των πνευμόνων (ασφυκτικάφαινόμενα), ή ξαφνική διαστολή και ρήξη της αορτής (ραγδαία καιπλήρης απώλεια αρτηριακής πίεσης), φυσικό είναι το άτομο, αν δενπεθάνει άμεσα , να χάσει τις αισθήσεις του και να καταρρεύσει. Αυτόςο μηχανισμός λειτουργεί πολλές φορές και στο θάνατο μεαπαγχονισμό , όταν βέβαια δεν υπάρχει εξάρθρωση των αυχενικώνσπονδύλων και αποκοπή του νωτιαίου μυελού. Εκεί τοπνευμονογαστρικό νεύρο διεγείρει αιφνίδια την καρδιά και το άτομοπεθαίνει από ανακοπή. Τα ιατροδικαστικά ευρήματα οδηγούν στοσυμπέρασμα ότι η αιτία θανάτου είναι η καρδιακή ανακοπή.Πέραν του μηχανισμού που περιγράφηκε , ο οποίος λειτουργεί γιατην κατάρρευση του ατόμου, δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονόςότι η βολίδα, που πλήττει το ανθρώπινο σώμα λόγω της ταχύτηταςκαι του βάρους της, μεταφέρει ένα ποσό κινητικής ενέργειας, η οποία,αν η βολίδα δεν εξέλθει από το σώμα , μηδενίζεται μέσα σ’ αυτό.Μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει, όταν ένα σώμαβάρους 7,5 γραμμαρίων με ταχύτητα 330 m/sec και κινητική ενέργεια52,8 kgr/m (βολίδα που έχει προωθηθεί από φυσίγγιο 9mm Para)σταματήσει μέσα σε ένα ανθρώπινο σώμα. Ανάλογα με τη θέση τουσώματος που έχει εκείνη τη στιγμή ο πληττόμενος μπορεί εύκολα ναβρεθεί στο έδαφος, ακόμη και αν δεν έχει πάθει σοβαρή ζημιά.Πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι το άτομο , εφ΄ όσον πληγεί σεζωτικά σημεία του εγκέφαλου και την καρδιά , καταρρέει αμέσως μεμηδαμινή πιθανότητα να επιζήσει.Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί και η ιδιαίτερη εκείνη περίπτωση, όπουάτομο, το οποίο έχει κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών και ιδιαίτεραπαραισθησιογόνων, ηρωίνης, κοκαΐνης και κραχ και βρίσκεται ακόμηυπό την επήρεια αυτών ,να πλήττεται από δυο ή τρεις βολίδες σεκαίρια σημεία, να παραμένει όρθιο , να κινείται και να διανύει κάποιαμέτρα μέχρι να πέσει. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι λόγω τηςχρήσης αυτών των ουσιών αμβλύνονται οι αντιδράσεις των νεύρων.Παράλληλα αυτό ενισχύει και τη θεωρία για το νευρογενές shock ωςμηχανισμού κατάρρευσής του ατόμου, που έχει πληγεί από πυροβολο οπλο

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ ΤΣΙΑΒΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ