Πιθανές εφαρμογές σύγχρονων οπλικών συστημάτων από την ΕΛ.ΑΣ- νανοτεχνολογία ψηφιακού αστυνομικού - Μέρος 2ο

Το bloko.gr συνεχίζει παραθέτει το δεύτερο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου αναφορικά με τις "Πιθανές εφαρμογές σύγχρονων οπλικών συστημάτων από την Ελληνική Αστυνομία" από τη μεταπτυχιακή εργασία του αστυνομικού υποδιευθυντή Κώστα Φαβατά με θέμα "ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ ΔΡΑΣΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (S.O.F) ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ".

4.3.  Σύγχρονα οπλικά συστήματα αστυνομικής δράσης
       (φονικά και μη φονικά)

ARES-16 AMG-2/MCR
Tο συνδυασμένο όπλο των ειδικών επιχειρήσεων


To ARES-16 AMG-2/MCR (Assault Machine Gun-2/Mission Configurable Rifle) είναι ένα Πολυβόλο/Τυφέκιο ή το αντίστροφο! Εγώ θα το χαρακτήριζα σαν "¨Συνδυασμένο Αυτόματο Όπλο" αφού συνδυάζει χαρακτηριστικά 2 διαφορετικών όπλων.
Παρουσιάστηκε στην τελευταία Διεθνή Έκθεση Υλικών Ειδικών Επιχειρήσεων (SOFIC) που έγινε τον Μάιο του 2012 στην Τάμπα της Φλόριντα, εκεί που είναι και το Στρατηγείο της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ (USSOCOM).
 

Πρέπει ήδη να έχει κυκλοφορήσει μέσα στις ειδικές δυνάμεις των Αμερικανών. Αυτό που ικανοποιεί είναι η απόδοση σε ισχύ πυρός με μικρό βάρος του όπλου.
Ζυγίζει 3,4 κιλά και ο ρυθμός βολής του φτάνει από 600 μέχρι 1000 φυσίγγια/λεπτό! Είναι διαμετρήματος 5,56 χιλ. x 45 χιλ. τυποποίησης ΝΑΤΟ. Το ωφέλιμο βεληνεκές του είναι 600 μέτρα με τα μεταλλικά σκοπευτικά.
Μπορεί να μετατραπεί, με αλλαγή κάννης, σε υποπολυβόλο, σε τυφέκιο ακριβείας με την προσθήκη σκοπευτικής διόπτρας και σε πολυβόλο με γεμιστήρα ή με δεσμίδα. Ο μοχλός πυρός και ασφαλείας έχει τρεις θέσεις, βολής κατά βολή, βολή  κατά ριπές και "SAFE". Δουλεύει με το σύστημα πίεσης των αερίων. Όπλο για όλες τις δουλειές!
Διαθέτει:
•    Διπλό Σύστημα τροφοδοσίας (γεμιστήρα / δεσμίδα)
•    Ρυθμιστή αερίων
•    Αναδιπλούμενο Μοχλό οπλίσεως αριστερά
•    Σύστημα ταχείας αλλαγής κάννης
•    Βάση προσαρμογής σκοπευτικών τύπου Picatinny
•    Πτυσσόμενο ή αναδιπλούμενο κοντάκιο
•    Προσθαφαιρούμενο δίποδα που χρησιμεύει πτυσσόμενος και σαν χειρολαβή
Μπορεί να πάρει όλων των ειδών τα πυρομαχικά, τους σιγαστήρες και τις σκοπευτικές διόπτρες που παίρνουν τα τυφέκια της σειράς Μ-16.

ΒΟΜΒΙΔΟΒΟΛΟ XM25

 

Το βομβιδοβόλο XM25 βάλει βομβίδες των 25 mm, οι οποίες  διαθέτουν ηλεκτρονικούς μικροεπεξεργαστές, οι οποίοι τους επιτρέπουν να ανατινάζονται στον αέρα (air burst) στο επιθυμητό σημείο πάνω από τις θέσεις καλυμένου πεζικού.
Το κανόνι του στρατού, το XM-25 είναι το όπλο που φυσάει κυριολεκτικά τους Ταλιμπάν από κρυψώνες τους και αντίστρεψε την κατάσταση στο Αφγανιστάν.
Το XM25 είναι το είδος του όπλου που ένα παιδί αρέσει να ονειρεύονται. Είναι βασικά ένας «έξυπνος," φιλικός προς το χρήστη, εκτοξευτής χειροβομβίδων.
Εκτοξεύει κατακερματιζόμενες χειροβομβίδες των 25 mm (με σοβαρότητα  καταστροφής μεγαλύτερη την 40 mm), με μετεγκατάσταση των δεδομένων στο μικροτσίπ που οποίο βρίσκεται σε κάθε φυσίγγιο, οι οποίες εκρήγνυνται σε μια προκαθορισμένη απόσταση. Και δεν χρειάζεται να είναι ένας καθηγητής μαθηματικών για να υπολογίσει την απόσταση. Το όπλο μιλάει στον εαυτό του και το λέιζερ μετράει και του ορίζει ουσιαστικά το σημείο που θα εκραγεί.
Έτσι, ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας στρατιώτης προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα ελεύθερο σκοπευτή πίσω από ένα παράθυρο σε μια πόλη, ή βρίσκεται πίσω από κάποιο τοίχο, αρδευτικό αυλάκι ή ογκόλιθο.
Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να βάλει κτήρια με ένα καθαρό όπλο line-of-sight σαν ένα τυπικό αυτόματο τουφέκι και θα έκανε μόνο πολλή σκόνη, χωρίς να χτυπήσει κανείς.
Αυτό που χρειάζεται σε μια κατάσταση όπως αυτή (η οποία είναι πλέον πολύ συνηθισμένη στον αστικό πόλεμο) είναι ένα όπλο που μπορεί να σκοτώσει με ακρίβεια τον εχθρό που είναι ασφαλώς καλυμμένος.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι τα σπίτια που είναι χτισμένα από παχιά λάσπη ή σκυρόδεμα αποτελούν πολύ καλή κάλυψη.
Θα παρατηρήσουμε στο σημείο αυτό ότι όλα τα μέχρι πρόσφατα συμβατικά διατιθέμενα βαριά οπλικά συστήματα είναι δύσχρηστα, σε μια εχθρική πόλη, χωρίς υποστηριχτικές δυνάμεις (π.χ πυροβολικού) όταν θέλεις να ελαχιστοποιήσεις τον αριθμό των θυμάτων, όπως έκαναν οι Ρώσοι στο Γκρόζνι στην Τσετσενία, ή αεροπορικές επιδρομές, όπως κάναμε στη Φαλούτζα.
Εάν σήμερα ο στρατός των μεγάλων δυνάμεων πραγματικά ήθελε να χρησιμοποιήσουν την πλήρη δύναμη πυρός τους, θα μπορούσαν να ισοπεδώσει  ολόκληρες πόλεις (κατοικημένες και μη περιοχές). Αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο.
Έτσι, σε αστικό περιβάλλον μάχης αυτό που χρειάζεται είναι ένα όπλο με μικρό βραχίονα (ένα όπλο που μπορεί να μεταφερθεί και λειτουργεί με ένα ή δύο στρατιώτες) με δύναμη πυρός αντίστοιχο με αυτό του πυροβολικού.
Αυτό ακριβώς είναι το XM25. Μοιάζει με ένα κοντόχοντρο κυνηγετικό όπλο, το οποίο φέρει πυρομαχικά με εκρηκτικό κέλυφος 25 χιλιοστών.
Όταν αυτά εκρήγνυται, θανατηφόρες μεταλλικές ταινίες διαχέονται σε μέγεθος  δωματίου και σε σχήμα σφαίρας. Όποιος βρίσκεται εντός κατά την πυροδότησή τους είναι νεκρός, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιεί και παράπλευρες απώλειες στον ευρύτερο χώρο.
Το θέαμα του λέιζερ στο XM25 μετρά την απόσταση από το στόχο και αφήνει στο χειριστή την επιλογή του σημείου που θα εκραγεί.
Έτσι σε αστικό περιβάλλον μπορούμε να ορίσουμε το ακριβές σημείο έκρηξης μεταλλικών θραυσμάτων εντός κτηρίων (με δυνατότητα επιλογής πάνω και πίσω από το στόχο).
Είναι το πιο θανατηφόρο όπλο στο οπλοστάσιο του αμερικανικού στρατού. Τα πρώτα πρωτότυπα έχουν ήδη κατασκευαστεί πριν από 5 χρόνια . Οι εξετάσεις πέρασαν και σύντομα επίσημα XM25 "ντεμπούτο" στο πεδίο της μάχης. Δεδομένου ότι αυτό είναι ένα ισχυρό εργαλείο, είναι δίκαιο να πούμε ότι οι ένοπλες συγκρούσεις έρχονται σε ένα νέο επίπεδο της φινέτσας. Θέλετε να δείτε πώς αυτός ο τύπος του όπλου και αυτό που το κάνει μοναδικό;
Το όπλο θα μπορεί να «μιλάει» σε κάθε βομβίδα, από τον βαλλιστικό υπολογιστή, διαμέσου ενός ηλεκτρονικού υπολογιστικού συστήματος, ενός τσιπ, που θα διαθέτει κάθε βομβίδα, έτσι ώστε να επιτυγχάνει μεγάλη ακρίβεια πλήγματος.
Το XM25 θα διαθέτει γεμιστήρα πέντε βομβίδων.
Οι βομβίδες των 25 θα είναι πιο γρήγορες από τις σημερινές των 40 mm και θα είναι πιο ευθυτενούς τροχιάς, από ότι οι σημερινές, βαλλιστικής τροχιάς των 40 mm.
Ωστόσο, πολλές φορές θα χρειάζεται πιο γρήγορο και, κυρίως, πιο φθηνό μαζικό και παρατεταμένο πυρ από ότι μπορεί να προσφέρει το νέο βομβιδοβόλο.
Για αυτές τις εφαρμογές, θα χρησιμοποιείται το νέο πενηντάρι πολυβόλο. Κάθε βολίδα του πολυβόλο στοιχίζει μόλις 2,5 δολάρια, αντί για 22 δολάρια, που θα στοιχίζουν οι βομβίδες των 25 mm, εξαιτίας του ενσωματωμένου chip.
Οι σημερινές βομβίδες των 40 mm που χρησιμοποιεί το βομβιδοβόλο M19 στοιχίζουν περίπου 16 δολάρια η μία. Ένα ακόμη πλεονέκτημα του νέου πολυβόλου είναι ότι θα μπορεί να αξιοποιήσει το τεράστιο απόθεμα των βλημάτων των 0,50΄΄, το οποίο αλλιώς θα οδηγούνταν στα σκουπίδια. 
Το όπλο έχει πολύ χαμηλή ανάκρουση και έτσι μπορεί να ρίχνει παρατεταμένες ριπές χωρίς πρόβλημα ευστάθειας.

ΤΥΦΕΚΙΟ ΧΜ8

Ο αμερικανικός στρατός προσδιορίζει τις τελικές λεπτομέρειες του νέου του τυφεκίου XM8, το οποίο επιδιώκεται να αρχίσει να αντικαθιστά το M – 16 και το M – 4 από το έτος 2005 και μετά. Ένα πρωτότυπο του νέου τυφεκίου αναμένεται να είναι έτοιμο πριν από το τέλος του Καλοκαιριού, ώστε να αρχίσει δοκιμές.
Το νέο όπλο θα είναι ελαφρύτερο και πιο αξιόπιστο από τους προκατόχους του. Θα διατίθεται σε πολλές εκδόσεις, μεταξύ αυτών, μια κοντή έκδοση κομάντο, μια έκδοση επίλεκτου σκοπευτή (sharpshooter), μια έκδοση οπλοπολυβόλου, ενώ θα μπορεί να ενσωματώνει και βομβιδιβόλο στο μπροστινό του μέρος. Για ειδικές επιχειρήσεις, το όπλο μπορεί να τροποποιηθεί ώστε να βάλει τη βολίδα 7,62 Χ 39 mm, που χρησιμοποιεί το AK – 47 Καλάσνικωφ.
Η εξέλιξη αυτή ενδέχεται να θέσει τέλος στο φιλόδοξο πρόγραμμα του OICW XM29, το οποίο είναι ιδιαίτερα ογκώδες και βαρύ, παρόλες τις προσπάθειες που έγιναν να μειωθεί το βάρος του. Η τελευταία έκδοση παραμένει ακόμη τέσσερις λίβρες βαρύτερο από την απαίτηση των 14 λιβρών ανά όπλο.
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος αναφέρουν ότι η τεχνολογία που θα μπορούσε να κάνει το όπλο επαρκώς ελαφρύ, απλώς δεν είναι έτοιμη σήμερα.
Ωστόσο, ο Στρατός των ΗΠΑ δεν έχει χάσει την αισιοδοξία του ότι θα μπορεί να θέσει σε υπηρεσία 22.000 ΧΜ29, ξεκινώντας από το έτος 2012.
Πάντως, από ότι φαίνεται το XM8 θα αποτελέσει το επόμενο όπλο του Αμερικανού στρατιώτη. Το όπλο εμφανίστηκε σε υπηρεσία στο Ιράκ σε πληρώματα αρμάτων μάχης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο του μοιάζει με αυτό του γερμανικού G – 36.
To ΧΜ8 αποτελεί στην πραγματικότητα τον «πυρήνα» του XM29, το οποίο είναι ένα σπονδυλωτό όπλο.

Ένα άλλο υπο μελέτη βομβιδοβόλο είναι το XM307, το οποίο θα μπορεί να βάλει έξυπνες air burst βομβίδες των 25 mm, μεγάλης εμβέλειας.
Το όπλο θα μπορεί να ρίχνει επίσης canister – style βομβίδες, λειτουργώντας ως ένα «υπερλειόκαννο» όπλο.
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υποστηρίζουν ότι με την αλλαγή μόλις έξι απαρτίων του βομβιδοβόλου προκύπτει το νέο πολυβόλο. Ακόμη περισσότερο, τα βομβιδοβόλα θα μπορούν να μετατρέπονται σε πολυβόλα, πολύ γρήγορα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης, ανάλογα με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις.


YΠΟΠΟΛΥΒΟΛΑ Ρ90 & ΜΡ7


 


Τα νέα υποπολυβόλα είναι ελαφρύτερα σε σχέση με τα παλαιότερα, χάρη στην ευρεία χρήση συνθετικών υλικών αλλά κυρίως χάρη στην ανάπτυξη μιας  νέας οικογένειας όπλων, όπως είναι το Βελγικό Ρ – 90 της εταιρείας FN Herstal και το Γερμανικό ΜΡ7 της Heckler & Koch.
Τα όπλα αυτά, ιδιαίτερα δε το πρώτο είναι ένα υβρίδιο μεταξύ τυφεκίου εφόδου και υποπολυβόλου που επιδιώκει να συνδυάσει τα πλεονεκτήματα και των δύο. Και τα δύο αυτά όπλα «χτίστηκαν» γύρω από δύο βλήματα νέων διαμετρημάτων, του 5,7Χ28 για το P90 και του 4,6X30 για το ΜΡ7. Τα φυσίγγια αυτά χρησιμοποιούν βολίδες πολύ μικρού διαμετρήματος, κωνικού σχήματος, βελτιστοποιημένες για να διαπερνούν αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη και να εξαντλούν όλη την κινητική τους ενέργεια στο εσωτερικό του σώματος του στόχου, έτσι ώστε να μεγιστοποιούν το τραύμα αλλά και να αποφεύγεται το φαινόμενο της υπερδιάτρησης, δηλαδή της διάτρησης του σώματος του στόχου και της συνεπακόλουθης πιθανής προσβολής κάποιου άλλου πίσω από αυτόν, ο οποίος μπορεί να είναι φίλιο προσωπικό ή άμαχος.
Το προσόν αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε αστικό περιβάλλον μάχης και γενικότερα σε «χαοτικό», «ασαφές» και «ρευστό» πεδίο μάχης, όπου οι εμπλεκόμενοι είναι χαοτικό αναμειγμένοι μεταξύ τους, όπως συμβαίνει ολοένα και περισσότερο σήμερα. Οι μικρού διαμετρήματος, μακρουλές, ελαφρές και μυτερές βολίδες ενώ μπορούν να διαπεράσουν πιο εύκολα την σκληρή θωράκιση ενός αλεξίσφαιρου γιλέκου σε σχέση με τις μεγαλύτερου διαμετρήματος, κοντύτερες, βαρύτερες και στρογγυλόσχημες βολίδες ενός υποπολυβόλου 9 Χ 19 Parabellum, μόλις εισέλθουν στα μαλακά μόρια του ανθρώπινου σώματος χάνουν την ευστάθειά τους και περιδινούνται μέσα στο σώμα προκαλώντας πολύ βαρύτερο και εκτεταμένο τραυματισμό σε σχέση με τις βολίδες 9 Χ 19 αλλά και τις πολύ βαρύτερες 5,56 και 7,62, οι οποίες έχουν την τάση να διατηρούν περισσότερο την ευθύγραμμη πορεία τους μέσα στο σώμα του στόχου, προκαλώντας ένα «καθαρό» τραύμα τύπου «τούνελ» και όχι τη μέγιστη δυνατή καταστροφή.
Έτσι, διαπερνούν το σώμα του στόχου διατηρώντας επαρκείς δυνατότητες θανατηφόρας προσβολής και κάποιου άλλου ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από τον στόχο, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση. Μάλιστα πολλές φορές, ένα βλήμα που έχει εξέλθει από το σώμα ενός ανθρώπου είναι πολύ πιο επικίνδυνο για τον δεύτερο άνθρωπο που θα προσβάλει εξαιτίας ότι έχει χάσει πλέον την ομαλή αεροδυναμική του πορεία με αποτέλεσμα σε αυτόν να τον χτυπήσει με «ατσούμπαλο» τρόπο και να προκαλέσει ένα εκτεταμένο και «άγαρμπο» τραύμα και όχι μια καθαρή τρύπα.
Φυσικά οι βολίδες των 9 Χ 19 διατίθενται και σε διαμορφώσεις που μεγιστοποιούν το τραύμα στο σώμα του στόχου, το stopping power και αποτρέπουν το φαινόμενο της υπερδιάτρησης, με κυρίαρχες φυσικά τις διαμορφώσεις Jacket Hollow Point (JHP).
Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση το τίμημα που πληρώνει κανείς είναι η μείωση μέχρι εξαφάνισης των δυνατοτήτων διάτρησης αλεξίσφαιρης θωράκισης, κάτι που δεν συμβαίνει με τις βολίδες των Ρ90 και ΜΡ7.

 

Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία βολίδων των 5,56 και 7,62 για πολεμικά τυφέκια, ειδικής σχεδίασης, οι οποίες μετά την προσβολή του σώματος του στόχου θα χάνουν γρήγορα την ευστάθειά τους και θα διαλύονται έτσι ώστε να μεγιστοποιούν το τραύμα στον στόχο.
Σχετικές προσπάθειες έχει καταβάλει πολύ η Γερμανική εταιρεία Heckler & Koch. Εντούτοις και υπάρχουν επαρκή και πλήρη συμπεράσματα αναφορικά με τη συμπεριφορά των βολίδων αυτών σε επιχειρησιακό περιβάλλον.
Φυσικά σήμερα υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των βολίδων νέων διαμετρημάτων που χρησιμοποιούν το Ρ90 και το ΜΡ7.  Τα βλήματα αυτής της κατηγορίας διατηρούν τις κινηματικές τους επιδόσεις σε αποστάσεις της τάξεως των εκατό (100) με διακόσια (200) μέτρων και στη συνέχεια τις χάνουν απότομα. Δεν έχουν δηλαδή το βεληνεκές των όπλων με στάνταρ διαμέτρημα ΝΑΤΟ 5,56 και πολύ περισσότερο των παλαιοτέρων 7,62.
Κατά συνέπεια δεν είναι κατάλληλα για περιβάλλον συγκρούσεων σε μεγάλες αποστάσεις, όπως είναι το ορεινό περιβάλλον.
Επισημαίνεται ότι ακόμη και το διαμέτρημα 5.56 του ΝΑΤΟ έχει αποδειχθεί ανεπαρκές στα εδάφη του Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων Αμερικανών στρατιωτών με αντάρτες Ταλιμπάν.
Από την άλλη, είναι υπεραρκετό για συγκρούσεις σε αστικό περιβάλλον, σε δάση και ζούγκλες αλλά και στο μεγαλύτερο φάσμα των εμπλοκών σε ανοιχτούς χώρους.
Επισημαίνεται ότι, έτσι και αλλιώς, το μεγάλο βεληνεκές είναι ένα πλεονέκτημα που μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο από στρατιώτες επαρκώς εκπαιδευμένους στο αντικείμενο της σκοποβολής, ιδιαίτερα υπό συνθήκες μάχης, στους οποίους φυσικά και δεν εντάσσονται οι έφεδροι Έλληνες στρατιώτες, όπως και η μεγαλύτερη πλειοψηφία των επαγγελματιών στρατιωτών.

Αντιθέτως, τα όπλα όπως το Ρ90 και το ΜΡ7 είναι πολύ εύχρηστα και εύκολα αξιοποιήσιμα ακόμη και από στρατιώτες με μικρή εξοικείωση σε αυτά, χάρη στην πολύ μικρή τους ανάκρουση και τα εργονομικά σκοπευτικά τους.
Τα νέα φορητά όπλα, γενικότερα, έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο εύκολα και απλά στην χρήση και να προβληματίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο τους χρήστες τους, ενώ μπορούν να αξιοποιηθούν τόσο από δεξιόχειρες όσο και από αριστερόχειρες στρατιώτες.
Επισημαίνεται ότι τα «κλασικά» τυφέκια και υποπολυβόλα είναι ρυθμισμένα ώστε να εκτοξεύουν τους απορριπτόμενους κάλυκες προς τα δεξιά, με αποτέλεσμα ένας που τοποθετούσε το όπλο του κατά τη βολή στην αριστερή πλευρά του προσώπου του να είχε πρόβλημα. Επίσης, η εκτόξευση καυτών καλύκων στο πλάι μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στον διπλανό μαχητή του στρατιώτη.
Γι’ αυτό, τα νέα όπλα είναι σχεδιασμένα ώστε να ρυθμίζονται σχετικά με την κατεύθυνση που θα εκτοξεύουν τους κάλυκες, ενώ για ορισμένα, όπως το Ρ90 οι σχεδιαστές του έχουν επιλέξει να εκτοξεύει τους απορριπτόμενους κάλυκες προς τα κάτω. Βέβαια, η επιλογή αυτή έχει προκαλέσει και κριτική σύμφωνα με την οποία θα δημιουργηθούν έτσι σοβαρά προβλήματα κατά την επιχειρησιακή χρήση του όπλου, αν ο στρατιώτης που το χρησιμοποιεί θα χρειαστεί να εκτελέσει βολή από θέση εκ  του πρηνηδόν, δηλαδή ξαπλωμένος.
Ωστόσο, η FN κατά τη διάρκεια επανειλημμένων δοκιμών και επιδείξεων του όπλου έδειξε ότι τέτοιο πρόβλημα δεν υφίσταται. Στο Ρ90 ο γεμιστήρας τοποθετείται στο πάνω μέρος του όπλου και κατά μήκος αυτού, έτσι ώστε να προκύπτει ένα όσο το δυνατόν πιο «συμπαγές» σχήμα, χωρίς «εξογκώματα», ώστε να διευκολύνεται η μεταφορά και η επιχειρησιακή χρήση του όπλου και να αποφεύγονται τα παρατράγουδα. Πάντως, η τοποθέτηση του γεμιστήρα στο Ρ90 και κυρίως η αναχορηγία του με φυσίγγια απαιτεί ειδική εξοικείωση. 
Επίσης, όπλα όπως το Ρ90 και το ΜΡ7, χάρη στο νέο τους διαμέτρημα είναι σε θέση να μεταφέρουν γεμιστήρες με πολύ μεγαλύτερο αριθμό φυσιγγίων σε σχέση με τα παλαιότερα τυφέκια και υποπολυβόλα και συγκεκριμένα 50 για το Ρ90 και για το ΜΡ7.
Ήδη οι ειδικές δυνάμεις τόσο του Στρατού, όσο και των υπηρεσιών ασφαλείας, σε διάφορα σημεία του πλανήτη, όπως για παράδειγμα στην Κύπρο, έχουν υιοθετήσει το Ρ90 ως βασικό τους όπλο και αυτή αποτελεί απλώς την αρχή.

Στο σημείο αυτό να επαναλάβουμε ότι όπλα όπως το Ρ90 και κυρίως όπως το ΜΡ7 είναι :


-    Μικρού βάρους.
-    Μικρού μεγέθους.
-    Εύκολα στη χρήση.
-    Με μικρή ανάκρουση.
-    Μεγάλο μεταφερόμενο όγκο πυρός.
-    Με πυρομαχικά μικρού βάρους.

Έτσι λοιπόν είναι τα ιδανικά όπλα για μικρόσωμους, περιορισμένης μυικής δύναμης και αντοχής ανθρώπους και χρήστες ελλιπούς εκπαίδευσης. Κατά συνέπεια είναι τα ιδανικά όπλα για στρατούς, παραστρατιωτικές οργανώσεις και αντάρτικα σώματα στην Αφρική, την Ασία ή τη Λατινική Αμερική, ιδιαίτερα δε για αυτούς που χρησιμοποιούν μικρά παιδιά στις τάξεις τους. Με άλλα λόγια, η πιθανή διάδοση των όπλων αυτών στις παράνομες αγορές του Τρίτου Κόσμου, κάτι περίπου βέβαιο σε ορίζοντα μερικών δεκαετιών θα επιδεινώσει αυτό το τεράστιο και παραγνωρισμένο πρόβλημα της διάδοσης μικρών φορητών όπλων στις ταραγμένες περιοχές του τρίτου κόσμου. Επίσης, ανεξαρτήτως αν αυτό κρίνεται ως θετικό ή αρνητικό από διαφόρους, οι δυνατότητες σύγκρουσης αντάρτικων και παραστρατιωτικών δυνάμεων με στρατούς της Δύσης θα αυξηθεί από την πιθανή ένταξη στο οπλοστάσιό τους παρόμοιων όπλων.

Τέλος, το μικρό μέγεθος και βάρος όπλων σαν το Ρ90 και κυρίως σαν το ΜΡ7 τα καθιστούν ιδανικά συστήματα για ενέργειες αντάρτικου πόλης αλλά και για εγκληματική δραστηριότητα σε περιβάλλον πόλεων, όπως φυσικά και για κατασταλτική δράση από πλευράς των αστυνομικών δυνάμεων.