Σεμινάρια-Ασφαλείας Seminaria-Asfaleias (Blogspot): 2016

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ .ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΥΘΥΝΗ KAMIA ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Αυτοσχέδια Όπλα: Ομπρέλα Βουλγαρίας

Τα τέλη της δεκαετίας του 1970 εμφανίστηκε αυτό το αυτοσχέδιο όπλο το οποίο, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ήταν σχεδιασμένο από τη Βουλγαρική Υπηρεσία Πληροφοριών σε συνεργασία με την υπηρεσία KGB (Комите́т госуда́рственной безопа́сности, Επιτελείο Κρατικής Ασφάλειας) της Σοβιετικής Ένωσης. Μέχρι και σήμερα έχει μείνει γνωστό παγκοσμίως ως «Ομπρέλα Βουλγαρίας» και παραμένει ένα εξαιρετικό παράδειγμα ποιοτικού επιθετικού κρυμμένου αυτοσχέδιου όπλου.

Προτού δούμε το όπλο καθαυτό, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την ιστορία του. Όλα ξεκίνησαν το Σεπτέμβριο του 1978 όταν ο δημοσιογράφος Βλάντιμιρ Κόστοφ βρίσκονταν στο Παρίσι όπου είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο. Ο Β. Κόστοφ συχνά έγραφε τόσο κατά της κομμουνιστικής Βουλγαρίας όσο και της Σοβιετικής Ένωσης καθώς σε πολλά σημεία είχαν παρόμοιες πολιτικές πορείες. Από φόβο για τη ζωή του είχε μεταναστεύσει ως πολιτικός πρόσφυγας στη Γαλλία με την οικογένεια του λίγους μήνες νωρίτερα, τον Απρίλιο του 1978. Βλέπετε τον κύριο Βλάντιμιρ Κόστοφ στην επόμενη φωτογραφία.

Αυτό που δε γνώριζε το ευρύ κοινό ήταν ότι ο Β. Κόστοφ ήταν πράκτορας της Βουλγαρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στη Γαλλία και είχε το ψευδώνυμο «Κράστεβ». Όταν ζήτησε πολιτικό άσυλο και σταμάτησε τις επικοινωνίες του με την υπηρεσία πληροφοριών της Βουλγαρίας η FMD (Πρώτη Κεντρική Διοίκηση) της Βουλγαρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών τον θεώρησε προδότη αλλάζοντας μάλιστα το κωδικό του όνομα στα έγγραφα της σε «Ιούδας». Τελικά, σε κλειστό δικαστήριο της Βουλγαρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στη Σόφια, ο Βλάντιμιρ Κόστοφ καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία και η σύζυγος του Νατάλια σε έξι χρόνια και έξι μήνες φυλάκισης. Ωστόσο, πλέον ζούσαν στη Γαλλία ως πολιτικοί πρόσφυγες. Βλέπετε το έμβλημα της τότε Υπηρεσίας Πληροφοριών της Βουλγαρίας παρακάτω.

Κάπως έτσι ξεκίνησε η αποκάλυψη ενός όπλου που έχει μείνει στην ιστορία ως «Ομπρέλα Βουλγαρίας». Στο βιβλίο του ο κύριος Βλάντιμιρ Κόστοφ περιγράφει τι έγινε στο σταθμό Μετρό του Παρισιού στις δύο το μεσημέρι στις 27 Αυγούστου του 1978 με αυτά τα λόγια:

«Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος στου διαδρόμους του Μετρό. Λίγα δευτερόλεπτα προτού βγω από τον ασανσέρ, ένοιωσα ένα έντονο πόνο στη πλάτη μου, ακριβώς πάνω από τη μέση μου. Την ίδια στιγμή, άκουσα κάτι σαν κροτάλισμα μιας πέτρας που χτυπάει στο έδαφος. Και η Νατάλια το άκουσε επίσης, χωρίς να φαντάζεται ότι κάτι συνέβη σε εμένα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι με χτύπησε κάποια πετρούλα με μεγάλη ταχύτητα, λες και έφυγε από καταπέλτη.»

Στις επόμενες δύο ώρες η γυναίκα του τον συνόδεψε στο νοσοκομείο καθώς δεν ένοιωθε καλά και τότε ο γιατρός των ρώτησε αν κάποιος τον είχε πυροβολήσει ή προσπαθήσει να μαχαιρώσει γιατί είχε μία ουλή στη πλάτη του. Μέσα σε 48 ώρες η κατάσταση του είχε επιδεινωθεί πολύ με υψηλό πυρετό και γενική αδυναμία. Στις 11 Σεπτεμβρίου όμως έγινε κάτι που αμέσως έβαλε σε υποψίες τον Β. Κόστοφ. Ο αντικαθεστωτικός Βούλγαρος συγγραφέας Γκεόργκι Μάρκοφ πέθανε αφού πρώτα είχε παρόμοια συμπτώματα για τρεις ημέρες στο Λονδίνο. Μάλιστα, είχε αναφέρει στους γιατρούς και τους παρευρισκόμενους ότι κατά λάθος κάποιος στη γέφυρα Waterloo τον τρύπησε στο πόδι με την ομπρέλα του. Αμέσως ο Β. Κόστοφ κάλεσε όσους γνώριζε από τη Γαλλική DST (Direction de la Surveillance du Territoire, Διοίκηση Παρακολούθησης Περιοχής) και τους είπε ότι γνωρίζει ότι το έκανε η Βουλγάρικη Υπηρεσία Πληροφοριών και ίσως και ο ίδιος να είναι θύμα του ίδιου όπλου. Εδώ βλέπετε το σχέδιο του ανθρώπου που του επιτέθηκε στον ανελκυστήρα του Μετρό από τη DST.

Η Βρετανική Σκότλαντ Γιαρντ έστειλε ειδικούς της να τον εξετάσουν και έπειτα από πολύ προσεκτική παρατήρηση είδαν κάτι αξιοσημείωτο. Λίγο κάτω από την ουλή από το χτύπημα που είχε δεχτεί υπήρχε μία σφαίρα διαμέτρου 1.52 χιλιοστών η οποία ήταν κατασκευασμένη από 90% πλατίνα και 10% ιρίδιο. Κάτι που δείχνει ότι ήταν ανθρώπινο κατασκεύασμα και μάλιστα πολύ προηγμένο τεχνολογικά. Βλέπετε την ακτινογραφία που το αποκάλυψε εδώ. Η σφαίρα βρίσκεται εκεί που δείχνει η μαύρη βελόνα.

Η μετέπειτα χημική ανάλυση της σφαίρας έδειξε ότι εξωτερικά και στις οπές είχε ένα στρώμα από από κερί που ήταν σχεδιασμένο να λιώνει ακριβώς στους 37 βαθμούς Κελσίου. Η έρευνα έδειξε ότι ακριβώς η ίδια μεταλλική σφαίρα βρέθηκε και στο πόδι του Γκεόργκι Μάρκοφ. Βλέπετε τη φωτογραφία της μεταλλικής σφαίρας από μικροσκόπιο παρακάτω.

Μέσα στη σφαίρα βρέθηκαν αρκετές διαφορετικές τοξίνες αλλά τελικά το θανατηφόρο δηλητήριο ήταν η ρικίνη. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ρικίνης είναι ότι έχει χαμηλό ρυθμό απορρόφησης όταν δεν βρίσκεται μέσα στο αίμα. Στη περίπτωση του Β. Κόστοφ η σφαίρα είχε κολλήσει ανάμεσα από μύες και λίπος και έτσι η δόση που περιείχε δεν ήταν θανατηφόρα καθώς δεν απορροφούνταν πολύ γρήγορα από τον οργανισμό. Ωστόσο, στη περίπτωση του συγγραφέα Γκεόργκι Μάρκοφ η σφαίρα ήταν ανάμεσα από αγγεία και μία αρτηρία κάνοντας την απορρόφηση του δηλητηρίου γρήγορη και οδηγώντας τον έτσι στο θάνατο. Μετά τη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το όπλο έγινε γνωστό σε όλους έπειτα από έρευνες αρκετών δημοσιογράφων. Μάλιστα, το 1993 ο εκτελεστής του Γ. Μάρκοφ συνελήφθη στη Κοπεγχάγη από τις αρχές της Δανίας και ομολόγησε αλλά περιέργως εντός λίγων ημερών εξαφανίστηκε και μέχρι σήμερα κανείς δε γνωρίζει που βρίσκεται. Ήταν ο Δανός πολίτης (Ιταλικής υπηκοότητας) Φραντσέσκο Γκιουλίνο, γεννηθείς του 1946 από το Μπρα της Ιταλίας που ήταν παρασημοφορημένος αξιωματικός της Βουλγαρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Μέχρι σήμερα έχει μείνει γνωστός με το κωδικό όνομα Πικαντίλι και είναι καταζητούμενος. Βλέπε το αυτοσχέδιο όπλο που παρουσιάζουμε σε αυτό το άρθρο παρακάτω.

Η ομπρέλα είχε ένα απλό μηχανισμό ελατηρίου με αμπούλα πεπιεσμένου αέρα. Πρακτικά, όταν ο χειριστής πιέζει τη σκανδάλη, η ασφάλεια του κλείστρου απελευθερώνεται και το ελατήριο αναγκάζει την αμπούλα να χτυπήσει σε μία βελόνα που βρίσκεται εμπρός της. Όταν η αμπούλα χτυπήσει τη βελόνα ο πεπιεσμένος αέρας απελευθερώνεται με μεγάλη ταχύτητα και οδηγεί τη μεταλλική σφαίρα που περιέχει το δηλητήριο έξω από τη κάννη. Βλέπετε μία σχηματική αναπαράσταση στη συνέχεια.

Κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι παρότι ποτέ κανένας δεν ανέφερε επίσημα ότι αυτό ήταν έργο της Σοβιετικής KGB και της Βουλγάρικης Υπηρεσίας Πληροφοριών ή έστω, ότι οι εκτελέσεις αυτές έγιναν από αυτές τις υπηρεσίες, το 1991 έγινε ακόμα μία ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Ο Δρ. κύριος Τόμας Μποκάρντ, ιστορικός των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ και καθηγητής σε αρκετά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία είχε παρουσιάσει ότι το 1991 σε ένα εγκαταλελειμμένο κυβερνητικό κτίριο της Βουλγαρίας βρέθηκε μεγάλος αριθμός από ίδιες ακριβώς ομπρέλες. Κάπως έτσι έγινε και γνωστή σε όλο το κόσμο ως «Ομπρέλα Βουλγαρίας».

Το αυτοσχέδιο αυτό όπλο αυτό ήταν ένα πολύ καλά μελετημένο εργαλείο εκτελέσεων. Δε τραβούσε τη προσοχή, ήταν απλό στη χρήση, δεν άφηνε πολλά ίχνη πίσω του, δεν είχε άμεσα αποτελέσματα προδίδοντας το τι συνέβη και το πιο σημαντικό, δε θα είχε βρεθεί ποτέ αν ο εκτελεστής του Βλάντιμιρ Κόστοφ το είχε χρησιμοποιήσει σωστά. Εκείνη την εποχή η ανίχνευση της ρικίνης ήταν κάτι υπερβολικά δύσκολο και το σφαιρίδιο διαμέτρου 1.5 χιλιοστών ήταν σχεδόν αόρατο στις ακτινογραφίες. Ωστόσο, το ανθρώπινο λάθος του εκτελεστή σε συνδυασμό με όλη την ακολουθία των γεγονότων αποκάλυψε αυτό το αυτοσχέδιο όπλο. Σήμερα, οι ομπρέλες αυτές βρίσκονται σε δεκάδες μουσεία ανά το κόσμο και παραμένουν μία υπενθύμιση. Μία υπενθύμιση που μας δείχνει πως σε ακραίες πολιτικές καταστάσεις οι κρατικοί φορείς μπορούν με ευκολία να κάνουν εγκληματικές ενέργειες για να σωπάσουν στελέχη τους, ή ακόμα και απλούς πολίτες, που τους εναντιώνονται. Αυτό είναι ένα μάθημα που δε θα πρέπει να το ξεχάσουμε.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

“Εξομολογήσεις” Ενός Σύγχρονου Μαχητή, Τζιμ Σιρίλο

Όπως γράφει και στο άρθρο «Here Are 3 “Confessions” Of Modern-Day Gunfighter, Jim Cirillo» (Ορίστε 3 “Εξομολογήσεις” Ενός Σύγχρονου Μαχητή, Τζιμ Σιρίλο) που δημοσίευσε η ιστοσελίδα ModernCombatandSurvival.com, μόλις 2.5 ώρες στη πρώτη του επιχείρηση παρακολούθησης βρέθηκε να ανταλλάζει πυρά με τρεις ένοπλους εγκληματίες σε ένα κατάστημα. Ήταν η πρώτη φορά που αναγκάστηκε να σκοτώσει κάποιον άνθρωπο. Κατά την ανταλλαγή πυρών πέτυχε τον έναν από τους τρεις υπόπτους στο κεφάλι ενώ οι άλλοι δύο μπόρεσαν να διαφύγουν. Μέχρι σήμερα ο Τζιμ Σιρίλο έχει σκοτώσει σε νόμιμη αυτοάμυνα 11 εγκληματίες και έχει βρεθεί σε πάνω από 20 περιστατικά ανταλλαγής πυρών σε ένα σύνολο περίπου 250 ειδικών επιχειρήσεων όπου συμμετείχε. Με βάση αυτά μας προσφέρει τρεις συμβουλές, ή όπως τις περιγράφει ο ίδιος, τρεις εξομολογήσεις, για τις ένοπλες συμπλοκές.

1. Οι «τεχνικές» πάνε στα σκουπίδια
Δηλώνει πως όσο καλά εκπαιδευμένος και να είσαι όταν έχεις απέναντι σου κάποιον που προσπαθεί να σε σκοτώσει δε θα μπορέσεις ούτε σωστή στάση βολής να έχεις, ούτε να στοχεύσεις σωστά, ούτε τίποτα άλλο από τις γνωστές τεχνικές. Για αυτό το λόγο, θεωρεί ότι το πιο σημαντικό στην εκπαίδευση είναι η εξάσκηση εναντίων πραγματικών αντιπάλων και όχι χάρτινων στόχων σε σκοπευτήρια. Είτε αυτό είναι με άδεια όπλα, με αεροβόλα, όπλα με λέιζερ ή ειδικά πυρομαχικά, είναι σημαντικό να αντιδράς σε κάποιον αληθινό αντίπαλο και όχι ένα κομμάτι χαρτί.

2. Το σκοπευτικό καταστρέφει τη διαδικασία απόφασης
Αυτό το εξηγεί ο Τζιμ Σιρίλο με τη παρακάτω φράση του από την εν λόγω συνέντευξη. Η απάντηση του είναι μεταφρασμένη στα Ελληνικά για να είναι καλύτερα κατανοητή από όλους τους αναγνώστες μας.

«Στα σώματα ασφαλείας, το πρόβλημα σου δεν είναι το στόχαστρο του όπλου σου, είναι το τι υπάρχει παραπέρα. Ως αστυνομικός, έχεις την υποχρέωση να εξασφαλίσεις ότι το άτομο που πυροβολείς είναι αυτό που πρέπει να πυροβολήσεις. Αν κοιτάς το στόχαστρο σου και δε μπορείς να αντιληφθείς ότι ο κακομοίρης βγάζει ένα μαύρο πορτοφόλι από τη πίσω τσέπη του, θα νομίζεις ότι βγάζει όπλο. Στο σημερινό νομικό κλίμα, δε μπορείς να σκοτώνεις και να αφήνεις το Θεό να τους κρίνει… Ένας δικαστής θα αναλύσει τις πράξεις σου και είναι βιολογικά αδύνατο να συγκεντρώνεσαι στο στόχαστρο σου ΚΑΙ στις ενέργειες της απειλής που είναι μπροστά σου»

Με δύο λόγια, ο Τ. Σιρίλο μας λέει ότι το σημαντικό είναι η παρατήρηση του υπόπτου και όχι η ευστοχία. Είναι καλύτερα να είσαι σίγουρος ότι πήρες τη σωστή απόφαση. Αυτό ασφαλώς είναι ακόμα πιο πολύπλοκο για τα όργανα επιβολής του νόμου όπως ο ίδιος περιέγραψε γιατί δεν υπάγονται στην ίδια νομοθεσία περί αυτοάμυνας.

3. «Υποσυνείδητες βολές» είναι ο κανόνας
Σε ένα περιστατικό υψηλού στρες όπως αυτό της ανταλλαγής πυρών, οι περισσότεροι άνθρωποι αντιδρούν «μηχανικά» όπως λένε. Δηλαδή, με οτιδήποτε τους διατάζει το υποσυνείδητοι καθώς υπάρχουν πάρα πολλές πληροφορίες γύρω τους, αυξάνεται η αδρεναλίνη και μπαίνουν στη κατάσταση μάχης ή φυγής. Έτσι ο εγκέφαλος κάνει ότι έχει μάθει να κάνει χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Ο Τζιμ Σιρίλο λέει ότι εκεί είναι που η εκπαίδευση μετράει. Αλλά πρέπει να είναι η κατάλληλη εκπαίδευση. Για παράδειγμα, αναφέρει, σχεδόν όλες οι ένοπλες συμπλοκές γίνονται σε κοντινές αποστάσεις της τάξης των 3 μέτρων. Δεν έχει νόημα να εκπαιδεύεται κανείς σε βολές στα 25 ή 50 μέτρα εάν ο στόχος του είναι η αντίδραση σε μία ένοπλη συμπλοκή σε σύγχρονο αστικό περιβάλλον.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Τα Πέντε C στους Αυτοσχέδιους Εκρηκτικούς Μηχανισμούς

Είτε έχετε ακολουθήσει κάποια στρατιωτική εκπαίδευση για αντιμετώπιση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών (ΑΕΜ), είτε κάποια ιδιωτική, είναι σίγουρο ότι θα έχετε μάθει την αρχή των πέντε C. Μία αρχή που αφορά τα βήματα αντιμετώπισης ΑΕΜ μετά την ανακάλυψη του εφόσον δεν έχει πυροδοτηθεί. Αυτά τα βήματα θα δούμε και σε αυτό το άρθρο μας.

Σε πρακτικό επίπεδο, τα πέντε C δεν είναι τίποτα παραπάνω από οδηγίες για ταχύτερη αντιμετώπιση ενός περιστατικού μη εκραγέντος ΑΕΜ. Αυτό μπορεί να είναι από εντοπισμό ΑΕΜ σε κάποια εμπόλεμη ζώνη μέχρι και εντοπισμό ΑΕΜ μέσα σε μία πόλη. Άρα, είναι σίγουρο χρήσιμο να γνωρίζουμε αυτές τις οδηγίες. Η αρχή των πέντε C σήμερα διδάσκεται σε όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα της συμμαχίας ΝΑΤΟ για αντιμετώπιση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών ή C-IED (Counter-Improvised Explosive Device) όπως είναι ευρέως γνωστό. Όπως θα δείτε και μόνοι σας παρότι κάποια χαρακτηριστικά τους είναι σχεδιασμένα με καθαρά τις Ένοπλες Δυνάμεις κατά νου, μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν και εκτός.

Προφανώς, τα πέντε C αντιστοιχούν σε πέντε Αγγλικές λέξεις. Ακόμα και σε χώρες όπου τα Αγγλικά δεν είναι η εθνική γλώσσα τα πέντε C παραμένουν μία αρχή και διδάσκονται στα Αγγλικά. Οι λέξεις αυτές είναι οι εξής.

Confirm (Επιβεβαίωση)
Clear (Εκκένωση)
Cordon (Περίμετρος ασφαλείας)
Check (Παρατήρηση)
Control (Έλεγχος)

Οι πέντε αυτές λέξεις από μόνες τους δε λένε και πολλά. Ακολουθεί μία σύντομη επεξήγηση για το τι ακριβώς περιγράφει το κάθε ένα από τα πέντε C.

1. Confirm (Επιβεβαίωση)
Σε καμία απολύτως περίπτωση δε θα πρέπει κάποιος να πλησιάσει ή να ακουμπήσει τον ΑΕΜ. Από ασφαλή απόσταση θα πρέπει να γίνει εκτίμηση κατά πόσο είναι στη πραγματικότητα ΑΕΜ. Για παράδειγμα, εάν φαίνονται καλώδια, κεραίες, λεκέδες, κτλ. Εάν κάποιος θα πρέπει να πλησιάσει τότε θα πρέπει να γίνει όσο πιο προσεκτικά γίνεται με όσο δυνατόν μεγαλύτερη κάλυψη και μόνο εφόσον δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου πως οποιαδήποτε στιγμή ο ΑΕΜ μπορεί να πυροδοτηθεί. Πρέπει να γίνει άμεση επικοινωνία με εξειδικευμένη υπηρεσία. Κατά τα στρατιωτικά πρότυπα, γίνεται η επικοινωνία αναφοράς εννέα στοιχείων. Συγκεκριμένα, των παρακάτω εννέα στοιχείων:

Ημερομηνία και ώρα εντοπισμού
Στοιχεία της ομάδας ή ατόμου που κάνει την αναφορά και του σημείου που βρίσκεται
Μέθοδος επικοινωνίας (ασύρματος/συχνότητα, τηλέφωνο/νούμερο, κτλ.)
Τύπος πυρομαχικού (άγνωστο ΑΕΜ, χειροβομβίδα, κτλ.)
Ίχνη βιολογικού, χημικού, ή πυρηνικού όπλου
Ποιος ή τι απειλείται από τον ΑΕΜ
Επιπτώσεις στην αποστολή της ομάδας
Τι μέτρα προστασίας έχουν ληφθεί
Πόσο επείγον περιστατικό είναι

Φυσικά στη πολιτική ζωή πράγματα όπως επιπτώσεις στην αποστολή ή πόσο επείγον είναι δεν είναι απαραίτητα. Οι υπόλοιπες πληροφορίες όμως σίγουρα θα βοηθήσουν στη κατάλληλη προετοιμασία της ομάδας πυροτεχνουργών και οποιονδήποτε άλλων υπηρεσιών χρειαστεί να επέμβουν. Παρακάτω μπορείτε να δείτε πως είναι αυτές οι κάρτες αναφοράς εννέα στοιχείων για αντιμετώπιση ΑΕΜ στις Ένοπλες Δυνάμεις της συμμαχίας ΝΑΤΟ.

2. Clear (Εκκένωση)
Εκκενώστε αμέσως τη περιοχή τουλάχιστον τόσο ώστε να μην υπάρχει ορατή επαφή με τον ΑΕΜ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω πίνακα με ενδεικτικές αποστάσεις ασφαλείας αλλά ανάλογα την εκρηκτική ύλη αυτό ίσως να διαφέρει. Σε καμία περίπτωση μην επιτρέψετε σε κάποιον να παραμείνει εντός της περιοχής κινδύνου.

3. Cordon (Περίμετρος ασφαλείας)
Εγκαταστήστε περιμετρική άμυνα 360 μοιρών και μην επιτρέψετε σε κανέναν, άνθρωπο ή όχημα, να εισέλθει στη περιοχή κινδύνου πέρα από την ομάδα των πυροτεχνουργών ή άλλων υπηρεσιών που έχουν πάρει έγκριση από την ομάδα των πυροτεχνουργών να εισέλθουν στην επικίνδυνη ζώνη. Μπορείτε να τοποθετήσετε εμπόδια σε δρόμους για να διακοπεί η κίνηση και πρέπει να παρατηρείτε προσεκτικά τον κόσμο καθώς ίσως ο χειριστής του ΑΕΜ να βρίσκεται ανάμεσα τους. Εφόσον έχετε τη δικαιοδοσία, μία καλή πρακτική είναι να κάνετε ελέγχους ασφαλείας σε τυχαίους ανθρώπους ώστε να αποθαρρύνετε τον εχθρό από κάποια αιφνιδιαστική επίθεση.

4. Check (Παρατήρηση)
Παρατηρήστε στη γύρω περιοχή για δευτερεύον ΑΕΜ. Μία πολύ συνηθισμένη πρακτική στους σύγχρονους πολέμους είναι η χρήση ενός εύκολα ανιχνεύσιμου ΑΕΜ ως δόλωμα, και ενός δευτερεύον ως βασικό ΑΕΜ το οποίο πυροδοτείται όταν η ομάδα των πυροτεχνουργών δουλεύει στο πρώτο. Κάντε προσεκτικούς οπτικούς ελέγχους με την αρχή του 5/25 μέτρα. Δηλαδή, πρώτα ελέγχουμε πολύ προσεκτικά οτιδήποτε υπάρχει 5 μέτρα γύρω από τη περιοχή ενδιαφέροντος (κατά κανόνα τη περιοχή όπου βρισκόμαστε εμείς και τα οχήματα μας αρχικά). Και στη συνέχεια το ίδιο αλλά 25 μέτρα αυτή τη φορά. Όσο πιο πολλές περιοχές καλύψετε τόσο πιο ασφαλές θα είναι το σημείο.

5. Control (Έλεγχος)
Διατηρούμε τον έλεγχο της περιοχής μέχρι η ομάδα των πυροτεχνουργών να φτάσει στο σημείο. Προετοιμάζουμε το σημείο από όπου θα εισέλθουν για εύκολη πρόσβαση και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να τους παρεμποδίσει. Την ίδια στιγμή, πρέπει να οργανώνετε και κάποιο σχέδιο αντίδρασης σε περίπτωση επίθεσης από τον εχθρό όσο αναμένετε τους πυροτεχνουργούς.

Ασφαλώς και τα πέντε C δεν έχουν εφαρμογή παντού και πάντα και δεν εξασφαλίζουν απόλυτη ασφάλεια. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι πέντε πολύ απλά βήματα στη μορφή οδηγιών που στατιστικά έχουν αποδειχθεί σωτήρια για χιλιάδες πολεμιστές αλλά και ιδιωτικές ομάδες ασφαλείας σε επικίνδυνες περιοχές. Για αυτό το λόγο θεωρούμε σημαντικό όλοι οι άνθρωποι να γνωρίζουν αυτά τα απλά πέντε βήματα που μπορούν να σώσουν ζωές.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Αυτοσχέδιοι Εκρηκτικοί Μηχανισμοί σε Γερμανία και Ισπανία (2009)

Αναδυόμενα Μοτίβα στην ΕΕ: Πρόσφατα Σχέδια Επιθέσεων με ΑΕΜ σε Γερμανία και Ισπανία

Σημαντικές Ανακαλύψεις

Τα δίκτυα καθοδηγούμενα από την Αλ-Κάιντα σκοπεύουν να κάνουν επιθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) με στόχο να:
- Σπείρουν διχόνοια ανάμεσα στους Συμμάχους και τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ που μάχονται στο Ιράκ και Αφγανιστάν.
- Αποδυναμώσουν τις κυβερνήσεις της ΕΕ στρατιωτικά και οικονομικά ώστε να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από πολυεθνικές επιχειρήσεις σε κατά κανόνα Μουσουλμανικές χώρες.
Το Σεπτέμβριο του 2007 οι Γερμανικές αρχές συνέλαβαν τρεις άντρες που σχεδίαζαν να επιτεθούν σε Αμερικανικές και Ουζμπεκικές στρατιωτικές και διπλωματικές εγκαταστάσεις στη Γερμανία.
Οι Ισπανικές αρχές συνέλαβαν 14 υπόπτους που ήταν εμπλεκόμενοι σε σχεδόν τελειωμένο επιχειρησιακό σχεδιασμό με στόχο το δίκτυο μετρό της Βαρκελώνης τον Ιανουάριο του 2008.
Οι Αυτοσχέδιοι Εκρηκτικοί Μηχανισμοί (ΑΕΜ) ήταν βασικά στοιχεία και στα δύο σχέδια επιθέσεως.
Τα σχέδια μοιράζονται πολλά κοινά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της εξειδίκευσης των μελών του πυρήνα, αυτονομία από την ηγεσία, εκμετάλλευση μικρών κοινοτήτων μεταναστών, και δημόσια ανάληψη της ευθύνης.

Περίληψη
Παρότι οι επίσημες στατιστικές μελέτες παρουσιάζουν πτώση στον αριθμό συλλήψεων που σχετίζονται με ενέργειες από Σαλαφίστες-τζιχαντιστές, οι υπηρεσίες ασφαλείας της ΕΕ έχουν αποτρέψει μεγάλο αριθμό σχεδίων με χρήση ΑΕΜ από το 2003. Πολλά από τα σχέδια στην ΕΕ σχετίζονταν με δικτυωμένους με την Αλ-Κάιντα τρομοκράτες στο Αφγανιστάν και Πακιστάν, και συμπεριλαμβάνουν σχέδια στην Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο και Ηνωμένο Βασίλειο. Δύο πρόσφατα σχέδια είναι αντιπροσωπευτικά της σημερινής απειλής από ΑΕΜ στην ΕΕ: το σχέδιο Σάουερλαντ στη Γερμανία (2007) και το σχέδιο της Βαρκελώνης στην Ισπανία (2008).

Γερμανία: Το «Σχέδιο Σάουερλαντ»
Οι Γερμανικές αρχές συνέλαβαν τρεις άντρες, δύο Γερμανικής και έναν Τουρκικής υπηκοότητας, στις 4 Σεπτεμβρίου του 2007. Σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές, οι ύποπτοι συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια μίξης εκρηκτικών με βάση το υπεροξείδιο του υδρογόνου, το οποίο σύμφωνα με μία άλλη αναφορά θα ήταν αντίστοιχό με 400 κιλά εκρηκτικών. Ο αρχηγός του πυρήνα, ο Φριτζ Γκέλοβιτς, ομολόγησε ότι έλαβε τρεις μήνες εκπαίδευσης και επιχειρησιακής καθοδήγησης σε ένα στρατόπεδο που λειτουργεί η Ένωση Ισλαμικής Τζιχάντ (IJU) στο Μιρ Αλί, στο Βόρειο Ουαζιριστάν, ανάμεσα από τα Αφγανο-Πακιστανικά σύνορα. Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, και οι τρεις ύποπτοι διατηρούσαν επαφή με την ηγεσία του IJU στο Πακιστάν μετά την επιστροφή τους στη Γερμανία. Η ομάδα είχε στόχο την Αεροπορική Βάση Ράμσταϊν και πιθανότατα τις Αμερικανικές και Ουζμπεκικές διπλωματικές αποστολές στη Γερμανία.

Το IJU ανέλαβε την ευθύνη της προσπάθειας επίθεσης σε ένα διαδικτυακό ανακοινωθέν τους στις 11 Σεπτεμβρίου που δήλωνε ότι το IJU είχε πρόθεση να κάνει επίθεση στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ουζμπεκιστάν λόγω της «αδικίας και κτηνώδους πολιτικής ενάντια στους Μουσουλμάνους και το Ισλάμ».

Ισπανία: Η «Υπόθεση Βαρκελώνης»
Οι Ισπανικές αρχές συνέλαβαν 14 υπόπτους εμπλεκόμενους σε ένα σχεδόν-σε-επιχειρησιακό-στάδιο σχέδιο με στόχο το δίκτυο μετρό της Βαρκελώνης. Ο Προεδρεύων Δικαστής Ισμαήλ Μορένο δήλωσε ότι «τα μέλη του πυρήνα που εξάρθρωσαν σχεδίαζαν να εκτελέσουν πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις αυτοκτονίας ανάμεσα στις 18 και 20 Ιανουαρίου του 2008 σε μέσα μαζικής μεταφοράς στη Βαρκελώνη». Δύο ημέρες αργότερα, οι Ισπανικές αρχές αποκάλυψαν μεγάλο αριθμό υλικών κατασκευής ΑΕΜ σε ένα κάδο σκουπιδιών όπου τα είχε πετάξει ο ένας από τους υπόπτους. Οι σακούλες περιείχαν μπαταρίες, καλώδια, και άλλα εξαρτήματα (Δείτε τις Εικόνες 1 και 2). Οι επόμενες επιδρομές των αρχών αποκάλυψαν «18 κιλά μίας λευκής ουσίας και οι ειδική κατέληξαν ότι ήταν ένα «μείγμα από νιτροκυτταρίνη και υπερχλωρικό κάλιο», κάτι συχνά χρησιμοποιούμενο στη κατασκευή βιομηχανικού τύπου εκρηκτικών».

Εικόνα 1: REUTERS/Ισπανικό Υπουργείο Εσωτερικών/Handout

Από τους 14 συλληφθέντες, οι 10 παραμένουν υπό κράτηση. Από αυτούς τους 10, οι Ισπανικές αρχές πιστεύουν ότι 3 επρόκειτο να γίνουν βομβιστές αυτοκτονίας και τρεις άλλοι ήταν οι «κατά ισχυρισμόν ειδικοί σε εκρηκτικά». Τον Αύγουστο του 2008, ένας εκπρόσωπος τύπου των Ταλιμπάν ανέλαβε την ευθύνη για το αποτυχημένο σχέδιο επίθεσης.

Εικόνα 2: REUTERS/Ισπανικό Υπουργείο Εσωτερικών/Handout

Κοινά Χαρακτηριστικά
Παρότι οι λεπτομέρειες για κάθε υπόθεση διαφέρουν, δύο κοινά χαρακτηριστικά ξεχωρίζουν: εξειδίκευση και αυτονομία. Και στις δύο υποθέσεις, οι υπηρεσίες ασφαλείας ήταν σε θέση να διαχωρίσουν την ηγεσία του πυρήνα, και τους ρόλους των άλλων μελών, και την επιλεγμένη λίστα των στόχων.

Η εξειδίκευση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό. Οι επιχειρησιακοί πυρήνες περιλαμβάνουν ένα γνωστό ηγέτη, άτομα εκπαιδευμένα στη κατασκευή ΑΕΜ και άλλες ειδικότητες, όπως πνευματική καθοδήγηση και επιχειρήσεις αυτοκτονίας. Εξειδικευμένα σε ΑΕΜ στελέχη μπορούν να αναπτυχθούν σε διαφορετικούς πυρήνες προσφέροντας κατά περίπτωση οδηγίες σε κατασκευή πυροδοτικών μηχανισμών και συνταγών για εκρηκτικά. Αυτό μειώνει τη πιθανότητα ατυχημάτων στη κατασκευή και βοηθάει στη συγκέντρωση σπάνιων εκπαιδευτικών πηγών σε λίγα άτομα που μπορούν να κάνουν πιο εκτενή εκπαίδευση. Οι ειδικοί των ΑΕΜ μπορούν να προσφέρουν καθοδήγηση βασισμένη σε μοναδικά τοπικά χαρακτηριστικά των στόχων. Για παράδειγμα, ένας ειδικός σε ΑΕΜ μπορεί να αναλύσει το μέγεθος και υλικό που θα χρησιμοποιηθεί σε μία επίθεση. Για παράδειγμα, μπορεί να αποφασίσει να κάνει χρήση μικρότερου ΑΕΜ αποτελούμενου από υλικά που βρίσκει σε ένα συνηθισμένο φαρμακείο, αντί για ένα μεγάλο κρυμμένο σε όχημα ΑΕΜ (VBIED) το οποίο συχνά απαιτεί μεγάλη ποσότητα λιπάσματος. Σε προηγούμενα σχέδια, όπως η Επιχείρηση Κρέβις (Ηνωμένο Βασίλειο, 2004) η αγορά μεγάλης ποσότητας λιπάσματος σε αστικές περιοχές και περιοχές προαστίων προκάλεσε υποψίες στις αρχές, που οδήγησαν στη διακοπή του σχεδίου. Έτσι, κάνοντας χρήση ειδικών στη κατασκευή βομβών, οι τρομοκρατικές οργανώσεις βελτιώνουν την επιχειρησιακή τους ασφάλεια.

Η εξειδίκευση επίσης παρέχει στον ηγέτη του πυρήνα, ή αλλιώς Αμίρ, ένα μεγάλο μέτρο αυτονομίας. Από τις προαναφερθέντες υποθέσεις, ο Αμίρ του πυρήνα φαίνεται να έχει μικρή επιχειρησιακή αυτονομία, συμπεριλαμβανομένων της επιλογής στόχου, εφαρμογής του ΑΕΜ, τις αποφάσεις και τη χρήση τακτικών αυτοκτονίας. Ένας αυτόνομος Αμίρ σημαίνει ότι η επιλογή στόχου γίνεται πιο οργανική, βασιζόμενη σε τοπικούς παράγοντες που συχνά αναπτύσσονται με τον καιρό. Αυτό κάνει πιο δύσκολο για τις αρχές ασφαλείας να αναγνωρίσουν και να αναθέσουν πόρους σε συγκεκριμένους στόχους.

Υπάρχουν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά, επίσης. Ένα χαρακτηριστικό, πολύ έντονο στο Σχέδιο της Βαρκελώνης, ήταν η εκμετάλλευση της σχετικά μικρής Ισπανικής μεταναστευτικής κοινότητας από τη Νότια Ασία. Η οδήγηση πυρήνων προς μικρότερες κοινότητες ίσως να βοηθάει τους πυρήνες στην αποφυγή επίσημου εξονυχιστικού ελέγχου, διότι το τοπικό και εθνικό προσωπικό ασφαλείας και οι πόροι συχνά αφοσιώνονται σε μεγαλύτερες, πιο προβληματικές κοινότητες. Ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό είναι η ανάληψη ευθύνης από αποτυχημένα σχέδια. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2007, το IJU ανέλαβε την ευθύνη του σχεδίου της Γερμανίας. Το Τεχρίκ-ι-Τάλιμπαν του Πακιστάν (TTP) ανέλαβε την ευθύνη του σχεδίου της Βαρκελώνης τον Αύγουστο του 2008.

Οι Ομάδες
Δύο ομάδες κυριαρχούσαν στις πρόσφατες αναφορές: η IJU και το TTP. Η σχέση ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες και την ηγεσία της Αλ-Κάιντα είναι ρευστή. Πρόσφατες ομολογίες και νομικές ανακαλύψεις από εν εξελίξει δίκες δείχνουν ότι ομάδες από Σαλαφιστές-τζιχαντιστές που επιχειρούν στα Αφγανο-Πακιστανικά σύνορα μοιράζονται υλικοτεχνικούς και οικονομικούς πόρους υποστήριξης, εγκαταστάσεις εκπαιδεύσεως, προσωπικό, και τακτικές, τεχνικές, και διαδικασίες. Το μέγεθος αυτής της συνεργασίας και συντονισμού δεν είναι ξεκάθαρο από τις γνωστές πηγές.

To IJU είναι μία συλλογή από πολλές μικρότερες ομάδες της Κεντρικής Ασίας, υπό την αιγίδα της Αλ-Κάιντα. Σύμφωνα με μία αναφορά, «Το IJU είναι ένας όρο ομπρέλα που χρησιμοποιείται για να συνδέει ένα δίκτυο από φίλιες Γιαμόατ ομάδες από τη Κεντρική Ασία, αποτελούμενες από ακραία άτομα από τη Κιργιζία, Ουζμπεκιστάν, και Καζακστάν, και σχετίζεται με, αλλά δε συνεργάζεται επίσημα με το Ισλαμικό Κίνημα του Ουζμπεκιστάν». Η ηγεσία του IJU ανακοίνωσε τη πρόθεση επιθέσεων σε διεθνείς στόχους τον Απρίλιο του 2007. Εν τω μεταξύ ένας Ταλιμπάν εκπρόσωπος τύπου ανέλαβε την ευθύνη για το σχέδιο της Βαρκελώνης τον Αύγουστο του 2008, σημειώνοντας ότι τα μέλη του πυρήνα είχαν ορκιστεί συμμαχία στον Μπαϊτουλάχ Μεσούντ.

Τα Σχέδια σε Γενικό Πλαίσιο
Οι καθοδηγούμενες από την Αλ-Κάιντα επιθέσεις σε στόχους στην ΕΕ υπηρετούν βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους. Ένας βραχυπρόθεσμος στόχος είναι η διχόνοια ανάμεσα στους Συμμάχους και τα μέλη του ΝΑΤΟ, υποχρεώνοντας τους να αποσύρουν την υποστήριξη τους από τις ηγούμενες από τις ΗΠΑ επιχειρήσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Αυτό διαφαίνεται σε πολλές δημόσιες απειλές στοχευμένες προς τις Ευρωπαϊκές χώρες από την ανώτατη ηγεσία της Αλ-Κάιντα, του IJU, και του TTP. Για παράδειγμα, το Σεπτέμβριο του 2009 ένα βίντεο με έναν Γερμανό μέλος της Αλ-Κάιντα απειλεί για επιθέσεις στη Γερμανία αν η Γερμανία αρνηθεί να αποσύρει τις δυνάμεις της εντός δύο εβδομάδων. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αποδυναμωθούν οι κυβερνήσεις της ΕΕ τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά ώστε να αποσύρουν τα στρατεύματα τους από διεθνείς επιχειρήσεις κατά κανόνα σε Μουσουλμανικές χώρες. Ο πρώην Αμίρ της Αλ-Κάιντα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Ντιρέν Μπαρότ, ονομάζει τη τακτική αυτή «πλευρική προστασία» και τη περιγράφει στο βιβλίο που εξέδωσε το 1999 με τίτλο, Ο Στρατός του Μαντινάχ στο Κασμίρ:

Με στόχο τη δημιουργία ενός μεγάλου προβλήματος στο μέτωπο της πατρίδας τους, ένα πρόβλημα που τους αποσταθεροποιεί αρκετά ώστε να γυρίσουν τα βλέμματα τους μακριά από τον Ανατολικό Μουσουλμανικό κόσμο. Γι’αυτό, φαίνεται πως ο πιο ιδανικός στόχος θα είναι η εθνική οικονομία του δυτικού μπλοκ.

Επίλογος
Οι Ευρωπαϊκές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν αποτρέψει πολυάριθμα επίδοξα σχέδια επιθέσεων με ΑΕΜ στις χώρες της ΕΕ που σχετίζονται με τρομοκράτες δικτυωμένους με την Αλ-Κάιντα που επιχειρούν στο Αφγανιστάν και Πακιστάν. Δύο πρόσφατα αντιπροσωπευτικά σχέδια της σημερινής απειλής από ΑΕΜ στην Ευρώπη: το σχέδιο Σάουερλαντ στη Γερμανία (2007) και το σχέδιο της Βαρκελώνης στην Ισπανία (2008). Αυτά τα σχέδια αντικατοπτρίζουν τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους της Αλ-Κάιντα στην εξάντληση των συμμάχων των ΗΠΑ στο βαθμό που θα αρχίσουν να αποσύρουν την υποστήριξη της Συμμαχίας και των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

Περιοχές για Περαιτέρω Έρευνα
Το σχέδιο της Βαρκελώνης του 2008 μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με τις υποθέσεις του Κολοράντο και της Νέας Υόρκης που ξετυλίγονται από το Σεπτέμβριο του 2009, συμπεριλαμβανομένου και του τύπου εκρηκτικών και των στόχων.

Υπάρχουν επιχειρησιακές συνδέσεις ανάμεσα στις υποθέσεις της Βαρκελώνης και των Ηνωμένων Πολιτειών;

Επιθέσεις Κατάρρευσης Τηλ. Κέντρων

Το σύστημα έκτακτης ανάγκης 911 των ΗΠΑ μπορεί να καταρρεύσει από ένα κακόβουλο δίκτυο συσκευών κινητής τηλεφωνίας

Τι χρειάζεται από τους επιτιθέμενους για να διακόψουν σοβαρά το σύστημα έκτακτης ανάγκης 911 σε όλες τις ΗΠΑ; Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Ερευνητικού Κέντρου Κυβερνο-Ασφάλειας Negev, μόλις 200.000 μολυσμένες συσκευές κινητής τηλεφωνίας σε ολόκληρη τη χώρα.

texnologia_epitheseis_katarreyshs_thl_kentrwn_02

Τα τηλέφωνα, που θα κάνουν επανειλημμένα κλήσεις στην υπηρεσία 911, θα δημιουργήσουν μία επίθεση άρνησης-υπηρεσιών που θα οδηγήσει το ένα τρίτο (33%) των πραγματικών κλήσεων να πάψουν να έρχονται σε επαφή με την υπηρεσία. Και εάν ο αριθμός αυτών των τηλεφώνων είναι 800.000, σε πάνω από τα δύο τρίτα (67%) των κλήσεων θα συμβεί το ίδιο.

Ασφαλώς, οι ερευνητές – Μορντετσάι Γκούρι, Γισρούλ Μίρσκι, και Γιουβάλ Ελόβιτσι – δεν έχουν πραγματοποιήσει μία τέτοια επίθεση στο πραγματικό, εθνικό σύστημα. Αντίθετα, κατασκεύασαν ένα εικονικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας με βάση το δίκτυο 911 της Βόρειας Καρολίνας (καθώς υπάρχουν πολλές πληροφορίες ευρέως διαθέσιμες για αυτό) και έκαναν εκεί την επίθεση τους.

Σύμφωνα με τα ευρήματα τους, το σύστημα 911 της Βόρειας Καρολίνας θα ήταν εν μέρει κατακλυσμένο με μόλις 6000 μολυσμένες συσκευές.

«Σε επίπεδο πολιτείας, ανακαλύψαμε ότι μόλις 6000 συσκευές (0.0006% του πληθυσμού της Βόρειας Καρολίνας) είναι ικανές να διακόψουν το 20% και 50% των ενσύρματων και ασύρματων κλήσεων από το να φτάσουν ποτέ στις υπηρεσίες 911 (έπειτα από 4-5 προσπάθειες ανά κάθε κλήση). Αυτό είναι ακόμα σημαντικότερο αναλογιζόμενοι ότι το 70% των κλήσεων προς το 911 είναι ασύρματες», αναφέρουν. «Με 50.000 συσκευές (0.0054% του πληθυσμού της Βόρειας Καρολίνας) σχεδόν το 90% όλων των ασύρματων κλήσεων προς το 911 δε θα φτάσουν ποτέ στο κέντρο.»

Από αυτά τα αποτελέσματα, κατέληξαν στον αριθμό των συσκευών για την εν μέρει κατάρρευση του εθνικού συστήματος.

Πως μπορεί να γίνει αυτό;

Το πρόβλημα λένε οι ερευνητές, βρίσκεται στο γεγονός ότι οι σημερινοί κανονισμοί του FCC (Επιτροπή Ομοσπονδιακών Τηλεπικοινωνιών) απαιτούν από τους παρόχους ασύρματης επικοινωνίας την άμεση δρομολόγηση όλων των επειγόντων κλήσεων στα τοπικά τηλεφωνικά κέντρα δημόσιας ασφάλειας, ασχέτως αν η συσκευή κινητής τηλεφωνίας έχει διαθέσιμα αναγνωριστικά (όπως το IMSI και το IMEI, που λένε αν η κλήση είναι από συνδρομητή της υπηρεσίας τους και αναγνωρίζουν το είδος της συσκευής κινητής τηλεφωνίας, αντίστοιχα).

«Ένα κακόβουλο λογισμικό μέσα στο λογισμικό της συσκευής κινητής τηλεφωνίας μπορεί να καλύψει και να αλλάζει όλα τα αναγνωριστικά κλήσεων, κάνοντας τη συσκευή να μην έχει γνήσιο αναγνωριστικό μέσα στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Τέτοια ανώνυμα τηλέφωνα μπορούν να κάνουν επανειλημμένα κλήσεις έκτακτης ανάγκης που δεν μπορούν να μπλοκαριστούν από το δίκτυο ή τα κέντρα έκτακτης ανάγκης, τεχνικά ή νομικά» επισημαίνουν.

texnologia_epitheseis_katarreyshs_thl_kentrwn_03

Το ότι το σύστημα αναφοράς έκτακτης ανάγκης είναι ευπαθές σε Τηλεφωνική Άρνηση Υπηρεσίας (TDoS) δε πρέπει να μας εκπλήσσει. Κατά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, όταν χιλιάδες πραγματικές κλήσεις συλλογικά καλούσαν το 911, τόσο το τηλεφωνικό δίκτυο όσο και το σύστημα αναφοράς έκτακτης ανάγκης πρακτικά δέχονταν επίθεση άρνησης υπηρεσιών.

Αυτό μπορεί να ξανασυμβεί αν οι επιτιθέμενοι εκμεταλλευτούν ένα δίκτυο συσκευών κινητής τηλεφωνίας για να στοχοποιήσουν την υπηρεσία 911.

Πιθανές λύσεις
Υπάρχουν διάφορα αντίμετρα για την μετρίαση μίας τέτοιας επίθεσης, συμπεριλαμβανομένων υλοποιήσεων «τοίχους προστασίας τηλεφωνίας» σε συσκευές κινητής τηλεφωνίας, και υλοποίηση «ουράς προτεραιότητας» στα κέντρα δημόσιας ασφάλειας που θα δίνουν προτεραιότητα σε κλήσεις με πιο γνήσια αναγνωριστικά συσκευών.

Επιλογές για πρόληψη της επίθεσης περιλαμβάνουν την άρνηση κλήσεων στο 911 από συσκευές NSI, και έλεγχος της γνησιότητας των αναγνωριστικών συσκευής.

Το τελευταίο θα μπλόκαρε κλήσεις από συσκευές κινητής τηλεφωνίας που δεν είναι ικανές να συνδεθούν στο δίκτυο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό: Η συνδρομή που σχετίζεται με τη κάρτα SIM έχει απενεργοποιηθεί, ο συνδρομητής δεν έχει πληρώσει το λογαριασμό του, η συσκευή είναι κλεμμένη και έτσι το IMEI της έχει καταχωρηθεί σε μαύρη λίστα στο πάροχο, κτλ. Αλλά, αυτή η επιλογή είναι (σήμερα) παράνομη και, οι ερευνητές σημειώνουν, ανήθικη.

Η δεύτερη επιλογή είναι ο εξαναγκασμός της συσκευής να στείλει ένα αμεταποίητο αναγνωριστικό στο δίκτυο.

«Ένα αναγνωριστικό όπως το IMEI, πρέπει να αποθηκεύεται σε μία έμπιστη περιοχή μνήμης (π.χ. ARM TrustZone) ώστε να μην μπορεί να αλλαχθεί από κακόβουλο λογισμικό σε κανένα επίπεδο», εξηγούν

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Αντιτρομοκρατία: Κύκλος Ζωής Τρομοκρατικής Επίθεσης

Για να μπορέσει κάποιος να σταματήσει μία τρομοκρατική επίθεση πρέπει πρώτα να είναι ικανός να την κατανοήσει και να την αναλύσει. Ένα από τα κύρια στάδια αυτής της ανάλυσης είναι τα στάδια του κύκλου ζωής μίας τέτοιας επίθεσης. Έπειτα από αυτό το διαχωρισμό, μπορεί να επιλεχθεί το καταλληλότερο στάδιο για τον εντοπισμό ή/και αποτροπή της επίθεσης. Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε αυτό τον κύκλο ζωής.

Πηγή: Tribune.com.pk

Υπάρχουν έξι διακριτά στάδια σε μία τρομοκρατική επίθεση και διδάσκονται σε κάθε επιχειρησιακή αντιτρομοκρατική εκπαίδευση σε όλο το κόσμο. Τα έξι αυτά στάδια τα βλέπετε στο παρακάτω κύκλο ζωής μίας τρομοκρατικής επίθεσης σχηματικά. Στη συνέχεια, θα τα αναλύσουμε όλα ένα προς ένα.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Επιλογή Στόχου
Αυτό είναι το πιο πρώιμο στάδιο στο οποίο μπορεί να σταματήσει ή να αποτραπεί η επίθεση. Μετά την απόφαση από την ηγεσία της τρομοκρατικής οργάνωσης ξεκινάει μία αρχική παρακολούθηση του στόχου, κάτι παρόμοιο με μία στρατιωτική επιχείρηση αναγνώρισης. Γίνεται κάποια βασική συλλογή πληροφοριών για το στόχο και τις υποδομές του για να παρθεί η τελική απόφαση αν ο στόχος είναι εφικτός ή όχι. Η αντιτρομοκρατική ενέργεια για την αποτροπή μίας επίθεσης σε αυτό το στάδιο μπορεί να γίνει είτε μέσω στοιχείων από υπηρεσίες πληροφοριών που παρακολουθούν τους ύποπτους τρομοκράτες είτε από τον ίδιο το στόχο εφόσον διατηρεί καλές υποδομές παρακολούθησης και ενημερωμένο προσωπικό που μπορεί να εντοπίσει ύποπτες κινήσεις των υποψήφιων τρομοκρατών.

Σχεδιασμός
Σε αυτό το στάδιο γίνεται πρακτικά ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της επίθεσης. Δηλαδή, η επιλογή των τεχνικών, οπλισμού, τρομοκρατών που θα εκτελέσουν την επίθεση καθώς και πολύ εκτενής αναγνώριση και παρακολούθηση του στόχου όπως επίσης και μεγάλη δραστηριότητα σε συλλογή των απαραίτητων υλικοτεχνικών αντικειμένων για την επίθεση. Η αντιτρομοκρατική δράση σε αυτό το σημείο είναι πιο εύκολη από το προηγούμενο στάδιο καθώς η τρομοκρατική οργάνωση κάνει πολύ πιο φανερές συναλλαγές, συχνές εμφανίσεις στο στόχο, κτλ. Ωστόσο, ο εντοπισμός των τρομοκρατών βασίζεται πάλι στις υπηρεσίες πληροφοριών και στην επίγνωση της κατάστασης του στόχου μέσω κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού και υποδομών παρακολούθησης.

Προετοιμασία
Αυτό το σημείο είναι πλέον το στάδιο στο οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτραπεί η επίθεση. Είναι το στάδιο κατά το οποίο οι τρομοκράτες ετοιμάζουν τον οπλισμό, εκρηκτικούς μηχανισμούς, οχήματα, ρουχισμό, κτλ. και εν συνεχεία ξεκινούν για να βάλουν σε εφαρμογή το σχέδιο της επίθεσης. Σε αυτό το σημείο παρότι πλέον οι διαθέσεις τους είναι αρκετά πιο εμφανείς, ακόμα και αν εντοπιστούν ίσως να μπορέσουν να κάνουν μία μικρότερης κλίμακας επίθεσης (πχ. να ανατιναχτούν σε άλλο σημείο ή να ξεκινήσουν την επίθεση νωρίτερα από ότι ήταν σχεδιασμένο). Από τη πλευρά της αντιτρομοκρατίας, αυτό το στάδιο θεωρείται κάτι σαν «χαμένο παιχνίδι», είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποτραπεί πλήρως η επίθεση.

Εκτέλεση Επίθεσης
Το στάδιο της εκτέλεσης της τρομοκρατικής επίθεσης είναι η εφαρμογή του σχεδιασμού που είχε γίνει νωρίτερα. Με τα χρόνια έχουμε δει άλλες φορές να πετυχαίνουν όπως ακριβώς είχαν σχεδιάσει και άλλες να υπάρχουν παραλλαγές, κυρίως λόγω αστοχίας υλικών ή προσπάθειας καταστολής τους λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα πριν την επίθεση. Και πάλι όμως, η πλήρης αποτροπή μίας επίθεσης κατά την εκτέλεση της είναι πολύ δύσκολη, αν και έχει συμβεί στο παρελθόν. Οι λόγοι είναι ίδιοι με τους λόγους που αναφέραμε στη προηγούμενη παράγραφο.

Διαφυγή
Σε τρομοκρατικές επιθέσεις που δεν είναι αυτοκτονίας υπάρχει και αυτό το στάδιο. Οι τρομοκράτες θα έχουν σχεδιάσει ένα συντονισμένο τρόπο διαφυγής ώστε να μπορέσουν να προσφέρουν τις «υπηρεσίες» τους ξανά στο μέλλον στη τρομοκρατική οργάνωση στην οποία είναι μέλη. Αν συλληφθούν τότε θα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για τον εντοπισμό και αποτροπή άλλων πιθανών επιθέσεων. Έτσι, σε αυτό το στάδιο εφόσον δεν έχουμε μία επίθεση αυτοκτονίας, όλες οι αρχές πρέπει να βάλουν σε εφαρμογή τις δυνάμεις τους για άμεσο εντοπισμό και σύλληψη των τρομοκρατών.

Εκμετάλλευση
Σε κάθε είδους τρομοκρατική επίθεση υπάρχει και το στάδιο της εκμετάλλευσης μετά την επίθεση, δηλαδή η προβολή της οργάνωσης και της ιδεολογίας της μέσω της βίαιης αυτής πράξης. Ο στόχος είναι η απόκτηση υποστήριξης από το κοινό και προβολή των ιδεών τους είτε για απόκτηση δύναμης είτε για δημιουργία τρόμου. Σε αυτό το στάδιο, η πιο σημαντική αντιτρομοκρατική δράση είναι η λογική και σε ήπιους τόνους ενημέρωση του κοινού για το τι ακριβώς συνέβη με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό απαιτεί συνεργασία των ΜΜΕ και των κρατικών υπηρεσιών με στόχο την αποφυγή προβολής της τρομοκρατικής οργάνωσης και των στόχων της και τη μείωση του αισθήματος τρόμου στους πολίτες. Με αυτό το τρόπο, η αντιτρομοκρατική δράση αφαιρεί τη δυνατότητα εκμετάλλευσης της επίθεσης από τη τρομοκρατική οργάνωση. Ο απώτερος στόχος είναι να την κάνει τόσο ανούσια που οι πολίτες δε θα ενδιαφέρονται να μάθουν το ιδεολογικό υπόβαθρο και τις θέσεις της οργάνωσης και δε θα υπάρχει κανένας φόβος. Δυστυχώς, παρότι στις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις βλέπουμε τις κρατικές υπηρεσίες να πράττουν σωστά, πολλά ΜΜΕ προκαλούν μεγαλύτερο πανικό από την ίδια την επίθεση. Ο στόχος των ΜΜΕ πρέπει να είναι αποκλειστικά η ωμή, χωρίς προσωπικά σχόλια, ενημέρωση σε τέτοια περιστατικά. Μην ξεχνάτε ότι ο στόχος της επίθεσης είναι να μεταφέρει την ιδεολογία και θέσεις μίας τρομοκρατικής οργάνωσης σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό γίνεται, αυτό πρέπει να αποφευχθεί.

Πηγή: RasmussenReports.com

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Πώς οι πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας των Η.Π.Α καταλαβαίνουν αν κάποιος κουβαλάει όπλο

Υπάρχουν πάρα πολλά ενδεικτικά σημάδια ότι κάποιος έχει πάνω του ένα πυροβόλο όπλο και η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ γνωρίζει πολλά από αυτά.
Γνωρίζοντας ότι οι σωματοφύλακες του προέδρου είναι ειδικοί στον τομέα αυτό, συνέταξαν έναν οδηγό όπου δίνουν στοιχεία για το καταλαβαίνουν αν κάποιος κουβαλάει όπλο και ο οποίος έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Δημόσιας Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ.
Το πρώτο πράγμα που κάνουν οι πράκτορες είναι να καταλάβουν αν κάποιος είναι δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας.
Καθορίζοντας την «ισχυρή πλευρά», μπορούν στη συνέχεια να εξετάσουν πιο εύκολα αν το άτομο μεταφέρει ένα όπλο σε αυτή την πλευρά του σώματός του. Ο οδηγός λέει ότι η παρουσία των δαχτυλιδιών ή ρολογιών ή πώς ένα άτομο ανάβει τσιγάρο, είναι όλα ενδείξεις του ποια είναι η δυνατή πλευρά του.
Οι άνθρωποι που μεταφέρουν όπλα συχνά τα αγγίζουν περιοδικά και διακριτικά για να δημιουργούν μια «αίσθηση ασφαλείας» για να βεβαιωθούν ότι είναι ακόμα εκεί, είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα.
Ο οδηγός αναφέρει ότι το 88% των ανθρώπων στις ΗΠΑ είναι δεξιόχειρες.
Προσέξτε για μη φυσιολογικές κινήσεις του σώματος
Όταν κάποιος μεταφέρει ένα όπλο - όταν δεν είναι σε θήκη - κατά πάσα πιθανότητα θα βεβαιωθεί ότι δεν κουνιέται. Για το εκπαιδευμένο μάτι, αυτό είναι ένα πολύ εύκολο πράγμα να εντοπιστεί.
Ο άκαμπτος βραχίονας είναι ένα αποκαλυπτικό σημάδι στην πλευρά του όπλου ή η τοποθέτηση του αγκώνα πάνω στο όπλο για να το κρατήσει ασφαλές. «Ενώ περπατάει ή τρέχει, θα παρατηρήσετε ένα μικρό ή άκαμπτο ψαλιδισμό στον διασκελισμό του ποδιού», σύμφωνα με τον οδηγό.
Οι ενδείξεις για την κατοχή ενός όπλου είναι ιδιαίτερα έντονες όταν κάθεται κάτω, ακουμπά ή προσπαθεί να μπει ή να βγει από ένα όχημα, καθώς τότε θα προσπαθήσει να βεβαιωθεί ότι το όπλο δεν θα φύγει από την θέση του. Οι κάτοχοι του όπλου θα προσπαθήσουν επίσης να «φτιάξουν» τα ρούχα τους για να βεβαιωθούν ότι καλύπτουν το όπλο.
Να είστε καχύποπτοι με όσους είναι ντυμένοι περίεργα και ξεχωρίζουν ανάμεσα στο πλήθος
Οι παράξενες ενδυματολογικές επιλογές μπορεί να ένδειξη για κατοχή όπλου.
Ο οδηγός προειδοποιεί για χαλαρά ή φαρδιά ρούχα, τα οποία θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι κάποιος κρύβει ένα όπλο. Ακόμα, τα είδη ένδυσης πρέπει να ταιριάζουν και στην εποχή. Αν ένα άτομο φοράει φαρδύ σακάκι το καλοκαίρι, αυτό μπορεί να αποτελεί σημάδι.
"Τα πυροβόλα όπλα έχουν βάρος", αναφέρει ακόμα ο οδηγός, έτσι οι πράκτορες θα πρέπει να ψάχνουν για βάρος στα ρούχα ή στις τσάντες.
ΠΗΓΗ: techinsider.io

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Σκύλοι και Ασφάλεια

Ο σκύλος είναι σίγουρα ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, αλλά δε συνεπάγεται ότι είναι και ο καλύτερος φύλακας. Στο παρόν άρθρο θα παρουσιάσουμε το θέμα της χρήσης σκύλων για ασφάλεια σε οικίες, τα πιο συχνά λάθη, τις καλύτερες πρακτικές και το τι πρέπει να προσέχουμε.

Πηγή: Napor.pl

Παρότι σε όλους μας αρέσει να πιστεύουμε ότι το σκυλί μας είναι ένας κατάλληλος φύλακας, θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι «επαγγελματίες» σκύλοι ασφαλείας σε Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας καταφέρνουν να γίνουν μόλις το 10-20% του συνόλου των σκύλων. Ο λόγος είναι ότι απαιτείται ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και ψυχολογία που αρκετά σκυλιά δεν έχουν. Άρα, όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλα τα σκυλιά είναι κατάλληλοι φύλακες, οι ειδικοί του χώρου διαφωνούν.

Πηγή: RealWorldSurvivor.com

Ο βασικός λόγος για τον οποίο οι πολίτες χρησιμοποιούν σκύλους φύλακες είναι ως αποτρεπτικό παράγοντα για τους διαρρήκτες. Μάλιστα, πολλές φορές απλώς η ύπαρξη ενός μπολ σκύλου και μερικών πινακίδων χρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό. Αυτό προσφέρει αποτροπή επιθέσεων από ένα μικρό ποσοστό εγκληματιών αλλά δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι δεν είναι πλέον τόσο αποτελεσματικό. Πιθανότατα λόγω της μεγαλύτερης εμπειρίας και εξειδίκευσης που αποκτούν οι εγκληματίες.

Πηγή: NetPages.co.za

Ένας παρόμοιος λόγος χρήσης σκύλων ασφαλείας είναι η προειδοποίηση. Ένας υγιής σκύλος ακούει και μυρίζει πολύ καλύτερα από έναν άνθρωπο και αν έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα μπορεί να ειδοποιήσει όταν κάποιος άγνωστος πλησιάζει. Εδώ παίζει μεγάλο ρόλο η υγεία καθώς τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, γερνάνε και έχουν διάφορα προβλήματα υγείας όπως για παράδειγμα βαρηκοΐα, προβλήματα με τις φωνητικές χορδές τους, κ.α. Για να ειδοποιήσει έγκαιρα ένας σκύλος πρέπει να είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Επιπρόσθετα, πρέπει να έχει εκπαιδευτεί ώστε να ειδοποιεί μόνο σε περιπτώσεις που θεωρούνται απειλές, και όχι όταν ο ιδιοκτήτης επιστρέφει, για παράδειγμα, από τη δουλειά του. Στο θέμα της ειδοποίησης, αν στη γειτονιά σας υπάρχουν πολλά σκυλιά, θα πρέπει να τα λαμβάνετε και αυτά υπόψιν στο σχέδιο άμυνας σας ως μέσα ειδοποίησης. Αν μερικά σκυλιά που είναι δύο σπίτια παρακάτω αρχίζουν να γαβγίζουν τα ξημερώματα θα πρέπει να σιγουρευτείτε ότι δεν έγκειται κάποια απειλή. Προσοχή όμως, σε χώρες της Λατινικής Αμερικής συχνά εγκληματίες ενοχλούν για μεγάλα διαστήματα σκυλιά σε γειτονιές ώστε να τα κάνουν να γαβγίζουν συχνά. Έτσι, όταν αποφασίσουν να δράσουν οι κάτοικοι αγνοούν τις προειδοποιήσεις των σκύλων καθώς τις θεωρούν ανούσιες. Αν παρατηρείτε κάποια διαφορά στη συμπεριφορά των σκύλων στη γειτονιά σας, προσέξτε γιατί ίσως να υποδεικνύει προετοιμασία εγκληματικών ενεργειών.

Πηγή: GettyImages.co.uk

Στο θέμα της αποτροπής εισόδου των εγκληματιών, δυστυχώς, τα περισσότερα σκυλιά δεν είναι καθόλου αποτελεσματικά. Η πλειοψηφία των σκύλων έχουν συνηθίσει να γαβγίζουν αλλά όχι να επιτίθενται. Όπως μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε απλώς και μόνο πλησιάζοντας ένα σκύλο που γαβγίζει, θα δείτε ότι σχεδόν πάντα οπισθοχωρεί. Σίγουρα θα συνεχίσει να γαβγίζει αλλά πολύ σπάνια θα επιτεθεί. Σε αυτό το σημείο, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εγκληματίες δεν έχουν κάποιο ηθικό δισταγμό να δηλητηριάσουν ή να σκοτώσουν ένα σκύλο προτού εισβάλουν σε μία οικία. Οπότε, αν ένας σκύλος δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος στο να μη τρώει ότι του δίνουν τότε είναι πολύ εύκολο να ξεγελαστεί και να δηλητηριαστεί από έναν εγκληματία. Ωστόσο, ακόμα και αν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος, δεν είναι δύσκολο για έναν εγκληματία να δολοφονήσει ένα σκύλο από ασφαλή απόσταση.

Πηγή: Mirror.co.uk

Και αυτό μας οδηγεί στο πιο σημαντικό μέρος του άρθρου μας, την εκπαίδευση. Όπως αναφέραμε στην αρχή τα σκυλιά ασφαλείας που επιλέγονται από Σώματα Ασφαλείας και Ένοπλες Δυνάμεις είναι μόλις το 10-20% όλων των υποψήφιων σκύλων και ακολουθούν μία μακροχρόνια εκπαίδευση η οποία κοστίζει από $75.000 μέχρι και πάνω από $100.000. Αυτό δε γίνεται γιατί κάνουν ζωή πολυτελείας, αλλά γίνεται για τον ίδιο λόγο που και οι επαγγελματίες (άνθρωποι) στο χώρο της άμυνας και ασφάλειας εκπαιδεύονται. Δε μπορείς να περιμένεις από ένα σκύλο να κάνει κάτι αν δεν έχει εκπαιδευτεί εκτενώς σε αυτό το αντικείμενο. Πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία δε γίνεται. Η εκπαίδευση είναι δύσκολη, χρονοβόρα, απαιτητική και κάποια σκυλιά και ράτσες σκύλων δεν είναι κατάλληλα, ενώ άλλα είναι.

Πηγή: Pinterest.com

Δεν είναι λογικό να έχουμε την απαίτηση από ένα σκύλο που απλώς κάθεται στην αυλή και περιστασιακά παίζει ένα-δύο παιχνίδια με τον ιδιοκτήτη του να αντιδράσει σαν πολεμικός σκύλος όταν του δοθεί η εντολή να επιτεθεί σε κάποιον. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Επίσης, το ίδιο ισχύει και για ένα σκύλο που εκπαιδεύτηκε ως φρουρός πριν από, π.χ. 4 χρόνια, και δεν έχει εξασκηθεί ποτέ ξανά μετά από αυτό. Ασφαλώς θα έχει καλύτερη αντίδραση από έναν σκύλο που δεν έχει εκπαιδευτεί καθόλου αλλά αποκλείεται να είναι όσο αποτελεσματικός ήταν αμέσως μετά την εκπαίδευση. Οι ικανότητες τους πρέπει να συντηρούνται.

Πηγή: BreedingBusiness.com

Αν σκέφτεστε να βάλετε στο σχέδιο ασφαλείας και άμυνας της οικείας σας έναν σκύλο φύλακα, τότε να κάνετε πρώτα μία έρευνα αγοράς, για να δείτε αν σας συμφέρει και σας εξυπηρετεί και να μάθετε τις θυσίες που θα πρέπει να κάνετε. Ένας σκύλος είναι ένα νέο μέλος της οικογένειας σας που θα πρέπει να εκπαιδεύεται εντατικά, να εξασφαλίζετε ότι είναι πάντα υγιής, ευτυχισμένος και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Η εκπαίδευση δεν είναι φυσικά μόνο για τον σκύλο, η εκπαίδευση είναι και για τον ιδιοκτήτη του ώστε να μάθει πως πρέπει να επικοινωνεί και να συμπεριφέρεται στο νέο μέλος της οικογένειας του που θα αναλάβει ένα πολύ σημαντικό ρόλο, την ασφάλεια της οικίας του. Αν θέλετε ένα πραγματικό φύλακα σκύλο, αυτή είναι η διαδικασία και απαιτεί προσωπικό χρόνο, χρήμα και πολύ αφοσίωση.

Πηγή: RedwolfAirsoft.com

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Αποτελούν αυτοάμυνα όλες οι πολεμικές τέχνες ;

Πολλοί έχουν την εντύπωση πως η εκμάθηση πολεμικών τεχνών συνιστά αυτόματα και αυτοάμυνα. Σύμφωνοι, ένας δάσκαλος Καράτε με δύο νταν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του. Μπορεί όμως να κάνει το ίδιο και ένας μαθητής πολεμικών τεχνών;
Η απάντηση είναι μάλλον όχι. Παρότι το καράτε είναι μια εντυπωσιακή και χρηστική πολεμική τέχνη, στο δρόμο μετράει ποιός θα μείνει όρθιος. Αυτό δεν θα γίνει με υποκλίσεις και χειραψίες, ούτε χωρίς να βρωμίσεις τα χέρια σου. Η αυτοάμυνα που χρησιμοποείται για επίδειξη, δεν αποτελεί ρεαλιστική λύση σε ρεαλιστικές συνθήκες.
Δυστυχώς όμως σε εποχές όπου η ανασφάλεια καλλιεργείται κατά κόρον, είτε γιατί «πουλάει», είττε για λόγους επιβίωσης, είτε για λόγους ρευστοποίησης. Για να μην παρεξηγηθούμε, πολλές πολεμικές τέχνες στις οποίες αναφερθήκαμε ή θα αναφερθούμε, αποτελούν ένα πρώτης τάξης μάθημα παιδείας, ευ αγωνίζεσθαι, φιλοσοφικού μονοπατιού, πειθαρχίας και αυτοέλεγχου. Αλλά δεν αποτελούν μέσο αυτοάμυνας.

Βασικό για να ξέρεις τι σημαίνει αυτοάμυνα, είναι ότι πρέπει να έχεις γνώσεις επίθεσης.

Νικητής στο δρόμο είναι αυτός που έμεινε όρθιος να διηγηθεί την ιστορία

Υπάρχουν τεχνικές για να μην σας επιτεθεί κάποιος με επιτυχία και υπάρχουν τεχνικές για να εξουδετερώσετε εσείς την απειλή με επιτυχία. Αυτά θεωρούνται και είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα στο Kick Boxing, στο Ninjutsu, στο Krav Maga και στο Kali από τις Φιλλιπίνες, μαθαίνετε από τις πρώτες μέρες να αμύνεστε έναντι πολλαπλών αντιπάλων.

Σε άλλα συστήματα και μαθήματα αυτοάμυνας ο εικονικός αντίπαλος κάθεται και τρώει το «ξύλο» του, χωρίς να αντιδρά μέχρι εσύ να ολοκληρώσεις την σειρά ασκήσεων σου με την ευχή ότι το σώμα σου θα θυμάται την ρουτίνα. Στον πραγματικό κόσμο κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Ο ένας ή οι δύο επιτιθέμενοι θα σε χτυπούν μέχρι να πέσεις κάτω (αν αυτός είναι ο στόχος) ή θα σε σκοτώσουν/μαχαιρώσουν/τραυματίσουν. Δεν θα περιμένουν να πει ο προπονητής FIGHT, ούτε θα υπάρξει διαιτητής να σας χωρίσει φωνάζοντας Βreak! Οπότε το 50-60% όσων έχεις μάθει για μια μάχη μεταξύ καρατέκα, αθλητών του Tang Su Do ή ταεκβοντόκα δεν υφίσταται (εξαιρείται το παραδοσιακό Tae Kwon Do που έχει εκμάθηση σε όπλα, άρα και αφοπλισμό), καθώς ο άλλος είναι ένας αλήτης με μαχαίρι που δεν δίνει δεκάρα αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις και έχεις άλλη τεχνική. Η άλλη τεχνική συνεπάγεται άλλες αποστάσεις και άλλο κινησιολόγιο από την μεριά του αμυνομένου.

Το σοκ της επίθεσης και πως ελαχιστοποιείται

Το πρώτο σοκ της επίθεσης είναι σημαντικό. Σχεδόν αξεπέραστο, γιατί μέχρι ο εγκέφαλος να συνειδητοποιήσει πως κινδυνεύεις άμεσα, έχεις φάει άλλα 4-5 χτυπήματα πιθανόν ικανά να σε τραυματίσουν βαρία. Αν έχει προηγηθεί λεκτική αντιπαράθεση τα πράγματα είναι πιο εύκολα γιατί αν ο άλλος έχει μπει σε ρυθμό επίθεσης, αναγνωρίζεις τα σημάδια και έχει προλάβει το σώμα σου να μπει και αυτό. Αλλά μετά έρχεται ο φόβος. Ο φόβος είναι το πρώτο πράγμα που ένιωσε ο άνθρωπος όταν γεννήθηκε. Εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, το σώμα μας μπαίνει σε συνθήκη fight or flight (μάχη ή φυγή) από την στιγμή που ο εγκέφαλος μας δίνει το σήμα του άμεσου κινδύνου. Αυτό έχει θετικά και αρνητικά.

Στα θετικά είναι ότι όλοι οι κύριοι μύες αιματώνονται ταχύτατα. Έτοιμοι για μάχη ή φυγή. Το ρεκόρ του Μπολτ έχει σπάσει με στοιχεία: όταν ένας πυροσβέστης στην Αμερική έτρεξε να σωθεί από επικείμενη έκρηξη σε δεξαμενή πετρελαίου τα 100 μέτρα σε περίπου 8 δευτερόλεπτα. Φυσικά δεν ήταν επίσημα χρονομετρημένο, ούτε αγώνας, αλλά καταδεικνύει την δύναμη του Ανθρώπου (ως οντότητα) για επιβίωση. Και υπάρχει σε βίντεο.

Επίσης αποδεικνύει την χρησιμότητα της πολύτιμης αδρεναλίνης. Χάρη στην αδρεναλίνη χέρια και πόδια αιματώνονται πολύ γρήγορα και είστε έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα.

Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι το freezing ή πάγωμα. Σε αυτή την περίπτωση το θύμα δεν μπορεί να αποδεχθεί αυτό που του συμβαίνει και κουρνιάζει φοβισμένο δεχόμενο τα χτυπήματα. Έτσι χάνοντας και την επιλογή της μάχης και της φυγής είναι έρμαιο στις ορέξεις του συνήθως βάναυσου επιτιθέμενου. Το πάγωμα αποτελεί το χειρότερο δυνατό σενάριο.

Αλλά όταν μπαίνεις σε mode μάχης ή φυγής έχουμε και άλλα συμπτώματα:

Το πεπτικό και το ανοσοποιητικό σύστημα κλείνουν εντελώς.
«Χάνουμε» την υπόλοιπη (περιφερειακή) όρασή μας και επικεντρώνουμε στο πρόβλημα.
Όπως συμβαίνει και στις ταινίες, έτσι και στην πραγματικότητα η ακοή σχεδόν χάνεται.
Ανεχόμαστε μεγαλύτερα επίπεδα πόνου, χωρίς να παρουσιάσουμε σημαντικά προβλήματα.

Οι λεγόμενες ρεαλιστικές τεχνικές αυτοάμυνας που σε εκπαιδεύουν στην αναγνώριση πιθανής απειλής, έχουν το μεγάλο υπέρ, ότι από ένα σημείο και πέρα (καθαρά θέμα εμπειρίας) κάνεις μια συνεχή αποτίμηση κινδύνου σχεδόν αυτόματα. Με ένα πρώτο ή απλό σκανάρισμα είστε κατά 90% καλυμμένοι.

Νομικά μαθήματα

Είναι σημαντικό στις τεχνικές αυτοάμυνας να γίνονται κάποια νομικά μαθήματα. Ιδιαίτερα από την στιγμή που αυτός που θα μείνει όρθιος είναι αυτός που θα συλληφθεί από την αστυνομία. Σε πολλές περιπτώσεις είναι αλήθεια: αυτός που επιτίθεται πρώτος είναι περισσότερο έτοιμος και καλύτερα ψυχολογικά προετοιμασμένος με αποτέλεσμα συνήθως να είναι αυτός που νικάει. Επίσης αυτός που έχει την συμπεριφορά τραμπούκου, συνήθως είναι ογκώδης τραμπούκος, οπότε δεν αρκεί μόνο η τεχνική και η εκπαίδευση για να τα βάλεις με ποιό ογκώδη αντίπαλο, αλλά και η γνώση ότι του έκανες τόση ζημιά, ώστε ακόμα και να κατηγορηθείς για επίθεση να μην αντιμετωπίσεις βαρύτερες κατηγορίες π.χ. βαριές σωματικές βλάβες.

Απλότητα και ωμότητα

Μια περίτεχνη και εντυπωσιακή κίνηση μπορεί να είναι καλή για τις κάμερες, αλλά δεν είναι πολύ ρεαλιστική απέναντι σε δύο εχθρούς. Ίσα-ίσα που θα χάσετε χρόνο. Λίγες πολεμικές τέχνες επικεντρώνουν στην ανατομία, ώστε να ξέρετε που θα επιτεθείτε. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κάποια άλλη, από τις πιο αποτελεσματικές είναι το Ju Jitsu, το Kung Fu και το Nijutsu. Από αυτοάμυνα το Krav Maga θεωρείται αρκετά ρεαλιστικό, καθώς πέρα από άμυνα απέναντι σε πολλαπλούς στόχους (από την πρώτη μέρα), διαθέτει και stress drills που προσομοιώνει κάποιες από τις αισθήσεις που περιγράψαμε στην παράγραφο για τον φόβο. Τα stress drills μπορούν να ανεβάσουν τον ρυθμό ετοιμότητάς σας και να σας βοηθήσουν να λειτουργείτε κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Όσο αφορά την ωμότητα η αλήθεια είναι πως η ζωή είναι ωμή και βίαιη. Στις πολεμικές τέχνες (εκτός από κάποια παραδοσιακά συστήματα με όπλα), μαθαίνεις το ένας εναντίον ενός. Αλλά όταν θα σου την «πέσουν» τρεις τι γίνεται; Στα μαθήματα αυτοάμυνας θα προσομοιώσετε κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο. Με κλειστά τα μάτια (προσομοίωση σκοταδιού), τριπλή επίθεση από πίσω, να σου επιτεθεί άνθρωπος 120 κιλών ενώ είσαι 70. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα;

Άρα το ζητούμενο είναι να αναπνέεις. Σε καμία πολεμική τέχνη δεν θα μάθεις πως να δαγκώνεις και που, πως να χτυπάς τα γεννητικά όργανα και να ρίχνεις κουτουλιές. Σε κάποιες όπως το ninjutsu θα μάθεις ανατομία και τεχνικές να χτυπάς τον άλλον σε σημεία που θα τον εξουδετερώσεις ή θα τον μπλοκάρεις χτυπώντας τον σε πολλά διαφορετικά σημεία, κερδίζοντας χρόνο για το τελικό χτύπημα εξουδετέρωσης. Στο Brazilian Ju Jitsu θα μάθεις λαβές και πνιξίματα, ανάμεσα στα άλλα.

Το σημαντικό στην επιβίωση είναι η οικονομία. Οικονομία κινήσεων και ενέργειας. Οπότε χρειάζεσαι και γνώσεις ανατομίας ή καλύτερα ανθρώπινης αδυναμίας. Σημαντικό είναι να ξέρεις πως στην επιβίωση δεν υπάρχει βρώμικο, ύπουλο, λάθος και unfair.

πηγή : wefit.gr