“Εξομολογήσεις” Ενός Σύγχρονου Μαχητή, Τζιμ Σιρίλο

 Όπως γράφει και στο άρθρο «Here Are 3 “Confessions” Of Modern-Day Gunfighter, Jim Cirillo» (Ορίστε 3 “Εξομολογήσεις” Ενός Σύγχρονου Μαχητή, Τζιμ Σιρίλο) που δημοσίευσε η ιστοσελίδα ModernCombatandSurvival.com, μόλις 2.5 ώρες στη πρώτη του επιχείρηση παρακολούθησης βρέθηκε να ανταλλάζει πυρά με τρεις ένοπλους εγκληματίες σε ένα κατάστημα. Ήταν η πρώτη φορά που αναγκάστηκε να σκοτώσει κάποιον άνθρωπο. Κατά την ανταλλαγή πυρών πέτυχε τον έναν από τους τρεις υπόπτους στο κεφάλι ενώ οι άλλοι δύο μπόρεσαν να διαφύγουν. Μέχρι σήμερα ο Τζιμ Σιρίλο έχει σκοτώσει σε νόμιμη αυτοάμυνα 11 εγκληματίες και έχει βρεθεί σε πάνω από 20 περιστατικά ανταλλαγής πυρών σε ένα σύνολο περίπου 250 ειδικών επιχειρήσεων όπου συμμετείχε. Με βάση αυτά μας προσφέρει τρεις συμβουλές, ή όπως τις περιγράφει ο ίδιος, τρεις εξομολογήσεις, για τις ένοπλες συμπλοκές.

Πηγή: PointShooting.com

1. Οι «τεχνικές» πάνε στα σκουπίδια
Δηλώνει πως όσο καλά εκπαιδευμένος και να είσαι όταν έχεις απέναντι σου κάποιον που προσπαθεί να σε σκοτώσει δε θα μπορέσεις ούτε σωστή στάση βολής να έχεις, ούτε να στοχεύσεις σωστά, ούτε τίποτα άλλο από τις γνωστές τεχνικές. Για αυτό το λόγο, θεωρεί ότι το πιο σημαντικό στην εκπαίδευση είναι η εξάσκηση εναντίων πραγματικών αντιπάλων και όχι χάρτινων στόχων σε σκοπευτήρια. Είτε αυτό είναι με άδεια όπλα, με αεροβόλα, όπλα με λέιζερ ή ειδικά πυρομαχικά, είναι σημαντικό να αντιδράς σε κάποιον αληθινό αντίπαλο και όχι ένα κομμάτι χαρτί.

Πηγή: 1911Forum.com

2. Το σκοπευτικό καταστρέφει τη διαδικασία απόφασης
Αυτό το εξηγεί ο Τζιμ Σιρίλο με τη παρακάτω φράση του από την εν λόγω συνέντευξη. Η απάντηση του είναι μεταφρασμένη στα Ελληνικά για να είναι καλύτερα κατανοητή από όλους τους αναγνώστες μας.

«Στα σώματα ασφαλείας, το πρόβλημα σου δεν είναι το στόχαστρο του όπλου σου, είναι το τι υπάρχει παραπέρα. Ως αστυνομικός, έχεις την υποχρέωση να εξασφαλίσεις ότι το άτομο που πυροβολείς είναι αυτό που πρέπει να πυροβολήσεις. Αν κοιτάς το στόχαστρο σου και δε μπορείς να αντιληφθείς ότι ο κακομοίρης βγάζει ένα μαύρο πορτοφόλι από τη πίσω τσέπη του, θα νομίζεις ότι βγάζει όπλο. Στο σημερινό νομικό κλίμα, δε μπορείς να σκοτώνεις και να αφήνεις το Θεό να τους κρίνει… Ένας δικαστής θα αναλύσει τις πράξεις σου και είναι βιολογικά αδύνατο να συγκεντρώνεσαι στο στόχαστρο σου ΚΑΙ στις ενέργειες της απειλής που είναι μπροστά σου»

Με δύο λόγια, ο Τ. Σιρίλο μας λέει ότι το σημαντικό είναι η παρατήρηση του υπόπτου και όχι η ευστοχία. Είναι καλύτερα να είσαι σίγουρος ότι πήρες τη σωστή απόφαση. Αυτό ασφαλώς είναι ακόμα πιο πολύπλοκο για τα όργανα επιβολής του νόμου όπως ο ίδιος περιέγραψε γιατί δεν υπάγονται στην ίδια νομοθεσία περί αυτοάμυνας.

Πηγή: RamirezPictures.com

3. «Υποσυνείδητες βολές» είναι ο κανόνας
Σε ένα περιστατικό υψηλού στρες όπως αυτό της ανταλλαγής πυρών, οι περισσότεροι άνθρωποι αντιδρούν «μηχανικά» όπως λένε. Δηλαδή, με οτιδήποτε τους διατάζει το υποσυνείδητοι καθώς υπάρχουν πάρα πολλές πληροφορίες γύρω τους, αυξάνεται η αδρεναλίνη και μπαίνουν στη κατάσταση μάχης ή φυγής. Έτσι ο εγκέφαλος κάνει ότι έχει μάθει να κάνει χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Ο Τζιμ Σιρίλο λέει ότι εκεί είναι που η εκπαίδευση μετράει. Αλλά πρέπει να είναι η κατάλληλη εκπαίδευση. Για παράδειγμα, αναφέρει, σχεδόν όλες οι ένοπλες συμπλοκές γίνονται σε κοντινές αποστάσεις της τάξης των 3 μέτρων. Δεν έχει νόημα να εκπαιδεύεται κανείς σε βολές στα 25 ή 50 μέτρα εάν ο στόχος του είναι η αντίδραση σε μία ένοπλη συμπλοκή σε σύγχρονο αστικό περιβάλλον.

Πηγή: TheTacticalWire.com

 

O Τζιμ Σιρίλο μέχρι και σήμερα θεωρείται ήρωας και ένας από τους πιο θρυλικούς αστυνομικούς που έχουν περάσει από το NYPD. Αργότερα εργάστηκε στο χώρο της εκπαίδευσης πολιτών αλλά και ως συγγραφέας βιβλίων. Αλλά αυτά δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία για αυτό το άρθρο. Ο Τζιμ Σιρίλο εργάζονταν από το 1968 μέχρι 1973 ως αστυνομικός υπό κάλυψη για το NYPD σε μία ειδική ομάδα της υπηρεσίας αποτελούμενη από 40 αστυνομικούς. Μετά από αυτό εργάστηκε στο χώρο της εκπαίδευσης κυβερνητικών υπηρεσιών έως το 1991 και μετά έφυγε από το κρατικό τομέα και μετέβη στην ιδιωτική εκπαίδευση και στη συγγραφή βιβλίων. Μέχρι και τον Ιούλιο του 2007 όπου και απεβίωσε συνέχιζε να εκπαιδεύει επαγγελματίες αλλά και πολίτες στην ένοπλη μάχη.