Είμαι ένας αξιωματικός της αστυνομίας και υπηρετώ στο Λονδίνο. Θα παραθέσω την άποψή μου αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο απολέσαμε τον έλεγχο στους δρόμους.
Σεβαστείτε την επιθυμία μου να παραμείνω ανώνυμος.
Αντιμετώπισα τα επακόλουθα των μαχαιρωμάτων που λαμβάνουν χώρα και είδα με τα μάτια μου συναδέλφους μου που υπέστησαν επιθέσεις με μαχαίρι. Οι πληγές τους ερμηνεύονται ως εγγενής αδυναμία μας να παραμείνουμε ασφαλείς στον δημόσιο χώρο.
Η σκηνή μίας θανατηφόρου επιθέσεως με μαχαίρι στο Λέιτον, στο ανατολικό Λονδίνο, η οποία έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 2019.
Υπάρχει ένα μότο στις τάξεις του αστυνομικού σώματος. Είτε το θεωρήσετε σοφιστικέ ή έξυπνο, πράγματι, έχει περάσει από γενιά σε γενιά των αστυνομικών υπαλλήλων · δεν είναι κάτι νέο. 'Το επάγγελμα γαμήθηκε', συνηθίζουν να λένε. Πλέον, δεν ηχεί τόσο αστείο ή υπερβολή όσο ήταν κάποτε.
Είμαι αξιωματικός της Μητροπολιτικής αστυνομίας από το 2014. Υποφέρω από κρίσεις πανικού και Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD). Αισθάνομαι-και τολμώ να το πω απόλυτα ψύχραιμα εξουθενωμένος. Πλέον, δεν αισθάνομαι ασφαλής καθώς περιπολώ στους δρόμους του Λονδίνο, και επιπλέον, ολοένα περισσότερο μοιράζομαι το ίδιο αίσθημα ανασφάλειας με τους απλούς πολίτες. Μονάχα την περασμένη νύχτα, έλαβε χώρα άλλο ένα διπλό περιστατικό που αφορά επίθεση με μαχαίρι στο ανατολικό Λονδίνο, εξαιτίας του οποίου έχασε την ζωή του ένα 15χρονο αγόρι.
https://www.theguardian.com/uk-news/2019/may/02/boy-believed-to-be-aged-15-dies-after-being-stabbed-in-east-london
Θεωρητικολογώντας σχετικά με τα 'κοψίματα' όλα φαίνονται καλά, αλλά όταν τα αντιμετωπίζεις στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος, αυτά τα πράγματα αλλάζουν κατά πολύ. Στον αστικό τομέα της ευθύνης μου-σε αναλογία με τους άλλους τομείς ευθύνης-όπου οι πολίτες που κατοικούν ανέρχονται στους 250.000, υπάρχουν διαθέσιμοι μονάχα 10 αξιωματικοί της αστυνομίας προκειμένου να επιληφθούν κατεπειγόντων περιστατικών και να ανταποκριθούν στις κλήσεις έκτακτης ανάγκης ανά βάρδια. Μονάχα δύο ή τρεις εξ αυτών μπορούν να οδηγήσουν σε συνθήκες καταδιώξεως. Σε κρίσιμα περιστατικά, ελάχιστοι φέρουν πάνω τους συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης Taser. Στην περίπτωση όπου υποχρεούμαστε να επιληφθούμε συμβάντος, όπως για παράδειγμα όταν πρόκειται για μαχαίρωμα, θεωρείται σύνηθες να μην έχουμε σε διαθεσιμότητα και τους 10 αξιωματικούς σε μία σκηνή εγκλήματος, κάτι το οποίο πρακτικώς σημαίνει ότι δεν υπάρχει επάρκεια ώστε να ανταποκριθούμε στις υπόλοιπες 999 κλήσεις.
Δεν έχω την απαίτηση, τουλάχιστον, να ανταποκριθώ σε περισσότερα από δύο ή τρία το πολύ περιστατικά βίας που αφορούν μαχαιρώματα ανά μήνα, και αυτό δεν είναι υπερβολή. Επιτιθέμενοι έχουν 'τραβήξει μαχαίρι' εναντίον μου. Συνάδελφοι-και φίλοι μου-έχουν μαχαιρωθεί μπροστά στα μάτια μου. Πολλάκις έχω συλλάβει τον εαυτό μου να μαζέψει κορμιά που κείτονται καταμεσής του πεζοδρομίου. Απλώς δεν διαθέτουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό: Ως επί τω πλείστον, οπόταν ένα έγκλημα λαμβάνει χώρα, στηριζόμαστε μονάχα στον παράγοντα 'τύχη'. Ότι με κάποιο τρόπο μπορούμε να αποτρέψουμε με λεκτική παραίνεση κάποιον από το να διαπράξει περισσότερες επιθέσεις, ή ότι μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε με την χρήση σωματικής βίας. Ή λόγω ότι, ως εκ θαύματος, κάποιος αξιωματικός προλάβει να ενεργοποιήσει την συσκευή ηλεκτρικής εκκενώσεως Taser.
Έχει αποδειχθεί βάσει αναλύσεως των πρόσφατων και συνεχιζόμενων εγκλημάτων με την χρήση μαχαιριού, μία εκρηκτική αύξηση στις κλήσεις που λαμβάνουμε και περιλαμβάνουν μία λεπίδα ή ακόμα και ένα όπλο. Δεν θα διστάσω να προσθέσω στα ως άνω ότι φοβάμαι όταν πρόκειται να μεταβώ σε τέτοια περιστατικά. Συνειδητοποιώ ότι αποτελεί μέρος του καθήκοντός μου ως αξιωματικού της αστυνομίας, ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι η αίσθηση που έχω συνάδει με το γεγονός ότι πλέον έχουμε απολέσει του ελέγχου.
Τα 20.000 περιστατικά πρώτης γραμμής δεν αρκούν προκειμένου να αποδώσουν την πραγματική διάσταση. Η Theresa May 'έδωσε το πράσινο φως' προκειμένου το πολιτικό προσωπικό να επιλαμβάνεται περιστατικών επιθέσεως με μαχαίρι, τα πληρώματα των ασθενοφόρων, οι ομάδες πολιτικής προστασίας, το προσωπικό κέντρων λήψεως σημάτων και όσους μας παρέχουν πληροφορίες δια τηλεφώνου, λες και δύνανται να γνωρίζουν εάν κάποιος έχει διαπράξει προηγούμενα εγκλήματα, ανεξαρτήτως εάν αυτές αφορούν οπλοχρησία και συνεπώς κατά πόσο προετοιμασμένοι οφείλουμε να είμαστε. Τα καθήκοντά μας έχουν υπερβεί τις δυνατότητές μας να συμπεριλάβουμε αρμοδιότητες επί μη ποινικών ζητημάτων σχετικά με την ψυχική υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες, επειδή οι περικοπές έχουν εξασθενήσει και αυτούς τους τομείς.
https://www.theguardian.com/uk-news/2017/jun/05/theresa-may-police-cuts-margaret-thatcher-budgets
Μολονότι έχουν μειωθεί δραστικά οι πεζές περιπολίες, οι αξιωματικοί της αστυνομίας στέλνονται προκειμένου να συνδράμουν ψυχικά διαταραγμένους, υποχρεωμένοι όντες να παραμείνουν επί ώρες στον ίδιο χώρο με ανθρώπους οι οποίοι αποτελούν κίνδυνο προ πάντων για τον ίδιο τον εαυτό τους. Σε μία προσπάθειά κατηγοριοποιήσεώς τους, ακόμα και για να τους στοιβάξουμε σε ένα κρεβάτι τον καθένα εξ αυτών, συχνά καταλήγουμε να μεταφερθούμε στην άλλη άκρη του Λονδίνο, μακράν του τομέως ευθύνης ημών. Είναι πάγιο το φαινόμενο όπου ο συλληφθείς αφήνεται ελεύθερος έπειτα από μία ώρα, έχοντας κριθεί υγιής, και την επόμενη νύχτα δεχόμαστε άλλη μία κλήση, στην ίδια διεύθυνση, ώστε να επιληφθούμε για το ίδιο περιστατικό ξανά και ξανά. Το σύστημα 'έχει βαρέσει διάλυση'.
Όσον αφορά την ψυχική υγεία ημών, δεν υπάρχει το χρονικό περιθώριο ανακάμψεως. Είμαστε υποχρεωμένοι να προστρέξουμε στο επόμενο περιστατικό, πολλές φορές στην διάρκεια της ίδιας νύχτας, ακόμα και εάν η κατάσταση απαιτεί από μέρους δυνάμεις πέραν του δυνατού. Εάν σταθούμε τυχεροί, το πολύ πολύ θα μας συνδράμουν είτε ένας επιθεωρητής ή ένας μισοπαρακμιακός αρχιφύλακας, ώστε να μας απευθύνουν το ερώτημα 'είσαστε καλά;'. Συχνά θεωρούμε προς στιγμήν ότι είμαστε καλά. Ωστόσο παίρνει κάποιο χρόνο έως ότου 'χτυπήσει το καμπανάκι'. Υποφέρω από Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD) εξαιτίας διάφορων επαγγελματικών υποχρεώσεων Πανικοβάλλομαι, περνάω περιόδους όπου ταλαιπωρούμαι από έντονες φαντασιωτικές αναδρομές στο παρελθόν-αλλά όταν απευθύνθηκα στον οικογενειακό ιατρό μου να με βοηθήσει, ο ίδιος απεφάνθη ότι χρήζω επαγγελματικής περιθάλψεως. Βρίσκομαι σε στάδιο της αναμονής εδώ και έξι μήνες. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα στατιστικά στοιχεία είναι ανησυχητικά καθώς οι αξιωματικοί της αστυνομίας έχουν απολέσει της πίστεώς τους στο λειτούργημά τους. Αρκεί για να καταλάβετε το ότι άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει στο σώμα επί εικοσαετία-μόλις μία δεκαετία προτού συνταξιοδοτηθούν-αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το αστυνομικό σώμα. Αισθανόμαστε απαξιωμένοι και κακομεταχειρισμένοι από την κυβέρνηση, καθώς ωθούμαστε στο χείλος της εξαντλήσεως και της ψυχικής φθοράς.
Όταν πρωτοεισήλθα στο σώμα, η ακινητοποίηση και κατόπιν η έρευνα αποτελούσε κάτι που μας έλεγαν να αποφεύγουμε συστηματικά παρεκτός εάν ήμαστε απολύτως βέβαιοι ότι υπήρχε κάποιος βάσιμος και συγκεκριμένος λόγος για να προχωρήσουμε στις διαδικασίες. Επί παραδείγματι, η οσμή του 'χόρτου' δίχως πρότινος ο εκάστοτε ύποπτος να έχει κάνει χρήση του δεν συνιστούσε ικανή συνθήκη για να πραγματοποιήσουμε οποιαδήποτε έρευνα. Επί του παρόντος, άτυποι στόχοι θεωρούνται ότι εάν ένας αξιωματικός δεν έχει πραγματοποιήσει κάποιον έλεγχο ή έρευνα, σε διάστημα δύο εβδομάδων, αίφνης μεταφέρονται μπροστά στους επικεφαλής επιθεωρητές και κατσαδιάζονται. Αυτή η αλλαγή στο μέτρο της πιέσεως που ασκείται σε βάρος ημών για να αγγίξουμε συγκεκριμένους αριθμούς-δεν αφορά το προκείμενο που είναι η ασφάλεια: Μοναδικό μέλημά τους είναι η άσκηση πολιτικής. Ωστόσο, η αστυνόμευση δεν πρέπει ποτέ να πολιτικοποιηθεί κατ' αυτό τον τρόπο.
https://www.theguardian.com/uk-news/2019/apr/14/stop-and-search-metropolitan-police-sajid-javid
Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι ο οργανισμός απλώς δεν ενδιαφέρεται για τους αξιωματικούς, η πίεση στην οποία υπόκεινται ή, ως αποτέλεσμα αυτής, δεν τίθεται υπεράνω του δημόσιου συμφέροντος. Σε κανονικές συνθήκες το εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας αφορά την εκτέλεση έξι βαρδιών, ενώ έχουμε τέσσερα ρεπό. Συχνά αυτό μεταβάλλεται σε επτά βάρδιες, ώστε το επιπρόσθετο αφορά την εκπαίδευσή μας ώστε να ανταποκριθούμε στους ρυθμούς της αλματώδης αύξηση της εγκληματικότητος. Η βάρδια αυτή προστίθεται υπό την προϋπόθεση ότι συμμετέχουμε σε ομάδες σε άλλους τομείς ευθύνης.
Συνεπώς η υπηρεσία που δυνάμεθα να παρέχουμε στους πολίτες, σε όρους αναφορικά με το έγκλημα, προκαλεί σοκ. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν τα αρχίδια να σταθούν στο πλευρό της αστυνομίας και να βροντοφωνάξουν ότι αυτό που συμβαίνει είναι εσφαλμένο · ότι είναι ανεπίτρεπτο · αυτό από μόνο του είναι επικίνδυνο. Αυτό έχουμε ανάγκη επί του παρόντος.
Ωστόσο δεν πρόκειται να συμβεί, εξαιτίας του απεπειλούμενου Brexit. Η ετήσια άδεια που δικαιούμαστε έχει παγώσει εξαιτίας των προβλέψεων που κάνουν λόγο για μία έξαρση της βίας εάν αποχωρήσουμε ως χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επί χρόνια, οι άνθρωποι που κινούνται εντός και εκτός του αστυνομικού σώματος, υποστήριζαν ότι η αστυνόμευση βρισκόταν στο χείλος της κατάρρευσης. Η παρούσα κατάσταση δικαιώνει την θέση αυτή και δεν βρισκόμαστε πλέον στο χείλος της κατάρρευσης, αλλά το έχουμε υπερβεί κατά πολύ το όριο. Το επάγγελμα γαμήθηκε.
-Το παρόν κείμενο αποτελεί προϊόν καταγραφής ενός αξιωματικού της Μητροπολιτικής αστυνομίας που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος.
Πηγή / Μετάφραση από:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου