Με αφορμή το τραγικό περιστατικό της τρομοκρατικής επίθεσης στην
Άγκυρα, που στοίχισε τη ζωή σε 97 ανθρώπους, το thinkover.gr παρουσιάζει
τις τρομοκρατικές ενέργειες με πολιτικό ή θρησκευτικό υπόβαθρο, που
συγκλόνισαν τον πλανήτη.
15 Οκτωβρίου 2015, 12:02 | Επιμέλεια: Μαρία Κρουστάλη
Από
το περασμένο Σάββατο σοκαρισμένη η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί
τα όσα διαδραματίζονται στην Τουρκία που επλήγη από ένα ακόμη
τρομοκρατικό χτύπημα. Με αφορμή αυτό το γεγονός, το Thinkover.gr
καταγράφει παρόμοια περιστατικά του παρελθόντος. Από τους Δίδυμους
Πύργους, στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης και από το Πακιστάν, στη
Νιγηρία.
Οι ισχυρές εκρήξεις που σημειώθηκαν το πρωί του Σαββάτου στην Άγκυρα και που στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 97 ανθρώπους δεν είναι απλά ένα νέο δεινό. Είναι μια τρομοκρατική επίθεση που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από χτυπήματα που κόστισαν τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Αυτή τη φορά ήταν στην Τουρκία.
Στην γειτονική χώρα, το περιστατικό συνέβη ενώ οι άνθρωποι προσέρχονταν σε μια διαδήλωση αφιερωμένη στην ειρήνη, μόλις τρεις εβδομάδες πριν από τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Πριν την τραγωδία της Άγκυρας ωστόσο άλλα παρόμοια περιστατικά συγκλόνισαν τον πλανήτη.
16 Σεπτεμβρίου 1920, Wall Street
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1920, τρομοκράτες τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό στη Wall Street, στα γραφεία της J.P. Morgan. Η έκρηξη σκότωσε 30 ανθρώπους αμέσως, 143 τραυματίστηκαν σοβαρά. Από αυτούς οκτώ πέθαναν αργότερα, υποκύπτοντας στα τραύματα τους. Απάντηση για το λόγο της επίθεσης δεν δόθηκε ποτέ. Ωστόσο τόσο οι ερευνητές, όσοι και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι πραγματοποιήθηκε από τους «Galleanists», τους ιταλικούς αναρχικούς.
5 Σεπτεμβρίου 1972, Μόναχο
Η επίθεση είναι γνωστή και ως «Σφαγή του Μονάχου». Όλα ξεκίνησαν το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου, όταν τρομοκράτες της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» εισέβαλαν στο Ολυμπιακό χωριό και επιχείρησαν επίθεση στο κατάλυμα της Ισραηλινής αποστολής, σκοτώνοντας δύο Ισραηλινούς αθλητές. Συνέλαβαν άλλους 9 μαζί με μέλη της αποστολής ως ομήρους. Κύριο αίτημα τους η άμεση απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων, που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές και των Αντρέας Μπάαντερ & Ούλρικ Μέινχοφ, ιδρυτών του γερμανικού «Κόκκινου Στρατού».
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή διέκοψε προσωρινά τους αγώνες, και ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις των τρομοκρατών με τις γερμανικές αρχές. Μετά από ώρες συνομιλιών συμφωνήθηκε, το βράδυ, οι Παλαιστίνιοι και οι όμηροί τους να ταξίδευαν σε ένα κοντινό στρατιωτικό αεροδρόμιο, όπου θα αποβιβάζονταν σε ελικόπτερα και θα εγκατέλειπαν τη Γερμανία.
Η επιχείρηση απελευθέρωσης που οργάνωσε η γερμανική αστυνομία, ωστόσο, είχε τραγική κατάληξη: 9 Ισραηλινοί αθλητές σκοτώθηκαν, 6 από τους 8 τρομοκράτες και 2 αστυνομικοί. Οι ζωντανές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου έκαναν το γύρω του κόσμου.
19 Απριλίου 1995, Οκλαχόμα
Η πιο καταστροφική τρομοκρατική ενέργεια σε αμερικανικό έδαφος, μέχρι τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Στόχος του χτυπήματος το Ομοσπονδιακό κτίριο Alfred P. Murrah στο κέντρο της πόλης. Απολογισμός της έκρηξης: 168 νεκροί, ανάμεσα τους 19 παιδιά κάτω των 6 ετών, και περισσότεροι από 800 τραυματίες. Από την έκρηξη καταστράφηκαν 324 κτίρια σε ακτίνα 16 οικοδομικών τετραγώνων, ενώ η βόμβα εκτιμάται ότι προκάλεσε ζημιές ύψους τουλάχιστον 652 εκατ. δολαρίων.
Μέσα σε 90 λεπτά από την έκρηξη, ένας αστυνομικός της Πολιτειακής Αστυνομίας Εθνικών Οδών της Οκλαχόμα, σταμάτησε τον Τίμοθι Μακβέι για οδήγηση χωρίς πινακίδα κυκλοφορίας και τον συνέλαβε για παράνομη οπλοφορία.
Τα ιατροδικαστικά στοιχεία γρήγορα συνέδεσαν τον Μακβέι και τον Τέρι Νίκολς με την επίθεση. Ως συνεργοί ταυτοποιήθηκαν αργότερα οι Μάικλ και Λόρι Φόρτιερ. Ο Μακβέι, υποστηρικτής του κινήματος των παραστρατιωτικών, είχε πυροδοτήσει ένα φορτηγό γεμάτο με εκρηκτικά, σταθμευμένο μπροστά από το κτίριο. Ο συνεργάτης του Τέρι Νίκολς, είχε βοηθήσει στην προετοιμασία της βόμβας. Κινούμενος από το μίσος του για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και εξοργισμένος από αυτό που αντιλαμβανόταν ως κακό χειρισμό της Πολιορκίας του Γουέηκο το 1993, ο Μακβέι προσδιόρισε χρονικά την επίθεσή του να συμπέσει με τη δεύτερη επέτειο από τους θανάτους στο Γουέηκο.
Η επίσημη έρευνα, γνωστή ως «OKBOMB», ήταν η μεγαλύτερη υπόθεση ποινικής έρευνας στην ιστορία των ΗΠΑ. Πράκτορες του FBI διεξήγαγαν 28.000 εξετάσεις μαρτύρων, συγκεντρώνοντας 3,2 τόνους αποδεικτικών στοιχείων. Οι βομβιστές δικάστηκαν και καταδικάστηκαν το 1997. Ο Μακβέι εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στις 11 Ιουνίου 2001 και ο Νίκολς καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
11Σεπτεμβρίου 2001, Μανχάταν
Η ημέρα που άλλαξε ο κόσμος. Το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα που έχει υποστεί ποτέ η ανθρωπότητα. Κομβικό σημείο που προκάλεσε αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις, στην κοινωνική και πολιτική ζωή σε όλη την υφήλιο.
Σε τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη εκδηλώθηκε αεροπειρατεία, και τα τρία από αυτά οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο. Οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν λίγη ώρα μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών, προκαλώντας χιλιάδες απώλειες: συνολικά από τις επιθέσεις, 2973 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 24 παραμένουν αγνοούμενοι.
Τις επιθέσεις πραγματοποίησαν ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα υπό τον αρχηγό της Οσάμα μπιν Λάντεν, με σκοπό να πλήξουν τον μεγαλύτερο εχθρό τους χτυπώντας τα σύμβολα της δύναμής του, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Μπιν Λάντεν σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που έστειλε στα ΜΜΕ λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις.
Συνέπειες των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν οι δύο πολεμικές επιθέσεις που ξεκίνησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες ενάντια σε Αφγανιστάν (7 Οκτωβρίου 2001) και Ιράκ (20 Μαρτίου 2003) αντίστοιχα, στα πλαίσια του Πόλεμου ενάντια στην τρομοκρατία.
23-26 Οκτωβρίου 2002, Μόσχα
Πρόκειται για ομηρία σε θέατρο της Ρωσίας με 170 νεκρούς από τους οποίους οι 41 ήταν τρομοκράτες. Άλλοι περίπου 700 ήταν και οι τραυματίες, κατά την επιχείρηση. Συγκεκριμένα, ομάδα Τσετσένων εξτρεμιστών ανάμεσά τους και «Μαύρες Χήρες» καταλαμβάνουν την αίθουσα του θεάτρου πολιτισμού της Μόσχας. Στο θέατρο βρίσκονταν πάνω από 800 θεατές που κρατούνται όμηροι. Οι εξτρεμιστές απαίτησαν από το Ρώσο πρόεδρο Πούτιν να αποσύρει το ρωσικό στρατό από την Τσετσενία. Η επέμβαση έγινε με θεαματικό τρόπο το πρωί της 27ης Οκτωβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν οι 41 απαγωγείς αλλά και όμηροι.
11 Μαρτίου 2004, Μαδρίτη
Τέσσερις σφοδρότατες εκρήξεις σημειώθηκαν ταυτόχρονα, με δεκατρείς βόμβες κοντά στους σταθμούς Ατότσα, Ελ Πόσο και Σάντα Εουχένια, στη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τη Μαδρίτη με τη Γκουανταλαχάρα. Ακολούθησαν άλλες δύο εκρήξεις σε δύο αμαξοστοιχίες στους σταθμούς Σάντα Εουχένια και Ελ Πόσο στα περίχωρα της Μαδρίτης. Επικράτησε χάος. Tα σωστικά συνεργεία επιστράτευσαν δύο λεωφορεία και πολλά ταξί για τη μεταφορά των τραυματιών στα νοσοκομεία, καθώς τα ασθενοφόρα δεν επαρκούσαν. Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες φρίκης. Ανθρώπινα σώματα διαμελισμένα, παγιδευμένοι άνθρωποι, τραυματίες σε άθλια κατάσταση, πανικόβλητοι επιβάτες, τρομαγμένοι περαστικοί. Απολογισμός: 191 νεκροί και 1.400 τραυματίες. Η ευθύνη για το τραγικό γεγονός ενώ αποδόθηκε αρχικά στην βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ και στη συνέχεια στην Αλ Κάιντα.
7 Ιουλίου 2005, Λονδίνο
Ακόμα μια τρομοκρατική επίθεση που λαμβάνει χώρα στο σιδηροδρομικό δίκτυο μιας χώρας. Αυτή τη φορά στο Λονδίνο. Η σειρά των επιθέσεων πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια της πρωινής ώρας αιχμής από 4 Βρετανούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι είχαν ως κίνητρο την εμπλοκή της Βρετανίας στον Πόλεμο του Ιράκ.
Ως αποτέλεσμα σκοτώθηκαν 56 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι 4 δράστες, ενώ άλλοι 700 άνθρωποι τραυματίστηκαν και προκλήθηκε καταστροφή στο συγκοινωνιακό σύστημα του Λονδίνου, (σε μεγάλο βαθμό την πρώτη ημέρα) καθώς επίσης στην τηλεπικοινωνιακή υποδομή και στο σύστημα κινητής τηλεφωνίας. Οι εκρήξεις αποτελούν την μεγαλύτερη και πολύνεκρη επίθεση στο μεταφορικό σύστημα στην ιστορία της αγγλικής πρωτεύουσας.
22 Ιουλίου 2011, Όσλο
Η διπλή τρομοκρατική επίθεση στοίχισε συνολικά τη ζωή σε 77 ανθρώπους, 8 από την έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο κέντρο της πρωτεύουσας, Όσλο, και 69 ακόμα, κυρίως έφηβοι, δύο ώρες αργότερα, από τις σφαίρες ενός άντρα ντυμένου αστυνομικού στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια, 40 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της νορβηγικής πρωτεύουσας. Υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση των δύο επιθέσεων ήταν ο Νορβηγός υπερεθνικιστής Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ.
Η βόμβα που εξερράγη στο αυτοκίνητο ήταν σε περιοχή όπου βρίσκονται διάφορα κυβερνητικά κτίρια καθώς και το γραφείο του πρωθυπουργού της χώρας. Ο Νορβηγός πρωθυπουργός έκανε λόγο για τη «χειρότερη εθνική τραγωδία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» και δήλωσε ότι «Δεν θα αφήσουμε αυτούς που βρίσκονται πίσω από τις επιθέσεις να καταστρέψουν τη δημοκρατία μας» και ότι «οι δράστες θα βρεθούν και θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη».
15 Απριλίου 2013, Βοστώνη
Το πρωί της 15ης Απριλίου, περισσότεροι από 24.000 άνθρωποι συμμετείχαν στον 117ο Μαραθώνιο της Βοστώνης. Στις 2 και 49 το μεσημέρι τοπική ώρα, τρεις ώρες περίπου μετά των τερματισμό των νικητών, και ενώ συνέχιζαν να τερματίζουν οι συμμετέχοντες, εξερράγησαν με διαφορά δεκατριών δευτερολέπτων δύο βόμβες, στην Boylston Street, λίγα μέτρα πριν τη γραμμή του τερματισμού. Για τον ένα εκρηκτικό μηχανισμό πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε μια χύτρα ταχύτητας ενώ ο δεύτερος είχε τοποθετηθεί μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί. Από την έκρηξη των βομβών έχασαν τη ζωή τους 3 άνθρωποι. Δράστες ήταν ο 27χρονος Ταμερλάν Τσαρνάεφ και ο 19χρονος αδερφός του Τζοχάρ. Στις 19 Απριλίου ο Τζοχάρ συνελήφθη, ενώ στις 22 Απριλίου του απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η «χρήση του όπλου μαζικής καταστροφής». Λίγες ημέρες αργότερα, συνελήφθησαν άλλοι 3 ύποπτοι για εμπλοκή στην επίθεση. Στις 16 Μαίου 2015, ο Τζοχάρ καταδικάστηκε σε θανατηφόρα ένεση.
7 Ιανουαρίου 2015, Γαλλία
Η επίθεση που συνδέθηκε στενά με την ελευθερία του λόγου και την ελευθεροτυπία. Ένοπλοι Ισλαμιστές εισέβαλαν στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» στην καρδιά του Παρισιού, άρχισαν να πυροβολούν με Καλάσνικοφ και να φωνάζουν «ο Αλλάχ είναι μεγάλος» και «εκδικούμαστε για τον προφήτη». Οι δράστες άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 12 νεκρούς και επτά τραυματίες.
Η γαλλική σατιρική εφημερίδα αποτελεί και αποτελούσε «κόκκινο πανί» για το Ισλάμ καθώς ουκ ολίγες φορές έχει σατιρίσει τον προφήτη Μωάμεθ. Μάλιστα, σύμφωνα με τον γαλλικό Τύπο, η διεύθυνση της εφημερίδας είχε δεχτεί αρκετές απειλές στο Twitter και το Facebook πριν την αιματηρή αυτή επίθεση.
Βέβαια, στη μακρά αυτή λίστα έρχονται να προστεθούν και άλλες επιθέσεις, όπως αυτή της 3ης Φεβρουαρίου 2007 στην Βαγδάτη που σκόρπισε το θάνατο σε 137 άτομα. Της 14ης Αυγούστου 2007 στην αλ- Αντνανίγια και την αλ-Κατανίγια με 780 νεκρούς, της 16ης εκεμβρίου 2014, από τους Ταλιμπάν στο σχολείο της Πεσαβάρ, με θύματα 132 παιδιά και 7 ενήλικες και της 20ης Σεπτεμβρίου 2015 στη Νιγηρία από την ισλαμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ με 54 άνθρωπους να χάνουν τη ζωή τους.
Η τρομοκρατία έχει ένα τεράστιο ιδεολογικό υπόβαθρο. Άλλοτε πολιτικό και άλλοτε θρησκευτικό. Πολλές φορές έχει καταδικαστεί από κυβερνήσεις κρατών ή από οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως έχει διευθετηθεί κιόλας. Σήμερα, είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανεύρεση μιας λύσης, όχι μόνο για να μην υπάρξουν περιστατικά σαν τα παραπάνω στο μέλλον, αλλά και για να σταματήσει να ζει ο κόσμος υπό τον φόβο αυτών
Οι ισχυρές εκρήξεις που σημειώθηκαν το πρωί του Σαββάτου στην Άγκυρα και που στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 97 ανθρώπους δεν είναι απλά ένα νέο δεινό. Είναι μια τρομοκρατική επίθεση που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από χτυπήματα που κόστισαν τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Αυτή τη φορά ήταν στην Τουρκία.
Στην γειτονική χώρα, το περιστατικό συνέβη ενώ οι άνθρωποι προσέρχονταν σε μια διαδήλωση αφιερωμένη στην ειρήνη, μόλις τρεις εβδομάδες πριν από τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Πριν την τραγωδία της Άγκυρας ωστόσο άλλα παρόμοια περιστατικά συγκλόνισαν τον πλανήτη.
16 Σεπτεμβρίου 1920, Wall Street
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1920, τρομοκράτες τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό στη Wall Street, στα γραφεία της J.P. Morgan. Η έκρηξη σκότωσε 30 ανθρώπους αμέσως, 143 τραυματίστηκαν σοβαρά. Από αυτούς οκτώ πέθαναν αργότερα, υποκύπτοντας στα τραύματα τους. Απάντηση για το λόγο της επίθεσης δεν δόθηκε ποτέ. Ωστόσο τόσο οι ερευνητές, όσοι και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι πραγματοποιήθηκε από τους «Galleanists», τους ιταλικούς αναρχικούς.
5 Σεπτεμβρίου 1972, Μόναχο
Η επίθεση είναι γνωστή και ως «Σφαγή του Μονάχου». Όλα ξεκίνησαν το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου, όταν τρομοκράτες της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» εισέβαλαν στο Ολυμπιακό χωριό και επιχείρησαν επίθεση στο κατάλυμα της Ισραηλινής αποστολής, σκοτώνοντας δύο Ισραηλινούς αθλητές. Συνέλαβαν άλλους 9 μαζί με μέλη της αποστολής ως ομήρους. Κύριο αίτημα τους η άμεση απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων, που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές και των Αντρέας Μπάαντερ & Ούλρικ Μέινχοφ, ιδρυτών του γερμανικού «Κόκκινου Στρατού».
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή διέκοψε προσωρινά τους αγώνες, και ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις των τρομοκρατών με τις γερμανικές αρχές. Μετά από ώρες συνομιλιών συμφωνήθηκε, το βράδυ, οι Παλαιστίνιοι και οι όμηροί τους να ταξίδευαν σε ένα κοντινό στρατιωτικό αεροδρόμιο, όπου θα αποβιβάζονταν σε ελικόπτερα και θα εγκατέλειπαν τη Γερμανία.
Η επιχείρηση απελευθέρωσης που οργάνωσε η γερμανική αστυνομία, ωστόσο, είχε τραγική κατάληξη: 9 Ισραηλινοί αθλητές σκοτώθηκαν, 6 από τους 8 τρομοκράτες και 2 αστυνομικοί. Οι ζωντανές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου έκαναν το γύρω του κόσμου.
19 Απριλίου 1995, Οκλαχόμα
Η πιο καταστροφική τρομοκρατική ενέργεια σε αμερικανικό έδαφος, μέχρι τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Στόχος του χτυπήματος το Ομοσπονδιακό κτίριο Alfred P. Murrah στο κέντρο της πόλης. Απολογισμός της έκρηξης: 168 νεκροί, ανάμεσα τους 19 παιδιά κάτω των 6 ετών, και περισσότεροι από 800 τραυματίες. Από την έκρηξη καταστράφηκαν 324 κτίρια σε ακτίνα 16 οικοδομικών τετραγώνων, ενώ η βόμβα εκτιμάται ότι προκάλεσε ζημιές ύψους τουλάχιστον 652 εκατ. δολαρίων.
Μέσα σε 90 λεπτά από την έκρηξη, ένας αστυνομικός της Πολιτειακής Αστυνομίας Εθνικών Οδών της Οκλαχόμα, σταμάτησε τον Τίμοθι Μακβέι για οδήγηση χωρίς πινακίδα κυκλοφορίας και τον συνέλαβε για παράνομη οπλοφορία.
Τα ιατροδικαστικά στοιχεία γρήγορα συνέδεσαν τον Μακβέι και τον Τέρι Νίκολς με την επίθεση. Ως συνεργοί ταυτοποιήθηκαν αργότερα οι Μάικλ και Λόρι Φόρτιερ. Ο Μακβέι, υποστηρικτής του κινήματος των παραστρατιωτικών, είχε πυροδοτήσει ένα φορτηγό γεμάτο με εκρηκτικά, σταθμευμένο μπροστά από το κτίριο. Ο συνεργάτης του Τέρι Νίκολς, είχε βοηθήσει στην προετοιμασία της βόμβας. Κινούμενος από το μίσος του για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και εξοργισμένος από αυτό που αντιλαμβανόταν ως κακό χειρισμό της Πολιορκίας του Γουέηκο το 1993, ο Μακβέι προσδιόρισε χρονικά την επίθεσή του να συμπέσει με τη δεύτερη επέτειο από τους θανάτους στο Γουέηκο.
Η επίσημη έρευνα, γνωστή ως «OKBOMB», ήταν η μεγαλύτερη υπόθεση ποινικής έρευνας στην ιστορία των ΗΠΑ. Πράκτορες του FBI διεξήγαγαν 28.000 εξετάσεις μαρτύρων, συγκεντρώνοντας 3,2 τόνους αποδεικτικών στοιχείων. Οι βομβιστές δικάστηκαν και καταδικάστηκαν το 1997. Ο Μακβέι εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στις 11 Ιουνίου 2001 και ο Νίκολς καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
11Σεπτεμβρίου 2001, Μανχάταν
Η ημέρα που άλλαξε ο κόσμος. Το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα που έχει υποστεί ποτέ η ανθρωπότητα. Κομβικό σημείο που προκάλεσε αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις, στην κοινωνική και πολιτική ζωή σε όλη την υφήλιο.
Σε τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη εκδηλώθηκε αεροπειρατεία, και τα τρία από αυτά οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο. Οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν λίγη ώρα μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών, προκαλώντας χιλιάδες απώλειες: συνολικά από τις επιθέσεις, 2973 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 24 παραμένουν αγνοούμενοι.
Τις επιθέσεις πραγματοποίησαν ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα υπό τον αρχηγό της Οσάμα μπιν Λάντεν, με σκοπό να πλήξουν τον μεγαλύτερο εχθρό τους χτυπώντας τα σύμβολα της δύναμής του, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Μπιν Λάντεν σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που έστειλε στα ΜΜΕ λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις.
Συνέπειες των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν οι δύο πολεμικές επιθέσεις που ξεκίνησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες ενάντια σε Αφγανιστάν (7 Οκτωβρίου 2001) και Ιράκ (20 Μαρτίου 2003) αντίστοιχα, στα πλαίσια του Πόλεμου ενάντια στην τρομοκρατία.
23-26 Οκτωβρίου 2002, Μόσχα
Πρόκειται για ομηρία σε θέατρο της Ρωσίας με 170 νεκρούς από τους οποίους οι 41 ήταν τρομοκράτες. Άλλοι περίπου 700 ήταν και οι τραυματίες, κατά την επιχείρηση. Συγκεκριμένα, ομάδα Τσετσένων εξτρεμιστών ανάμεσά τους και «Μαύρες Χήρες» καταλαμβάνουν την αίθουσα του θεάτρου πολιτισμού της Μόσχας. Στο θέατρο βρίσκονταν πάνω από 800 θεατές που κρατούνται όμηροι. Οι εξτρεμιστές απαίτησαν από το Ρώσο πρόεδρο Πούτιν να αποσύρει το ρωσικό στρατό από την Τσετσενία. Η επέμβαση έγινε με θεαματικό τρόπο το πρωί της 27ης Οκτωβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν οι 41 απαγωγείς αλλά και όμηροι.
11 Μαρτίου 2004, Μαδρίτη
Τέσσερις σφοδρότατες εκρήξεις σημειώθηκαν ταυτόχρονα, με δεκατρείς βόμβες κοντά στους σταθμούς Ατότσα, Ελ Πόσο και Σάντα Εουχένια, στη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τη Μαδρίτη με τη Γκουανταλαχάρα. Ακολούθησαν άλλες δύο εκρήξεις σε δύο αμαξοστοιχίες στους σταθμούς Σάντα Εουχένια και Ελ Πόσο στα περίχωρα της Μαδρίτης. Επικράτησε χάος. Tα σωστικά συνεργεία επιστράτευσαν δύο λεωφορεία και πολλά ταξί για τη μεταφορά των τραυματιών στα νοσοκομεία, καθώς τα ασθενοφόρα δεν επαρκούσαν. Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες φρίκης. Ανθρώπινα σώματα διαμελισμένα, παγιδευμένοι άνθρωποι, τραυματίες σε άθλια κατάσταση, πανικόβλητοι επιβάτες, τρομαγμένοι περαστικοί. Απολογισμός: 191 νεκροί και 1.400 τραυματίες. Η ευθύνη για το τραγικό γεγονός ενώ αποδόθηκε αρχικά στην βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ και στη συνέχεια στην Αλ Κάιντα.
7 Ιουλίου 2005, Λονδίνο
Ακόμα μια τρομοκρατική επίθεση που λαμβάνει χώρα στο σιδηροδρομικό δίκτυο μιας χώρας. Αυτή τη φορά στο Λονδίνο. Η σειρά των επιθέσεων πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια της πρωινής ώρας αιχμής από 4 Βρετανούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι είχαν ως κίνητρο την εμπλοκή της Βρετανίας στον Πόλεμο του Ιράκ.
Ως αποτέλεσμα σκοτώθηκαν 56 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι 4 δράστες, ενώ άλλοι 700 άνθρωποι τραυματίστηκαν και προκλήθηκε καταστροφή στο συγκοινωνιακό σύστημα του Λονδίνου, (σε μεγάλο βαθμό την πρώτη ημέρα) καθώς επίσης στην τηλεπικοινωνιακή υποδομή και στο σύστημα κινητής τηλεφωνίας. Οι εκρήξεις αποτελούν την μεγαλύτερη και πολύνεκρη επίθεση στο μεταφορικό σύστημα στην ιστορία της αγγλικής πρωτεύουσας.
22 Ιουλίου 2011, Όσλο
Η διπλή τρομοκρατική επίθεση στοίχισε συνολικά τη ζωή σε 77 ανθρώπους, 8 από την έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο κέντρο της πρωτεύουσας, Όσλο, και 69 ακόμα, κυρίως έφηβοι, δύο ώρες αργότερα, από τις σφαίρες ενός άντρα ντυμένου αστυνομικού στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια, 40 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της νορβηγικής πρωτεύουσας. Υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση των δύο επιθέσεων ήταν ο Νορβηγός υπερεθνικιστής Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ.
Η βόμβα που εξερράγη στο αυτοκίνητο ήταν σε περιοχή όπου βρίσκονται διάφορα κυβερνητικά κτίρια καθώς και το γραφείο του πρωθυπουργού της χώρας. Ο Νορβηγός πρωθυπουργός έκανε λόγο για τη «χειρότερη εθνική τραγωδία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» και δήλωσε ότι «Δεν θα αφήσουμε αυτούς που βρίσκονται πίσω από τις επιθέσεις να καταστρέψουν τη δημοκρατία μας» και ότι «οι δράστες θα βρεθούν και θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη».
15 Απριλίου 2013, Βοστώνη
Το πρωί της 15ης Απριλίου, περισσότεροι από 24.000 άνθρωποι συμμετείχαν στον 117ο Μαραθώνιο της Βοστώνης. Στις 2 και 49 το μεσημέρι τοπική ώρα, τρεις ώρες περίπου μετά των τερματισμό των νικητών, και ενώ συνέχιζαν να τερματίζουν οι συμμετέχοντες, εξερράγησαν με διαφορά δεκατριών δευτερολέπτων δύο βόμβες, στην Boylston Street, λίγα μέτρα πριν τη γραμμή του τερματισμού. Για τον ένα εκρηκτικό μηχανισμό πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε μια χύτρα ταχύτητας ενώ ο δεύτερος είχε τοποθετηθεί μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί. Από την έκρηξη των βομβών έχασαν τη ζωή τους 3 άνθρωποι. Δράστες ήταν ο 27χρονος Ταμερλάν Τσαρνάεφ και ο 19χρονος αδερφός του Τζοχάρ. Στις 19 Απριλίου ο Τζοχάρ συνελήφθη, ενώ στις 22 Απριλίου του απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η «χρήση του όπλου μαζικής καταστροφής». Λίγες ημέρες αργότερα, συνελήφθησαν άλλοι 3 ύποπτοι για εμπλοκή στην επίθεση. Στις 16 Μαίου 2015, ο Τζοχάρ καταδικάστηκε σε θανατηφόρα ένεση.
7 Ιανουαρίου 2015, Γαλλία
Η επίθεση που συνδέθηκε στενά με την ελευθερία του λόγου και την ελευθεροτυπία. Ένοπλοι Ισλαμιστές εισέβαλαν στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» στην καρδιά του Παρισιού, άρχισαν να πυροβολούν με Καλάσνικοφ και να φωνάζουν «ο Αλλάχ είναι μεγάλος» και «εκδικούμαστε για τον προφήτη». Οι δράστες άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 12 νεκρούς και επτά τραυματίες.
Η γαλλική σατιρική εφημερίδα αποτελεί και αποτελούσε «κόκκινο πανί» για το Ισλάμ καθώς ουκ ολίγες φορές έχει σατιρίσει τον προφήτη Μωάμεθ. Μάλιστα, σύμφωνα με τον γαλλικό Τύπο, η διεύθυνση της εφημερίδας είχε δεχτεί αρκετές απειλές στο Twitter και το Facebook πριν την αιματηρή αυτή επίθεση.
Βέβαια, στη μακρά αυτή λίστα έρχονται να προστεθούν και άλλες επιθέσεις, όπως αυτή της 3ης Φεβρουαρίου 2007 στην Βαγδάτη που σκόρπισε το θάνατο σε 137 άτομα. Της 14ης Αυγούστου 2007 στην αλ- Αντνανίγια και την αλ-Κατανίγια με 780 νεκρούς, της 16ης εκεμβρίου 2014, από τους Ταλιμπάν στο σχολείο της Πεσαβάρ, με θύματα 132 παιδιά και 7 ενήλικες και της 20ης Σεπτεμβρίου 2015 στη Νιγηρία από την ισλαμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ με 54 άνθρωπους να χάνουν τη ζωή τους.
Η τρομοκρατία έχει ένα τεράστιο ιδεολογικό υπόβαθρο. Άλλοτε πολιτικό και άλλοτε θρησκευτικό. Πολλές φορές έχει καταδικαστεί από κυβερνήσεις κρατών ή από οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως έχει διευθετηθεί κιόλας. Σήμερα, είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανεύρεση μιας λύσης, όχι μόνο για να μην υπάρξουν περιστατικά σαν τα παραπάνω στο μέλλον, αλλά και για να σταματήσει να ζει ο κόσμος υπό τον φόβο αυτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου