Υεμένη : Γλύτωσε την απαγωγή η πρέσβειρα της Γερμανίας-Νεκρός ο σωματοφύλακάς της

Η πρέσβειρα της Γερμανίας στην Υεμένη σώθηκε σήμερα από μια απόπειρα απαγωγής της στη Σαναά, στην οποία ο σωματοφύλακάς της, Γερμανός υπήκοος, σκοτώθηκε, δήλωσε μια δυτική διπλωματική πηγή.
Εξάλλου μια δεύτερη δυτική διπλωματική πηγή έκανε λόγο για μια απαγωγή ενός ξένου στα βόρεια της Σαναά, χωρίς όμως να είναι σε θέση να διευκρινίσει την ταυτότητά του, την εθνικότητά του ή τη φύση της δραστηριότητάς του στην Υεμένη.
Ο Γερμανός σωματοφύλακας σκοτώθηκε προσπαθώντας να αποτρέψει την απαγωγή της πρέσβειρας Κάρολας Μίλερ-Χόλτκεμπερ, μέσα σε ένα κατάστημα στην διπλωματική συνοικία Χάντα, στο νότιο τμήμα της υεμενίτικης πρωτεύουσας, σύμφωνα με την πρώτη διπλωματική πηγή.
Είναι η πρώτη φορά που ένας διπλωμάτης με το βαθμό του πρεσβευτή δυτικής χώρας στοχοθετείται από επίδοξους απαγωγείς στην Υεμένη, την πιο φτωχή χώρα της Αραβικής Χερσονήσου όπου δρα το δίκτυο της αλ Κάιντα.
Δύο ξένοι διπλωμάτες έχουν απαχθεί στη χώρα, ο Σαουδάραβας υποπρόξενος στο Άντεν (νότια Υεμένη) και ένας Ιρανός διπλωμάτης—και οι δύο βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων της αλ Κάιντα.
Η σορός του Γερμανού σωματοφύλακα διακομίστηκε στο σαουδαραβικό-γερμανικό νοσοκομείο στη Σαναά ενώ ο τόπος της επίθεσης αποκλείστηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας στο πλαίσιο της έρευνας η οποία διεξάγεται για το επεισόδιο.
Η πρεσβεία της Γερμανίας ήταν ανάμεσα σε εκείνες, σύμφωνα με τις διπλωματικές πηγές, που είχε στοχοποιήσει η αλ Κάιντα. Η πρεσβεία είχε κλείσει προσωρινά τον Αύγουστο, όπως και άλλες διπλωματικές αντιπροσωπείες στην πρωτεύουσα της Υεμένης, εξαιτίας των φόβων για την διάπραξη μιας επίθεσης μεγάλης κλίμακας.
Οι απαγωγές ξένων είναι σχετικά συχνές στην Υεμένη και γενικά διαπράττονται από ένοπλα μέλη φυλών, που χρησιμοποιούν αυτό το μέσο για να προβάλουν διάφορες απαιτήσεις στις αρχές. Στην πλειονότητά τους, οι απαγωγές στη χώρα τελειώνουν με την απελευθέρωση των ομήρων.
Όμως αρκετές απαγωγές γίνονται από το δίκτυο της αλ Κάιντα το οποίο συνεχίζει να δρα στην Υεμένη παρά τα συνεχή πλήγματα εναντίον των ηγετικών στελεχών της, που γίνονται στόχοι αμερικανικών μη επανδρωμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών.

Σεκιουριτάδες και Πολιτοφυλακή στις αρχές του 20ού αιώνα!

Η πληθυσμιακή ανάπτυξη της Αθήνας και του Πειραιά που έφερνε μαζί της η ανατολή του προηγούμενου αιώνα, του 20ού, παρέσυρε και τη μακρά σειρά των προβλημάτων που εμφανίζονται στις πολυπληθείς μεγαλουπόλεις. Στην Αθήνα πραγματοποιείτο το ένα έκτο των εγκλημάτων που

σημειώνονταν συνολικά στη χώρα, ενώ οι τραυματισμοί ήταν περισσότεροι.

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Το ίδιο ίσχυε για τις κλοπές, τις ληστείες και τις απαγωγές, με την Αθήνα και τον Πειραιά να κρατούν… βασιλικά πρωτεία. Μόνον σε μία χρονιά, το 1906, σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα 489 περιστατικά, εκ των οποίων τα 387 στην πρωτεύουσα και το επίνειό της!

Οι λιγοστές αστυνομικές δυνάμεις της εποχής αδυνατούσαν να αντεπεξέλθουν στην πληθώρα των αστυνομικής φύσεως προβλημάτων και οι κάτοικοι βρίσκονταν κυριολεκτικά σε απελπισία. Βρήκαν όμως τρόπο να αντιδράσουν και μάλιστα ιδιαίτερα οργανωμένα και αποτελεσματικά. Σύμφωνα με όσα γράφουν οι εφημερίδες της εποχής, όποιος κατέβαινε προς τον Πειραιά τις βραδινές ώρες παρατηρούσε «περίεργους» τύπους να στέκονται έξω από τα πλουσιόσπιτα. Ήταν οι πρώτοι σεκιουριτάδες στην ιστορία της Ελλάδος, αποτέλεσμα του πλήθους των κρουσμάτων κλοπών που προαναφέρθηκαν. Το γεγονός έγινε ευμενώς αποδεκτό τόσο από τις Αρχές όσο και από τους κατοίκους. Ήταν δε χαρακτηριστικές οι ειδήσεις στις εφημερίδες που ανέφεραν πως «Ιδιωτική Αστυνομία ήρχισεν εν Πειραιεί».

Η «μόδα» επικράτησε σε όσους είχαν τη δυνατότητα να προσλάβουν «μπράβους» για να φυλάνε τα σπίτια και τα μαγαζιά τους στον Πειραιά. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετώπιζαν και οι κάτοικοι της Κολοκυνθούς, όπου η ανυπαρξία αστυνόμευσης επέτρεπε να «πλεονάζουν οι νυκτοκλέπται». Εκείνοι ωστόσο δεν επέλεξαν την ιδιωτική αστυνομία, αλλά αποφάσισαν να οργανώσουν «Πολιτοφυλακή»! Μάλιστα, γρήγορα η κίνησή τους είχε πλούσια αποτελέσματα, αφού σύντομα συνέλαβαν περισσότερους από οκτώ «νυκτοκλέπτας».

http://mikros-romios.gr/

Ο “εκ των έσω” κίνδυνος

"Γνώριζε τον εχθρό σου, ως τον εαυτό σου" (Κλαούσεβιτς): Το γνωμικό που παρατέθηκε ως εισαγωγή, ενδεχομένως να ταίριαζε στην αναφορά μας σε επίπεδο προληπτικών μέτρων ασφάλειας και οργάνωσης τα οποία θα αφορούσαν στην πολιτική που ακολουθεί ο Οργανισμός προκειμένου να μειώσει απώλειες από κλοπές και άλλες κακόβουλες ενέργειες που στρέφονται εναντίον του. Η υπόθεση όμως αφορά και σε έναν ασύμμετρο κίνδυνο που ονομάζεται ΄΄ο εκ των έσω΄΄ κίνδυνος και αφορά στην πρόθεση και την πράξη που τελείται από υπαλλήλους του ίδιου του Οργανισμού, με κίνητρο το οικονομικό όφελος ή την ενέργεια η οποία βασίζεται σε παράγοντες όπως η εκδίκηση ή η επιχειρηματική κατασκοπεία.

Εάν αφαιρέσουμε τη λογική που ορίζει ότι ο ένστολος, είναι και εξ ορισμού υπεράνω υποψίας, θα μπορούσαμε να δούμε με ευρεία οπτική ότι από την εξαίρεση δεν εξαιρείται ουδείς - ούτε ακόμη και εκείνοι οι οποίοι έχουν ως καθήκον τους την εξασφάλιση της ασφάλειας του χώρου των εγκαταστάσεων, όπως αποδεικνύει η παρακάτω ιστορία.
Η βάρδιά μου ξεκινούσε πάντα στις 10 το βράδυ και φρόντιζα να βρίσκομαι εκεί περίπου ένα τέταρτο νωρίτερα για να έχω το χρόνο να ετοιμαστώ, να τακτοποιήσω το σακ βουαγιάζ με τον καφέ και το κολατσιό και να ενημερωθώ από τους προηγούμενους συναδέλφους στο αν υπήρχε κάτι που χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή. Η βάρδιά μου γινόταν συνήθως με τον Ανδρέα, ένα νεαρό που είχε προσληφθεί τους τελευταίους τρείς μήνες και έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο για τη δουλειά του, τόσο, ώστε κάποιες φορές να πλησιάζει τα όρια της υπερβολής - αλλά έτσι δεν είναι πάντα με τους νέους; Ο ενθουσιασμός πάντα τον πρώτο καιρό υποκαθιστά τη σοβαρότητα του επαγγελματία.
Άλλο ένα βράδυ λοιπόν ξεκινούσε, ελπίζοντας το ίδιο βαρετά επαναλαμβανόμενο δίχως απρόοπτα, αναλαμβάνοντας τη θέση μου στο κέντρο ελέγχου και τον Ανδρέα να ξεκινάει τον καθιερωμένο έλεγχο από το ισόγειο με τα είδη σπιτιού. Το τελευταίο διάστημα είχαν σημειωθεί κλοπές στο τμήμα με τα λογισμικά υπολογιστών και η οδηγία που είχαμε ήταν να ελέγχουμε σχολαστικά τις εξόδους κινδύνου και τα παράθυρα. Οι κλοπές είχαν σοβαρή οικονομική επίπτωση, αλλά σοβαρότερη ακόμη όσον αφορά στην εξακρίβωση των στοιχείων του δράστη ή των δραστών. Ήταν θρασύτατος εκείνος που επανειλημμένα σε διάστημα δύο μηνών είχε αφαιρέσει προϊόντα αξίας μερικών χιλιάδων ευρώ και είχε καταφέρει παρά τα μέτρα που είχαν ληφθεί κατά τις ώρες που το πολυκατάστημα ήταν ανοικτό, να μη γίνει αντιληπτός. Η εταιρεία μου, είχε τοποθετήσει υπάλληλους ασφαλείας με πολιτικά να υποδύονται τους πελάτες, έτσι ώστε να κάνουν απαρατήρητοι τον έλεγχο ασφαλείας με διακριτικότητα.
Είχαν τοποθετηθεί επίσης επιπλέον κάμερες, ορατές και μη, καλύπτοντας σημεία που πριν ήταν τυφλά και δεν γνώριζαν την ύπαρξή τους παρά μόνον οι υπάλληλοι της εταιρείας ασφαλείας όπου εργαζόμουν - ούτε καν οι υπάλληλοι του πολυκαταστήματος και αυτό γιατί ήθελαν το συντομότερο δυνατό να τελειώνει αυτή η κατάσταση και εάν ήταν δυνατό να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη ο υπαίτιος της ζημιάς που είχε δημιουργηθεί.
Οι μέρες περνούσαν δίχως αποτέλεσμα και οι κλοπές επαναλαμβάνονταν με μεγαλύτερη συχνότητα, λες και κάτι αποθράσυνε το δράστη και του εξασφάλιζε τη σιγουριά της ατιμωρησίας. Ο Ανδρέας προσπαθούσε να μάθει από εμένα τα μυστικά που θα τον έκαναν ακόμη καλύτερο υπάλληλο, με θεωρούσε κατά κάποιον τρόπο μέντορά του, άλλωστε όταν τον προσέλαβαν, μου ανέθεσαν να τον εκπαιδεύσω - και φυσικά το έκανα με ευχαρίστηση και όσο μπορούσα καλύτερα. Εκείνος από την πλευρά του έδειχνε μεγάλο σεβασμό στο πρόσωπό μου. Αν και η διαφορά ηλικίας μεταξύ μας δεν ήταν τόσο μεγάλη, εντούτοις με κολάκευε και εγώ από την πλευρά μου του συμπεριφερόμουν σαν το μικρότερο αδελφό μου. Μου είχε εκμυστηρευτεί ότι εργαζόταν δύο δουλειές, γιατί έπρεπε η μητέρα του να υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς και το ποσό ήταν αρκετά μεγάλο, έτσι ως ο μόνος που θα μπορούσε να τη βοηθήσει, κατέβαλε κάθε προσπάθεια ώστε να γίνει το συντομότερο καλά. Ήταν πραγματικά άξιο θαυμασμού αυτό το παιδί και αναρωτιόμουν γιατί η ζωή έπρεπε να είναι τόσο άδικη, να προσφέρει σε εκείνους που δεν χρειάζονταν τα πολλά και να αφήνει νέους ανθρώπους να ταλαιπωρούνται, όμως έτσι είναι η ζωή, με τα άδικα και τα δίκαιά της.
Οι μέρες κυλούσαν δίχως απρόοπτα, παρά μόνο με τις συνεχείς εκνευριστικές κλοπές των λογισμικών, γεγονός που είχε δημιουργήσει οδύνες στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής ασφάλειας της εταιρείας μου - και όταν δημιουργούνται οδύνες, επέρχονται οι σπασμοί.
Οι συσκέψεις διαδέχονταν η μία την άλλη στα γραφεία της εταιρείας για τον τρόπο που έπρεπε να αντιμετωπιστεί πλέον το ζήτημα. Η ζημιά μεγάλωνε, το φαινόμενο επαναλαμβανόταν σχεδόν δύο με τρείς φορές την εβδομάδα, οι υπάλληλοι που είχαν
στην ευθύνη τους το συγκεκριμένο τομέα είχαν μετακινηθεί σε άλλα τμήματα του πολυκαταστήματος και είχαν αντικατασταθεί με άλλους από κοντινό υποκατάστημα, μα παρόλα αυτά τίποτα δεν άλλαζε.
Ο Ανδρέας μου ζητούσε να του εξιστορώ ιστορίες από την πολύχρονη εμπειρία μου, να του λέω για περιστατικά που ενδεχομένως θα αντιμετώπιζε και εκείνος, αλλά περισσότερο ήθελε να μάθει για τον τρόπο που αντιδρούσε η διεύθυνση του πολυκαταστήματος όταν συλλαμβάναμε κάποιον που προσπαθούσε να αφαιρέσει προϊόντα και τη διαδικασία που ακολουθούσαμε. Οι οδηγίες που είχαμε ήταν σαφείς, ο δράστης θα υποχρεωνόταν να πληρώσει το αντίτιμο του προϊόντος επί 20 φορές ως αντάλλαγμα για να μην οδηγηθεί στη δικαιοσύνη, πράξη που αναφερόταν σε μεγάλη ταμπέλα ανακοίνωσης στην είσοδο.
Βέβαια το μέτρο δεν είχε σκοπό να εξαλείψει τις κλοπές, αλλά να αποκαταστήσει χρηματικά τα προϊόντα που κατά καιρούς αφαιρούσαν οι επιτήδειοι. Ο καιρός κυλούσε δίχως προβλήματα και εγώ συνέχιζα να ακολουθώ τους ρυθμούς που εδώ και χρόνια πλέον είχαν γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μου, με τον Ανδρέα να έχει εξελιχθεί σε έναν καλό συνεργάτη, ώστε να μπορώ να τον εμπιστεύομαι απόλυτα - ακόμη και για το ενδεχόμενο κάποιων δύσκολων καταστάσεων που ίσως προέκυπταν. Ο ίδιος τυπικότατος, με υπέρμετρο ζήλο και σεβασμό προς το πρόσωπό μου αλλά και τους υπόλοιπους υπαλλήλους, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των τελευταίων και ήταν ένα ακόμη στοιχείο που σίγουρα θα του πρόσθετε πολύ καιρό σε αυτήν τη θέση. Μπορούσα και εγώ πλέον να του εμπιστεύομαι τη θέση μου στο σύστημα επιτήρησης και καταγραφής κάποιες φορές που ένιωθα ιδιαίτερα κουρασμένος και ο ίδιος προθυμοποιείτο να με ξεκουράσει για λίγη ώρα, ενέργεια που μέχρι σήμερα δεν είχα κάνει με προηγούμενους συνεργάτες, οι οποίοι κατά καιρούς εργαζόντουσαν για μικρά χρονικά διαστήματα.
Οι κλοπές του λογισμικού πλέον είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε η διεύθυνση σε συνεργασία με τους επικεφαλής της εταιρείας φύλαξης σκέφτηκαν ως μέτρο να περιορίσουν τα προϊόντα σε ειδικά γυάλινα ερμάρια όπου θα φυλάσσονταν και την ευθύνη τους θα είχε μόνο ο υπεύθυνος του καταστήματος, λύση που δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος μετά από τις αντιρρήσεις για λόγους αξιοπιστίας και σεβασμού έναντι των υπαλλήλων από το διευθύνοντα σύμβουλο.
Αναρωτιόμουν με ποιον τρόπο κατάφερναν να αφαιρούν τα προϊόντα, ενώ πλέον οι υπάλληλοι ήταν πάντα σε κατάσταση επιφυλακής και συνόδευαν διακριτικά τους επίδοξους πελάτες ή εκείνους που έκαναν έρευνα αγοράς, δίχως τελικά να αγοράζουν. Η σκέψη μου στρεφόταν πάντα σε κάποιον ή κάποιους γνώστες του χώρου, κατ' επανάληψη πελάτες, υπεράνω υποψίας ενδεχομένως από ηλικιακά ή κοινωνικά κριτήρια, αλλά και πάλι η σκέψη μου δεν μπορούσε να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα.
Άλλωστε ήταν και οι μηχανισμοί ασφαλείας που θα ενεργοποιούσαν το συναγερμό, εάν δεν αφαιρούνταν με το ειδικό εξάρτημα από τον ταμία. Ο Ανδρέας πάντα τυπικός, χρησιμοποιούσε τη μικρή έξοδο κινδύνου κατά την άφιξη και αναχώρησή του. Ήταν κάτι για το οποίο με είχε παρακαλέσει από τον πρώτο σχεδόν καιρό της πρόσληψής του, έτσι ώστε να μπορεί να ελέγχει τη μοτοσικλέτα του που πάρκαρε ακριβώς από έξω. Όπως μου είχε πει, την πρώτη την είχαν κλέψει και ήταν δυσβάσταχτο για εκείνον οικονομικά, διότι ήταν υποχρεωμένος να αποπληρώνει τις δόσεις μιας μηχανής που δεν είχε.
Κατανόησα τον προβληματισμό του και κατά παρέκκλιση των κανονισμών του επέτρεπα να χρησιμοποιεί εκείνη την πόρτα. Το βράδυ της Παρασκευής είχε φτάσει και περίμενα ανυπόμονα το ρεπό του Σαββατοκύριακου. Ήταν για εμένα μια ευκαιρία να επισκεφθώ τους γονείς μου στο Βόλο και να ξεκουραστώ από τους ρυθμούς της άχρωμης πλέον Αθήνας.
Η ώρα της αλλαγής είχε φτάσει, ο πρώτος πρωινός συνάδελφος ήρθε χαμογελαστός και εγώ ετοίμαζα τα πράγματά μου, τακτοποιώντας το θερμός του καφέ και ότι είχε απομείνει από το βραδινό κολατσιό, ενώ ο Ανδρέας μου είχε ζητήσει από βραδύς εάν μπορούσε να φύγει δέκα λεπτά νωρίτερα. Το πρωί είχε να τακτοποιήσει με το γιατρό το θέμα της επέμβασης της μητέρας του και ο δρόμος μέχρι το νοσοκομείο ήταν αρκετός. Δεν του αρνήθηκα - πώς θα μπορούσα άλλωστε για ένα τόσο σοβαρό θέμα - και από την άλλη ήταν κάτι που είχε κερδίσει με τη μέχρι σήμερα συμπεριφορά και τον επαγγελματισμό του.
Με χαιρέτησε και κατευθύνθηκε προς τον έξοδο όταν.
Μία μέρα πριν, η διεύθυνση του καταστήματος είχε τοποθετήσει κρυφό σύστημα εντοπισμού προϊόντων, που δεν είχε αφαιρεθεί ο αντικλεπτικός μηχανισμός από το ταμείο.
Η σειρήνα του συναγερμού ηχούσε, κινήθηκα προς τη μικρή πόρτα και είδα τον Ανδρέα αποσβολωμένο να με κοιτά!
Η αντίδραση της εταιρείας ήταν άμεση. Ο Ανδρέας απολύθηκε και οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη για τη ζημιά που είχε προξενήσει. Όπως έμαθα αργότερα, η μητέρα του είχε πεθάνει αρκετά χρόνια πριν και ο ίδιος έχοντας το πάθος της χαρτοπαιξίας - και στον οικονομικό μονόδρομο που τον είχε οδηγήσει, πουλούσε τα προϊόντα που αφαιρούσε για να ικανοποιεί το πάθος του.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΙΑΚΟΥ

Ασφάλεια πέντε αστέρων

Μία από τις κρισιμότερες παραμέτρους στην εύρυθμη λειτουργία μιας ξενοδοχειακής μονάδας είναι σίγουρα η ασφάλεια, η οποία όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες.  
"Staying safe in your home away from home"
Οποιοσδήποτε ταξιδεύει για δουλειές ή για τουρισμό, επιλέγει σχεδόν πάντα να διαμένει σε κάποιο δωμάτιο ξενοδοχειακής μονάδας της επιλογής του, χώρο κατά κανόνα άγνωστο, που προσωρινά αντικαθιστά το σπίτι του.
Η φήμη, η τοποθεσία, οι προσφερόμενες ανέσεις, η πολυτέλεια και το service, αποτελούν εκτός από την τιμή, τα βασικά κριτήρια επιλογής. Εδώ όμως και αρκετό καιρό, οι ξενοδοχειακοί managers έχουν συνειδητοποιήσει ότι ένα από τα κριτήρια που επηρεάζουν καταλυτικά την τελική απόφαση των πελατών τους, είναι πλέον το αίσθημα ασφάλειας που αποπνέει η επιχείρησή τους και τα μέτρα με τα οποία το επιτυγχάνει.
Security and Safety planning
Ο τομέας της ασφάλειας σε ξενοδοχειακές μονάδες είναι κατά κανόνα ιδιόμορφος. Αποτελεσματικά μέτρα, καρπός καλά μελετημένων security plans και εφαρμογές που σε άλλες περιπτώσεις αποδίδουν άμεσα, εδώ συναντούν δυσκολίες, προσκρούοντας σε αρκετά υπολογίσιμο αριθμό αστάθμητων παραγόντων. Άτομα διαφορετικής φυλής, θρησκείας, νοοτροπίας, κουλτούρας, επαγγέλματος, οικονομικού και πνευματικού επιπέδου και πεποιθήσεων, πρέπει να προστατεύονται με κοινά για όλους μέτρα, τα οποία οφείλουν να είναι διακριτικά, ώστε να μην έρχονται σε σύγκρουση με καμία από τις πολύμορφες αντιλήψεις περί ιδιωτικής ζωής, ελευθερίας κινήσεων και προσωπικών δεδομένων των πελατών.
Η αποτελεσματικότητα όμως των μέτρων ασφαλείας, είναι κατά κανόνα αντιστρόφως ανάλογη του βαθμού της διακριτικής παρουσίας τους, ενώ οι πελάτες που απαιτούν να απολαύσουν μία ασφαλή και αδιατάρακτη διαμονή, προσδοκούν από τη διεύθυνση να έχει διασφαλίσει τον παράγοντα αυτό με αυστηρά επαγγελματικό τρόπο. Τα security plans με δυνατότητες έγκαιρης επισήμανσης και εκτίμησης απειλών σε ξενοδοχειακό περιβάλλον, πρέπει να προβλέπουν συγκεκριμένα σενάρια ελεγχόμενης αντίδρασης για κάθε εν δυνάμει κίνδυνο. Με αυτόν τον τρόπο παγιώνεται η εμπιστοσύνη του κοινού, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζεται η επιχείρηση από ανεπιθύμητα συμβάντα, που θα μπορούσαν να πλήξουν καίρια τόσο τη φήμη της όσο και τα οικονομικά της.
Γι' αυτό, πρέπει απαραίτητα να εκτελούνται:

• Τακτικές δοκιμαστικές εφαρμογές Risk analysis.
• Τακτικές δοκιμές των εναλλακτικών λύσεων των σεναρίων «What if ».
• Τακτικές δοκιμαστικές εφαρμογές και αναθεωρήσεις των emergency plans που αφορούν φωτιά, σεισμό, πλημμύρα και λοιπές φυσικές καταστροφές, βομβιστική απειλή, αλλά και κρίσιμες τεχνικές βλάβες.
• Συνεχής βελτίωση των διαδικασιών άμεσης αντιμετώπισης ατυχήματος ή προβλήματος υγείας πελατών.
• Επανέλεγχος και αναθεώρηση των μέτρων που λαμβάνονται σε περιπτώσεις φιλοξενίας VIPs. Ιδιαιτερότητες και αντιμετώπισή τους.
• Προγραμματισμένος έλεγχος και συντήρηση όλου του τεχνικού εξοπλισμού.
• Συχνός επανέλεγχος και αναθεώρηση των μέτρων που λαμβάνονται για την  προστασία των πελατών, έναντι κλοπών και λοιπών απωλειών.
• Συχνός επανέλεγχος και αναθεώρηση των μέτρων που λαμβάνονται για τις περιπτώσεις εκβιασμού, παραβίασης ιδιωτικού απορρήτου και παρενοχλήσεων οποιουδήποτε περιεχομένου και προέλευσης.
• Συχνός επανέλεγχος και αναθεώρηση με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή, των μέτρων που λαμβάνονται για προστασία των παιδιών των πελατών, έναντι οιουδήποτε κινδύνου.
• Συνεχής εγρήγορση του προσωπικού, μέσα από συχνή ενημέρωση και εκπαίδευση.
• Τήρηση σχετικών αρχείων ενεργειών και συμβάντων. Επεξεργασία, εξαγωγή και  εκμετάλλευση συμπερασμάτων.
• Συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων, πληροφοριών και εμπειριών, μεταξύ  security managers διαφορετικών ξενοδοχείων.

Η ευθύνη της ασφάλειας μπορεί καταρχήν να ανήκει μόνο στον security manager και τους εξειδικευμένους συνεργάτες του, η υποβοήθηση όμως του έργου τους είναι καθήκον όλου του προσωπικού, που πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο, να βρίσκεται συνεχώς κοντά στους πελάτες, προλαμβάνοντας και εξυπηρετώντας τις επιθυμίες τους, αλλά και προσέχοντάς τους διακριτικά, αναφέροντας στον υπεύθυνο ασφαλείας κάθε ύποπτη γύρω από αυτούς δραστηριότητα. Είναι γεγονός ότι οι πελάτες κολακεύονται και ευχαριστούνται από τη συνεχή προσοχή και φροντίδα στο άτομό τους, σε αντίθεση με τους επίδοξους απατεώνες, που η τακτική αυτή δυσκολεύει τις κινήσεις τους.
Είναι απαραίτητο, όλο το προσωπικό να είναι πιστοποιημένα έμπιστο και υπεράνω πάσης υποψίας. Μεγάλο μέρος των υπαλλήλων έχει εκ των πραγμάτων συνεχή πρόσβαση στα δωμάτια και στις αποσκευές των πελατών ή σε εμπιστευτικές και ευαίσθητες πληροφορίες που αφορούν τους πελάτες και τα μέτρα ασφαλείας.
Δεν αρκεί λοιπόν μόνο η προϋπόθεση του άψογου και άσπιλου παρελθόντος του προσωπικού, αλλά επιβάλλεται και η ύπαρξη συγκεκριμένου και διαρκούς μηχανισμού εποπτείας και ελέγχου του. Αυτό άλλωστε αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ίδια την ύπαρξη του security plan του ξενοδοχείου. Με αναξιόπιστο προσωπικό,  κανένα μέτρο ασφαλείας δεν μπορεί να επιτύχει.
Εξωτερικοί χώροι και φωτισμός - Parking
Η πρώτη θετική εντύπωση σε ό,τι αφορά το αίσθημα ασφαλείας που επιβάλλεται να αισθάνεται κάθε πελάτης ξενοδοχείου, ξεκινά από την περίμετρο του χώρου. Ο σαφής και ασφαλής διαχωρισμός του ελεγχόμενου πλέον χώρου από το δημόσιο δρόμο, η επιτήρηση των διαφόρων εισόδων και εξόδων κινδύνου όπως και της κυρίας εισόδου με ηλεκτρονικά μέσα και προσωπικό και ο έλεγχος του εντός της περιμέτρου parking, προδιαθέτουν ευχάριστα τον πελάτη, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα σε κάθε τρίτο ότι ο προστατευμένος αυτός χώρος προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για χρήση των πελατών.
Ο επαρκής, καλά μελετημένος και καλαίσθητος εξωτερικός φωτισμός τη νύκτα, ενδυναμώνει το αίσθημα ασφαλείας του πελάτη, ενεργώντας ταυτόχρονα αποτρεπτικά σε κάθε εισβολή. Οι κακοποιοί προτιμούν πάντοτε το σκοτάδι για τη δράση τους, γιατί έτσι αποφεύγουν την επισήμανση και την πιθανή αναγνώριση. Το επίπεδο και η στρατηγική διάταξη του φωτισμού, έχουν μεγάλη σημασία. Ο εσωτερικός φωτισμός στα κοινόχρηστα τμήματα πρέπει να προσομοιάζει σε 24ωρη βάση με το φωτισμό  ημέρας, στα υπόγεια parking απαιτείται επίπεδο φωτισμού τουλάχιστον 55 lux, ενώ στα υπαίθρια parking τη νύκτα, το απαιτούμενο ελάχιστο επίπεδο φωτισμού είναι τα 30 lux. Το ό,τι συνιστώνται τιμές φωτισμού κατά τι υψηλότερες από ό,τι συνήθως απαιτείται, αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι στην πραγματικότητα, ελαττωματικοί λαμπτήρες και σώματα φωτισμού με βρώμικο κάλυμμα, υποβαθμίζουν το αρχικά υπολογισμένο επίπεδο φωτισμού. Στην περιοχή του υπόγειου και υπαίθριου parking συμβαίνουν συνήθως τα περισσότερα περιστατικά εγκληματικής συμπεριφοράς σε βάρος πελατών ξενοδοχείων. Αιτία οι δυνατότητες απόκρυψης αλλά και εύκολης απόδρασης που προσφέρουν, σε συνδυασμό με την αραιή κυκλοφορία στο χώρο.
Ο κατάλληλος φωτισμός του χώρου, η σταδιακή ύπαρξη emergency panic call buttons, η συνεχής επιτήρηση με κάμερες κλειστού κυκλώματος και η πρόσβαση μόνο μέσω συστήματος access control, αποτελούν αποτελεσματικές λύσεις. Εντούτοις, η φυσική παρουσία υπαλλήλου που επιβλέπει το parking, δημιουργεί στον πελάτη τη μέγιστη αίσθηση ασφαλείας.
Εσωτερικοί χώροι - Lobbies - Bars - Restaurants
Η θέση και η διαρρύθμιση του κυρίως Lobby, δεν προκαθορίζει μόνο το προφίλ της επιχείρησης, αλλά παρέχει και την ευχέρεια της διαρκούς επισήμανσης - σε προσωπικό, πελάτες και επισκέπτες - των πλάνων ασφαλείας του κτηρίου και των αποτελεσμάτων που αναμένονται από την εφαρμογή τους.
Μεγάλη σημασία απαιτείται να δίδεται τόσο στη σωστή χωροταξική κατανομή και τη στρατηγική επιλογή της θέσης του front desk, όσο και στον πλήρη τεχνικό εξοπλισμό του και τη στελέχωσή του με εκπαιδευμένο προσωπικό. Ο άρτιος σχεδιασμός ασφαλείας μεριμνά για το συνεχή έλεγχο όλων των κρίσιμων σημείων και περιλαμβάνει όλες τις εισόδους και όλες τις προσβάσεις προς ορόφους, υπόγεια και parking, από τις σκάλες ή τους ανελκυστήρες. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όταν σε μαζικές πολυάριθμες αφίξεις, μεγάλος αριθμός αποσκευών πελατών παραμένουν προσωρινά στο χώρο του Lobby.
Οι χώροι των ξενοδοχείων - με εξαίρεση βέβαια τα δωμάτια των πελατών - είναι κατά κανόνα δημόσιοι χώροι, όπου κάθε καλοντυμένο άτομο με συνηθισμένη συμπεριφορά μπορεί να κινείται άνετα σαν πελάτης. Με τον τρόπο αυτό, στα lobbies, στα bars και στα restaurants των καλών ξενοδοχείων - ιδιαίτερα σε εποχές μεγάλης κίνησης - βρίσκουν ευκαιρία και παρεισφρύουν κάθε λογής απατεώνες και ύποπτα άτομα, ικανά να εξαπατήσουν πελάτες και να δημιουργήσουν κάθε τύπου προβλήματα. Τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα προστασίας που διατίθενται, έχουν τη δυνατότητα της εκ των υστέρων πιστοποίησης του δυσάρεστου συμβάντος, όμως ειδικά εδώ, σπάνια μπορούν να το προλάβουν. Στην περίπτωση αυτή, ο κλασικός έμπειρος αστυνομικός του ξενοδοχείου προσφέρει αρκετά ικανοποιητική λύση. Κινούμενος διακριτικά σε όλους τους χώρους, έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει και να προλαμβάνει ύποπτα συμβάντα εν τη γενέσει τους. Επιπλέον, η παρουσία του γίνεται αντιληπτή από τους εξίσου έμπειρους απατεώνες, αποτρέποντας την περαιτέρω δράση τους.
Εσωτερικοί χώροι - Τα δωμάτιαΤα δωμάτια των πελατών αποτελούν τον πυρήνα του εσωτερικού κύκλου προστασίας στο security plan του ξενοδοχείου, τα σημεία όπου οι ένοικοι απαιτούν να αισθάνονται αλλά και να είναι απόλυτα ασφαλείς. Οι πόρτες - ειδικά σε δωμάτια του ισογείου - επιβάλλεται να είναι στιβαρής και ανθεκτικής κατασκευής, με πιστοποιημένα ασφαλείς μηχανισμούς κλειδαριάς, έξτρα εσωτερική ασφάλεια και, επιπλέον, αλυσίδα ασφαλείας. Απαραίτητη θεωρείται και η ύπαρξη πανοραμικής οπής παρατήρησης, ώστε ο πελάτης να έχει τη δυνατότητα να επιβεβαιώνει την ταυτότητά του, αναμένοντας έξω από την πόρτα πριν ανοίξει. Συρόμενα ή ανακλινόμενα παράθυρα, πρέπει να διαθέτουν επιπλέον και δευτερεύοντες μηχανισμούς ασφαλείας. Ένα στοιχείο που εκτιμάται ιδιαίτερα, είναι τα δωμάτια που διαθέτουν χρηματοκιβώτια με ηλεκτρονική κλειδαριά και προσωπικό συνδυασμό ασφαλείας, μιας και προσφέρουν επιπλέον σιγουριά και ηρεμία, με την ασφαλή αποθήκευση τιμαλφών, χρημάτων και ταξιδιωτικών εγγράφων. Τα μεταλλικά κλειδιά των δωματίων έχουν πολλά και σημαντικά μειονεκτήματα. Η αντικατάστασή τους με κωδικοποιημένες ηλεκτρονικές κάρτες συστήματος access control, εγγυάται το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ασφαλείας. Η κάρτα κάθε πελάτη που κωδικοποιείται με την άφιξή του, παύει αυτόματα να ισχύει μόλις αυτός εγκαταλείψει το δωμάτιο. Με τον ίδιο τρόπο, κάρτες που χάνονται έχουν τη δυνατότητα άμεσης κατάργησης, αλλά το πιο σημαντικό πλεονέκτημα είναι η ικανότητα του συστήματος να παρέχει άμεσα εκτυπώσεις αναφορικά με το ποιος και πότε μπήκε σε συγκεκριμένο δωμάτιο και πόσο χρόνο παρέμεινε εκεί. Το τελευταίο, έχει σχεδόν εξαλείψει τα φαινόμενα κλοπών με δράστες το ίδιο το προσωπικό των ξενοδοχείων.
Security Control Room
Οι ξενοδοχειακοί  managers μπορούν να προσδοκούν τα μέγιστα από τη χρήση της υψηλής τεχνολογίας, μόνον εφόσον έχουν σχεδιάσει την ένταξη σε ένα control room ελεγχόμενης πρόσβασης, όλων των μέσων που διαθέτουν και την αλληλοδιασύνδεσή τους με τις διαδικασίες του πλάνου ασφαλείας. Συστήματα αυτοματισμών και ασφαλείας, πυρανίχνευσης, πυρόσβεσης, μουσικής, δορυφορικών προγραμμάτων, video, δικτύων δεδομένων τηλεπικοινωνιών και internet, αναγγελιών και ενδοεπικοινωνίας προσωπικού, αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος από τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό μιας μεγάλης μονάδας, που επιβάλλεται να λειτουργεί κάτω από ενιαίο έλεγχο στο control room. Το ίδιο ισχύει και για τα νευραλγικά ηλεκτρονικά συστήματα του management κρατήσεων, access control δωματίων και parking, access control αποθηκών και μηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς και οπτικού ελέγχου και καταγραφής. Με στρατηγικά σχεδιασμένη κατανομή των καμερών ασφαλείας, επιτυγχάνεται η συνεχής επιτήρηση των εξωτερικών χώρων, όλων των εισόδων, των εξόδων κινδύνου, των ραμπών και χώρων στάθμευσης των parking. Στο lobby και τις προσβάσεις προς ορόφους, στα κλιμακοστάσια, στους ανελκυστήρες αλλά και στους διαδρόμους των ορόφων, απαιτείται ιδιαίτερα διακριτική επιτήρηση, τέτοιας μορφής όμως, που να εξασφαλίζει εκ των προτέρων τη συναίνεση του πελάτη. Ο καλοπροαίρετος πελάτης, ο οποίος θα αποδεχτεί την επιτήρηση αυτή για τη δική του προστασία, πρέπει να πεισθεί ότι εκτελείται με σεβασμό στην ιδιωτική του ζωή και τα προσωπικά του δεδομένα. Η σωστή εκμετάλλευση των καταγραφών από τα σύγχρονα συστήματα οπτικού ελέγχου, σε συνδυασμό με τη νέα τεχνική video analytics, προσφέρουν στον security manager τη δυνατότητα όχι μόνον της εξιχνίασης αλλά και της πρόληψης γεγονότων.

Οι ξενοδοχειακοί managers επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν ότι πέρα από την ποιότητα και τις ανέσεις, το κριτήριο της ασφάλειας πρέπει να ενταχθεί μόνιμα στην επιχειρησιακή τους φιλοσοφία. Αυτό απαιτεί σωστό σχεδιασμό και εξοπλισμό, αλλά και προσωπικό αντιστοίχου επιπέδου, έχει όμως την ίδια βαρύτητα με τη ζεστή φιλοξενία και το άψογο service, αφού με την πραγματοποίησή του μπορούμε να μιλάμε επίσης και για ασφάλεια πέντε αστέρων!!

Το δάγκωμα των “μοναχικών λύκων” στη σάρκα της Ευρώπης

Η επιλογή της μοναχικής εξτρεμιστικής δράσης απέναντι στην κοινωνία που αποτυπώνεται με τον όρο ΄΄ lone wolves΄΄ αναδεικνύει τρομοκρατικές ενέργειες από άτομα που μπορεί να μην εντάσσονται σε ομάδες, συνήθως όμως μοιράζονται με αυτές κάποιους κοινούς ιδεολογικούς τόπους, που αποτελούν και εφαλτήρια κινήτρων για τις πράξεις τους.
Δύο αδέλφια. Δύο άνθρωποι που μετενσάρκωναν τους πρώτους άποικους της Αμερικανικής ηπείρου σε μια σύγχρονη έκδοσή τους, αλλά με τις ίδιες φιλοδοξίες και όνειρα που είχαν οι παλιοί. Ευημερία, επιτυχίες, αναγνωρισιμότητα, χρήματα. Ή μήπως όχι; Μήπως ήταν δύο insiders; Μήπως δύο προδότες του ονείρου που κυνηγούσαν; Μήπως δύο testers για την προετοιμασία κάποιου μεγαλύτερου χτυπήματος; Μήπως ήταν εκτροχιασμένοι ιδεολόγοι; Μήπως ήταν ιδεολόγοι; Ήταν κομμουνιστές; Ήταν ακροδεξιοί; Οι ερωτήσεις μας για τους αδελφούς Tsarnaev, τους βομβιστές που χτύπησαν το Μαραθώνιο της Βοστώνης πριν λίγες μέρες, θα πολλαπλασιάζονται όσο περνάει ο καιρός, αφού όσο ακριβή κι αν είναι όσα μας γνωστοποιήσουν οι αρχές, η συνωμοσιολογία και η υπερβολή θα διαστρεβλώνουν την αληθινή εικόνα. Επειδή οι Αρχές δεν έχουν κλείσει ακόμα το φάκελο της υπόθεσης αυτής, θα χρησιμοποιήσουμε όσες ενδείξεις υπάρχουν μέχρι τώρα, για να δούμε πολύ περιληπτικά το φαινόμενο των μοναχικών λύκων, των ΄΄lone wolves΄΄, μιας ιδιαίτερης συνομοταξίας εξτρεμιστών, δύσκολης στον εντοπισμό και πιο δύσκολης στη διαχείρισή της.
Αναζητώντας τον όρο ΄΄lone wolf΄΄, τον πρωτοσυναντάμε στις ΗΠΑ του 1990 να προκύπτει ως αποτέλεσμα των προτροπών του δεξιού λευκού εξτρεμιστή Alex Curtis προς τους υποστηρικτές του, να ακολουθήσουν δηλαδή την τακτική του "Lone wolf activism", με τις εκεί υπηρεσίες ασφαλείας να βαφτίζουν «operation Lone Wolf» όλο το φάσμα επιχειρήσεων με αντικείμενο τον Curtis και τις δραστηριότητές του.
Στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, οι John Ausonius, Franz Fuchs, David Copeland, Volkert van der Graaf, Arid UkaIn, Anders Behring Breivik, ο Merah Mohamed και αρκετοί άλλοι από το 1991 μέχρι και πριν λίγες μέρες, απαρτίζουν μια ιδιαίτερη επετηρίδα εγκλήματος, εισάγοντας την Ευρωπαϊκή έκδοση του αμερικανικού φαινομένου, ενώ το τι έκανε ο καθένας από αυτούς, δεν έχει σημασία για αυτές τις γραμμές.
Η σημαντικότητα του φαινομένου αναδεικνύεται από τα επίπεδα συναγερμού που βρίσκονται πλέον στα υψηλότερα επίπεδα χρόνων, σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί και για προεκλογική σκοπιμότητα, αλλά ο Σαρκοζί είχε ανεβάσει στο μέγιστο την ετοιμότητα των εμπλεκόμενων στην αντιτρομοκρατία υπηρεσιών, αφού για το 2011 πραγματοποιήθηκαν 85 τρομοκρατικές επιθέσεις στη χώρα του. Στη Μεγάλη Βρετανία των Ολυμπιακών Αγώνων, οι υπηρεσίες πληροφοριών αντιμετώπισαν την πιθανότητα επίθεσης από «μοναχικούς λύκους» ως μια υπαρκτή κατάσταση που θα την αντιμετωπίσουν με μακροπρόθεσμες στρατηγικές αντιμετώπισης, ευαισθητοποιώντας τους πολίτες της χώρας με άρθρα τους σε μεγάλες εφημερίδες ή και δίκτυα όπως το BBC, με την Interpol να μιλάει για 26 επιθέσεις στη χώρα αυτή για το 2011. Για όλη την Ευρώπη και για την ίδια χρονιά, απαριθμούνται 174 επιθέσεις που απέτυχαν, ματαιώθηκαν ή ολοκληρώθηκαν, ενώ εντυπωσιακός είναι ο αριθμός των 47 περιπτώσεων που δίνεται για την Ισπανία.
Ανασκαλεύοντας, βρίσκουμε έναν ορισμό της τρομοκρατίας ως «την προμελετημένη, πολιτικά υποκινούμενη βία, κατευθυνόμενη σε άμαχους πολίτες, από ομάδες ή μυστικούς πράκτορες». Ταυτοποιώντας την όμως με τα παραπάνω κριτήρια, η βία από μοναχικούς λύκους δεν αποτελεί τρομοκρατία, αφού στην τέλεση των εγκλημάτων δεν εμπλέκονται ομάδες ή πράκτορες.
Μπορεί οι λύκοι να μην εντάσσονται σε ομάδες, συνήθως όμως μοιράζονται με αυτές κάποιους κοινούς ιδεολογικούς τόπους, που αποτελούν και εφαλτήρια κινήτρων για τις πράξεις τους. Μια σημαντική ιδιαιτερότητα στη διαχείριση αυτής της κατηγορίας εξτρεμιστών, αποτελεί πως ενώ οι πράξεις τους προάγουν την ιδεολογία μιας συγκεκριμένης ομάδας (ακροδεξιάς, ακροαριστερής ή θρησκευτικής), η μεθοδολογία και τα μέσα τους αποτελούν μια «εξατομικευμένη» μορφή δράσης, η οποία αποτελεί μια ακόμα ιδιαιτερότητά τους. Με βάση τις προσωπικές τους δεξιότητες και το πανταχού, πλέον, παρόν Internet, αποκτούν την τεχνογνωσία που τους επιτρέπει να αυτοπροσδιορίζονται, δημιουργώντας ταυτότητες δράσης, αφήνοντας στα τακτικά πεδία που δημιουργούν, το ιδιαίτερο επιχειρησιακό τους αποτύπωμα. Αξίζει εδώ να τολμήσω μια υπόθεση: αν η πολιτική διαχείρισης όπλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ανάλογα ελεύθερη με την κοινωνική ελευθεριότητα που προάγουν τα κράτη της, ως παράγοντα κοινωνικής ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα (εθνοτική, θρησκευτική ή πολιτική), το φαινόμενο των λύκων θα αποτελούσε μια πραγματική λαίλαπα. Μια αναγωγή στην πραγματικότητα που γεννά και προάγει το φαινόμενο στις ΗΠΑ, θα μπορούσε να υποστηρίξει την υπόθεσή μου για την Ευρώπη.
Ένα ακόμα σημαντικό δεκανίκι ανεξέλεγκτης αρωγής του φαινομένου είναι ο παράγων διαδίκτυο, που φροντίζει για την κάλυψη των όποιων οργανωτικών κενών υπάρχουν στη διοικητική επιμελητεία αυτού του είδους εξτρεμιστών. Εύκολα downloads από e-book sites και σελίδες αντιεξουσιαστικού ενδιαφέροντος, προσφέρουν απλόχερα εγχειρίδια όπως, π.χ. το γνωστό πόνημα του Carlos Marighella, κλασικό πια αλλά πάντα επίκαιρο. Είναι ευπροσάρμοστο κατά περίπτωση - και αν υποστηριχτεί με τις κατάλληλες ιδεολογικές πλατφόρμες, μπορεί να γίνει το τέλειο ευφυολόγημα στήριξης της εσωτερικής ανάγκης που ωθεί τον υποψήφιο λύκο σε ανάληψη δράσης. Με έναν έμμεσο αλλά σαφή τρόπο λοιπόν, κάποιες μεταιχμιακά νόμιμες, αλλά ιδεολογικά ακραίες ομάδες, προωθώντας τέτοια εγχειρίδια επιθυμούν την αυτόνομη δράση από μονάδες-μαχητές, η οποία τελικά ενισχύει και τους ευρύτερους αντιδραστικούς σκοπούς της ομάδας, η οποία όμως δεν έχει τη διάθεση άμεσης αντιπαράθεσης με το Νόμο. Τελικά, τα δύο μέρη καταφέρνουν να αλληλεπιδρούν σιωπηρά, χωρίς να εκθέτουν το ένα σε κίνδυνο το άλλο, με αμοιβαία αλλά παράλληλη προαγωγή παρεμφερών ιδεών και σκοπών, με διαφορετική και αυτονομημένη δράση όμως. Κράτα με να σε κρατώ, χωρίς όμως να σε δω ή να με δεις, θα έλεγε κάποιος.
Αυτές είναι κάποιες από τις σημαντικές διαφορές των μοναχικών λύκων από τους ομαδοποιημένους τρομοκράτες, οι οποίοι είναι θεωρητικά ευκολότερα εντοπίσιμοι, αφού επικοινωνούν, εμπορεύονται και κινούνται εντός αστικών ιστών, κάτι που αποτελεί την κάλυψη αλλά και τον κίνδυνο για τις δομές τους. Η έλλειψη των τελευταίων αυτών στοιχείων κατατάσσει τους λύκους στην πλέον επικίνδυνη κλίμακα εξτρεμιστών, αφού δε μπορούν να εντοπιστούν παρά μόνο αφού δημιουργήσουν τετελεσμένο.
Ο ερευνητής θεμάτων τρομοκρατίας και πολιτικής βίας, Ramon Spaaij, όρισε ως επιθέσεις από lone wolves όσες ενέργειες έγιναν από ανθρώπους που:

. Ενήργησαν αυτόνομα.
. Δεν ανήκουν σε οργανωμένη τρομοκρατική ομάδα ή δίκτυο.
. Ο τρόπος δράσης τους εμπνεύστηκε και πραγματώθηκε από το ίδιο, μοναδικό άτομο, χωρίς εξωτερική καθοδήγηση ή ύπαρξη εντολοδόχου εξουσίας.
Πολλοί άλλοι θεωρητικοί έχουν ασχοληθεί με το τι είναι αυτό που ωθεί αυτού του είδους τους εξτρεμιστές να αναλάβουν τέτοια μορφή δράσης. Κάποιοι μίλησαν για συνειδητή επιλογή αυτού του δρόμου, κάποιοι για την κοινωνική αδικία που γίνεται η μητέρα του εγκλήματος. Κάποιοι θεωρούν τη μορφή αυτή αντίδρασης ως μια ακόμη μορφή τρομοκρατίας, κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως πρόκειται για μια μορφή εσφαλμένης αντίδρασης, με πιθανώς ευγενή κίνητρα. Ταπεινή άποψη του γράφοντος είναι πως, ποσοτικά και ποιοτικά, τα κίνητρα αυτού του στρεβλού επαναπροσδιορισμού των αντιδράσεων της προσωπικότητας είναι τόσα, όσοι και οι άνθρωποι και τα αίτια που πυροδοτούν την οργή. Κατά συνέπεια, η κατευθυνόμενη ανθρωποκτόνος πρόθεση προς πολίτες και η δημιουργία φόβου είναι αυτά που ορίζουν την κοινωνική επικινδυνότητα και βαρύτητα και όχι η επιστημονική ταμπέλα που αναρτάται στο φαινόμενο. Και μετά η οργή μετουσιώνεται σε μίσος για ότι πιστεύουν πως απειλεί τα πιστεύω και την ιδεολογία τους, το οποίο εκδηλώνεται με αυτήν τη διάθεση καταστροφής. Όμως χρειάζονται πολλά στοιχεία ακόμα για να συμπληρωθεί η απεικόνιση ενός λύκου - και δυστυχώς αργεί μια πλήρης μονογραφία του.
Έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο πως στους μετέχοντες σε τρομοκρατικές ομάδες δεν ανιχνεύονται στοιχεία ψυχοπαθολογίας, παρά μορφές κοινωνικοπάθειας και υψηλά επίπεδα οργής. Στην περίπτωση των λύκων όμως, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.
Ο Spaaij στην έρευνά του διαπιστώνει πως κάποιοι από τους λύκους που εξέτασε παρουσίαζαν σοβαρές διαταραχές της προσωπικότητας.
Και παρά την πιθανότητα η συνύπαρξη αρκετών κλινικών συμπτωμάτων να μη μπορεί να στοιχειοθετήσει κλινική εικόνα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη του μελετητή η τελευταία π.χ. περίπτωση του αυτόκλητου μακελάρη της Νορβηγίας Anders Breivik, ο οποίος δήλωσε σταυροφόρος στον αγώνα κατά της Ισλαμοποίησης της χώρας του. Θα παρατηρήσει κάποιος πως σε αυτήν τη χώρα, με ένα από τα πιο οργανωμένα συστήματα υγείας του κόσμου, δεν μπορούν να διαγνώσουν αν ο δράστης είναι ικανός για τις πράξεις του ή έχει μειωμένο καταλογισμό. Ο ίδιος αρνείται την πρόταση της Εισαγγελίας για εγκλεισμό σε ψυχιατρικό ίδρυμα, με την υπεράσπιση να ζητά να κριθεί ικανός για τις πράξεις του, ενώ ο ίδιος επανέρχεται ζητώντας την αθώωσή του, θεωρώντας πως απλά εκφράστηκε πολιτικά, με «δραστικό» τρόπο. Υπάρχει μια ανακολουθία σε όλη την υπόθεση, η οποία αφήνει ερωτηματικά για το τι πραγματικά ισχύει και το αν αποδόθηκε τελικά Δικαιοσύνη.
Σε γενικές γραμμές και για να μην κουραστεί ο αναγνώστης αυτών των γραμμών με δυσνόητες κλινικές έννοιες, ο μοναχικός λύκος θεωρεί πως μέσα από τον προσωπικό του «αγώνα» προάγει έναν κοινό σκοπό. Πιστεύει πως η «αυξημένη ενσυναίσθησή του» για τα κακώς κείμενα στην κοινωνία, του προσδίδει το ρόλο «παιδαγωγού», ενός κομματιού της κοινωνικής βάσης που αντιλαμβάνεται «βαθύτερα» τις συνθήκες και πως με τις «ειδικές δυνατότητες» που διαθέτει «καλείται» επιτακτικά να «επαναφέρει» δραστικά την εκτροπή. Τα tweets του Jahar Tsarnaev μας δίνουν ένα δείγμα της σύγχυσης όσων πιστεύει, με όσα θέλει: "life here in US is ill without a doubt but life elsewhere is surreal" - "my last tweets felt too wrong, I don't like to objectify women or judge anyone for their actions" - "guys who allow women to control them and make decisions for them are pathetic". Και ένα μήνα πριν τις εκρήξεις, καταθέτει πως «evil triumphs when good men do nothing". Και μετά, κάνει ό,τι έκανε. Κατά έναν οξύμωρο τρόπο, φαίνεται πως ο λύκος νιώθει όχι μόνο να αλληλεπιδρά με την κοινωνία, αλλά πως νιώθει κι ένα πολύ ενεργό κομμάτι της. Σαν το σύμπτωμα ενός αυτοάνοσου κοινωνικού νοσήματος, επιτίθεται σε ό,τι θεωρεί ότι βλάπτει το «σώμα» που ανήκει, με στόχο να το καταστρέψει.
Άμεσα αναδεικνύεται και άλλη μια περίεργη διάσταση του λύκου. Όλη αυτή η δυναμική που διοχετεύει στην επίτευξη της ουδετεροποίησης του στόχου του, η μεθοδική δουλειά στην αναγνώρισή-αποκωδικοποίησή του και η προσήλωση στο αποτέλεσμα, θα μπορούσαν να τον κατατάξουν στην ομάδα των «επιτυχημένων» για την κοινωνία και τις δομές της, ενώ παράλληλα θα ήταν ίσως από τους πλέον παραγωγικούς κα εύρωστους επιχειρηματίες. Αναρωτείται κανείς πάλι, τι είναι αυτό που χαλάει τη συνταγή και τον ωθεί στην αντίπερα όχθη, αν και για τον εννοιολογικό προσδιορισμό του «αντίπερα» δεν θα πρέπει να αμελεί κανείς πως κατά τον Φρόυντ «το φυσιολογικό Εγώ είναι ένας ιδεώδης μύθος».
Δυστυχώς, οι μοναχικοί λύκοι είναι πραγματικά μοναχικοί - και ίσως αυτό είναι ένα από τα λίγα σημεία που μπορούν να ομαδοποιηθούν στην εξέταση του φαινομένου ως μια κατάσταση προς αποδελτίωση. Αυτό όμως είναι και αποδομητικός παράγοντας σε όποια προσπάθεια χτισίματος μιας τυπολογίας, δηλαδή το ότι κάθε περίπτωση έχει μια μοναδική ιδιοσύσταση, που απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση και εμβάθυνση. Η μοναχικότητα, ο κοινωνικός απομονωτισμός και η διάθεση αποχής από τα κοινά αποτελούν ένα κομμάτι της εικόνας. Είναι όμως ο κάθε κοινωνικά απέχων ή μοναχικός άνθρωπος και ένας πιθανός μοναχικός λύκος;
Δυστυχώς, αυτή η κοινωνική πληγή γίνεται αισθητή και πονάει μετά το δάγκωμα, ενώ κανείς δε μπορεί να αποτρέψει αυτόν το λύκο από το να πλησιάσει. Με μια αλλόκοτη μορφή ενέδρας που στήνει στο θύμα του, καταφέρνει να το εγκλωβίσει και να το βλάψει μέσα στη βεβαιότητα και την ασφάλεια της οργανωμένης φωλιάς του, της κοινωνίας. Και όπως για να ανάψει μια φωτιά χρειάζεται καύσιμη ύλη, οξυγόνο και κατάλληλη θερμοκρασία, έτσι και στην περίπτωση των μοναχικών λύκων η κοινωνία και οι καιροί θα έχουν πάντα να διαθέσουν αίτια, αφορμές, θύτες και θύματα σε αφθονία.

Δημοσθένης Παναγιώτου,
Ψυχολόγο

Ανεπανόρθωτη απώλεια – Το 41% των θυμάτων διαδικτυακής απάτης δεν πήρε τα χρήματά του πίσω

Σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα Kaspersky Consumer Security Risks Survey που πραγματοποιήθηκε  από την B2B International και την Kaspersky Lab το καλοκαίρι του 2013, σε ποσοστό περίπου 41%, οι χρήστες που έχασαν τα χρήματά τους ως αποτέλεσμα οικονομικής ψηφιακής απάτης δεν κατάφεραν να πάρουν πίσω ούτε ένα σέντ.

Θεωρητικά, ακόμη κι αν οι απατεώνες έχουν καταφέρει να κλέψουν χρήματα από ένα λογαριασμό e-banking ή e-payment, τα χρήματα αυτά είναι δυνατό να επιστραφούν στους κατόχους τους είτε μέσω της τράπεζας είτε ως αποτέλεσμα νομικών διεργασιών. Ωστόσο, η έρευνα της B2B International αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δεδομένο.  Μόνο το 45% των χρηστών που έπεσε θύμα διαδικτυακής απάτης αποζημιώθηκε πλήρως. Ένα 14% ανέκτησε μέρος των κλεμμένων, ενώ τα υπόλοιπα θύματα (41%) τα έχασαν όλα.
Όπως δήλωσε το 33% των θυμάτων, πιο συχνά, η απώλεια των χρημάτων ήταν ανεπανόρθωτη  αν τους είχαν κλαπεί κατά τη διάρκεια διαδικασιών  e-payment. Στο 17% των περιπτώσεων, τα χρήματα εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια e-banking συναλλαγών ενώ το 13% των θυμάτων ήταν πελάτες διαδικτυακών καταστημάτων. Οι τράπεζες και τα ηλεκτρονικά καταστήματα επιστρέφουν τα χρήματα στους πελάτες τους πιο συχνά από ότι, για παράδειγμα, τα συστήματα ηλεκτρονικών πληρωμών: γενικά, μόνο το 12% των πελατών διαδικτυακών καταστημάτων έλαβε πλήρη αποζημίωση για απώλειες που οφείλονταν σε κακόβουλες επιθέσεις, ενώ όταν πρόκειται για πελάτες τραπεζών, το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 15​​%. Ένας στους δέκα ερωτηθέντες είχε την τύχη να πάρει όλα τα χρήματά του πίσω. Υπάρχει, επίσης, ένα αισθητά υψηλό επίπεδο «κακού χρέους» - 6% των πελατών διαδικτυακών καταστημάτων, 4% των πελάτων του online banking  και 4% των χρηστών συστημάτων e-pay, ανέφεραν ανεπανόρθωτη απώλεια χρημάτων.

Την ίδια στιγμή, πολλοί χρήστες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι συναλλαγές τους προστατεύονται αποτελεσματικά από τους παρόχους αυτών των υπηρεσιών. Τα αποτελέσματα της έρευνας B2B International δείχνουν ότι το 45% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η τράπεζα είναι υπεύθυνη για να ξεπληρώσει οποιαδήποτε χρηματικό πόσο χάνεται κατά τη διάρκεια online διαδικασιών και το 42% των συμμετεχόντων της έρευνας θεωρεί ότι η τράπεζα θα πρέπει να παρέχει δωρεάν εργαλεία ασφαλείας για την προστασία της online μεταφοράς χρημάτων.

Όλα αυτά συνθέτουν μια περίπλοκη κατάσταση: οι ψηφιακοί απατεώνες «μυρίζονται» τα κέρδη και διπλασιάζουν τις προσπάθειές τους για να κλέψουν χρήματα από τους χρήστες, ενώ οι χρήστες εναποθέτουν την εφαρμογή μέτρων προστασίας στις τράπεζες, στις υπηρεσίες ηλεκτρονικών πληρωμών και στα ηλεκτρονικά καταστήματα. Οι επιχειρήσεις αυτές, ωστόσο, δεν είναι πάντοτε σε θέση ή δεν επιθυμούν να παρέχουν το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας, για τεχνικούς ή άλλους λόγους. Αυτό κάνει τις επιθέσεις εναντίον των οικονομικών συναλλαγών ακόμα πιο ελκυστικές για τους ψηφιακούς απατεώνες. Ευτυχώς , όμως,  υπάρχει μια ασφαλής μέθοδος για τη βελτίωση αυτής της κατάστασης.

Σπάζοντας το Φαύλο Κύκλο

Μια προηγμένη λύση προστασίας αποτελεί τον ιδανικό τρόπο για να ενισχύθει η ασφάλεια των διαδικτυακών συναλλαγών. Ωστόσο, όταν μια ψηφιακή επίθεση στοχεύει άμεσα στα χρήματα, η "καθολική" προστασία που παρέχεται από την πλειοψηφία των προϊόντων της κατηγορίας Online Safety ενδέχεται να μην είναι αρκετή. Για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους μέσα από επιτυχημένες επιθέσεις, οι ψηφιακοί απατεώνες είναι πρόθυμοι να επενδύσουν σε άκρως εξελιγμένα εργαλεία  κακόβουλων επιθέσεων που ανιχνεύονται δύσκολα από προγράμματα antivirus. Για παράδειγμα, αγοράζουν τα τρωτά σημεία νόμιμων εφαρμογών,  δημιουργούν ακριβή αντίγραφα ιστοσελίδων τραπεζών, κλπ.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της διαδικτυακής απάτης, η Kaspersky Lab έχει αναπτύξει τη μοναδική τεχνολογία Safe Money για την προστασία των υπολογιστών από επιθέσεις που στοχεύουν στην κλοπή χρημάτων. Η τεχνολογία Safe Money είναι ένα σύνολο μηχανισμών προστασίας υψηλής ποιότητας, οι οποίοι ενεργοποιούνται αυτόματα όταν οι χρήστες πραγματοποιούν ηλεκτρονικές πληρωμές ή online τραπεζικές συναλλαγές. To ολοκληρωμένo πολυεπίπεδο σύστημα πιστοποίησης είναι σε θέση να ελέγξει τη γνησιότητα των ισοσελίδων στις οποίες προσπαθούν να εισέλθουν οι χρήστες, προστατεύοντάς τους από επιθέσεις phishing. Μια τέτοια ειδική λειτουργία safe browser προστατεύει τις online δραστηριότητες των χρηστών από κακόβουλες επιθέσεις. Ένας άλλος μηχανισμός ελέγχει τις εφαρμογές του υπολογιστή ώστε να εντοπίσει πιθανά τρωτά σημεία, προστατεύοντας αποτελεσματικά από τα exploits (κακόβουλα προγράμματα που εκμεταλλεύονται τα τρωτά σημεία σε νόμιμο λογισμικό). Τέλος, οι τεχνολογίες Secure Keyboard και Virtual Keyboard κατατροπώνουν τους keyloggers και διασφαλίζουν ότι οι χρήστες μπορούν να εισάγουν τους κωδικούς πρόσβασης και τα λεπτομερή στοιχεία των πιστωτικών καρτών τους, χωρίς τον κίνδυνο υποκλοπών.

Ο συνδυασμός όλων των μηχανισμών της τεχνολογίας Safe Money εξασφαλίζει μέγιστη προστασία για online τραπεζικές και οικονομικές συναλλαγές. Αυτή η τεχνολογία είναι διαθέσιμη ως μέρος του Kaspersky Internet Security και του Kaspersky PURE 3.0- δύο προηγμένων λύσεων προστασίας για οικιακούς χρήστες. Η τεχνολογία  Safe Money είναι επίσης διαθέσιμη με το Kaspersky Internet Security - Multi-Device, τη νέα λύση ασφάλειας για συνδυασμούς συσκευών που λειτουργούν σε διαφορετικές πλατφόρμες η οποία κυκλοφορεί ήδη και στην Ελλάδα.