Αλεξίσφαιρα γιλέκα: Το Α και το Ω στον επιχειρησιακό εξοπλισμό ασφάλειας

Βαλλιστικά αλεξίσφαιρα γιλέκα μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Θα πρέπει όμως να καταλάβουμε και να γνωρίζουμε πώς λειτουργούν, πώς τα χρησιμοποιούμε και πώς τα επιλέγουμε. Ο εξοπλισμός που φέρουν όσοι παρέχουν υπηρεσίες ασφάλειας - είτε πρόκειται για ιδιωτική είτε για δημόσια δύναμη - είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος και εξαρτάται πάντα από το αντικείμενο και την αποστολή που έχει ένα μέλος των Σωμάτων Ασφαλείας.

Για παράδειγμα, διαφορετικό εξοπλισμό διαθέτουν οι αστυνομικές ειδικές δυνάμεις και διαφορετικό απλές δυνάμεις ασφαλείας που περιπολούν σε μία πόλη. Μέσα από μια σειρά άρθρων στο Security Manager θα επιχειρήσουμε λοιπόν να αναδείξουμε ορισμένα βασικά μέρη του επιχειρησιακού εξοπλισμού των Σωμάτων Ασφαλείας, με θεωρητικές αλλά και πιο συγκεκριμένες αναφορές, παρουσιάζοντας εξοπλισμό ο οποίος πρέπει να φέρει κάποιες προδιαγραφές προκειμένου να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία από αρκετές αστυνομικές δυνάμεις.

Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε την αναγκαιότητα των αλεξίσφαιρων γιλέκων.
Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια συζήτηση δημοσίως σχετικά με τη δυσαναλογία της χρησιμότητας και επίδρασης των αλεξίσφαιρων γιλέκων. Γι' αυτόν το λόγο, άλλωστε, θέλουμε στο συγκεκριμένο άρθρο να εξηγήσουμε τη δομή, λειτουργία, τις προδιαγραφές αλλά και τις δυνατότητές τους.

Ιστορική διαδρομή
Η επιθυμία της προστασίας έναντι όπλων, ιστορικά είναι τόσο παλιά όσο και τα όπλα. Προστασία από τα όπλα χειρός και τα θραύσματα οβίδων παρείχαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο προστατευτικοί θώρακες, αποτελούμενοι από μεταλλικό υλικό. Αυτό το είδος προστασίας από μεταλλικό υλικό υπήρξε πολύ βαρύ, δεν ήταν ευέλικτο, περιόριζε το χρήστη στις κινήσεις του και δεν μπορούσε να φοριέται συνεχώς. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, ειδικοί πειραματίστηκαν με διάφορα υλικά. Τότε διαπιστώθηκε ότι ένα πακέτο αποτελούμενο από πολλές στρώσεις είχε τη δυνατότητα να σταματήσει σφαίρες και θραύσματα, αφομοιώνοντας τα. Μια μαζική παραγωγή σε εκείνη τη χρονική περίοδο δεν ήταν δυνατή λόγω του ότι δεν υπήρχε τόση ποσότητα διαθέσιμη. Στις αρχές της δεκαετίας του '40 άρχισε η μαζική παραγωγή γιλέκων από νάιλον σε συνθετική υφέσιμη ίνα. Συγκεκριμένα, από το 1941 εξοπλίσθηκαν οι Αμερικάνικες Δυνάμεις με τέτοιου είδους αλεξίσφαιρα γιλέκα από νάιλον. Στα μέσα του 1960 η εταιρεία Dupont κατάφερε να επεξεργαστεί με ειδικό τρόπο την ίνα από νάιλον, κατασκευάζοντας το υλικό Para-Aramid, γνωστό και ως Kevlar, που ήταν μη ευέλικτο υλικό, μη αδιάβροχο και με μόνο πέντε χρόνια διάρκεια αμετάβλητης προστασίας, ενώ είχε και αρκετό βάρος. Στις αρχές του 1980 η εταιρεία DSM κατασκεύασε μια πιο ανθεκτική ίνα από υλικό Polyethylen. Από τα τέλη του 1990 καθιερώθηκε η ονομασία του HPPE (High Performance Poly Ethylene) και η UHMWPE ( Ultra High Molecular Wight Poly Ethylene) από την εταιρεία DSM, με το εμπορικό όνομα Dyneema. Ένα αρκετά ευέλικτο υλικό, αδιάβροχο, που επιπλέει στο νερό, παρέχει πλευρική κάλυψη, εγγυάται δέκα χρόνων διάρκεια αμετάβλητης προστασίας, ενώ είναι ιδιαίτερα ελαφρύ. Στην Αμερική το υλικό αυτό έχει την προστατευόμενη ονομασία «Spectra» και στην Ιαπωνία την «Τoyobo».

Λειτουργία του αλεξίσφαιρου γιλέκου
Ας δούμε αρχικά πώς λειτουργούν τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και ποιος είναι ο σκοπός τους.
Κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης ενός βλήματος στο αλεξίσφαιρο γιλέκο, λοιπόν, διαστέλλονται οι ίνες που υπάρχουν σε αυτό και αφομοιώνεται η κινητική ενέργεια χτυπήματος του βλήματος. Το βλήμα παραμορφώνεται και αφομοιώνεται και σε αυτό η ενέργεια, ενώ οι ίνες του γιλέκου διαστέλλονται μέχρι να κοπούν - ή αφομοιώνεται όλη η ενέργεια σε αυτές. Πολλές φορές υπερεκτιμούμε την αποτελεσματικότητα της προστασίας ενός αλεξίσφαιρου, αφού το αλεξίσφαιρο γιλέκο μπορεί να αποτρέπει το διαπέρασμα του υλικού από το βλήμα, η δύναμη πρόσκρουσης όμως του βλήματος μεταδίδεται στο ανθρώπινο σώμα. Μια εύστοχη βολή πάνω στο αλεξίσφαιρο στην περιοχή της καρδιάς, μπορεί να προξενήσει καρδιακή ανακοπή (λόγω του κοιλώματος). Γι' αυτό και υπάρχουν τα λεγόμενα "Trauma-Plates" μέσα από το αλεξίσφαιρο, που αφομοιώνουν τη δύναμη του χτυπήματος στο σώμα. Μαχαίρια ή αιχμηρά αντικείμενα δεν αποτρέπονται από το να περάσουν στο σώμα από συνηθισμένα τύπου συνθετικά αλεξίσφαιρα. Για την προστασία από αυτά χρειάζονται επιπλέον κεραμικές ή μεταλλικές πλάκες, οι οποίες δεν είναι ευέλικτες και είναι βαριές. Τα νέα αλεξίσφαιρα τα οποία είναι από υλικό Dyneema FlexR προσφέρουν όμως αυτήν τη δυνατότητα προστασίας.

Επιλογή Αλεξίσφαιρων γιλέκων 
Ανάλογα με τον επιχειρησιακό ρόλο του κάθε χρήστη ενός αλεξίσφαιρου γιλέκου αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε επιχείρηση, προσδιορίζεται και η επιλογή της κατηγορίας του. Ο Στρατός σε σχέση με την Αστυνομία, χρειάζεται κυρίως προστασία έναντι θραυσμάτων, μιας και η εμπειρία από τους πολέμους ανέδειξε ότι οι περισσότεροι στρατιώτες τραυματίζονταν ή κατέληγαν από θραύσματα, παρά εξ επαφής.
Η Αστυνομία, από την άλλη, χρειάζεται αλεξίσφαιρα γιλέκα τα οποία να παρέχουν μέγιστη προστασία. Σε ειδικές αποστολές απαιτείται η επένδυση των αλεξίσφαιρων γιλέκων με μεταλλικές και κεραμικές πλάκες, ενώ στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας λόγω των διάφορων καταστάσεων χρειάζονται αλεξίσφαιρα απόκρυψης, με προστασία έναντι αιχμηρών αντικειμένων και πάντα ανάλογα με τις περιστάσεις και την προστασία του στόχου. Συνοπτικά θα λέγαμε ότι τα κριτήρια επιλογής αλεξίσφαιρου γιλέκου είναι ανάλογα με :

• Την επιχειρησιακή και υπηρεσιακή χρήση.
• Την επικινδυνότητα.
• Άλλους εξωτερικούς παράγοντες, όπως πυρομαχικά, εκρηκτικά κ.τ.λ.
• Την πιστοποίηση που διαθέτουν.
• Το βαλλιστικό υλικό.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι το αλεξίσφαιρο γιλέκο εκτός από το να προστατεύουν αυτόν που το φοράει από τραύματα προσφέρουν και ψυχολογική δύναμη σε επικίνδυνες καταστάσεις. Σχετικά με τη χρήση του αλεξίσφαιρου γιλέκου υπάρχουν οι εξής βασικοί κανόνες:

• Εσωτερική χρήση (απόκρυψη).
• Δυνατότητα ευελιξίας κινήσεων.
• Βάρος λιγότερο των 2Kg.
• Παροχή πλευρικής κάλυψης.
• Δυνατότητα αντιμαχαιρικής προστασίας.
• Επένδυση από βαμβακερό υλικό και όχι συνθετικό (λόγω επαφής του σώματος, καιρικών συνθηκών π.χ. κρύο - ζέστη).

Πιστοποιήσεις ανάλογα την απειλή 
Οι απειλές από όπλα χειρός, τυφέκια, περίστροφα και άλλα πυρομαχικά, διαφέρουν ανάλογα με το είδος του όπλου. Η καταρχήν διάκριση των απειλών που προέρχονται από διάφορες κατηγορίες όπλων, αποτελεί τ βάση για την ανάλυση μιας απειλής και βοηθά στον έλεγχο και στην επιλογή του αναγκαίου βαλλιστικού θώρακα προστασίας.
Έτσι, έχουν δημιουργηθεί διάφορα στάνταρ και προδιαγραφές για τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, που εξαρτώνται από τις συνθήκες υπό τις οποίες δοκιμάζονται αυτά, καθώς επίσης και από τα διάφορα είδη πυρομαχικών. Διακρίνονται λοιπόν σε διάφορα επίπεδα προστασίας.
Στον πίνακα 1 διακρίνουμε τα επίπεδα προστασίας των αλεξίσφαιρων γιλέκων, όπως αυτά προσδιορίζονται από το πρότυπο NIJ STANTARD 0101.06 (2008) των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου συνοπτικά:
FMJ - FULL METALL JACKET
RN - ROUND NOSE
JSP - JACKED SOFT POINT
TMJ - TOTAL METAL JACKET
SPEER - FEDERAL CATRIDGE COMPANY, USA
SJHP - SEMI JACKED HOLLOW POINT
AP - ARMOR PIERCING

ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ	ΔΙΑΜΕΤΡΗΜΑ	ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΛΗΜΑΤΟΣ	ΜΑΖΑ ΒΛΗΜΑΤΟΣ (g)	ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΒΛΗΜΑΤΟΣ (m/s)	ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΒΛΗΜΑΤΟΣ (J)
IIA	9mm Luger	FMJ  RN,  Remington	8,0	373 +/ -  9,1 (355 +/ - 9,1)	557 (504)
	40 S & W	FMJ,  Remington	11,7	352 +/ - 9,1 (325 +/ - 9,1)	725 (618)
II	9mm Luger	FMJ  RN,  Remington	8,0	398 +/ - 9,1 (379 +/ - 9,1)	634 (575)
	.457 Mag	JSP, Remington	10,2	436 +/ - 9,1 (408 +/ - 9,1)	969 (849)
IIIA	.357 SIG	TMJ, Speer	8,1	448 +/ - 9,1 (430 +/ - 9,1)	813 (749)
	.44 Mag	SJHP, Speer	15,6	436 +/ - 9,1 (408 + /- 9,1)	1483 (1298)
III	7,62 NATO	FMJ- SPIRE PT BT	9,6	847 +/ - 9,1 (847 +/ - 9,1)	3444 (3444)
IV	30.06 M2 AP	FMJ- SPIRE PT AP	10,8	878 +/ - 9,1 (878 +/ - 9,1)	4163 (4163)

Για πιστοποίηση των αλεξίσφαιρων γιλέκων - και κατά συνέπεια για την αναγνώριση της αξιοπιστίας τους, υπάρχουν παγκοσμίως αναγνωρισμένα ινστιτούτα, όπως τα παρακάτω:

PTI: POLIZEI TECHNISCHES INSTITUT - TEXNIKO ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
NIJ: NATIONAL INSTITUTE OF JUSTICE - ΕΘΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΗΠΑ)
VPAM: ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ
HOSDB: HOME OF OFFICE SCIENTIFIC DEVELOPMENT BRANCH - ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΑΓΓΛΙΑ)
GOST: GOSSUDARSTWENNY STANDART - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
CEN: COMITEE EUROPIAEN DE NORMALISATION - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ

Οι Security αντιμέτωποι με τη φωτιά

Το επιχειρησιακό προσωπικό φύλαξης επιβάλλεται να εκπαιδεύεται μεταξύ άλλων και στο πώς πρέπει να ενεργήσει σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς στο πεδίο ευθύνης του, προκειμένου να συμβάλει στην αντιμετώπιση και, ενδεχομένως, στην κατάσβεση μιας εστίας, ενώ ταυτόχρονα να λειτουργήσει επιβραδυντικά, έως ότου καταφθάσουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις.

Κάθε χρόνο, ένα μεγάλο ποσοστό καταστροφών σε επιχειρήσεις και σε οικίες οφείλεται σε πυρκαγιές, με ανυπολόγιστες υλικές- οικονομικές ζημιές, αλλά και απώλεια θέσεων εργασίας.

Επίσης, το 25% των επιχειρήσεων που θα υποστούν το προαναφερόμενο είδος καταστροφής, αδυνατούν να επανακάμψουν και να επαναδραστηριοποιηθούν.
Τα συνήθη αίτια είναι:

• Η ανθρώπινη απροσεξία κατά 80%
• Περιβαλλοντολογικοί παράγοντες
• Κατασκευαστικές - τεχνικές αστοχίες.

Ένας παράγοντας που επίσης συντελεί στη μεγιστοποίηση του γεγονότος, είναι η ανεπάρκεια σε ενεργητικά και παθητικά μέτρα πυρασφάλειας, όπως ορίζονται από τις διατάξεις της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ανά τύπο επιχείρησης και οι οποίες ορίζουν με ακρίβεια τα ενδεικνυόμενα αυτά μέτρα.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα τα μέτρα πυρασφάλειας ήταν ασαφή και δεδομένου ότι στα περισσότερα κτίρια χρησιμοποιούνταν το ξύλο ως κύριο δομικό υλικό, συνέβαλαν πάντα στο να έχει καταστροφικά αποτελέσματα η εκδήλωση μικροεστιών φωτιάς, οι οποίες, με τα σημερινά μέσα δεν θα δημιουργούσαν παρά μόνο μικροπροβλήματα ίσως κάποιων ωρών στη λειτουργία της επιχείρησης, ενώ φυσικά ούτε λόγος τότε για σχέδια προστασίας του προσωπικού (σχεδιασμός εκκένωσης- ομάδες πυρασφάλειας κ.λπ.). Πλέον όμως, η τεχνολογία έχει συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία προληπτικών και ανασχετικών μέσων, έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται η περίπτωση εξάπλωσης της φωτιάς, σε σχεδόν μηδενικό χρόνο (ανιχνευτές καπνού- ανύψωσης θερμοκρασίας- αυτόματοι κατασβέστες κ.λπ.).

Παρόλα όμως τα προαναφερθέντα, ο ανθρώπινος παράγοντας θα συνεχίσει να παίζει καθοριστικό ρόλο και θα είναι εκείνος που θα οδηγήσει με τις ενέργειές του, τις εξελίξεις ενός γεγονότος.
Στο επιχειρησιακό πεδίο, το προσωπικό φύλαξης έχοντας την ευθύνη εκτέλεσης του κανονισμού ασφαλείας της επιχείρησης ή του οργανισμού, ενδεχομένως να γίνεται δυσάρεστο στο υπόλοιπο προσωπικό, όταν επιχειρεί να γίνουν κατανοητοί σε κλειστά αυστηρό πλαίσιο συγκεκριμένοι κανονισμοί, όπως π.χ. η απαγόρευση του καπνίσματος σε συγκεκριμένου τύπου επιχειρήσεις ή χώρους. Είναι προτιμότερο όμως αυτό, από το να γίνουμε συνεργοί με τη μετριοπαθή συμπεριφορά μας, στις προϋποθέσεις δημιουργίας ενός καταστροφικού συμβάντος.
Στο προηγούμενο τεύχος εξετάσαμε τα βασικά βήματα της συμβολής του προσωπικού φύλαξης στη διαδικασία εκκένωσης, μετά από καταστροφικό γεγονός που προκλήθηκε από τεχνικά ή φυσικά αίτια. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε επίσης να προσεγγίσουμε τα πρώτα βήματα που θα πρέπει να γνωρίζει το προσωπικό, έτσι ώστε να μη μετατραπεί σε πυροσβέστες, αλλά να έχει τα βασικά γνωστικά στοιχεία που θα του επιτρέψουν και να συμβάλει στην αντιμετώπιση και ενδεχομένως στην κατάσβεση μιας εστίας, αλλά και να λειτουργήσει επιβραδυντικά, έως ότου καταφθάσουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις.
Ξεκινώντας, πρέπει να γνωρίζουμε το βασικό κανόνα ότι ενεργούμε πάντα και εφόσον δεν κινδυνεύει η ζωή μας. Επίσης, πρέπει να θυμόμαστε ότι η ανθρώπινη ζωή έχει την ύψιστη αξία, μπροστά σε οποιουδήποτε κόστους τεχνικό- τεχνολογικό δημιούργημα και αυτό μας βοηθά να καταλάβουμε πως, ανεξαρτήτως των εντολών  που μπορεί να έχουμε, προτεραιότητα στη διάσωση έχει πάντα ο άνθρωπος (βασικός κανόνας του ουμανισμού).
Η θεωρία μας διδάσκει ότι για να δημιουργηθεί φωτιά, είναι απαραίτητη η παρουσία του τριγώνου 'οξυγόνο- καιγόμενο υλικό - υψηλή θερμοκρασία'.

Εάν κάτι από τα παραπάνω απουσιάζει, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί εστία. Και για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό, παρουσιάζουμε τα παρακάτω παραδείγματα.

1. Δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί φωτιά σε σημεία τα οποία δεν έχουν επάρκεια οξυγόνου ή ακόμη και εάν εκδηλωνόταν, θα έσβηνε σε μηδενικό χρόνο. Για παράδειγμα, θα ήταν δύσκολο ένας ερμητικά κλειστός χώρος ή ένας χώρος αρνητικής πίεσης να διατηρήσουν φλόγα.
2. Η φωτιά δεν τρέφεται με άυλη σύνθεση, οπότε, εάν δεν υπάρχει υλικό στερεό,  υγρό ή αέριο δεν θα έχουμε εστία φωτιάς.
3. Τα σημεία στα οποία υπάρχει χαμηλή θερμοκρασία, όπως είναι οι ψυκτικοί θάλαμοι ή από πλευράς καιρικών φαινομένων η χαμηλή θερμοκρασία, δεν ευνοούν τη δημιουργία εστίας φωτιάς.

Έτσι λοιπόν και οι τρόποι κατάσβεσης προσανατολίζονται στους παραπάνω παράγοντες: αφαιρώντας το καιγόμενο υλικό, δημιουργώντας χαμηλή θερμοκρασία από το υλικό που περιέχει συγκεκριμένος τύπος πυροσβεστήρα ή αποκόπτοντας το οξυγόνο με τη μέθοδο του στραγγαλισμού, από την ταχύτητα με την οποία εξέρχεται το κατασβεστικό υλικό.
Η κατηγοριοποίηση των ειδών πυρκαγιάς διαφέρει με βάση τη σύνθεση του καιγόμενου υλικού και είναι η εξής:

• Κατηγορία Α: Οργανικές ενώσεις: ξύλο - ύφασμα - χαρτί - συνθετικά δομικά υλικά (γυψοσανίδα- υαλοβάμβακας) στουπιά.
• Κατηγορία Β: Υγρά καύσιμα: βενζίνη- πετρέλαιο - οινόπνευμα.
• Κατηγορία C: Αέρια καύσιμα: βουτάνιο - προπάνιο- ασετιλίνη - φυσικό αέριο.
• Κατηγορία D: Παρουσία ηλεκτρικού ρεύματος: αφορά συσκευές οι οποίες βρίσκονται υπό τάση ή σταθμούς μετασχηματισμού- υποσταθμούς κ.λπ..

H αρχή της κατάσβεσης από πλευράς του προσωπικού που θα επέμβει, είναι πάντα η ασφαλής προσβολή της εστίας με τα κατάλληλα πυροσβεστικά φορητά μέσα και εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η λάθος χρήση τύπου πυροσβεστήρα, ενδεχομένως να μην έχει αποτέλεσμα ή να θέσει σε κίνδυνο και εκείνον που το χειρίζεται. Η προσβολή φωτιάς π.χ. με πυροσβεστήρα αφρού, θα έχει μοιραία αποτελέσματα, διότι ο συγκεκριμένος αποτελείται από νερό, το οποίο είναι αγώγιμο στο ηλεκτρικό ρεύμα και θα προκαλέσει στο χρήστη ηλεκτροπληξία.
Οι φορητοί πυροσβεστήρες φέρουν πλέον υποχρεωτικά ένδειξη με τον τύπο της φωτιάς που μπορούν να κατασβέσουν, καθώς και την ημερομηνία τελευταίου ελέγχου ή αναγόμωσης. Η προσβολή της φωτιάς γίνεται πάντα στη βάση και όχι στην κορυφή της, όπως επίσης και κατά την αντίθετη προς τον άνεμο φορά, εάν πρόκειται για ανοικτούς χώρους.

Οι τύποι των φορητών πυροσβεστήρων που χρησιμοποιούνται κατά κόρον, είναι:

1. Ξηράς κόνεως
2. Διοξειδίου του αζώτου ( CO2 )
3. Αφρού

Έτσι λοιπόν, αφού στρέψουμε τον πυροσβεστήρα στη βάση της φωτιάς, εκτοξεύεται το υλικό με την πίεση της σκανδάλης, για όση ώρα νομίζουμε ότι θα έχουμε ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Αποτελεσματικότερη είναι η χρήση δύο ή και περισσότερων πυροσβεστήρων ταυτόχρονα. Κατά την εξέλιξη της πυρκαγιάς είναι σημαντικό να μην ανοίγονται πόρτες ή παράθυρα που θα τροφοδοτούσαν με οξυγόνο την εστία, παρά μόνον εάν πρόκειται να διασώσουμε εγκλωβισμένο. Ο χώρος αερίζεται μετά την οριστική κατάσβεση της εστίας φωτιάς.
Θεωρείται σκόπιμο, το προσωπικό ασφαλείας να εντοπίζει στο επιχειρησιακό του πεδίο τα σημεία στα οποία βρίσκονται τα πυροσβεστικά και σωστικά μέσα.
Ένα από τα λάθη που διαπράττονται είναι το ότι πολλές φορές καλύπτονται τα σημεία αυτά με εμπορεύματα, γεγονός που τα καθιστά μη χρηστικά σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Το προσωπικό ασφαλείας πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι οι πόρτες που οδηγούν στον εξωτερικό χώρο δεν κλειδώνονται ποτέ- και εάν αυτό είναι αναγκαίο, τα κλειδιά πρέπει να βρίσκονται κοντά στις πόρτες και σε εμφανές σημείο.
Μετά από τη χρήση του, ο πυροσβεστήρας δεν τοποθετείται πάλι στη θέση του, αλλά ενημερώνεται ο υπεύθυνος πυρασφαλείας για τις ενέργειες ελέγχου η αναγόμωσης.
Ένας σημαντικός αριθμός θανάτων κατά την εκδήλωση πυρκαγιάς, οφείλεται σε δηλητηρίαση από τα τοξικά αέρια που προκαλούνται. Επειδή ο καπνός έχει την τάση να ανεβαίνει ψηλά, η κίνηση προς τις εξόδους πρέπει να γίνεται με σκυμμένο το σώμα ή ακόμη και μπουσουλώντας. Επίσης, είναι σκόπιμο να απομακρύνονται πολίτες και προσωπικό που δεν θα φανεί χρήσιμο στην προσπάθεια κατάσβεσης της φωτιάς και αυτό για να μη δυσχεράνει το έργο κατάσβεσης, αλλά και για να μειώσουμε τις πιθανότητες ανθρώπινων απωλειών.
Η ψυχραιμία και ο επαγγελματισμός και εδώ παίζουν σημαντικό ρόλο.
Πρέπει να γνωρίζουμε επίσης ότι η φωτιά είναι απρόβλεπτη, ώστε κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης να έχουμε σίγουρη διαφυγή, εάν αυτό χρειαστεί. Στην περίπτωση όπου η φωτιά προσβάλλει άνθρωπο, δεν στρέφουμε τον πυροσβεστήρα σε αυτόν, αλλά χρησιμοποιούμε ένα σακάκι ή κουβέρτα, πιέζοντάς τα στο σώμα του. Έτσι επιτυγχάνεται η αποκοπή του οξυγόνου και σβήνει η φωτιά. Εάν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά τα δύο, σπρώχνουμε το άτομο στο έδαφος και το μετακινούμε αριστερά δεξιά. Δεν προσπαθούμε να του αφαιρέσουμε ποτέ τα ρούχα- αυτό γίνεται αποκλειστικά και μόνο στο νοσοκομείο όπου θα μεταφερθεί το άτομο, έστω και για προληπτικούς λόγους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι κατά την αναγγελία πυρκαγιάς, πρώτο μέλημά μας είναι να ειδοποιήσουμε την Πυροσβεστική Υπηρεσία (199).

Μετά το πέρας της κατάσβεσης, απομακρύνουμε το προσωπικό και τους πολίτες, έτσι ώστε να γίνει έλεγχος της στατικής αντοχής του κτιρίου, που ενδεχομένως να έχει υποστεί ζημιά από τις υψηλές θερμοκρασίες.
Η πρόληψη είναι ο καλύτερος σύμμαχος και για αυτό θα πρέπει να γίνονται γνωστοί στο προσωπικό και τους πολίτες οι κανονισμοί ασφαλείας, όσον αφορά στα προληπτικά μέτρα πυρασφάλειας, όπως:

• Η απαγόρευση του καπνίσματος (θεωρείται ο πρώτος λόγος εκδήλωσης πυρκαγιάς).
• Η απαγόρευση συσκευών καύσης (γκαζάκια).
• Η αντικατάσταση φθαρμένων καλωδίων, πολύπριζων κ.λπ.
• Η μη επαφή κουρτινών, υφασμάτων και λοιπών εύφλεκτων υλικών, με συσκευές που αναπτύσσουν θερμοκρασίες.

Ενδεχομένως, το προσωπικό ασφαλείας να γίνεται δυσάρεστο με αυτές τις παρατηρήσεις, αλλά είναι προτιμότερο αυτό, από το να βρεθεί αντιμέτωπο με απρόβλεπτες συνέπειες που θα οφείλονται στην αμέλεια κάποιου υπαλλήλου ή πολίτη. Υιοθετώντας μία πολιτική ασφαλείας κατά την οποία τα προληπτικά μέτρα θα γίνουν κατανοητά στους εργαζόμενους, αφενός θα μειώσουμε τον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς, ενώ αφετέρου, σε συνδυασμό με τακτικές ενημερώσεις και ασκήσεις- στις οποίες είναι πρόθυμη να συνδράμει η Πυροσβεστική Υπηρεσία- θα εμπεδωθεί σε όλους μια σειρά ενεργειών, οι οποίες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του συμβάντος.
Ο Κινέζος στρατηγός  Σουν Ζου στο μεγαλειώδες έργο του ΄΄η τέχνη του πολέμου΄΄ αναφέρει: «.να μη στηριζόμαστε στο γεγονός ότι ο εχθρός δεν θα έρθει, αλλά στο να είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε.»
Έτσι λοιπόν, δεν θα πρέπει να έχουμε ως αρχή μας ότι θα κυλήσουν όλα ομαλά στην υπηρεσία μας, αλλά στο ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή θα συμβεί το γεγονός.

Η λεπτή «κόκκινη γραμμή» σε κατάσταση ομηρίας

Μία από τις καταστάσεις με σύνθετα χαρακτηριστικά, πολλές παραμέτρους και ιδιομορφίες αποτελεί η ομηρία, κατά την οποία υπάρχει μία κρίσιμη μεταβατική στιγμή από τον επαγγελματικό χειρισμό στην καταστροφική κατάληξη. Η ουσιαστική επαγγελματική κατάρτιση αποδεικνύεται στην πράξη με το χειρισμό ευαίσθητων γεγονότων σε ξαφνικές ανατροπές καταστάσεων, που υπαγορεύουν την ανάγκη καλής γνώσης του αντικειμένου του επαγγελματία. Η γνώση αυτή δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο σε αυτό καυθατό το επαγγελματικό του πεδίο, αλλά και σε όμορες γνώσεις, που θα του φανούν χρήσιμες ή ακόμη θα σώσουν τη ζωή του ιδίου και των άλλων παρευρισκομένων στο συμβάν.

Η εξέλιξη καταστάσεων που ανάγονται στην κατηγορία με τον τεχνικό όρο «κρίση»,διέπονται από χαρακτηριστικά όπως:

• Δημιουργία της κρίσης σε ανύποπτο χρόνο.
• Απρόβλεπτη εξέλιξη.
• Δυσκολία αποτελεσματικής αντιμετώπισης λόγω ειδικών συνθηκών.
• Αρνητική απήχηση στην κοινή γνώμη, κατά κανόνα, όταν διέπεται από χειρισμό εκ μέρους των αρχών, που η κατάληξη δεν είναι η προσδοκώμενη (απώλεια ανθρωπίνων ζωών).

Η κατάσταση που προβληματίζει πάντα τις αρχές ασφαλείας, είναι αυτή της ομηρίας, περιπλέκοντας παραμέτρους, οι οποίες εκ της φύσεώς τους είναι ιδιόμορφες, διότι το προφίλ του δεσμώτη και η αντιδράσεις του, σε ένα ποσοστό εξαρτώνται από τις αντιδράσεις των ομήρων.

Η θεωρητική πλευρά της ομηρίας χωρίζεται σε δύο σκέλη.
1. Στην επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού του δούναι και λαβείν (απελευθερώνω τους ομήρους, ικανοποιούνται τα αιτήματά μου).
2. Στην εκτέλεση έτσι και αλλιώς των ομήρων, ώστε να προκληθεί σοκ στην κοινή γνώμη και να καταστεί σαφές ότι θα επαναληφθεί η ίδια ενέργεια εάν οι αρχές, το κράτος, η πολιτική ηγεσία ή οποιοσδήποτε άλλος εμπλεκόμενος, δεν συνετιστεί- συμμορφωθεί με τα αιτήματα των δραστών.

Η ομηρία ως ενέργεια από την πλευρά του θύματος - ομήρου, εμπεριέχει την αβεβαιότητα - ανασφάλεια ως προς την εξέλιξη και την κατάληξη του περιστατικού, διότι οι εμπλεκόμενοι στο συμβάν (αρχές ασφαλείας - μέσα μαζικής ενημέρωσης - δράστες - όμηροι) λειτουργούν κάτω από διαφορετικές συνιστώσες, όσον αφορά την ψυχολογική κατάσταση, τη διάθεση προς εύρεση λύσης, την τακτική δράσης, το ζητούμενο της σωματικής ακεραιότητας και της επιβίωσης.
Έτσι, η κάθε πλευρά μπορεί να λειτουργήσει απρόβλεπτα, συμπαρασύροντας σε καταστάσεις που μπορεί να αποβούν μοιραίες και τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους.

Χαρακτηριστικά περιστατικά 
Η ομηρία είναι συνηθέστερο φαινόμενο στο εξωτερικό και λιγότερο στη χώρα μας και κατά βάση χρησιμοποιείται από κοινούς παραβάτες του ποινικού δικαίου, όταν μετά από ενέργεια (ληστρική επιδρομή - προσπάθεια κλοπής κ.λπ.) γίνονται αντιληπτοί από τις αρχές και ο όμηρος που, ατυχώς, συμπτωματικά θα βρεθεί στο πεδίο του συμβάντος, θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο πίεσης ή διαπραγμάτευσης.
Η δεύτερη αιτία είναι οι ιδεολογικοπολιτικές ομάδες (αντιεξουσιαστικές - απελευθερωτικές κ.λπ.) οι οποίες χρησιμοποιούν ομήρους, έτσι ώστε να κινήσουν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις και τα αιτήματά τους
(π.χ. ΙΡΑ - Ερυθρές Ταξιαρχίες - PLO - ΕΤΑ κ.λπ.).
Όσον αφορά τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, υπάρχει το παράδειγμα της απαγωγής, ομηρίας και εκτέλεσης του Άλντο Μόρο, πρωθυπουργού της Ιταλίας το 1978, πρωτοφανές γεγονός για τα παγκόσμια δεδομένα, χωρίς προηγούμενο μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ένα άλλο παράδειγμα ομαδικής ομηρίας, είναι εκείνο της αεροπειρατείας από μέλη εξτρεμιστικής αραβικής οργάνωσης, της πτήσης της TWA το 1985, με τραγικό απολογισμό ένα νεκρό αμερικανό αξιωματικό των πεζοναυτών, που υπηρετούσε στη βάση της Νέας Μάκρης.
Τα μέλη της οργάνωσης ήθελαν να κινήσουν το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε σχέση με τα αιτήματα τους, λειτουργώντας αδίστακτα ως προς τη δολοφονία του αμερικανού στρατιωτικού και προκαλώντας τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης.
Από τις περίεργες ενδεχομένως καταστάσεις που υφίστανται οι όμηροι, είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης, που αποτυπώνεται στο παρακάτω παράδειγμα:
Τόπος, Στοκχόλμη. Στις 23 Αυγούστου του 1973, δύο οπλισμένοι εγκληματίες εισέβαλαν σε μία τράπεζα στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Καθώς πυροβολούσαν, ο ένας από τους δύο, δραπέτης φυλακών με το όνομα Jan-Erik Olsson, ανακοίνωσε στους τρομοκρατημένους υπαλλήλους της τράπεζας ότι «Το πάρτυ μόλις άρχισε!». Οι δύο ληστές κράτησαν για τις επόμενες 131 ώρες, τέσσερις ομήρους, τρεις γυναίκες κι έναν άνδρα. Οι όμηροι, γύρω από τους οποίους είχε τοποθετηθεί δυναμίτης, κρατήθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας, ώσπου εν τέλει διασώθηκαν στις 28 Αυγούστου. Το οξύμωρο της υπόθεσης ήταν ότι παρόλο που οι δράστες τους κακομεταχειρίστηκαν και για αρκετό διάστημα αργότερα είχαν φοβίες και ανασφάλεια για τη ζωή τους, ενώ σε μερικούς χρειάστηκε επιπλέον η ψυχιατρική και ψυχολογική συνδρομή για να επανέλθουν, εντούτοις, μία εκ των πρώην ομήρων αρραβωνιάστηκε έναν από τους δεσμώτες της.
Η ψυχολογική εξήγηση του ΣΣ είναι παλαιότερη ιστορία, με γεγονότα που έχουν προϋπάρξει και συναντούνται συνήθως σε κακοποιημένα παιδιά - γυναίκες θύματα κακοποίησης - αιχμαλώτων πολέμου - καταστάσεων εγκληματικής ομηρίας κ.ά. Οι αρχές στο εξωτερικό κατανοούν το φαινόμενο και σε κάποιες των περιπτώσεων οι ειδικοί διαπραγματευτές ενθαρρύνουν τους ομήρους στο να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τους δράστες, προκειμένου να σώσουν την ζωή τους ή απλά να κερδίσουν χρόνο.
Επίσης, μπορούν να δημιουργηθούν τα ακριβώς αντίθετα συναισθήματα, όπως στο περιστατικό στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ενώ κρατούντο όμηροι οι υπάλληλοι πολυκαταστήματος από ένοπλο άντρα, ελεύθερος σκοπευτής της αστυνομίας κατάφερε να τον τραυματίσει. Δύο εκ των γυναικών ομήρων τον σήκωσαν στο παράθυρο, έτσι ώστε να του δοθεί η χαριστική βολή.
Φρουρός ελληνικής τράπεζας στην οποία εκδηλώθηκε ληστρική επιδρομή, είχε πει σε δημοσιογράφο ότι εάν δεν ηρεμούσε τους δράστες - οι οποίοι έδειχναν να βρίσκονται κάτω από το καθεστώς υπερέντασης, παράμετρος λίαν επικίνδυνη για ένοπλο που δεν θέλει να συλληφθεί - ενδεχομένως τα αποτελέσματα και η κατάληξη να ήταν δυσμενής, εάν υπήρχε αντίδραση σε μία εκ των δύο πλευρών. Αυτό που χρειάστηκε να κάνει ήταν να πει ότι οι υπάλληλοι θα τους δώσουν τα χρήματα και ταυτόχρονα να συμβουλεύει τους πολίτες και τους υπαλλήλους να μην ανησυχούν και πως όλα θα τελειώσουν σύντομα.
Χειρισμοί
Η αντίδραση - ή καλύτερα η αδράνεια των ομήρων - ως στάση συνήθως αποδεικνύεται σωτήρια, διότι ο δράστης τελώντας σε κατάσταση υπερέντασης και οξυθυμίας από τον κλοιό των αρχών, από την αμφιβολία στο εάν θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά του και από το φόβο ενδεχόμενης αστυνομικής επέμβασης, κινείται οριακά μεταξύ της λογικής και του παραλογισμού και κάθε αντίδρασή του είναι πιθανή.
Από τη άλλη πλευρά, ο όμηρος δεν μπορεί να έχει καθαρή εικόνα σε σχέση με τις προθέσεις του δράστη. Η άγνοια αυτή και σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με τις αρχές ή σκεπτόμενος ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο, λειτουργούν ως ωρολογιακή βόμβα.
Η τακτική που ακολουθείται είναι στη μη πρόκληση του δράστη, ο οποίος ούτως ή άλλως έχει το πλεονέκτημα, μιας και εκείνος ρυθμίζει τις εξελίξεις σε σχέση με τη ζωή των ομήρων. Ο όμηρος ηρεμεί όσον το δυνατόν, αποφεύγει να κοιτάζει στα μάτια τον δράστη, έτσι ώστε να μην το εκλάβει ως πρόκληση και εξοικονομεί δυνάμεις. Μία από τις μεθόδους είναι η ΖΕΝ, κατά την οποία το θύμα αδρανοποιεί τους μυς, μειώνει το ρυθμό αναπνοής και δημιουργεί μια εικόνα η οποία τον ηρεμεί, π.χ. ένα ρυάκι με τρεχούμενο νερό, μια πράσινη έκταση όπου τρέχουν διάφορα ζώα κ.λπ.
Ένας άλλος τρόπος είναι εκείνος της αναπνοής - παύσης - χαλάρωσης, κατά την οποία το θύμα εισπνέει, κρατά την αναπνοή του για μερικά δευτερόλεπτα και κατόπιν εκπνέει. Επαναλαμβάνοντάς το μερικές φορές, καταφέρνει να φέρει σε κατάσταση ηρεμίας το νευρομυικό του σύστημα. Επίσης, η αποφυγή ερωτήσεων προς το δράστη σχετικά με την παιδική του ηλικία ή την οικογενειακή του κατάσταση, γεγονότα που μπορεί να τον έχουν στιγματίσει και να τον φέρουν ξαφνικά σε δυσμενή θέση, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η αποφυγή γενικότερα της πρόκλησης από την πλευρά του ομήρου, είναι η σωφρονέστερη στάση - και στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι καταστάσεις αυτές είχαν αίσιο τέλος, εκτός λίγων ακραίων περιστατικών όπου ο δράστης ήταν αποφασισμένος από την αρχή για το ποιο θα είναι το τέλος.
Συμπερασματικά, συμπεραίνουμε ότι η ομηρία θεωρείται μία εκ των δυσκολότερων καταστάσεων που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι αρχές, αλλά κυριότερα τα θύματα, τα οποία πρέπει να αντεπεξέλθουν κατά τη διάρκεια τού περιστατικού, αλλά και μετά τη λήξη αυτού, διατηρώντας την ψυχική ισορροπία τους. Όσον αφορά δε το χειρισμό από πλευράς προσωπικού, γίνεται σαφές ότι ο επαγγελματίας που θα είναι παρών σε ανάλογο περιστατικό, θα πρέπει να λειτουργήσει με γνώμονα τη λογική και όχι απόπειρες ηρωισμού, που θα έβαζαν σε κίνδυνο τη ζωή του ιδίου, αλλά και τη ζωή των υπολοίπων.
Ξεκινώντας από το θεμελιώδες πλαίσιο ότι η ζωή είναι το ύψιστο αγαθό και δεν είναι υποδεέστερο έναντι οποιουδήποτε τεχνητού αγαθού, η προστασία αυτής καθαυτής της ζωής έναντι χρημάτων - μέσων - αγαθών κ.λπ., είναι και ο γνώμονας με βάση τον οποίο θα κινηθεί ο επαγγελματίας, ως επαγγελματίας.

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ..........

 Mια συνηθισμένη ημέρα...με απροβλεπτη καταληξη

Μέσα από μια μικρή ιστορία με πρωταγωνιστή έναν τυπικό φρουρό ασφάλειας, κατανοούμε τη σημασία της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής νοοτροπίας σε ένα χώρο όπου τα λάθη και η αντίληψη του δεδομένου, κάποιες φορές αποδεικνύονται καταστροφικά.
Το ρολόι δεν ξεχνούσε και χτυπούσε στην ώρα του, καλώντας τον Κώστα για άλλη μια μέρα να αφήσει το ζεστό του κρεβάτι και να ξεκινήσει αυτό που εδώ και τρία χρόνια έκανε στις 6  κάθε πρωί.

Ένα φλιτζάνι ζεστός καφές και άλλα δύο στο θερμός, θα βοηθούσαν να αντιμετωπίσει τη βαρβαρότητα του κρύου πρωινού και στη συνέχεια την ανία της εργασιακής του ρουτίνας, που ήταν πανομοιότυπη όλον αυτόν τον καιρό. Χωρίς την ιδιαίτερη διαφοροποίηση, τα χρόνια που εργαζόταν ως φρουρός ασφάλειας είχε ως χειρότερη περίπτωση να αντιμετωπίσει τη δυστροπία κάποιου πελάτη της τράπεζας που θα καθυστερούσε να εξυπηρετηθεί ή την ηλικιωμένη κυρία η οποία θεωρούσε ότι έχει γίνει λάθος από τα μηχανήματα που δεν μπορούσε να κατανοήσει και της έγραφαν λιγότερα χρήματα στο βιβλιάριο από όσα πίστευε εκείνη ότι είχε.
Ο Κώστας ξεκίνησε με τη μηχανή του τη διαδρομή, ακολουθώντας με μηχανικές κάποιες φορές κινήσεις, τη ροή του δρόμου. Άλλωστε, γνώριζε εδώ και χρόνια και την παραμικρή παραμόρφωση του οδοστρώματος, περνώντας από αυτό δύο φορές κάθε μέρα.
Η κίνηση είχε γίνει έντονη πλέον, με το εργατικό δυναμικό να βρίσκεται σε οργασμό μετακίνησης και ο καθένας να προσπαθεί να φτάσει έγκαιρα στην εργασία του.
Έφτασε - και κούνησε χαμογελώντας το κεφάλι του, με την ουρά που είχε σχηματιστεί από ηλικιωμένους, οι οποίοι περίμεναν καρτερικά να πάρουν τα χρήματα της σύνταξής τους, γνωρίζοντας πως κάποιες φορές ήταν από τους πλέον δύστροπους πελάτες, αλλά είχε μάθει να τους αντιμετωπίζει σαν τον παππού και τη γιαγιά του, με αγάπη, κατανόηση και σεβασμό, γνωρίζοντας ότι αυτά είναι που αποζητούν οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας.
Όση ώρα τακτοποιούσε τη μηχανή του, παρατηρούσε στην εξωτερική περίμετρο
οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι ύποπτο - άλλωστε του είχαν διδάξει ότι η λεπτομέρεια στην παρατήρηση είναι εκείνη που θα εντοπίσει το πρόβλημα και θα προλάβει να ενεργήσει, ενεργοποιώντας είτε το σιωπηλό συναγερμό που ενημέρωνε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής είτε τηλεφωνικά την άμεση δράση.
Η είσοδός του στο υποκατάστημα της τράπεζας ήταν πάντα αυτή που προβλεπόταν από τους κανόνες, αργή και προσεκτική, δίχως να γίνεται αντιληπτή η ιδιότητά του. Ήξερε ότι το πρόβλημα ενδεχομένως να ήταν ήδη μέσα και γι' αυτό έπρεπε να έχει το χρόνο να αντιδράσει, χωρίς φυσικά να θέσει σε κίνδυνο τις ζωές υπαλλήλων και πελατών.
Η θέση που συνήθιζε να παίρνει ήταν σε ένα ανενεργό γραφείο, έχοντας την όσο το δυνατόν καλύτερη οπτικά θέση, με την πλάτη του ασφαλισμένη στο χτισμένο τοίχο και μία κολόνα από μπετόν που θα του παρείχε σημείο κάλυψης αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε πάντα στο μυαλό του ότι οι τράπεζες αποτελούν τον υπ΄ αριθμόν ένα στόχο και γι' αυτό στη σκέψη του έπαιζε πάντα το σενάριο του να εισβάλλουν στο υποκατάστημα οπλισμένοι άντρες και τις ενέργειες που θα έκανε εκείνος, ώστε να μην κινδυνεύσει κανείς από το προσωπικό και τους πελάτες.
Εκνευριζόταν όταν άκουγε αδαείς ως προς το επάγγελμά του, να λένε ότι ο άντρας ασφάλειας είναι υποχρεωμένος αν συμβεί ληστρική επιδρομή να αφοπλίσει τους ληστές με το βάζο του γραφείου, το τασάκι, μία καρέκλα ή τέλος πάντων με ό,τι θα έβρισκε μπροστά του, όπως επίσης ήταν υποχρέωσή του να προστατεύσει τα χρήματα της τράπεζας με οποιοδήποτε κόστος.
Θύμωνε με αυτά που άκουγε, διότι μόνο εκείνοι που έχουν εκπαιδευτεί να φρουρούν, γνωρίζουν ότι η ανθρώπινη ζωή είναι το ύψιστο αγαθό και πως ποτέ δεν ενεργείς όταν το πρόβλημα βρίσκεται στο ζωτικό σου χώρο, ιδιαίτερα όταν σε αυτόν υπάρχουν πολίτες.
Με την είσοδό του, καλημέρισε τους υπάλληλους ενώ έκανε μια γρήγορη αυτοψία του χώρου, παρατηρώντας διακριτικά έναν έναν τους πελάτες που είχαν σηκωθεί νωρίς το πρωί για να τελειώσουν τις δουλειές τους. Γνώριζε ότι το πρόβλημα δεν έχει συγκεκριμένο χρόνο να εκδηλωθεί - και έτσι, από τη στιγμή που αναλάμβανε υπηρεσία έμπαινε σε πορτοκαλί κατάσταση ετοιμότητας.
Θυμόταν από την εκπαίδευση ότι υπάρχουν τέσσερις χρωματικές βαθμίδες ετοιμότητας: η πράσινη, στην οποία ο φρουρός βρίσκεται μόνον την ώρα που έχει σχολάσει και έχει απομακρυνθεί από την εργασία του, την πορτοκαλί όπου βρίσκεται σε κατάσταση σχετικής ετοιμότητας δίχως όμως να ενεργεί, ο κόκκινος όπου βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα και ο μαύρος όπου ο κίνδυνος είναι ορατός και μεγάλος.
Αφού περιεργάστηκε το χώρο και κοίταξε τις ταμίες, κατάλαβε ότι μπορούσε να καθίσει και να ξεκινήσει την ημέρα του, φυσιολογικά. Με τις ταμίες είχε προσυννενοηθεί από τότε που έπιασε δουλειά, πως εάν κάτι δεν πήγαινε καλά, θα του έκαναν ένα συγκεκριμένο νεύμα. Θυμόταν πριν από χρόνια το περιστατικό με το φρουρό της τράπεζας, όπου τη στιγμή που είχε πάει στην τουαλέτα, εκδηλώθηκε ληστρική επιδρομή και θα είχε προκαλέσει με την έξοδό του, ενδεχομένως απρόβλεπτες καταστάσεις, αν δεν συνήθιζε να ανοίγει πάντα προσεκτικά και να προσέχει το πρόσωπο του ταμία. Εκείνη την ημέρα ο ταμίας του έγνευσε και έτσι μπόρεσε να ενεργοποιήσει τον αθόρυβο συναγερμό.
Όλα λοιπόν πήγαιναν για άλλη μία μέρα καλά, ο λαχειοπώλης ήταν στην ώρα του με το χαρακτηριστικό του χιούμορ, καθώς και η γριούλα που πουλούσε χαρτομάντιλα - και από συμπόνια, αν και δεν έπαιρναν τα χαρτομάντιλά της, οι περισσότεροι υπάλληλοι της έδιναν καθημερινά τη δική τους βοήθεια.
Ο Κώστας, πρόσφατα χωρισμένος, έχοντας ένα παιδί και τη διατροφή να του στερεί ένα μέρος από το μισθό του, έκανε συνεχώς σκέψεις, πλην όμως προσπαθούσε να έχει καθαρό το μυαλό, γιατί στη δουλειά αυτή τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν τον υπάλληλο μόνο όταν σχολάσει, διαφορετικά δεν μπορεί να έχει σωστή κρίση.
Αφού ήπιε ένα φλιτζάνι καφέ, σηκώθηκε για να κάνει τον έλεγχο στην περίμετρο του υποκαταστήματος, ενημερώνοντας πάντα τον υπεύθυνο για το πού επρόκειτο να κινηθεί.
Συνήθιζε να βγαίνει το ίδιο προσεκτικά, όπως ακριβώς έμπαινε κάθε πρωί, παρατηρώντας αριστερά και δεξιά από την είσοδο για περίεργες κινήσεις, για άτομα που δεν είχαν προφανή λόγο να βρίσκονται εκεί και για οτιδήποτε θα του κινούσε την περιέργεια και θα του δημιουργούσε την αίσθηση της ανησυχίας και του κίνδυνου.
Στη γωνία, μια μηχανή με δύο άτομα που φορούσαν κράνη περίμενε, κάνοντάς τον να την παρατηρεί - και από την άλλη να σφίγγει περισσότερο το κουμπί του συναγερμού, κάθε λεπτό, προσέχοντας όμως να μην κάνει καμία κίνηση που θα έθετε άδικα την αστυνομία σε κινητοποίηση. Αυτή άλλωστε είναι και μία διαφορά του επαγγελματία από τον ερασιτέχνη φύλακα.
Δεν πέρασαν πέντε λεπτά της ώρας και προς μεγάλη του ανακούφιση η μηχανή έφυγε, αφού πρώτα την πλησίασε άλλη μία επίσης με δύο άτομα επάνω.
Ο Κώστας γύρισε την πλάτη του και ξαναμπήκε στο χώρο, όπου συνέχισε να παρατηρεί διακριτικά τους πελάτες που έμπαιναν. Κοιτούσε κάθε τόσο το μεγάλο ρολόι του τοίχου και αισθανόταν όμορφα όταν διαπίστωνε ότι περνούσε η ώρα ήσυχα για άλλη μία μέρα.
Θα ήταν περίπου 1 η ώρα όταν σηκώθηκε για να ξεπιαστεί, βγαίνοντας στον ήλιο που αυτήν την ημέρα ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος με τους ανθρώπους, όταν ακούστηκε ένας κρότος τόσο δυνατός, που έμοιαζε σαν να έσκαγε μπουκάλα υγραερίου ή κάτι παρόμοιο.
Προς στιγμή σάστισε, όμως θυμήθηκε ότι αυτό που προείχε ήταν η ασφάλεια της τράπεζας. Έτσι λοιπόν, δεν κινήθηκε προς το μέρος του κρότου, αλλά παρέμεινε στη θέση που τόσα χρόνια τη γνώριζε και τον γνώριζε πολύ καλά.
Η ώρα ήταν περίπου 2 και όλα έμοιαζαν σαν να έφταναν στο τέλος τους για άλλη μια μέρα. Ο Κώστας έκανε μια τελευταία βόλτα στην περίμετρο της τράπεζας, δίχως να παρατηρήσει κάτι το αξιόλογο, ωστόσο εκείνη η μηχανή στη γωνία κάτι του θύμιζε.
Μα βέβαια, ήταν η ίδια που είχε δει και το πρωί, ο οδηγός ήταν στη θέση του, όμως το δεύτερο άτομο. πού ήταν το δεύτερο άτομο; Κάτι δεν πήγαινε καλά, το ένιωσε, έτρεξε προς το υποκατάστημα και με μιας μπήκε, όταν αντίκρισε ακίνητους πελάτες και την ταμία να τον κοιτά με βλέμμα, που παρόμοιο δεν είχε δει όσον καιρό εργαζόταν μαζί της.
Δεν πρόλαβε να μιλήσει και ακούστηκε ο παγωμένος ήχος του όπλου που κρατούσε ο συνοδηγός της μηχανής - που είχε προλάβει να μπει στην τράπεζα την ώρα που εκείνος έλεγχε την περίμετρο - και είχε κρυφτεί στο σημείο όπου συνήθιζε να κάθεται εκείνος όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Κώστας ένιωσε έναν κρύο αέρα να διαπερνά το κορμί του και ταυτόχρονα να ζαλίζεται και να σωριάζεται στο πάτωμα.
Όλα του φαίνονταν τόσο αδιάφορα και μακρινά, οι κραυγές των γυναικών, η φωνή του ληστή και ο κρύος αέρας που τύλιγε όλο και περισσότερο το κορμί του.
Το τελευταίο που μπόρεσε να σκεφτεί πριν τα πάντα σκοτεινιάσουν, ήταν ότι τελικά δεν ήταν άλλη μία συνηθισμένη ημέρα.

Εμφάνιση και επικοινωνία: Παράγοντες - κλειδιά του ρόλου των υπαλλήλων ασφαλείας

Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι υπάλληλοι ασφαλείας αποτελούν τον καθρέπτη μιας επιχείρησης, γι’ αυτό και οι επικοινωνιακές τους ικανότητες αποκτούν μεγάλη σημασία για την πρώτη εικόνα της…
Σε μία επιχείρηση ή Οργανισμό οι πρώτοι άνθρωποι με τους οποίους έρχονται σε επαφή οι επισκέπτες ή οι πελάτες είναι συνήθως οι υπάλληλοι ασφαλείας. Τους βλέπουμε πρώτους, για παράδειγμα, στην υποδοχή όταν επισκεπτόμαστε τα γραφεία ενός Ομίλου, στην είσοδο των καζίνο, σε μεγάλα εμπορικά κέντρα και άλλες εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα η συνολική παρουσία τους να επηρεάζει την πρώτη εικόνα που αποκτούμε.
Καταρχήν ένας υπάλληλος ασφαλείας πρέπει να κατανοήσει το ρόλο του σε μία επιχείρηση, καθώς και τη σημασία των προσφερόμενων υπηρεσιών του. Για να γίνει αυτό θα πρέπει όμως πρώτα να γνωρίζει το στόχο και τη φιλοσοφία της συγκεκριμένης επιχείρησης που εργάζεται.

Ο στόχος κάθε επιχείρησης είναι η επιτυχία οικονομικών κερδών, που αυτονόητο είναι να προέρχονται από τους πελάτες της.
Αποστολή λοιπόν του υπαλλήλου ασφαλείας είναι η προστασία των πελατών, των εργαζομένων αλλά και της περιουσίας του Ομίλου. Για να επιτυγχάνει αυτόν το σκοπό, είναι υπεύθυνος για την τήρηση συγκεκριμένων κανόνων οι οποίοι ρυθμίζονται από την ίδια την επιχείρηση και τους οποίους θα πρέπει να ακολουθούν πελάτες και εργαζόμενοι. Συνήθως τέτοιοι κανόνες δεν συνοδεύονται με πολύ μεγάλη κατανόηση από τους πελάτες, μιας και σε αρκετούς κυριαρχεί το σκεπτικό «είμαι ο πελάτης και έχω πάντα δίκιο».
Σε περίπτωση λοιπόν όπου ένας υπάλληλος ασφαλείας διαπληκτιστεί με κάποιον πελάτη σε ένα εμπορικό κατάστημα επιχειρώντας να επιβάλει με λάθος τρόπο κανόνες και ο πελάτης αισθανθεί αδικημένος, είναι πιθανό να αποχωρήσει από το κατάστημα και ίσως να μεταδώσει μία αρνητική εικόνα σε γνωστούς του, με αρνητικές επιπτώσεις συνολικότερα για την επιχείρηση, όπως μία οικονομική ζημιά.
Σε αυτήν την περίπτωση ο υπάλληλος ασφαλείας δεν πέτυχε το στόχο του, δηλαδή τη διασφάλιση της περιουσίας του Ομίλου στον οποίο εργάζεται. Ένας υπάλληλος ασφαλείας θα πρέπει - για την αποφυγή τέτοιων αποτελεσμάτων - να κατέχει ικανότητες σωστής επικοινωνίας για τη βέλτιστη μετάδοση των κανονισμών στην επαφή του με τους πελάτες, που βασίζονται σε συγκεκριμένα μοντέλα εκπαίδευσης.
Ένα απλό παράδειγμα αποτελεί η ενημέρωση για την απαγόρευση του καπνίσματος από έναν υπάλληλο ασφαλείας σε κάποιον πελάτη. Πριν ακόμα ο υπάλληλος ασφαλείας απευθυνθεί στον πελάτη με λεκτικό τρόπο, ο πελάτης αντιλαμβάνεται μία εικόνα από τον υπάλληλο ασφαλείας. Αυτή η εικόνα σχηματίζεται από την εμφάνιση και τη γλώσσα του σώματος του υπαλλήλου ασφαλείας.
Για αυτόν το λόγο παίζει μεγάλη σημασία η στολή του υπαλλήλου ασφαλείας, η οποία πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα το χώρο στον οποίο εργάζεται. Φανταστείτε να σας πλησιάσει σε ένα εμπορικό κέντρο ένας υπάλληλος ασφαλείας με μαύρο στρατιωτικό παντελόνι, αρβύλες, ένα πολύ κοντό μαύρο μπλουζάκι, ένα αλεξίσφαιρο από πάνω και μία εξάρτηση με ένα μακρύ φακό που μοιάζει με ρόπαλο, ίσως και ένα ρόπαλο, έναν ασύρματο όπου ακούγονται διάφορες συνομιλίες, χειροπέδες, καθώς και μαύρα γάντια. Μία τέτοια εικόνα θυμίζει κάποιον υπάλληλο ασφαλείας που εργάζεται ίσως σε ένα Μετρό του εξωτερικού, όπου πρέπει να αντιμετωπίσει διάφορους χρήστες ναρκωτικών ουσιών, αλκοολικούς κ.ά., αλλά δεν αρμόζει σε κάποιον υπάλληλο ασφαλείας που εργάζεται σε εμπορικό κέντρο ή γραφείο. Παράλληλα, μια τέτοια εικόνα μπορεί να συνδεθεί από τον πελάτη με την εικόνα κάποιου μέλους ειδικών δυνάμεων στρατού ή αστυνομίας και έτσι σχηματίζει μία αρνητική γνώμη που μπορεί να είναι η εξής: «Για πόλεμο πάει αυτός; Ή, πού νομίζει ότι βρίσκεται;».
Μία τέτοια είδους άποψη του πελάτη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το διάλογό τους, που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει. Για αυτόν το σκοπό η στολή του υπαλλήλου ασφαλείας θα πρέπει να είναι επιλεγμένη συγκεκριμένα για το χώρο όπου εργάζεται. Όσο για τον εξοπλισμό που φέρει κάποιος ο οποίος εργάζεται σε ένα εμπορικό κέντρο, είναι ευνόητο να είναι καλυμμένος. Το αλεξίσφαιρο θα μπορούσε να το φέρει κάτω από το πουκάμισο, αντί ένα μεγάλο φακό θα μπορούσε να φέρει ένα μικρό φακό σε μία θήκη και στον ασύρματό του θα μπορούσε να έχει τοποθετήσει ένα διαφανές Hands free, για να μην επηρεάζουν συνομιλίες άλλων το διάλογό του με τον πελάτη. Ως ρόπαλο θα μπορούσε να διαλέξει ένα πτυσσόμενο, που δεν δείχνει τόσο απειλητικό όσο ένα μακρύ ρόπαλο. Ένα υφασμάτινο μαύρο παντελόνι, σε συνδυασμό όμως με ένα άσπρο πουκάμισο, σπάει την εικόνα του . «Μαύρου σερίφη» ή ενός «Ράμπο». Με τη σωστή στολή δείχνουμε μία θετική εικόνα στον πελάτη.
Εκτός της στολής, ο διάλογος με τον πελάτη πιθανό να επηρεάζεται και από μία λάθος στάση του σώματος του υπαλλήλου ασφαλείας. Κατά το διάλογο του υπαλλήλου ασφαλείας θα ήταν λάθος να χρησιμοποιήσει την εξής φράση: «Απαγορεύεται το κάπνισμα σε αυτόν το χώρο, σβήστε το τσιγάρο σας». Θα πρέπει δηλαδή να προσπαθούμε όσο είναι δυνατόν να αποφεύγουμε λέξεις όπως «μη» και «απαγορεύεται» σε πελάτες.
Ευνόητο όμως θα ήταν και πριν ξεκινήσουμε ένα διάλογο με κάποιον πελάτη να συστηθούμε ως ασφάλεια του χώρου, για να γνωρίζει ο απέναντί μας με ποιον μιλάει.
Ευγενικό θα ήταν αυτό να γίνεται πάντα - και ας φοράμε διακριτικά στη στολή μας.
Έτσι λοιπόν ο διάλογός μας με τον πελάτη θα έπρεπε να ξεκινήσει ως εξής: «Καλημέρα σας, εργάζομαι για την ασφάλεια του καταστήματος.».
Η παρουσία μας κατά αυτήν την διαδικασία επικοινωνίας θα πρέπει να είναι ευγενική, αλλά συγκεκριμένη. Εκτός από αυτό θα πρέπει να διατηρούμε μία συγκεκριμένη απόσταση από τον πελάτη. Δεν πρέπει να βρισκόμαστε πολύ κοντά στον πελάτη, αλλά όχι και πολύ μακριά του.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο στόχος μας είναι να σταματήσει να καπνίζει. Ο πελάτης όμως έχει και αυτός ένα στόχο: Να καπνίσει. Τι γίνεται λοιπόν όταν ένας άνθρωπος δεν πετύχει το στόχο του; Απογοητεύεται και η αντίδρασή του μπορεί να είναι αρνητική, ίσως και επιθετική. Για την αποφυγή αυτής της αντίδρασης θα πρέπει να προτείνουμε στον πελάτη μία εναλλακτική λύση. Πριν όμως από αυτό, θα πρέπει να μη δώσουμε την εντύπωση ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν εσκεμμένα λάθος. Γι' αυτό και δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη «απαγορεύεται» στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την εξής φράση: «.μάλλον δεν αντιληφθήκατε ότι δεν καπνίζουμε σε αυτόν το χώρο.» και παράλληλα του προτείνουμε μία εναλλακτική λύση «.αλλά αν θέλετε, μπορώ να σας συνοδέψω σε ένα χώρο όπου μπορείτε να απολαύσετε το τσιγάρο σας».
Αν ακούσουμε την πρόταση ολοκληρωμένη, είναι ως εξής: «Καλημέρα σας, εργάζομαι για την ασφάλεια του καταστήματος. Μάλλον δεν αντιληφτήκατε ότι δεν καπνίζουμε σε αυτόν το χώρο, αλλά αν θέλετε μπορώ να σας συνοδέψω σε ένα χώρο όπου μπορείτε να απολαύσετε το τσιγάρο σας».
Σύμφωνα με την υπάρχουσα εμπειρία, το 95% των πελατών θα δεχτεί αυτό το είδος κανονισμού και θα σταματήσει το κάπνισμα χωρίς να σχηματίσει καμία αρνητική εικόνα για τον υπάλληλο ασφαλείας και την εταιρία την οποία εκπροσωπεί.
Αν όμως χρησιμοποιούσε ο υπάλληλος ασφαλείας τη φράση «Απαγορεύεται το κάπνισμα σε αυτόν το χώρο, σβήστε το τσιγάρο σας», η οποία συνοδευόταν με λάθος εικόνα στολής και στάσης του, δεν θα ήταν καθόλου παράξενο ο πελάτης να αντιδράσει αρνητικά.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα επηρέασαν τη συμπεριφορά του πελάτη λεκτικά και μη λεκτικά στοιχεία. Όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα, τα μη λεκτικά στοιχεία επηρεάζουν κατά ένα 90% το διάλογο με κάποιον πελάτη.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ	ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Επιλογή των λέξεων και προτάσεων.	Εξωτερικό παρουσιαστικό. Γλώσσα του σώματος. Τόνος της φωνής.
Επηρεάζει την επικοινωνία κατά περίπου 10%	Επηρεάζει την επικοινωνία κατά περίπου 90%

Μεγάλη σημασία για την αποδοτική εργασία ενός υπαλλήλου ασφαλείας έχει το να μπορεί να αποκλιμακώνει μία κατάσταση και όχι να την κλιμακώνει με τη λάθος συμπεριφορά του. Για το λόγο αυτό ένας υπάλληλος ασφαλείας θα πρέπει να κατέχει πολλές γνώσεις για τους ανθρώπους, να γνωρίζει βασικά μοντέλα επικοινωνίας, αλλά προπαντός, να έχει συνειδητοποιήσει το σημαντικό ρόλο του σε μία επιχείρηση.

Εκτονώνοντας μία κρίση....και άλλες συμβουλές για τους φύλακες ασφαλείας

"Ακούμε μόνο τα μισά από όσα μας λέει κάποιος, καταλαβαίνουμε μόνο τα μισά από αυτά, πιστεύουμε μόνο τα μισά από αυτά που ειπώθηκαν και θυμόμαστε μόνο τα μισά από όσα έχουν λεχθεί." 
The University of MAINE Cooperative Extension. Effective Communication Bulletin #6103

Αναγκαίες επαναλήψεις/υπενθυμίσεις για κατανόηση του τρόπου εξόδου από μία κρίση
. Ο ρόλος του Φύλακα Ασφαλείας (Φ/Α) είναι να προστατεύει κάθε μορφής περιουσιακό στοιχείο, υλικό & άυλο.
. Ο Φ/Α πριν συμβεί οτιδήποτε, επικεντρώνεται στην πρόληψη.
. Ο ρόλος του Φ/Α κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από οτιδήποτε έχει συμβεί - λόγω αδυναμίας πρόληψης - είναι να παρατηρεί και να αναφέρει.
Είναι επίσης αναγκαίο ο Φ/Α να θυμάται πάντοτε ότι δεν είναι μέλος της δημόσιας δύναμης και ότι διαφέρει από τα μέλη αυτής. Πώς διαφέρει;
. Ο Φ/Α δεν έχει τα ίδια καθήκοντα με το προσωπικό της δημόσιας δύναμης.
. Ο Φ/Α δεν έχει την ίδια εκπαίδευση με το προσωπικό της δημόσιας δύναμης.
. Ο Φ/Α δεν έχει τις ίδιες εξουσίες - παρεχόμενες από το νόμο- με το προσωπικό της δημόσιας δύναμης.
Επίσης ο Φ/Α πέραν του τι προβλέπουν τα καθήκοντά του ή οι απαιτήσεις του εργοδότη του, δεν πρέπει να ξεχνά ότι ουσιαστικά πληρώνεται για να παρατηρεί.
Γεγονός: Κάτι το οποίο έχει συμβεί ή είναι δεδομένο ότι είναι αληθές.
Συμπέρασμα: Είναι η εκφρασμένη γνώμη ή λογική κρίση, η οποία προήλθε ως αποτέλεσμα γεγονότος που έλαβε χώρα.
Επειδή λοιπόν πληρώνεται για να παρατηρεί και στις περισσότερες των περιπτώσεων "εκθέτει δημόσια" την παρουσία του, δηλαδή επικοινωνεί, είναι απολύτως αναγκαίο μέσω της "δημόσιας έκθεσής" του να καλλιεργήσει και να διατηρήσει το σεβασμό και την αποδοχή του κοινωνικού συνόλου προς το πρόσωπό του, προς το θεσμό που εκπροσωπεί και προς την ΙΕΠΥΑ - εργοδότη του. Ο αυτοέλεγχος του Φ/Α σε συνδυασμό με την εμφάνισή του, είναι προαπαιτούμενο και αποτελεί σημαντική ένδειξη πειθαρχίας. Ορισμένο τμήμα του κοινωνικού συνόλου κριτικάρει ανοίκεια το Φ/Α, μόνο και μόνο επειδή φορά στολή και στο χώρο όπου ευρίσκεται εκπροσωπεί - δεν ασκεί - την εξουσία.
Εάν θυμώσει ο Φ/Α, από δημόσια και παρουσία του εκφρασμένη αποδοκιμασία, αντί να αποσοβήσει την κρίση, την πυροδοτεί περισσότερο. Επιπρόσθετα, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης προαπαιτούμενο είναι ο Φ/Α να διατηρήσει την ψυχραιμία του, καθώς άλλα άτομα πιθανό να έχουν τρομοκρατηθεί και να προσφεύγουν σε αυτόν για βοήθεια.
Κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των καθηκόντων του, ο Φ/Α θα έρθει - ή έρχεται - σε επαφή με κάθε είδους και τύπου διαφορετικό χαρακτήρα/διαφορετικών αναγκών άτομα/πρόσωπα ή όπως η λαϊκή θυμοσοφία το έχει προσδιορίσει χωρίς θέληση απαξίωσης "με κάθε καρυδιάς καρύδι". Όμως ο τρόπος που συμπεριφέρεται, αποτελεί αρκετές φορές το μείζονος σημασίας αίτιο της συμπεριφοράς και αντίδρασης των άλλων προς αυτόν.
Η σημαντικότητα της δημόσιας συμπεριφοράς
Επειδή οι δημόσιες σχέσεις είναι τόσο σημαντικές, σωστά δομημένα επιχειρηματικά σχήματα έχουν εντάξει στην οργανωτική τους δομή τμήματα δημοσίων σχέσεων, τα οποία αποκλειστικά φροντίζουν για τη δημιουργία και διατήρηση της γνωστής "έξωθεν καλής μαρτυρίας" τρίτων (κοινωνικού συνόλου) προς το επιχειρηματικό σύνολο. Έτσι λοιπόν και ο Φ/Α εάν "τείνει ευήκοον ους" δηλαδή δώσει τη δέουσα προσοχή και σημασία στους τρίτους με τους οποίους έρχεται καθημερινά σε επαφή, χωρίς κόπο θα έχει αναπτύξει ένα σύνθετο πλέγμα δημοσίων σχέσεων αλλά και ένα καθημερινά αυξανόμενο αριθμό ατόμων, οι οποίοι για λογαριασμό του - εκουσίως μεν αλλά ασυναίσθητα - διευρύνουν αυτό το πλέγμα των δημοσίων σχέσεων.
Τα "πρέπει" του Φ/Α για την ανάπτυξη δημοσίων σχέσεων είναι:
. Να επιδεικνύει ειλικρινή διάθεση να βοηθήσει. Να είναι ειλικρινής όταν δεν μπορεί -και εάν είναι δυνατό, να αναζητήσει κάποιον που μπορεί.
. Να είναι ευγενής και να προσεγγίζει ήρεμα.
. Να είναι φιλικός, να χαμογελά και να έχει πάντοτε οπτική επαφή.
. Να είναι μεθοδικός και να επιδεικνύει αυτοπεποίθηση.
. Να είναι ανοιχτόμυαλος στην αξιολόγηση καταστάσεων.
. Να επεξηγεί.
. Να είναι πάντοτε ευγενής.
. Να χρησιμοποιεί πάντοτε τις εκφράσεις "παρακαλώ, ευχαριστώ, κύριε, κυρία".
. Να δείχνει ότι δεν επιζητεί διαμάχη, αλλά ότι έχει τον έλεγχο.
Τα "δεν πρέπει" του Φ/Α για την ανάπτυξη δημοσίων σχέσεων είναι:
. Να αγνοεί ή να απορρίπτει ανθρώπους, υποσχόμενος συνδρομή ενώ δεν πρόκειται να την παράσχει.
. Να δείχνει σημάδια ανυπομονησίας, θυμού, αγανάκτησης, αντιπάθειας, σαρκασμού.
. Να γίνεται υπερβολικά οικείος.
. Να συμπεριφέρεται ψυχρά και αυταρχικά.
. Να μην είναι στενόμυαλος και επικριτικός.
. Να μην εγκλωβιστεί σε διένεξη για θέμα που υπερβαίνει εαυτόν και τα καθήκοντά του.
. Να μην απολέσει την ψυχραιμία του, αντιμετωπίζοντας δύστροπους ή εν γένει "δύσκολους" ανθρώπους.
. Να μη χρησιμοποιεί προσβλητικές εκφράσεις ή να ορκίζεται στα Θεία.
. Να μη φαίνεται ότι αποτελεί απειλή.
Συμπερασματικά λοιπόν και αβίαστα, διαπιστώνουμε ότι εμφάνιση, αυτοέλεγχος και εκπαίδευση συνιστούν τα τρία σημαντικότερα δεδομένα προκειμένου να προαχθεί η καλή δημόσια εικόνα του Φ/Α. Δηλαδή η άσκηση αποτελεσματικής επικοινωνίας, συνθήκη ιδιαίτερα απαραίτητη ειδικότερα σε καταστάσεις κρίσεως όπου εμπλέκεται "κάθε καρυδιάς καρύδι" όπως παραπάνω αναφέρθηκε.
Τι το ειδικό όμως έχει η άσκηση αποτελεσματικής επικοινωνίας;
Το "ειδικό" που εμπεριέχει είναι ότι λειτουργεί αφ' εαυτής, όταν διαφορετικοί άνθρωποι καταλαβαίνονται και συνεννοούνται μεταξύ τους, διότι ο κινητήριος άξονας λειτουργίας της - εν προκειμένω ο Φ/Α - κινεί και χειρίζεται αριστοτεχνικά και λογικά την όλη διαδικασία αλληλεπίδρασης. Δηλαδή προσέχει:

• Το τι λέει.
• Το πώς το λέει.
• Το τι μήνυμα εκπέμπει η έκφραση του προσώπου του.
• Το τι μήνυμα εκπέμπει η στάση του σώματός του.

Παράθεση οδηγιών/συμβουλών για μια αποτελεσματική επικοινωνία
Από καιρό σε καιρό, ο Φ/Α πιθανό να κληθεί να αντιμετωπίσει μία κατάσταση που ενέχει άτομο με ειδικές ανάγκες. Τυφλοί ή άτομα με προβλήματα όρασης ή ακοής και πιθανώς άλλα άτομα με σωματικά και ψυχικά προβλήματα ή/και συναισθηματικές δυσκολίες, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί επιτυχώς. Παρακάτω δίνονται κάποιες γενικές κατευθυντήριες γραμμές, ικανές να βοηθήσουν το Φ/Α στην εγκαθίδρυση αποτελεσματικής επικοινωνίας, βασισμένες στην προσέγγιση με τη χρήση της κοινής λογικής. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνά ο Φ/Α είναι ότι κάθε πρόσωπο με το οποίο συνδιαλέγεται, έχει τη δική του μοναδική προσωπικότητα και αντιδρά με το δικό του τρόπο σε κάθε ενέργεια του Φ/Α.

• Επικοινωνία με πρόσωπα που έχουν πρόβλημα ακοής. Αποσπάστε την προσοχή του ατόμου πριν του απευθύνετε το λόγο. Χρησιμοποιήστε το όνομά του - εφόσον το γνωρίζετε - πριν αρχίσετε να μιλάτε, προκειμένου να βεβαιωθείτε ότι έχετε την αμέριστη προσοχή του/της. Ακουμπήστε ελαφρά με την παλάμη σας τον ώμο, προκειμένου να αποκαταστήσετε οπτική επαφή. Μη φωνάζετε, ομιλείτε αργά, καθαρά και σε λίγο υψηλότερο τόνο φωνής από το κανονικό. Μη μασάτε τσίχλα ή τρώτε και κρατήστε τα χέρια σας μακριά από το πρόσωπό σας. Επαναλάβατε την πρότασή σας - αν ο συνομιλητής σας δείχνει να μην καταλαβαίνει - με τη χρήση διαφορετικών λέξεων και φράσεων.
• Επικοινωνία με πρόσωπα που έχουν πρόβλημα όρασης. Όταν προσεγγίζετε πρόσωπα με πρόβλημα όρασης, απευθύνετέ τους το λόγο με φυσιολογικό τόνο φωνής. Χρησιμοποιήστε το όνομά του, εφόσον το γνωρίζετε. Συστηθείτε και ρωτήστε αν είναι επιθυμητή η παροχή βοήθειας εκ μέρους σας. Εάν απαντήσουν καταφατικά, ακουμπήστε το χέρι σας στην πίσω πλευρά του δικού τους χεριού, οπότε θα αναζητήσει ο πάσχων το δικό σας χέρι. Συστήστε οποιονδήποτε άλλον παρόντα τη στιγμή εκείνη. Ανάλογα με τις περιστάσεις, περιγράψτε τον περίγυρο με σαφήνεια και ακρίβεια. Για να βοηθήσετε άτομο με πρόβλημα όρασης να καθίσει σε καρέκλα, ακουμπήστε το χέρι σας στην πλάτη της καρέκλας και επιτρέψτε στον πάσχοντα να σύρει το χέρι του από τον ώμο σας έως κάτω, προκειμένου να αποκαταστήσει και αυτός επαφή με την καρέκλα. Εάν απαιτείται να φύγετε, ενημερώστε τον πάσχοντα ότι θα φύγετε. Βεβαιωθείτε και ενημερώστε τον ότι πίσω του λ.χ. είναι τοίχος ή παράθυρο, ούτως ώστε να του δώσετε κάποιο σημείο αναφοράς και να μείνει με την αίσθηση γνώσης του χώρου.
• Επικοινωνία με πρόσωπα που ευρίσκονται σε αναπηρικό καροτσάκι. Ποτέ ο Φ/Α δεν ωθεί με δική του πρωτοβουλία αναπηρικό καροτσάκι αν δεν του ζητηθεί από τον ίδιο τον πάσχοντα ή εάν δεν ρωτήσει. Εάν απαιτείται να συνομιλήσετε με τον πάσχοντα, πρέπει να είστε στο ίδιο ύψος με αυτόν και να αποκαταστήσετε οπτική επαφή. Αν το άτομο καθίσει σε κανονική καρέκλα, μην απομακρύνετε το καροτσάκι παρά μόνο αν σας έχει ζητηθεί.
• Επικοινωνία με πρόσωπα ψυχικά ασθενούντα ή συναισθηματικά φορτισμένα/διαταραγμένα. Είναι δεδομένο ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ο Φ/Α θα συναντήσει άτομα με ασυνήθιστα επιθετική συμπεριφορά ή άτομα αυτο-απειλούμενα. Το να χειριστεί ο Φ/Α προβλήματα συμπεριφοράς ατόμων είναι εξαιρετικά δύσκολο και συχνά επικίνδυνο, αλλά όσα περισσότερα γνωρίζει για το πώς θα χειριστεί προβληματικές συμπεριφορές, τόσο ασφαλέστερο και με προσοχή κατορθωτό γίνεται.

Ποσοστό ανθρώπων υποφέρει από ψυχικές διαταραχές και δεν ανήκει στο επαγγελματικό πεδίο του Φ/Α η απαίτηση γνώσης τους. Όμως ανεξάρτητα από το αν είναι ή δεν είναι ψυχικά διαταραγμένο το άτομο, είναι πολύ σημαντική η προσέγγιση - το πώς - του Φ/Α σε άτομο με γενικά αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ο χρυσός κανόνας σε τέτοιου είδους περιπτώσεις είναι η τήρηση απόστασης ασφαλείας από τον πάσχοντα και η παροχή χρόνου προκειμένου να ηρεμήσει, διότι πολλές φορές πλησιάζοντας τέτοιο άτομο πολύ γρήγορα ή πολύ κοντά σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι δυνατό να εκληφθεί ως απειλή. Οποιαδήποτε κρίση - σε γενικές γραμμές - διαρκεί πολύ λίγο χρόνο αν χειριστούμε κατάλληλα το θέμα και δεν απειλούμε - με οποιονδήποτε τρόπο - τον πάσχοντα, αξιολογώντας γρήγορα τα κίνητρα του εν λόγω ατόμου από την εν γένει συμπεριφορά του, τον τόνο της φωνής του και το περιεχόμενο των λόγων ή της ομιλίας του. Για παράδειγμα:

• Το άτομο είναι φοβισμένο ή δείχνει θυμωμένο;
• Επιθυμεί με τον τρόπο του να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης;
• Εκτοξεύει κυρίως απειλές;

Βεβαίως, για κάθε περίπτωση η αντίδραση είναι διαφορετική, δεδομένου επίσης του τόπου και του χρόνου. Το να έχει "λειάνει" ο Φ/Α την ικανότητα παρατήρησης ατόμων και να έχει τη δυνατότητα επέμβασης πριν την κλιμάκωση της κρίσης, είναι σαφώς προτιμότερο. Το να χειριστείς κάποιον ο οποίος κλαίει, είναι λίγο ταραγμένος ή βηματίζει νευρικά πάνω κάτω, είναι ευκολότερο από το να χειριστείς κάποιον ο οποίος ουρλιάζει, απειλεί ή είναι έτοιμος να επιτεθεί σε όποιον τον πλησιάσει.
Από την άλλη πλευρά, αν το άτομο είναι έντρομο ή φέρεται ύποπτα, η στάση του Φ/Α θα πρέπει να είναι ήρεμη, καθησυχαστική και ενίοτε υποστηρικτική. Εάν πρέπει να συνομιλήσει, ας εξασφαλίσει καλή οπτική επαφή και ας καταβάλλει προσπάθεια να πείσει ότι επιθυμεί ειλικρινά να βοηθήσει, ενώ τα χέρια του πρέπει να ευρίσκονται σε εμφανές σημείο. Να αισθανθεί ασφαλής ο τρίτος.
Με οργισμένο πρόσωπο, η προσέγγιση του Φ/Α θα είναι ίδια. Είναι σημαντικό να δείξουμε ότι κατανοούμε και αντιλαμβανόμαστε την οργή του ατόμου χωρίς εκπτώσεις και προσωπικές μειώσεις. Ο στόχος του Φ/Α είναι να ηρεμήσει την κατάσταση (καλμάρει) προκειμένου να διευκολυνθεί μια πιο ήπια έκφραση συναισθημάτων και αναζήτησης λύσης.
Όταν πλέον διαπιστωθεί ότι το άτομο είναι χειραγωγήσιμο, είναι σημαντικό να αποφεύγετε να φορτίζετε συναισθηματικά τη συζήτηση η οποία διεξάγεται. Ήρεμα, με σεβασμό προς το άτομο, αλλά και με λίγη δόση κυριαρχίας (σιγά-σιγά), ο Φ/Α απευθύνεται προς το άτομο επαναλαμβάνοντας με σταθερή, ήρεμη φωνή το τι ζητά, αποφεύγοντας την άμεση κατευθείαν οπτική επαφή. Με ένα δυνητικά επιθετικό ή απειλητικό πρόσωπο, η διατήρηση ικανής απόστασης ασφαλείας είναι εκ των ουκ άνευ, όντας πάντα σε εγρήγορση για σημάδια επικείμενης επίθεσης. Μην προσπαθείτε να επέμβετε μόνος σας, ενώ σε περίπτωση επίθεσης προσπαθήσετε αφενός μεν να αποφύγετε κτυπήματα, αφετέρου δε να προσδιορίσετε και πάλι ζώνη ασφαλείας.
Μην απειλείτε με λόγια, έργα ή χειρονομίες, πρόσωπο διαταραγμένο ή βίαιο, το οποίο προηγουμένως με λόγια ή άλλους τρόπους σας έχει προσβάλλει.
Η κατηγορία των αυτο-απειλούμενων ατόμων (μην πλησιάζεις, θα αυτοκτονήσω), είναι εκείνα τα άτομα τα οποία για πολλούς και διάφορους λόγους θεωρούν ότι η ζωή τους είναι πλέον άνευ αξίας/αφόρητη. Από τη διεθνή βιβλιογραφία, τις έρευνες αλλά και συμβάντα/ περιστατικά, προσδιορίσθηκαν τα ακόλουθα:
Μύθος: Άτομα τα οποία απειλούν με αυτοκτονία, δεν αυτοκτονούν.
Γεγονός: Το 80% των εν λόγω ατόμων έχουν δώσει προειδοποιήσεις.
Μύθος: Η αυτοκτονία συμβαίνει χωρίς προειδοποίηση. Να λαμβάνονται όλες οι απειλές σοβαρά υπόψη.
Γεγονός: Άτομα με τάσεις αυτοκτονίας "παρέχουν" σημάδια και ενδείξεις εκ των προτέρων.
Μύθος: Άτομα με τάσεις αυτοκτονίας, είναι αποφασισμένα να πεθάνουν.
Γεγονός: Άτομα με τάσεις αυτοκτονίας, είναι αναποφάσιστα ως προς το να ζήσουν ή να πεθάνουν.
Μύθος: Άτομα με τάσεις αυτοκτονίας, είναι παράφρονες.
Γεγονός: Μελέτες έχουν δείξει ότι σε άτομα με τάσεις αυτοκτονίας είναι εξαιρετικά αναστατωμένος ο ψυχικός τους κόσμος, αλλά δεν είναι παράφρονες.
Πέραν των όσων έχουν παρατεθεί παραπάνω, συνοπτικά θα πρότεινα τα ακόλουθα:

• Ο Φ/Α να παραμείνει ψύχραιμος και να επιδεικνύει διάθεση κατανόησης.
• Ο Φ/Α να αποδέχεται το δικαίωμα του άλλου στην έκφραση παράπονου.
• Ο Φ/Α δεν διαφωνεί, χρησιμοποιεί τόνο και ρυθμό έκφρασης ήπιο και καθησυχαστικό, η δε στάση του σώματός του δεν εκφράζει απειλή.
• Ο Φ/Α παραδέχεται λάθη.
• Ο Φ/Α ζητά συγγνώμη εάν απαιτηθεί.
• Ο Φ/Α αποφεύγει να κατηγορεί.
• Ο Φ/Α ακολουθεί επακριβώς τις οδηγίες που του δόθηκαν για το πόστο φύλαξης.

Χρυσός κανόνας: Δεν βλέπω απλώς, ΠΑΡΑΤΗΡΩ!

 Του Γιάννη Κανάλη

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΑΧΗΣ Στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας η κοινωνία στηρίχτηκε στα νέα ενήλικα αρσενικά,που επιφορτίζονται με το καθήκον να κυνηγούν,να πολεμούν και να διατηρούν την κοινωνική τάξη με την βία.

Για να κατανοήσουμε την ένταση της φυσιολογικής αντίδρασης του σώματος στην πίεση της μάχης πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την κινητοποίηση των πόρων ,που προκαλείται απο το συμπαθητικό νευρικό σύστημα του σώματος και στην συνέχεια πρέπει να καταλάβουμε την επίδραση της παρασυμπαθητικής αντιδραστικής απάντησης του σώματος.

Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα κινητοποιεί και κατευθύνει τους πόρους ενέργειας του σώματος για δράση.Υπάρχει μια αύξηση των σφυγμών και της πίεσης του αίματος μαζί με μια αύξηση της περιφεριακής κυκλοφορίας του αίματος και μια άνοδος του επιπέδου της γλυκόζης στο αίμα.Ο ρυθμός της αναπνοής επιταχύνεται και οι μυς των άκρων και του κορμού συσπώνται πιο έντονα και κουράζονται πιο δύσκολα,υπάρχει επίσης μια μείωση της αισθητικής αντίληψης ,επειδή αποδεσμεύεται αδρεναλίνη νοραδρεναλίνη,κορτιζόνη και άλλες ορμόνες απο τους αδρενεργείς αδένες,έτσι ώστε οι άνθρωποι ,που μάχονται ,μπορεί να υποστούν αρκετά σημαντικές βλάβες, χωρίς να το καταλάβουν την στιγμή εκείνη.Φαίνεται ,οτι υπάρχει μια μικρή περιοχή στην βάση του εγκεφάλου απο την οποία στέλνονται περαιτέρω νευρικές ωθήσεις ,που προκαλούν τις πιο πάνω μεταβολές.Η μικρή αυτή περιοχή ονομάζεται ΥΠΟΘΑΛΑΜΟΣ.

Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι υπεύθυνο για τις διαδικασίες ανάρρωσης και πέψης του σώματος,η πέψη και οι εντερικές κινήσεις παύουν,παρόλο οτι η ροη των οξέων και πεπτικών υγρών έχει την τάση να αυξάνει.

Συνήθως αυτά τα δύο συστήματα διατηρούν μια γενική ισορροπία μεταξύ των πόρων του σώματος αλλά κατά την διάρκεια υπερβολικά στρεσογόνων καταστάσεων η αντίδραση της φυγής ή της μάχης ενεργοποιείται και το ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΟ νευρικό σύστημα κινητοποιεί όλη την διαθέσιμη ενέργεια για επιβίωση.Στην μάχη αυτό πολύ συχνά οδηγεί στην ολοκληρωτική αδρανοποίηση μη απαραίτητων δραστηριοτήτων, όπως αυτής της πέψης,του ελέγχου της ουροδόχου κύστης και του ελέγχου των μυών.Αυτή η διαδικασία είναι τόσο έντονη που οι μαχόμενοι πολύ συχνά υποφέρουν απο διάρροια λόγω στρες και δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο να ουρούν και να αφοδεύουν πάνω στα ρούχα τους καθώς το σώμα κυριολεκτικά (διώχνει την σαβούρα του)σε μια προσπάθεια να παρέχει όλη την απαιτούμενη ενέργεια για να εξασφαλίσει την επιβίωση του.

Ένας άντρας πρέπει να πληρώσει ψυχολογικό τίμημα για μια τόσο έντονη ενεργειακή διαδικασία.Το τίμημα ,που πληρώνει το σώμα,είναι μια εξίσου δυνατή αντίδραση ,όταν οι παραμελημένες απαιτήσεις του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος επιστρέφουν.Αυτή η ΠΑΡΑΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΗ αντίδραση συμβαίνει ,μόλις περάσει ο κίνδυνος και η έξαψη και στην συνέχεια παιρνει την μορφή μιας απίστευτα έντονης κούρασης και υπνηλίας απο την πλευρά του μαχόμενου. Η στιγμή του μεγαλύτερου κινδύνου είναι αμέσως μετά την νίκη,γιατί ο μαχόμενος θεωρεί τον εαυτό του ασφαλή και επιβραβεύεται αφήνοντας σώμα και πνεύμα να χαλαρώσουν.

Είδαμε οτι το ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ για έναν μέσο άνθρωπο, που δεν είναι εκπαιδευμένος και δεν έχει ανατραφεί σε περιβάλλον, που να εμπεριέχει πείνα ,στέρηση(συναισθημα- τική,υλική)βία,είναι να μη θέλει να βλάψει το συνάνθρωπο του.Αφού εξετάσαμε, το τι συμβαίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, όταν δεχτεί εξωτερική πίεση ο υποθάλαμος τους, ας δούμε, πως μπορεί ο μαχητής να ξεπεράσει την εσωτερική αντίσταση και να γίνει ένα “εργαλείο”του νόμου και της τάξης στη προάσπιση των θεσμών,των νόμων και της κοινωνικής τάξης.

Ο ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ:Το είδος αυτό ,που αντλεί την μεγαλύτερη ικανο-ποίησή του απ’την αντρική συντροφικότητα,απ’τον ενθουσιασμό και απο την κατάκτηση των φυσικών εμποδίων.Δεν θέλει να σκοτώνει ανθρώπους σαν και αυτόν αλλά δεν θα έχει καμία αντίρρηση να το κάνει,εάν συμβεί μέσα σε ηθικό πλαίσιο,που του παρέχει δικαίωση και εάν ειναι το τίμημα να κερδίσει αναγνώριση αναμεσα στο είδος του περιβάλλοντος ,που λαχταρά.Έχει μάθει πολύ νωρίς στην ζωή του,οτι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω,που θα πληγώσουν τον ίδιο και τους οικείους του,αν τους δοθεί η ευκαιρία,και έχει αφιερώση την ζωή του στο να ειναι προετοιμασμένος να τους αντιμετωπίσει.Ποθεί για την σύγκρουση, που τελικά θα τον ενδυναμώσει με υπερηφάνια και τιμή,η λαχτάρα είναι εκεί και είναι αγαπητή και τρομερή,όμορφη και τραγική.Στην ζωή των ενηλίκων ο δυνατός είναι εκείνος,που έχει την λιγότερη ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση.

Για να μπορέσει να ανταπεξέλθει κάποιος σ’ ένοπλη αντιπαράθεση χρειάζονται τρία απαραίτητα ,ταυτόχρονα συστατικά.ΟΠΛΟ- ΓΝΩΣΗ ΧΡΗΣΗΣ- ΠΡΟΘΕΣΗ.

Όπλο,πρέπει ο κάτοχος ,μετά απο αρκετές δοκιμές να κατασταλάξει ,για το τι του ταιριάζει ,ανάλογα με το σχέδιο καταστολής ,που έχει ριζωμένο μέσα στο μυαλό του.Θα πρέπει σύμφωνα με τις αναγκαιότητες και τον κίνδυνο, που εγκειμονεί στον εκάστοτε εργοδότη να αποφασίζει με αντικειμενικότητα ,για το τι θα κατέχει ,και πως θα το χειριστεί.

Γνώση χρήσης,κάποιος είπε κάποτε,πως ποτέ δεν είσαι αρκετά πλούσιος και ποτέ δεν κουβαλάς πάνω σου αρκετά πυρομαχικά.Πρέπει να γνωρίζει τα θετικά και αρνητικά του όπλου του και αυτό θα γίνει μετά απο πάρα πολλές ώρες συνύπαρξης μάζι του στα πεδία βολής καταναλώνοντας χιλιάδες σφαίρες.Ο τρόπος ,με τον οποίο θα μάθει τον χειρισμό, δεν διαφέρει κατ’ελάχιστο με τον τρόπο ,που θα μάθει κάποιος οποιαδήποτε πολεμική τέχνη.Χρειάζεται ένας δάσκαλος αξιόπιστος και μεταδοτικός,χιλιάδες επαναλήψεις σε βαρετές, απλές τεχνικές,κατανόηση της στάσης και της απόστασης και ρίζωμα ασυνείδητα δικών του κανόνων ανάλογα με την περίσταση.

Το πιο σημαντικό και θεμελιώδες ζήτημα στην μάχη είναι η ΠΡΟΘΕΣΗ να βλάψει ,να κυριαρχήσει,να καταστρέψει θανάσιμα και ολοκληρωτικά έναντι του επιτιθέμενου.
Υπάρχει μια φυσική απροθυμία, στο να τραβήξει καποιος την σκανδάλη,όταν το όπλο του σημαδεύει έναν άνθρωπο.Για να μπορέσει να υπερνικήσει αυτή την αντίσταση είναι χρήσιμο να μπορέσει να σκεφτεί τον αντίπαλο σαν έναν απλό στόχο και όχι σαν έναν άνθρωπο.Αυτό θα του επιτρέψει περισσότερη αυτοσυγκέντρωση και θα τον βοηθήσει στην μετέπειτα αφαίρεση του ανθρώπινου στοιχείου απο την σκέψη του.Κάποιος, ο οποίος θα απειλήσει τον εργοδότη ή το περιβάλλον του με όπλο ,δεν σέβεται καθόλου τους κανόνες ,απο τους οποίους κυβερνούνται οι τίμιοι άνθρωποι.Είναι ένας παραβάτης του νόμου, που δεν έχει καμία θέση στον κόσμο της κοινωνίας.Η απομάκρυνση του είναι απολύτως δικαιολογημένη και θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αμερόληπτα και χωρίς ίχνος μετάνοιας.Αυτή η διαδικασία ως κατασκευασμένη περιφρόνηση και ο συνδυασμός της άρνησης και της περιφρόνησης του ρόλου του θύματος στην κοινωνία(απευαισθητοποίηση)μαζί με την ψυχολογική άρνηση και περιφρόνηση της ανθρώπινης υπόστασης του θύματος(αναπτύσσοντας ένα μηχανισμό αμυντικής άρνησης)είναι μια νοητική διαδικασία ,που δεσμεύει και ενισχύει το σωματοφύλακα κάθε φορά,που αδειάζει μια γεμιστήρα σε κάποιο στόχο.Κάθε φορά ,που κάνει βολή στο σκοπευτήριο, πρέπει να προσπαθεί να μην βλέπει χαρτί απέναντι του αλλά κάποιον που έχει σκοπό,εάν δεν τον πετύχει,να του αφαιρέσει την ζωή του.

Η μέθοδος ,που χρησιμοποιούν σήμερα στην εκπαίδευση-και στην περίοδο του βιετνάμ-οι στρατιώτες του αμερικάνικου στρατού δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια εφαρμογή των τεχνικών προσομοίωσης ,που αποσκοπεί στην αντανακλαστική ικανότητα της “γρήγορης βολής”.Αντί να ξαπλώνει μπρούμυτα πάνω σε γρασίδι πυροβολώντας στόχους ο σύγχρονος στρατιώτης περνάει πολλές ώρες μέσα σε τρύπες πλήρως εξοπλισμένος,παρατηρώντας μια συγκεκριμένη περιοχή.Κατά διαστήματα πετάγονται μπροστά του, σε διάφορες αποστάσεις,ανθρωπόμορφοι στόχοι για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και ο στρατιώτης πρέπει αμέσως να στοχεύσει και να πυροβολήσει τους στόχους αυτούς.Μόλις χτυπήσει ένα στόχο αυτός, πέφτει με πολύ παραστατικό τρόπο,όπως θα συνέβαινε με κάποιον αληθινό άνθρωπο.Ο στρατιώτης επιβραβεύεται ή τιμωρείται σε περίπτωση,που αποτύχει να πετύχει τον στόχο.

Επίδειξη όπλου αδικαιολόγητα,άσκοποι πυροβολισμοι στην λάθος στιγμή ή προς λανθασμένη κατεύθυνση είναι μια τόσο στυγερή προσβολή,που είναι σχεδόν αδιανόητη για κάποιον,που φέρει όπλο.Η λιγότερο εφικτή τιμωρία ,πέρα απο τις νομικές συνέπειες, είναι η αφαίρεση της άδειας κατοχής και η απομπομπή δια παντώς απο την υπηρεσία του.”Η ΑΣΤΟΧΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ Η ΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΝΗ ΕΝΟΣ ΟΠΛΟΥ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΟΥΝ”

Συνοψίζοντας οι μέθοδοι, που συντελούν στην αποτελεσματικότητα της προ-ετοιμασίας για μάχη, είναι α.ΑΠΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ(σκεφτόμενος το αδιανόητο)β. ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ(κάνοντας το αδιανόητο)γ.ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ(αρνούμενος το αδιανόητο).

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει απο την πάλη παρά μέσα στην μήτρα ή τον τάφο.Είναι και τα δύο ωραίοι και ιδιωτικοί χώροι, τους οποίους μπορούμε να επιθυμούμε ή να νοσταλγούμε.Αλλά στον έναν η δυναμική της ζωής μόλις ,που έχει αρχίσει,ενώ στον άλλον έχει χαθεί για πάντα.

Ορισμός και περιεχόμενο της ειδικότητας προσωπικού ιδιωτικής ασφάλειας

Ορισμός και περιεχόμενο της ειδικότητας προσωπικού ιδιωτικής ασφάλειας

O τομέας της ιδιωτικής ασφάλειας περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

•Διαφύλαξη της ζωής και προστασία της ιδιοκτησίας (υπό όλες τις μορφές της), έναντι:

 ατυχημάτων,κλοπών, επιθέσεων, δολιοφθορών, πυρκαγιών, εκρήξεων, ζημιών, καλύπτει δε όλες τις πλευρές της πρόληψης ζημιών.

• Ο πιο δόκιμος τίτλος που ανταποκρίνεται στην αγορά εργασίας και προτείνεται είναι «Ιδιωτικό Προσωπικό Παροχής Υπηρεσιών Ασφάλειας».

Ειδικότητες:

1.  Προσωπικό Σταθερής Φύλαξης.

2.  Προσωπικό Εποχούμενης Φύλαξης.

3. Προσωπικό Ασφάλειας Χρηματαποστολών

4. Προσωπικό Κέντρων Λήψης Σημάτων

Ισχύον εθνικό νομοθετικό & θεσμικό πλαίσιο

Ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλειας στην Ελλάδα προβλέφθηκε με το άρθρο 19 του ν.1339/1983, το άρθρο 12 του ν.1481/1984 και το ν.2518/1997 «Προϋποθέσεις λειτουργίας ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.

•Η τελευταία νομοθετική ρύθμιση του θεσμού πραγματοποιείται με το ν.3707/08 «Ρύθμιση θεμάτων ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφάλειας και γραφείων ιδιωτικών ερευνών».

•Το άρθρο 2 του νόμου 3707/2008 θέτει ως προϋπόθεση για τις δραστηριότητες ιδιωτικής ασφάλειας να έχει εκδοθεί άδεια από τον προϊστάμενο του Επιτελείου του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας ύστερα από γνώμη τριμελούς επιτροπής

Ν. 3707/2008:

«Οι διατάξεις των άρθρων 3, 4 παράγραφος 2, 5 και 6 εφαρμόζονται και για το προσωπικό οποιασδήποτε ιδιωτικής επιχείρησης στο οποίο ανατίθεται η φύλαξη και η προστασία των ιδίων αυτής χώρων, αγαθών και εγκαταστάσεων ή του προσωπικού τους, καθώς και για το διοικητικό προσωπικό των επιχειρήσεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, στο οποίο ανατίθεται ο σχεδιασμός και η μέριμνα για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων αυτών. Η άσκηση των ανωτέρω δραστηριοτήτων δε θίγει τις αρμοδιότητες των κρατικών αρχών στους τομείς αυτούς.»

ΠΡΟΣΟΧΗ!

•Το προσωπικό των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας έχει δικαίωμα συλλήψεως του προσώπου που διαπράττει αυτόφωρο κακούργημα ή πλημμέλημα κατά των φυλασσομένων προσώπων ή πραγμάτων, πάντοτε υπό τους όρους του νόμου, χωρίς να έχει δικαιώματα περισσότερα από εκείνα που προσιδιάζουν σε οποιονδήποτε άλλο πολίτη.

•Το δικαίωμα σωματικής έρευνας προς τους πολίτες.περιορίζεται αυστηρά σε συγκεκριμένους φυλασσόμενους χώρους όπως λιμένες και αερολιμένες, για τον έλεγχο αποσκευών, πληρωμάτων καθώς και για τον έλεγχο πρόσβασης στους άνω χώρους πάντα κατόπιν αδείας της λιμενικής ή αεροπορικής αρχής.

•Άρθρο 4 του ν.3262/2004 : ο έλεγχος για λόγους ασφάλειας των προσερχόμενων φιλάθλων εν όψει αθλητικής εκδήλωσης στην αθλητική εγκατάσταση μπορεί να διενεργηθεί και με σωματική έρευνα από μέλος του προσωπικού ασφάλειας του ιδίου φύλου με το φίλαθλο. 

εκτίμηση κινδύνου

Τι είναι η εκτίμηση κινδύνου ?

Η εκτίμηση κινδύνου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσεκτική εξέταση & καταγραφή του τι θα μπορούσε να βλάψει τους εργαζόμενους και τους τρίτους στο χώρο εργασίας, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση των μέτρων προστασίας που έχουν ληφθεί ή/και να προταθούν νέα μέτρα και παρεμβάσεις για την αποφυγή των ενδογενών κινδύνων κάθε δραστηριότητας.

¿     Σύμφωνα με το αρ. 8 του ΠΔ 17/96 κάθε εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του μια γραπτή εκτίμηση των υφιστάμενων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων.

¿     Ο εργοδότης επίσης είναι νομικά υπεύθυνος για τον έλεγχο της πληρότητας και ορθότητας της εκτίμησης. Αυτό αποδεικνύεται και από την σύμφωνη γνώμη του και υπογραφή του μαζί με αυτές του Τεχνικού Ασφάλειας και του Γιατρού εργασίας στο τέλος της έκθεσης.

¿     Η εκτίμηση αυτή γίνεται από τον Τεχνικό Ασφάλειας και το Γιατρό εργασίας ή τις ΕΞΥΠΠ, ή από τον ίδιο τον εργοδότη αν έχει αναλάβει τα καθήκοντα στην επιχείρησή του.

¿     Στους ανωτέρω ο εργοδότης οφείλει να παρέχει κάθε βοήθεια σε μέσα και προσωπικό για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού.

¿     Οι εργαζόμενοι ή οι εκπρόσωποί τους  συμμετέχουν σε όλη τη διαδικασία σύνταξης της εκτίμησης κινδύνου.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

n      Κίνδυνος γενικά σχετίζεται με το επικείμενο κακό ή την πιθανή δυσάρεστη έκβαση ενός συμβάντος. Συχνά νοείται ως η πιθανότητα, χαμηλή ή υψηλή να βλαφτεί κάποιος από μια πηγή κινδύνου καθώς και η πιθανή έκταση της βλάβης αυτής.

n      Πηγή κινδύνου καλείται η εγγενής ιδιότητα ή ικανότητα κάποιου στοιχείου (υλικών εργασίας, εξοπλισμού, μεθόδων και προτύπων εργασίας ) που ενδέχεται να προκαλέσει βλάβη

n      Επαγγελματικό κίνδυνο εννοούμε τον κίνδυνο για την υγεία και των ασφάλεια των εργαζομένων ο οποίος προέρχεται από την επαγγελματική έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες ή/και συνθήκες του εργασιακού περιβάλλοντος και σχετίζεται άμεσα με την πιθανότητα ή συχνότητα έκθεσης των εργαζομένων σε κάποια πηγή κινδύνου που βρίσκεται στον εργασιακό χώρο

            Θεμελιώδεις αρχές για την πρόληψη κινδύνων κατά σειρά                 προτεραιότητας είναι :

1. Η πλήρης απαλοιφή των κινδύνων
2. Η αντικατάσταση του επικίνδυνο από ακίνδυνο ή λιγότερο επικίνδυνο
3. Η καταπολέμηση των κινδύνων στην πηγή τους
4. Η λήψη μέτρων ομαδικής προστασίας και έπονται τα ΜΑΠ
5. Η προσαρμογή της εργασίας στον άνθρωπο
6. Η επιδίωξη συνεχούς βελτίωσης του επιπέδου προστασίας
7. Συνεχής εκπαίδευση & ενημέρωση των εργαζομένων

ΕΓΚΛΗΜΑ & ΤΡΩΤΟΤΗΤΑ

ΟΡΙΣΜΟΙ < ¨ΕΓΚΛΗΜΑ¨ & ¨ΤΡΩΤΟΤΗΤΑ¨ >

ΓΙΑ ΤΟΥΣ SECURITY MANAGER & TA ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ SECURITY ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ¨ΧΗΜΙΚΗΣ’ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΔΥΟ ΟΜΑΔΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ

 ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗΣ (ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗ) ΠΟΥ <ΕΝΩΝΕΤΑΙ> ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΕΧΕΙ Η ΤΡΩΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ

ΕΜΑΣ ΣΑΝ ΣΤΕΛΕΧΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ  ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ  ΕΩΣ & ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΛΕΙΨΟΥΜΕ

ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η ΟΜΑΔΑ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ & ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ

ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΔΡΑΝΗΣ ΤΟΤΕ ΟΣΟ & ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΟΣΟ & ΑΝ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΗ

ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ & ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΕ ΤΟ 1980 & ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ  1990 Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ JACOB VAN DER WESTHUIZEN Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΤΡΩΤΟΤΗΤΑΣ

ΤΡΩΤΟΤΗΤΑ = ΑΠΕΙΛΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Χ ΜΕΡΙΜΝΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

                                                                      ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ


ΠΗΓΗ < ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ >